Cardiomyopathie: symptomen, diagnose en behandeling

Cardiomyopathie is een pathologie die de hartspier aantast en wordt gekenmerkt door een anatomisch-functionele wijziging die de contractiele capaciteit vermindert

Afhankelijk van de veranderingen die het myocardium beïnvloeden, kan cardiomyopathie worden onderscheiden in verschillende typen: verwijd, hypertrofisch, restrictief of rechtsventrikelaritmogeen.

De ziekte kan erfelijk of verworven zijn en gaat meestal gepaard met symptomen zoals syncope, kortademigheid, hartritmestoornissen en oedeem in verschillende delen van het lichaam.

Er is geen enkele remedie voor cardiomyopathie, maar patiënten die er last van hebben, kunnen een betere levensverwachting krijgen als ze de juiste therapie volgen.

Hoe werkt het hart?

Het hart bestaat uit dwarsgestreept spierweefsel omgeven door een vezelige zak die het hartzakje wordt genoemd.

Het heeft de vorm van een afgeknotte kegel, weegt ongeveer 250-300 gram bij volwassenen, is 13-15 cm lang, 9-10 cm breed en 6 cm dik.

Het is een hol orgaan met vier holtes.

Twee bevinden zich aan de rechterkant en worden het rechteratrium en rechterventrikel genoemd, terwijl de andere twee zich aan de linkerkant bevinden en het linkeratrium en linkerventrikel worden genoemd.

Het zuurstofarme bloed arriveert bij het hart vanuit de holle aderen en gaat door het rechter atrium en rechter ventrikel om van daaruit naar de longen te worden gepompt.

Het zuurstofrijke bloed in de longen, dat bestemd is voor de organen en weefsels, keert terug naar het hart en gaat in plaats daarvan over in het linker atrium en ventrikel.

Deze continue actie wordt mogelijk gemaakt door het myocardium, de spierstructuur van de vier hartholten.

De bloedstroom wordt ook geregeld door vier kleppen, hartkleppen genaamd, die de in- en uitgang regelen tussen de verschillende holtes en tussen het hart en de bloedvaten.

Cardiomyopathie: wat is het?

Cardiomyopathie, ook wel 'hartspierziekte' genoemd, verwijst naar een anatomische verandering in het myocardium die disfunctie in het hart veroorzaakt.

Patiënten die aan deze ziekte lijden, hebben een hart dat minder goed bloed rondpompt en daardoor zwak is.

Er zijn verschillende soorten cardiomyopathie en criteria voor het classificeren van deze aandoening

Als we kijken naar de oorsprong van het probleem, kunnen we onderscheiden in:

  • Primaire cardiomyopathieën: waarbij alleen het hart is aangetast.
  • Secundaire cardiomyopathieën: als gevolg van lokale of systemische pathologieën die andere organen aantasten, die het hart aantasten.

Als we rekening houden met de veranderingen die de myocardiale structuur heeft ondergaan, kunnen we cardiomyopathie onderscheiden in:

  • Verwijde cardiomyopathie
  • hypertrofische cardiomyopathie
  • Restrictieve cardiomyopathie
  • Aritmogene rechter ventriculaire cardiomyopathie

Verwijde cardiomyopathie

Gedilateerde cardiomyopathie wordt gekenmerkt door dilatatie van de rechter- of linkerventrikel of beide ventrikels van het hart.

Deze aandoening zorgt ervoor dat de spierwand uitrekt en dunner wordt.

Het is de meest voorkomende vorm van de aandoening.

Het treft vooral volwassen patiënten tussen de 20 en 60 jaar en komt vaker voor bij mannen.

Het kan ontstaan ​​als gevolg van predisponerende genetische factoren, hypertensie, diabetes, een gecompliceerde zwangerschap, parasitaire of virale infecties, maar ook alcoholisme, cocaïne- en amfetaminegebruik en contact met giftige stoffen.

Hypertrofische cardiomyopathie

Hypertrofische cardiomyopathie wordt gekenmerkt door de vergroting van myocardcellen en de resulterende verdikking van de ventriculaire wanden.

Deze aandoening zorgt ervoor dat de holtes van de rechter- en linkerventrikel krimpen, waardoor de hoeveelheid bloed die door het hart kan worden gepompt, afneemt.

De oorzaken zijn meestal erfelijk, maar de aandoening kan ook worden veroorzaakt door problemen met de schildklier of diabetes, of het gevolg zijn van langdurige ongecontroleerde hypertensie.

Restrictieve cardiomyopathie

Restrictieve cardiomyopathie wordt gekenmerkt door verstijving van myocardweefsel dat na contractie niet meer kan ontspannen.

Dit voorkomt dat het hart zich goed vult met bloed.

Deze wijziging van het myocardium wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van fibreus en littekenweefsel op beide ventrikels.

Het is gekoppeld aan de aanwezigheid van predisponerende genetische factoren of ziekten zoals sarcoïdose, amyloïdose, hemochromatose; het gebruik van geneesmiddelen voor chemotherapie is ook een risicofactor.

Rechterventrikel arthymogene cardiomyopathie

Arthymogene cardiomyopathie van het rechterventrikel wordt gekenmerkt door necrose, dwz dood, van het myocardium, dat wordt vervangen door littekenweefsel.

Normaal gesproken bevat de rechterkant van het hart het elektrische systeem dat het hartritme regelt, daarom veroorzaakt deze aandoening hartritmestoornissen.

Deze aandoening, gelukkig zeldzaam, komt het meest voor bij adolescenten en is een van de oorzaken van hart- en plotselinge dood bij jonge atleten.

De oorzaken zijn voornamelijk genetisch.

Cardiomyopathie: oorzaken

Cardiomyopathie kan een genetische oorzaak hebben en worden geclassificeerd als een erfelijke ziekte.

Studies hebben aangetoond dat de ziekte verband houdt met genetische defecten op het X-geslachtschromosoom, op mitochondriaal DNA-niveau of op een autosomaal chromosoom.

Als het niet genetisch bepaald is, kan cardiomyopathie een verworven ziekte zijn, dwz ontwikkeld in de loop van het leven.

In sommige gevallen ontstaat cardiomyopathie zonder aanwijsbare reden, in welk geval het idiopathisch wordt genoemd.

Bij niet-idiopathische verworven cardiomyopathie daarentegen zijn er tal van oorzaken, waaronder de eerder genoemde hypertensie, diabetes, een gecompliceerde zwangerschap, amfetamine- en cocaïnemisbruik en schildklieraandoeningen.

De ziekte kan ook een gevolg zijn van een eerdere hartaandoening, zoals eerdere episoden van een hartinfarct, valvulopathie of coronaire hartziekte.

Andere oorzaken zijn chemotherapie met doxorubicine of daunorubicine; alcoholisme geassocieerd met ondervoeding; blootstelling aan giftige stoffen, zoals kobalt of kwik; zwaarlijvigheid; endocriene of stapelingsziekten zoals acromegalie, hemochromatose, amyloïdose, sarcoïdose; en myocardinfecties.

Factoren die kunnen leiden tot cardiomyopathie zijn AIDS (HIV-infectie), parasitaire infecties veroorzaakt door Trypanosoma Cruzi, spierdystrofieën, aanhoudende hartritmestoornissen en voedingsproblemen.

Symptomen

Cardiomyopathie kan asymptomatisch zijn of aanwezig zijn met symptomen die wijzen op aritmieën of hartfalen.

Patiënten die aan deze aandoening lijden, klagen meestal over aanhoudende vermoeidheid, dyspnoe (kortademigheid), zowel in rust als onder stress.

Syncope, pijn op de borst die verergert na maaltijden, tachycardie en oedeem in de benen, heupen, voeten, nek aders en buik zijn ook aanwezig.

De afwezigheid van symptomen komt vaker voor bij personen die lijden aan gedilateerde of hypertrofische cardiomyopathie.

Tot op heden is het onduidelijk waarom cardiomyopathie bij sommige patiënten asymptomatisch optreedt, zowel in de vroege als in de meer gevorderde stadia.

Diagnose

De diagnose cardiomyopathie wordt gesteld tijdens een cardiologisch onderzoek met niet-invasieve tests.

Gewoonlijk schrijft de cardioloog, na onderzoek van de patiënt en auscultatie van het hartgebied met de phonendoscoop, bloedonderzoek, elektrocardiogram, echocardiogram, röntgenfoto van de borst voor; in geselecteerde gevallen nucleaire magnetische resonantie beeldvorming of CT-scan, en stresstests.

Als deze tests niet voldoende zijn om tot een volledige diagnose te komen, kunnen invasieve procedures zoals coronarografie en myocardbiopsie worden gebruikt.

Cardiomyopathie: complicaties

Afhankelijk van het type kan cardiomyopathie tot bepaalde complicaties leiden.

De meest voorkomende is hartfalen, wat een vermindering van de ventriculaire functie inhoudt, wat resulteert in onvoldoende bloedtoevoer naar organen en weefsels.

Valvulaire regurgitatie, gekenmerkt door slecht functionerende hartkleppen, komt ook voor bij sommige patiënten.

Cardiomyopathie kan ook hartstilstand veroorzaken, de ontwikkeling van longembolie en verergering van bestaande aritmieën vergemakkelijken.

Cardiomyopathie: is het te genezen?

Patiënten die lijden aan cardiomyopathie zullen waarschijnlijk niet herstellen, maar kunnen therapieën volgen om de kwaliteit van leven te verbeteren en de symptomen te verminderen.

De behandeling van deze aandoening is het resultaat van een combinatie van medicatie en, waar nodig, implantatie van cardiale apparaten (pacemaker, cardioverter Defibrillator en linkerventrikelondersteuningsapparaat).

Wanneer medicamenteuze therapie en het gebruik van cardiale apparaten niet voldoende zijn, is chirurgische therapie (septummyectomie of alcoholablatie van het septum – in het geval van hypertrofische cardiomyopathie) of harttransplantatie mogelijk.

Dit laatste is een bijzonder delicate operatie met veel complicaties.

Prognose

Door de jaren heen is cardiomyopathie de focus geweest van talrijke onderzoeken en tegenwoordig zijn er verschillende behandelingen mogelijk om de symptomen te verminderen en het leven van de getroffenen te verbeteren.

Daarom kunnen patiënten die aan cardiomyopathie lijden en de juiste behandeling volgen een goede levensverwachting hebben.

het voorkomen

Cardiomyopathie, in zijn niet-idiopathische of erfelijke vorm, is te voorkomen.

In feite is deze ziekte vaak het gevolg van een verkeerde levensstijl.

Om de ziekte te voorkomen is het essentieel om niet te roken, geen drugs of alcohol te gebruiken, gezond te eten en uw lichaamsgewicht onder controle te houden.

Constante lichaamsbeweging en het lichaam voldoende rust geven, helpen het hart regelmatiger te functioneren.

Lees ook

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Wat is Takotsubo-cardiomyopathie (gebroken-hartsyndroom)?

Cardiomyopathieën: wat ze zijn en wat zijn de behandelingen?

Alcoholische en aritmogene rechterventrikelcardiomyopathie

Patent Ductus Arteriosus: wat het is en wat het veroorzaakt

Gedilateerde cardiomyopathie: wat het is, wat het veroorzaakt en hoe het wordt behandeld?

Pathologieën van de linker hartkamer: gedilateerde cardiomyopathie

Aritmogene cardiomyopathie: wat het is en wat het inhoudt?

Hypertrofische cardiomyopathie: wat het is en hoe het te behandelen

Cardiomyopathieën: soorten, diagnose en behandeling

Takotsubo-cardiomyopathie: het gebroken-hartsyndroom is mysterieus, maar echt

Wat hypertrofische cardiomyopathie is en hoe het wordt behandeld

Wat zijn de symptomen van hartfalen?

Mitralisklep vernauwing van het hart: mitralisstenose

Ziekten van de kleppen van het hart: aortastenose

Aangeboren hartziekte: tricuspidalisatresie

Hartziekte: het atriumseptumdefect

Stille hartaanvallen: wat betekenen asymptomatische tekenen van een hartaanval?

Wat hypertrofische cardiomyopathie is en hoe het wordt behandeld

Hartklepverandering: mitralisklepprolapssyndroom

Aangeboren hartziekten: de myocardiale brug

Sportcardiologie: waar het voor is en voor wie het is

Hartslagveranderingen: bradycardie

Wat hypertrofische cardiomyopathie is en hoe het wordt behandeld

Hartziekte: het atriumseptumdefect

De decaloog voor het meten van de bloeddruk: algemene indicaties en normale waarden

Cardiale holter, wie heeft het nodig en wanneer

Hartritmeherstelprocedures: elektrische cardioversie

Veranderde hartslag: hartkloppingen

Hart: wat is een hartaanval en hoe grijpen we in?

Heeft u hartkloppingen? Dit is wat ze zijn en wat ze aangeven

Hartkloppingen: wat veroorzaakt ze en wat te doen?

Hartstilstand: wat het is, wat de symptomen zijn en hoe te interveniëren

Elektrocardiogram (ECG): waar het voor is, wanneer het nodig is

Wat zijn de risico's van het WPW-syndroom (Wolff-Parkinson-White)?

Hartfalen en kunstmatige intelligentie: zelflerend algoritme om tekens te detecteren die onzichtbaar zijn voor het ECG

Hartfalen: symptomen en mogelijke behandelingen

Wat is hartfalen en hoe kan het worden herkend?

Ontstekingen van het hart: myocarditis, infectieuze endocarditis en pericarditis

Snel de oorzaak van een beroerte vinden – en behandelen – kan meer voorkomen: nieuwe richtlijnen

Atriale fibrillatie: symptomen om op te letten

Wolff-Parkinson-White-syndroom: wat het is en hoe het te behandelen?

Heeft u afleveringen van plotselinge tachycardie? U kunt lijden aan het Wolff-Parkinson-White-syndroom (WPW)

Wat is Takotsubo-cardiomyopathie (gebroken-hartsyndroom)?

Hartziekte: wat is cardiomyopathie?

Ontstekingen van het hart: myocarditis, infectieuze endocarditis en pericarditis

Hartgeruis: wat het is en wanneer u zich zorgen moet maken?

Het gebroken hartsyndroom neemt toe: we kennen Takotsubo-cardiomyopathie

Hartaanval, wat informatie voor burgers: wat is het verschil met hartstilstand?

Hartaanval, voorspelling en preventie dankzij netvliesvaten en kunstmatige intelligentie

Volledig dynamisch elektrocardiogram volgens Holter: wat is het?

Hartaanval: wat is het?

Diepgaande analyse van het hart: cardiale magnetische resonantiebeeldvorming (CARDIO – MRI)

Hartkloppingen: wat ze zijn, wat zijn de symptomen en welke pathologieën ze kunnen aangeven

Hartastma: wat het is en waar het een symptoom van is

Hartaanval: kenmerken, oorzaken en behandeling van een hartinfarct

Wat is aortaregurgitatie? Een overzicht

bron

Bianche-pagina

Andere klanten bestelden ook: