Artritis psoriatica: symptomen, oorzaken en behandeling

By Cristiano Antonino On Jan 24, 2023

Arthritis psoriatica (PA) is een chronische inflammatoire gewrichtsaandoening (gekenmerkt door pijn, zwelling, hitte, gewrichtsstijfheid en soms roodheid) geassocieerd met de aanwezigheid van huidpsoriasis of vertrouwdheid met psoriasis, voor het eerst beschreven in 1818 door een Franse arts, Jean Lous Albert

Artritis psoriatica is een chronische inflammatoire reumatische aandoening die:

tast de gewrichten aan en veroorzaakt pijn, zwelling en stijfheid
treft personen met huidpsoriasis (aanhoudende of zelfs eerdere) of met een voorgeschiedenis van familiaire psoriasis bij familieleden in de eerste of tweede graad.

Psoriasis is een huidziekte die wordt veroorzaakt door een defect in het immuunsysteem en die patiënten treft met het af en toe optreden van rode vlekken bedekt met zilverwitte schilferende plaques in tal van delen van het lichaam, waarvan sommige zijn gedefinieerd als typische plaatsen van psoriatische lokalisatie.

Behandelde reumatische aandoeningen hebben een prevalentie in de algemene bevolking van 0.3-1% (zonder verschil tussen de geslachten) en 6-42% bij patiënten met psoriasis (wat op zijn beurt een prevalentie heeft van 2-3% in de algemene bevolking).

Familieleden van patiënten met artritis psoriatica hebben veertig keer meer kans om de ziekte te ontwikkelen dan de rest van de bevolking

De leeftijdsgroep met de hoogste incidentie ligt tussen 30 en 50 jaar, zonder significant geslachtsonderscheid.

In de meeste gevallen (85%) gaat psoriasis vooraf aan artritis, in 5-10% van de gevallen begint het gelijktijdig en in 5-10% gaat het artritis vooraf aan psoriasis.

De aandoening wordt gekenmerkt door pijn, zwelling, hitte en stijfheid in de aangetaste gewrichten.

Als het onbehandeld blijft, is het een ziekte die invaliderend kan worden vanwege de aanzienlijke effecten op de kwaliteit van leven van patiënten die eraan lijden.

Symptomen van artritis psoriatica

Artritis psoriatica wordt gekenmerkt door tal van klinische symptomen en een nogal complex beloop, daarom wordt het steeds vaker 'ziekte psoriatica' genoemd.

Het kan geleidelijk evolueren, met milde symptomen, of snel, in een acute vorm.

Manifestaties kunnen gewrichten aan één of beide zijden van het lichaam aantasten.

Artritis psoriatica treft meestal handen en/of voeten (vooral distaal, dat wil zeggen aan de uiteinden van de vingers, bij de nagel), knieën en enkels.

Betrokkenheid van de wervelkolom (spondylitis) en sacro-iliacale gewrichten (unilaterale sacro-ilitis) is mogelijk in 5-10% van de gevallen.

Meestal is er in gevallen van artritis psoriatica ten minste een van de volgende symptomen:

pijn, zwelling en stijfheid (vooral 's ochtends) in een of meer gewrichten; soms worden deze tekenen geassocieerd met warmte en roodheid
gegeneraliseerde vermoeidheid
"worstvinger" of dactylitis, die zich manifesteert door homogene zwelling van een vinger van de hand of voet als gevolg van ontsteking van de pezen en gewrichten van de aangedane vinger
enthesitis veroorzaakt door ontsteking van de insertieplaats van pezen en ligamenten op bot, zoals de achillespees of plantaire fascia
Nagelveranderingen (psoriatische onychopathie), zoals loslaten van de nagel van het nagelbed, strepen en scheuren of zelfs verlies van de nagel zelf (onycholyse)
pijn in het heiligbeengebied (onderrug, boven het stuitbeen)
verminderde beweging
hoofdpijn en pijn in de kaak
talalgie (pijn in de hielen) en achillespeesontsteking
bursitis (ontsteking van de sereuze bursae)
oculaire betrokkenheid, zoals conjunctivitis, met roodheid en jeuk van de ogen.

De impact van artritis psoriatica op de kwaliteit van leven hangt af van de aangetaste gewrichten en de ernst van de symptomen bij zowel psoriasis als de gewrichtsaandoening. Fasen van actieve ziekte kunnen worden afgewisseld met remissiefasen.

Aanhoudende ontsteking kan schade aan de aangetaste gewrichten veroorzaken en kan in de meest acute vormen uitgroeien tot een invaliderende aandoening.

Vroege diagnose en behandelingen zijn belangrijk om de effecten van de ziekte te voorkomen of op zijn minst te vertragen.

Oorzaken

Helaas zijn de oorzaken van artritis psoriatica tot op heden niet met zekerheid bekend, hoewel er enkele mogelijke triggers zijn geïdentificeerd.

Het lijkt erop dat het immuunsysteem van genetisch gepredisponeerde personen gewrichten en ander gezond weefsel kan aantasten, wat leidt tot het begin van een ontstekingsproces.

Dergelijke agressie zou worden veroorzaakt of anderszins worden beïnvloed door bijzonder stressvolle gebeurtenissen, zoals bepaalde omgevingsfactoren (langdurige blootstelling aan zonlicht), trauma, operaties en infecties.

Zoals vermeld, wordt artritis psoriatica over het algemeen geassocieerd met psoriasis en aanverwante familiale aanleg.

Bedenk hoe psoriasis een chronische inflammatoire huidziekte is, noch besmettelijk noch besmettelijk, gekenmerkt door abnormale en vaak onvolledige keratinisatie.

Ter hoogte van de aangetaste huidgebieden zijn er rode, afgebakende, verheven plekken bedekt met zilverkleurige of opaalachtige schilfering (plaques).

De plaatsen die het vaakst worden aangetast door psoriasis zijn: ellebogen, knieën, handpalmen, voetzolen, lendenstreek, hoofdhuid en nagels.

In de meeste gevallen gaat deze huidziekte vooraf aan het ontstaan van artritis psoriatica; de tegenovergestelde situatie (begin van de gewrichtsaandoening tegelijk met psoriasis of ervoor) komt echter minder vaak voor.

Hoewel de meeste patiënten artritis psoriatica tussen de 30 en 50 jaar oud beschuldigen, is het ook waar dat de ziekte op elke leeftijd kan voorkomen en dat het begin ongebruikelijk is bij kinderen.

Mannen en vrouwen worden in gelijke mate getroffen, hoewel vrouwelijke proefpersonen meer kans hebben om het te ontwikkelen, vooral na zwangerschap of menopauze.

Behandeling van artritis psoriatica

Behandeling van artritis psoriatica moet worden doorverwezen naar een specialist om waarschijnlijke interacties met andere medicijnen en mogelijke bijwerkingen te beoordelen.

gerelateerde berichten

Leven gered: het belang van eerste hulp

25-2024-XNUMX

Bescherming van de nieren: essentiële strategieën voor de gezondheid

25-2024-XNUMX

Water besparen: een mondiale noodzaak

25-2024-XNUMX

Een innovatief zorgtraject voor cardiomyopathie

22-2024-XNUMX

Het uiteindelijke doel van de voorgeschreven therapie moet zijn om de patiënt een goede kwaliteit van leven te bieden door de symptomen onder controle te houden, gewrichtsschade te voorkomen en de functie te normaliseren.

De kans op succes hangt ontegensprekelijk samen met het tijdstip waarop de diagnose wordt gesteld: hoe eerder dat laatste, hoe beter.

Farmacologische behandeling van symptomatologie is gebaseerd op het gebruik van:

niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) voor pijnbestrijding; hun langdurig gebruik kan leiden tot maag- en darmklachten. Andere mogelijke bijwerkingen zijn schade aan de nieren en het cardiovasculaire systeem
"disease-modifying anti-reumatic drugs", de zogenaamde DMARD's, waarvan de werking langzamer maar ook langduriger is. Omdat ze immunosuppressiva zijn, kunnen ze bijwerkingen hebben op de cellen van het bloed, de lever en de nieren, dus periodieke tests zijn nodig om te controleren op veranderingen in de functie van deze organen.

De behandeling van artritis psoriatica heeft de afgelopen jaren ingrijpende veranderingen ondergaan met de komst van biotechnologische geneesmiddelen, die gericht zijn op specifieke doelen die verantwoordelijk zijn voor het ontstekingsproces en niet op het gehele immuunsysteem, zoals DMARD's.

Biotech-geneesmiddelen zijn effectief gebleken bij patiënten die ongevoelig zijn voor traditionele therapieën.

Deze medicamenteuze behandeling kan geïndiceerd zijn in gevallen waarin:

artritis psoriatica heeft niet gereageerd op ten minste twee verschillende soorten DMARD's
De patiënt kan niet worden behandeld met ten minste twee verschillende soorten DMARD's.

Bijwerkingen zijn onder meer huidreacties op de injectieplaats, verhoogde vatbaarheid voor infecties, misselijkheid, koorts, hoofdpijn en, zeldzamer, aandoeningen van het zenuwstelsel, bloedaandoeningen of sommige vormen van kanker.

Ten slotte zijn fysieke activiteit en fysiotherapie ook belangrijk om de gewrichtsintegriteit en -functie te behouden.