De ziekte van Haglund: oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling

De ziekte van Haglund wordt ook wel Haglund-syndroom of Haglund-exostose genoemd. Deze termen worden gebruikt om naar dezelfde ziekte te verwijzen, die wordt gekenmerkt door botgroei die veel pijn veroorzaakt

De symptomen van de ziekte van Haglund beginnen precies vanwege een uitgroei, die optreedt bij de aanhechting van de achillespees.

Deze pathologie wordt steeds vaker ook in verband gebracht met bursitis en kan op elk moment optreden, wat bij verwaarlozing tot verschillende complicaties kan leiden.

De pathologie van de ziekte van Haglund kan beide voeten tegelijkertijd of slechts één aantasten

Bovendien kan deze ziekte leiden tot hevige pijn, veroorzaakt door de druk van deze groei in het gebied van de achillespees.

Dit symptoom maakt het dus erg complex om dagelijkse activiteiten uit te voeren, zoals wandelen, rennen, autorijden, waardoor aanzienlijk sociaal en psychologisch ongemak ontstaat.

Patiënten die het symptoom van de ziekte van Haglund vertonen, kunnen zowel kinderen als volwassenen zijn, hoewel de leeftijd van de meest getroffenen meestal tussen de 30 en 55 ligt.

Patiënten die aan deze ziekte lijden, zijn daarom geconcentreerd in deze demografische groep, die gelijk verdeeld is in vrouwen en mannen.

Ziekte van Haglund bij kinderen

De symptomen van de ziekte van Haglund kunnen ook heel vaak voorkomen bij kinderen onder de 14 jaar.

In dit geval is het een ontsteking ter hoogte van de hiel, met name de hiel, die aanzienlijk ongemak en pijn kan veroorzaken.

Deze ziekte wordt in de kindergeneeskunde ook wel Sever-Blanke-Haglund genoemd.

De symptomen van de ziekte van Haglund bij kinderen verschillen niet veel van die bij volwassenen.

Ook hier tast de ziekte de groeikern van de calcaneus aan, wat leidt tot flinke hielpijn.

Kinderen die door deze pathologie worden getroffen, zijn meestal mannen in de leeftijdsgroep van 8-13 jaar.

Deze pathologie treft degenen die meer sporten, zoals voetbal of basketbal, maar ook kinderen met overgewicht.

De ziekte van Haglund bij volwassenen

De symptomen van de ziekte van Haglund bij volwassenen verschillen niet veel van die bij kinderen.

Nogmaals, de hevige pijn wordt veroorzaakt door de verandering van de calcaneus, wat leidt tot een overmatige hoeveelheid bot.

Dus zelfs bij volwassenen is exostose het eerste kenmerk.

Bovendien tast het botuitsteeksel bij volwassenen, dat leidt tot beperking van dagelijkse activiteiten, niet alleen de achillespees aan, maar ook de retro-calcaneale slijmbeurs.

Vaak kan de uitstulping veel ongemak veroorzaken tussen het bot en de schoen: het gebruik van geschikt schoeisel is in dit geval namelijk essentieel om complicaties of verdere pijn te voorkomen.

Bij volwassenen valt de verandering van het profiel van de hiel, met de lichte misvorming achter de voet, nog meer op.

Symptomen

Bij het bespreken van de symptomen van de ziekte van Haglund moet worden vermeld dat deze sterk kunnen variëren, afhankelijk van de ernst van de ziekte.

Verder kunnen de verschillende symptomen aan één voet voorkomen, aan beide voeten tegelijk of eerst aan de ene voet en dan aan de andere.

De symptomen van het Haglundsyndroom zijn divers, maar de meest voorkomende worden bepaald door

  • een zwelling van kraakbeen achter de voet, met name in het hielgebied dat gewoonlijk tegen de schoen wrijft
  • een sterke pijn in de hiel die zelfs eenvoudige bewegingen zoals lopen of opstaan ​​uit een stoel kan verhinderen;
  • een grote zwelling van de voet, met name in het gebied dat door de ziekte is aangetast, dwz de achillespees, of een progressieve misvorming van dit gebied van de voet.

In de eerste fase van deze ontsteking kunnen de symptomen draaglijker en milder lijken.

In feite kan de pijn die kenmerkend is voor de ziekte van Haglund zich in de vroege stadia van de ziekte in een mildere vorm voordoen, bijvoorbeeld met een lichte pijn in de achillespees tijdens sportieve bewegingen of gewoon tijdens het lopen.

Als deze eerste symptomen echter worden onderschat, is het mogelijk dat de ziekte vergevorderde stadia bereikt, gekenmerkt door hevige pijn, ontsteking en zwelling van de hiel.

Oorzaken

De overmatige aanwezigheid van bot is de belangrijkste oorzaak van de ziekte van Haglund.

In feite is het de verandering in het normale anatomische profiel van de hiel, veroorzaakt door een teveel aan bot, die later leidt tot symptomen zoals hevige pijn bij het maken van enige beweging en moeite met het dragen van schoenen.

Botverandering van de calcaneus is een van de oorzaken van de ziekte van Haglund bij zowel volwassenen als kinderen: het leidt tot verhoogde wrijving, vooral met zacht weefsel en de schoen.

Natuurlijk kan regelmatig sporten ook worden beschouwd als een van de risicofactoren voor het Haglundsyndroom.

De redenen hiervoor zijn eenvoudig: sportbeoefenaars, met name hardlopers, met de verkeerde schoenen kunnen veel voet- en hielgerelateerde pathologieën zien ontstaan.

Het gebruik van schoenen die geen demping hebben, geen correcte houding bieden en de aanwezigheid van andere pathologieën, zoals lichte verwondingen aan de voeten, zijn allemaal factoren die kunnen leiden tot de ziekte van Haglund.

Het type schoen dat dagelijks wordt gebruikt, kan ook leiden tot het verschijnen van de eerste symptomen, zoals hoge hakken, laarzen, veiligheidsschoenen en schaatsen.

Bovendien is het verband tussen het syndroom van Haglund en andere pathologieën die verband houden met de conformatie van de voet ook bewezen.

Door de anatomie van de voeten van patiënten met de ziekte van Haglund te bestuderen, werd zelfs ontdekt dat velen holle of platte voeten hadden.

Diagnose

Gewoonlijk zijn ernstige hielpijn en lichte misvorming twee symptomen die het gemakkelijker maken om de ziekte van Haglund te diagnosticeren.

Achterste zwelling van de voet in combinatie met hevige pijn is in feite een duidelijk teken van een exostose-gerelateerd probleem.

Hoewel de symptomen duidelijk zijn, zoals pijn, moeite met het dragen van schoenen en kreupelheid, kunnen verschillende onderzoeken nodig zijn om de ziekte van Haglund te diagnosticeren.

Deze tests zijn in feite nodig om dit syndroom te onderscheiden van andere aandoeningen, zoals bursitis, plantaire fasciitis of tendinopathie.

Een eerste stap voor de diagnose is het hebben van een duidelijke anamnese, die niet alleen door een gespecialiseerde professional maar ook door de huisarts kan worden uitgevoerd.

Door middel van een paar eenvoudige vragen is het namelijk mogelijk om de door de patiënt gecommuniceerde symptomen te onderzoeken, maar ook factoren die dit soort pijn kunnen beïnvloeden, zoals recente inname van medicijnen, eventuele eerdere ziekten en ziekten in de familie.

Na een specialistisch onderzoek door een gespecialiseerde professional, is het mogelijk om een ​​juiste diagnose van het Haglund-syndroom te stellen door andere pathologieën uit te sluiten, zoals plantaire fasciitis.

De belangrijkste test om deze gevolgtrekking te detecteren is echografie.

Door deze test kunnen aandoeningen zoals bursitis of achillespeesontsteking specifiek worden geïdentificeerd.

In plaats daarvan kan een röntgenfoto nodig zijn om de gezondheid van de calcaneus te controleren.

Uit deze test kunnen de misvorming en mate van prominentie worden geïdentificeerd.

Ten slotte kan de patiënt in meer speciale gevallen een MRI-scan ondergaan, wat geïndiceerd is om een ​​nauwkeurigere en definitievere diagnose van het probleem te krijgen.

het voorkomen

De eerste stap bij het voorkomen van de ziekte van Haglund, vooral voor hardlopers en sportliefhebbers, is om goed te letten op de keuze van de meest geschikte schoenen voor het beoefenen van sport, inclusief wandelen.

Het is inderdaad essentieel om te kiezen voor modellen die geen druk uitoefenen op de hiel en tegelijkertijd een goede ondersteuning bieden voor motorische activiteit.

De schoenmaat is ook belangrijk om te voorkomen dat de schoen tussen de hak en de schoen wegglijdt, wat kan leiden tot het ontstaan ​​van de misvorming.

Een te krappe maat zou ontsteking van de hiel bevorderen, wat zou leiden tot de eerste symptomen van de ziekte van Haglund.

De keuze van het materiaal is ook belangrijk: het mag niet te zacht of te hard zijn, om wrijving op de hiel te voorkomen, wat leidt tot onaangename blaren en complexere symptomen.

De grond waarop men traint is ook van bijzonder belang bij het voorkomen van de ziekte van Haglund.

Een te harde ondergrond vergt meer inspanning, vooral van de hiel.

Als het niet mogelijk is om van trainingslocatie te wisselen, is het mogelijk om te kiezen voor trainingssokken met een verstevigd hielgedeelte.

Behandelingen en fysiotherapie

De remedies voor de ziekte van Haglund zijn talrijk en variëren afhankelijk van de ernst van de pathologie en het stadium waarin de patiënt zich bevindt.

Zeker, de eerste stap bij het voorkomen en behandelen van deze ziekte is het gebruik van de juiste schoenen, die kunnen voldoen aan de behoeften van de vorm van de voet en de uitgevoerde activiteiten.

Voor personen die bijvoorbeeld hardlopen beoefenen, is het essentieel om voor dit soort activiteiten een specifiek paar schoenen te gebruiken om de hiel de juiste ondersteuning te geven.

Alvorens over te gaan tot een behandeling van de ziekte van Haglund die geschikt is voor sporters, is een rustperiode noodzakelijk, waarbij de training wordt onderbroken of vertraagd, afhankelijk van de ernst van het syndroom.

Voor minder ernstige gevallen kan deze aandoening worden verholpen door farmacologische behandeling, dwz door ontstekingsremmende medicijnen te nemen.

Vaak worden deze oplossingen vervolgens gecombineerd met lokale therapieën, bv. het gebruik van op maat gemaakte inlegzolen, die zich kunnen aanpassen aan de verschillende rondingen van de voet en de juiste ondersteuning bieden voor beweging.

In tussenliggende gevallen kan een reeks sessies door professionele fysiotherapeuten ook worden gecombineerd, hetzij met een therapiekuur om het lichaam te stimuleren, hetzij met cycli van cortisone-infiltraties.

In ernstige gevallen is een operatie de enige remedie voor de ziekte van Haglund

Deze operatie wordt aanbevolen in al die gevallen waarin de pathologie chronisch is geworden en de pijn in de hiel ondraaglijk.

Deze operatie omvat het openen van de pees en het verwijderen van het overtollige bot. Hierdoor wordt de verkalkte neoformatie verwijderd en wordt de pees vervolgens aan het bot verankerd.

Na de operatie is het de chirurg die de rustperiode van de patiënt regelt, die kan variëren van een paar dagen rust tot een veel langere stop van welke activiteit dan ook.

Het verschil in rustperiode is te wijten aan het soort letsel en de ernst van de ziekte van Haglund.

Lees ook

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Oefeningsverslaving: oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling

Rotator cuff letsel: wat betekent het?

Dislocaties: wat zijn het?

Peesblessures: wat ze zijn en waarom ze optreden

Elleboogdislocatie: evaluatie van verschillende graden, patiëntbehandeling en preventie

Kruisband: pas op voor skiblessures

Sport- en spierblessure Symptomatologie van kuitblessure

Meniscus, hoe ga je om met meniscusletsel?

Meniscusletsel: symptomen, behandeling en hersteltijd

Eerste hulp: behandeling voor ACL-tranen (voorste kruisband)

Voorste kruisbandletsel: symptomen, diagnose en behandeling

Werkgerelateerde musculoskeletale aandoeningen: we kunnen er allemaal mee te maken krijgen

Patellaluxatie: oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling

Artrose van de knie: een overzicht van gonartrose

Varusknie: wat is het en hoe wordt het behandeld?

Patellaire chondropathie: definitie, symptomen, oorzaken, diagnose en behandeling van Jumper's Knee

Jumping Knee: symptomen, diagnose en behandeling van patellaire tendinopathie

Symptomen en oorzaken van patellachondropathie

Unicompartimentele prothese: het antwoord op gonartrose

Voorste kruisbandletsel: symptomen, diagnose en behandeling

Ligamentenverwondingen: symptomen, diagnose en behandeling

Knieartrose (gonartrose): de verschillende soorten 'op maat gemaakte' prothesen

Rotator Cuff-verwondingen: nieuwe minimaal invasieve therapieën

Kniebandruptuur: symptomen en oorzaken

Wat is heupdysplasie?

MOP heupimplantaat: wat is het en wat zijn de voordelen van metaal op polyethyleen

Heuppijn: oorzaken, symptomen, diagnose, complicaties en behandeling

Heupartrose: wat is coxartrose

Waarom het komt en hoe heuppijn te verlichten

Heupartritis bij jongeren: kraakbeendegeneratie van het coxofemorale gewricht

Pijn visualiseren: verwondingen door whiplash zichtbaar gemaakt met nieuwe scanaanpak

Whiplash: oorzaken en symptomen

Coxalgia: wat is het en wat is de operatie om heuppijn op te lossen?

Lumbago: wat het is en hoe het te behandelen?

Lumbale punctie: wat is een LP?

Algemeen of lokaal A.? Ontdek de verschillende soorten

Intubatie onder A.: Hoe werkt het?

Hoe werkt locoregionale anesthesie?

Zijn anesthesiologen fundamenteel voor luchtambulancegeneeskunde?

Epidurale voor pijnverlichting na een operatie

Lumbale punctie: wat is een spinale tik?

Lumbale punctie (spinal tap): waar het uit bestaat, waarvoor het wordt gebruikt

Wat is lumbale stenose en hoe het te behandelen

Lumbale spinale stenose: definitie, oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling

Kruisbandletsel of -ruptuur: een overzicht

bron

Bianche-pagina

Andere klanten bestelden ook: