Aangeboren hartafwijkingen en veilige zwangerschap: het belang van opvolging vóór de conceptie

Aangeboren hartziekte treft ongeveer 1% van de geboren baby's en is de meest voorkomende categorie van aangeboren afwijkingen

Aangeboren hartafwijkingen vereisen specialistische zorg en multidisciplinaire diagnose en behandeling in alle levensfasen

Dankzij verbeterde diagnostische technieken en therapieën bereiken tegenwoordig steeds meer vrouwen met een aangeboren hartaandoening de volwassenheid en velen van hen willen moeder worden.

Zwangerschap kan echter het cardiovasculaire evenwicht veranderen en leiden tot complicaties, soms ernstig, voor zowel moeder als kind.

Daarom is het essentieel dat alle vrouwen met een aangeboren hartaandoening die zwanger willen worden, van voor de conceptie worden gevolgd, zodat ze veilig begeleid kunnen worden naar de geboorte van hun kind.

Maar vaak drijft het verlangen naar het moederschap in combinatie met 'je goed voelen' aanstaande moeders ertoe om een ​​zwangerschap te beginnen zonder stil te staan ​​bij de mogelijke gevolgen voor haar en haar kleintje.

Wat is een aangeboren hartaandoening?

Aangeboren hartafwijkingen zijn anatomische en functionele cardiale veranderingen die worden veroorzaakt door afwijkingen in de ontwikkeling van het hart tijdens de foetale periode.

Een hartklep kan bijvoorbeeld te klein zijn en zo de juiste doorgang van bloed van het ene deel van het hart naar het andere verhinderen.

Of er kan communicatie zijn tussen de rechter- en linkerhelft van het hart waar dat niet zou moeten zijn; of een heel deel van het hart, zoals een ventrikel, kan ontbreken.

Er zijn ook gevallen waarin de grote slagaders die uit het hart ontspringen op de tegenovergestelde manier ontstaan ​​dan normaal in een gezond hart.

Deze afwijkingen kunnen al bij de foetus aan het licht komen, of ze manifesteren zich pas na de geboorte, soms zelfs in de adolescentie of volwassenheid.

Voor sommigen is een genetische basis bekend, maar voor de meesten is de oorzaak onbekend.

Dan zijn er verworven hartaandoeningen, die veranderingen vertegenwoordigen die om verschillende redenen optreden op een hart dat normaal is gevormd en gezond is geboren.

Hoe worden aangeboren hartaandoeningen gediagnosticeerd?

Vroeger vond de ontdekking van een aangeboren hartaandoening pas na de geboorte plaats, maar tegenwoordig is het met moderne instrumenten mogelijk om de aanwezigheid van een structurele hartaandoening al bij verloskundige screening in het eerste trimester te vermoeden en vervolgens te bevestigen bij volgende controles vanaf 16 weken.

Wanneer dit niet het geval is, omdat het soms niet mogelijk is om hartaandoeningen voor de geboorte te diagnosticeren, wordt het vermoeden van een hartafwijking geplaatst door de neonatologen en kinderartsen die het ongeboren kind ontvangen, en verwijzen ze op basis van symptomen en klinische verschijnselen door naar de kind voor een kindercardiologisch onderzoek.

Is het daarom mogelijk om moeder te worden bij een aangeboren hartafwijking?

Dankzij de enorme vooruitgang in de geneeskunde is het tegenwoordig mogelijk om steeds snellere diagnoses en steeds complexere reconstructieve operaties te stellen, en zo volwassen te worden met een normaal sociaal en beroepsleven, zelfs met een ernstig misvormd hart.

Bij vrouwen met een aangeboren hartaandoening is het over het algemeen mogelijk om moeder te worden, maar het is essentieel om vanaf de pre-conceptieperiode te worden gevolgd door professionals (zowel cardiologen als verloskundigen) die gespecialiseerd zijn in deze pathologieën voor een passende behandeling.

Het zal met name mogelijk zijn om het type hartziekte te beoordelen, of zwangerschap moet worden afgeraden, of de behandeling moet worden gewijzigd om mogelijke schade aan de foetus te voorkomen, en of de hartconditie moet worden verbeterd voordat aan een zwangerschap wordt begonnen.

Daarnaast informeert het onderzoek de vrouw over mogelijke risico's van: overdracht van aangeboren hartafwijkingen op het ongeboren kind, vroeggeboorte, verminderde groei van de foetus en verslechtering (niet altijd volledig omkeerbaar) van haar hartaandoening.

Waarom moet een vrouw met een aangeboren hartaandoening worden gevolgd door cardiologen en verloskundigen die experts zijn in deze zwangerschapsaandoening?

Tijdens de negen maanden treden er belangrijke cardiovasculaire veranderingen op die het klinisch evenwicht van de vrouw kunnen veranderen.

De toename van het circulerend bloedvolume, tot driemaal de uitgangswaarde, de toename van de hartslag, de verlaging van de bloeddruk (behalve bij vrouwen die vatbaar zijn voor hypertensie), zijn allemaal aandoeningen die bij elke zwangerschap voorkomen, maar bij vrouwen met een eerder hartinfarct. ziekte wordt mogelijk niet goed verdragen met soms ernstige gevolgen.

Over het algemeen zijn hartritmestoornissen en hartfalen de meest voorkomende niet-verloskundige oorzaak van complicaties tijdens de zwangerschap, vooral in het tweede en derde trimester.

En arbeid is ook een zeer veeleisende tijd vanuit cardiovasculair oogpunt. De terugkeer naar normaal na de bevalling bij vrouwen met een aangeboren hartaandoening kan tot 6 maanden duren of helemaal niet.

Hulpmiddelen voor het beoordelen van de waarschijnlijkheid van bijwerkingen tijdens de zwangerschap die verband houden met aangeboren hartaandoeningen

De meest nauwkeurige en uitgebreide tool voor het vaststellen van maternale risico's bij vrouwen met een aangeboren hartaandoening is de classificatie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), die 4 risicoklassen definieert:

Klasse 1. Omvat hartaandoeningen waarbij het risico op bijwerkingen groter is dan dat van de algemene bevolking

Klasse 2. Omvat zelfs vrij complexe hartaandoeningen zoals tetralogie van Fallot geopereerd met een goed functioneel resultaat en zonder verre complicaties en enkele kleine kleppathologieën.

Klasse 3. Verhoogd cardiovasculair risico tijdens de zwangerschap met risico op vroeggeboorte, hypoontwikkeling en complicaties tijdens de zwangerschap.

Klasse 4. Omvat die situaties waarin zwangerschap gecontra-indiceerd is. Het risico op maternale bijwerkingen is even hoog als dat voor de foetus.

Lees ook:

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Pathologieën tijdens de zwangerschap: een overzicht

Geïntegreerde zwangerschapstest: waar is het voor, wanneer wordt het gedaan, voor wie wordt het aanbevolen?

Trauma en overwegingen die uniek zijn voor zwangerschap

Richtlijnen voor het management van een zwangere traumapatiënt

Hoe de juiste medische noodhulp bieden aan een zwangere vrouw met trauma?

Zwangerschap: een bloedtest kan vroege pre-eclampsie-waarschuwingssignalen voorspellen, zegt onderzoek

Trauma tijdens de zwangerschap: hoe een zwangere vrouw te redden?

Reizen tijdens de zwangerschap: tips en waarschuwingen voor een veilige vakantie

Diabetes en zwangerschap: wat u moet weten

Noodinterventies: behandeling van arbeidscomplicaties

Aanvallen bij de pasgeborene: een noodgeval dat moet worden aangepakt

Postpartumdepressie: hoe de eerste symptomen te herkennen en te overwinnen?

Postpartumpsychose: weten hoe ermee om te gaan

Bevalling en noodgevallen: complicaties na de bevalling

Epilepsie bij kinderen: hoe ga je om met je kind?

EMS: pediatrische SVT (supraventriculaire tachycardie) versus sinustachycardie

Pediatrische toxicologische noodsituaties: medische interventie in gevallen van pediatrische vergiftiging

Valvulopathieën: hartklepproblemen onderzoeken

Wat is het verschil tussen pacemaker en subcutane defibrillator?

Hartziekte: wat is cardiomyopathie?

Ontstekingen van het hart: myocarditis, infectieuze endocarditis en pericarditis

Hartgeruis: wat het is en wanneer u zich zorgen moet maken?

Klinische beoordeling: acuut ademhalingsnoodsyndroom

Stress en stress tijdens de zwangerschap: hoe zowel moeder als kind te beschermen?

Botallo's ductus arteriosus: interventietherapie

Hart- en vaatziekten: diagnose, therapie en preventie

Bron:

Polikliniek van Milaan

Andere klanten bestelden ook: