Cervicale artrose: symptomen, oorzaken en behandeling

Cervicale artrose is een degeneratieve ziekte waarbij veranderingen optreden in de botten, tussenwervelschijven, gewrichten en kraakbeen (de beschermende film die de uiteinden van de botten bedekt) van de cervicale wervelkolom, het bovenste deel van de wervelkolom

Het houdt verband met normale slijtage als gevolg van veroudering: met het ouder worden gaan deze structuren, net als de rest van het lichaam, langzaam degenereren.

Vooral met het ouder worden raken de tussenwervelschijven van de cervicale wervelkolom beschadigd, verliezen ze vocht en worden ze stijver.

Als gevolg van dit proces kunnen zich abnormale sporen of gezwellen, osteofyten genaamd, vormen op de botten van de nek.

Deze uitgroei kan ook vernauwing van de spinal kanaal, het kanaal waardoor het ruggenmerg en zijn zenuwuiteinden stromen, een verwante aandoening die cervicale spinale stenose wordt genoemd en die nekpijn en stijfheid kan veroorzaken.

Naast veroudering zijn er echter nog andere factoren die bijdragen aan het ontstaan ​​van de ziekte.

In alle gevallen kunnen bepaalde voorzorgsmaatregelen en behandelingen worden genomen om de situatie te verbeteren.

Cervicale artrose, schets van de anatomie

De wervelkolom bestaat uit 24 botten, wervels genaamd, die op elkaar zijn gestapeld.

Deze botten verbinden zich om een ​​kanaal te creëren dat het ruggenmerg beschermt, de structuur die in de ruggengraat zit (het gaat ook door de nek) en is verantwoordelijk voor het overbrengen van zenuwprikkels door het hele lichaam.

Het doet dit via zenuwen: 'elektrische' kabels die door het wervelkanaal lopen en boodschappen van de hersenen naar de spieren brengen en vice versa.

De zenuwwortels vertakken zich vanuit het ruggenmerg door openingen in de wervels (foramen).

De zeven kleine wervels die beginnen aan de basis van de schedel en de nek vormen, vormen de cervicale wervelkolom.

Tussen elke wervel bevinden zich kussentjes: de tussenwervelschijven, cirkelvormige structuren bestaande uit een centrale geleiachtige kern, de nucleus pulposus, en een buitenste schil van ineengestrengelde elastische vezels, de annulus.

Wat is cervicale artrose

Cervicale artrose treedt op wanneer de tussenwervelschijven van de cervicale wervelkolom steeds dunner worden en het kraakbeen wegslijt.

Als resultaat van dit proces wrijven de twee naburige wervels tegen elkaar, waardoor ze elkaar uitputten, waardoor benige snavels ontstaan ​​en beweging wordt belemmerd.

Het door artrose aangetaste deel verliest daardoor zijn functionaliteit, wordt stijf, kraakt en kan gezwollen lijken.

Oorzaken van cervicale artrose

Cervicale artrose is een normaal teken van ouderdom: het is moeilijk voor een oudere persoon om er niet aan te lijden.

Bij de meeste mensen ouder dan 50 jaar worden de schijven tussen de wervels minder sponzig en bieden ze minder ondersteuning.

Bovendien worden botten en ligamenten dikker, waardoor ze de ruimte van het wervelkanaal binnendringen.

De mate van degeneratie verschilt echter van persoon tot persoon: in sommige gevallen is het geaccentueerd, in andere gevallen is het mild.

De reden is dat verschillende factoren kunnen ingrijpen in dit degeneratieve proces en het kunnen verergeren.

Dit zijn de belangrijkste:

  • het vrouwelijk geslacht: vrouwen zijn kwetsbaarder voor de aandoening;
  • sedentariteit: hoe minder men beweegt, hoe meer men onbeweeglijk wordt. Sedentariteit verergert spiercontractie en gewrichtsstijfheid;
  • zwaarlijvigheid: het leidt tot overbelasting op gewrichtsniveau, met als gevolg dat botten en kraakbeen veel meer gewicht moeten dragen dan zou moeten;
  • de genetische component: mensen met andere gevallen in de familie zijn vatbaarder voor cervicale artrose dan gemiddeld;
  • roken van sigaretten: het heeft de neiging om het slijtageproces en de symptomen te accentueren;
  • eerdere trauma's en/of verwondingen aan het gebied en botziekten: ze veranderen de balans van de skeletstructuur, wat de ontwikkeling van de ziekte bevordert;
  • bepaalde beroepen of activiteiten die het nekgebied belasten en veel herhaalde bewegingen van de nek vereisen;
  • houdingsveranderingen en scoliose: ze dwingen de schijven om gewichten te dragen in een onnatuurlijke houding, wat het ontstaan ​​van degeneratieve processen vergemakkelijkt.

Cervicale artrose, hoe het zich manifesteert

Cervicale artrose is vaak een stille ziekte, vooral in de vroege stadia.

Wanneer het zich manifesteert, gebeurt dat voornamelijk met de volgende symptomen

  • min of meer intense nekpijn door slijtage van de tussenwervelschijven en wrijving van de wervels. Soms verergeren de pijnen bij omhoog of omlaag kijken of bij activiteiten waarbij de nek gedurende langere tijd in dezelfde positie wordt gehouden, zoals autorijden of een boek lezen;
  • stijfheid van het onderdeel;
  • pijn in de schouders of armen;
  • onvermogen om het hoofd volledig te draaien of de nek te buigen, wat soms het autorijden belemmert;
  • geluid of een schokkend gevoel bij het draaien van de nek.

Minder vaak voorkomende of 'atypische' symptomen zijn duizeligheid, hoofdpijn, hartkloppingen, misselijkheid, ongemak in de buik of het maagdarmstelsel, wazig zien en geheugenproblemen (hypomnesie).

Volgens sommige onderzoeken is chronische nekpijn als gevolg van oorzaken zoals spondylose gekoppeld aan een verhoogde bloeddruk.

Mogelijke complicaties van artrose

Als cervicale artrose druk op het ruggenmerg veroorzaakt (cervicale stenose), kan een aandoening optreden die cervicale myelopathie wordt genoemd.

Symptomen van deze aandoening zijn tintelingen; gevoelloosheid en/of zwakte in de armen, handen, benen of voeten; gebrek aan coördinatie en moeite met lopen; abnormale reflexen; spiertrekkingen; en verlies van controle over blaas en darmen (incontinentie).

Een andere mogelijke complicatie van cervicale atrose is cervicale radiculopathie, die optreedt wanneer botsporen op de zenuwen drukken die uit de botten van de wervelkolom komen.

Pijn aan een of beide armen is het meest voorkomende symptoom.

Soms kan cervicale artrose gepaard gaan met een hernia, dwz het uitpuilen van de zachte kern van de tussenwervelschijf.

Dit uitsteeksel kan de zenuwwortels in het gebied en het ruggenmerg samendrukken en ontsteken, waardoor pijn en zwakte in de nek ontstaat, die uitstraalt naar de arm.

Cervicale artrose – de diagnose

Bij verdachte symptomen is het een goed idee om contact op te nemen met uw arts, die u mogelijk doorverwijst naar een orthopedisch specialist.

Om cervicale artrose te diagnosticeren, voert de arts eerst een grondige anamnese uit, waarbij de patiënt wordt gevraagd om de ervaren symptomen en zijn of haar gezondheidstoestand te beschrijven, en om zijn of haar persoonlijke en familiale medische geschiedenis te vertellen.

Daarna volgt een fysieke test van het lichaam, met bijzondere aandacht voor de nek, rug en schouders.

De arts zal waarschijnlijk ook de reflexen en kracht van de handen en armen onderzoeken, controleren op verlies van gevoel en de persoon observeren tijdens het lopen.

De arts kan ook zachtjes op de nek en schouders drukken, op zoek naar triggerpoints (gevoelig) of gezwollen klieren.

Cervicale artrose, welke tests te doen

Om de situatie beter te kunnen onderzoeken, kan de arts ook specifieke onderzoeken aanvragen, zoals:

-radiografie, die beelden geeft van dichte structuren zoals bot. Het zal de uitlijning van de botten langs de nek laten zien. Het kan ook degeneratieve veranderingen in de cervicale wervelkolom aan het licht brengen, zoals verlies van schijfhoogte of de aanwezigheid van botsporen;

-Magnetische resonantiebeeldvorming, die beelden geeft van de zachte weefsels van het lichaam, zoals spieren, schijven, zenuwen en ruggenmerg. Een MRI kan helpen bepalen of symptomen worden veroorzaakt door beschadiging van zacht weefsel, zoals een uitpuilende of hernia;

-tac, waarmee de arts het wervelkanaal en eventuele botsporen beter kan visualiseren;

-myelogram, een beeldvormende procedure waarbij contrastmiddel in het wervelkanaal wordt geïnjecteerd om het ruggenmerg en de zenuwwortels duidelijker zichtbaar te maken;

-elektromyografie (EMG), die de elektrische impulsen van spieren in rust en tijdens contracties meet. Het kan worden uitgevoerd in combinatie met zenuwgeleidingsonderzoeken, die worden uitgevoerd om te bepalen of een spinale zenuw goed functioneert;

-bloedonderzoeken, die nuttig zijn om te controleren op ontstekingen.

Indien nodig kan ook een neurologisch onderzoek nodig zijn.

Cervicale artrose, behandelingen

Cervicale artrose hoeft niet noodzakelijkerwijs te worden behandeld: alleen wanneer het zich pijnlijk manifesteert, wordt actie ondernomen om het ongemak te verminderen.

In de meeste gevallen zijn behandelingen voor cervicale artrose conservatief.

Ze kunnen zijn:

  • rust in de acute fasen van de ziekte, wanneer de symptomen zeer intens zijn;
  • fysiotherapie: dit is meestal de eerste niet-chirurgische behandeling die door de arts wordt aanbevolen. Specifieke oefeningen kunnen pijn verlichten en verzwakte of gespannen spieren versterken en strekken;
  • het gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) of andere geneesmiddelen, zoals spierverslappers en pijnstillers, om pijn door ontstekingen te verlichten;
  • massage, wat kan helpen om episodes van intensere pijn onder controle te houden;
  • het gebruik van een cervicale kraag om beweging te beperken en ondersteuning te bieden;
  • andere vormen van fysiotherapie, waaronder iontoforese, ultrageluid, tientallen, warmte- en koudetherapie, tractie, chiropractie of osteopathische manipulatie;
  • de injectie van medicijnen (corticosteroïden en plaatselijke verdoving) in de gewrichten van de wervelkolom of het gebied rond de wervelkolom zelf;
  • gymnastiek tijdens niet-acute periodes. Vooral zogenaamde 'zachte gymnastiek' wordt aanbevolen, zoals stretchen, yoga, zwemmen, waarbij bewegingen worden gemaakt die harmonieus en niet te gewelddadig zijn voor het lichaam.

Artrose, wanneer een operatie nodig is

Cervicale artrose is meestal een chronische aandoening, maar een operatie is alleen nodig in zeldzame gevallen, wanneer er sprake is van compressie van het ruggenmerg en/of functieverlies, bijvoorbeeld in het geval van progressief verlies van gevoel en functie in de armen, benen, voeten of vingers.

Het doel van een operatie is om de bron van druk op het ruggenmerg en de zenuwen weg te nemen.

Chirurgie kan ook de toevoeging van stabilisatie in de vorm van implantaten of door fusie van de wervels omvatten.

Lees ook

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Cervicalgie: waarom hebben we nekpijn?

Artritis psoriatica: symptomen, oorzaken en behandeling

De oorzaken van acute lage rugpijn

Cervicale stenose: symptomen, oorzaken, diagnose en behandeling

Cervicale kraag bij traumapatiënten in spoedeisende geneeskunde: wanneer te gebruiken, waarom is het belangrijk?

Hoofdpijn en duizeligheid: het kan vestibulaire migraine zijn

Migraine en spanningshoofdpijn: hoe onderscheid je ze?

Eerste hulp: de oorzaken van duizeligheid onderscheiden, de bijbehorende pathologieën kennen

Paroxysmale positionele duizeligheid (BPPV), wat is het?

Cervicale duizeligheid: hoe u het kunt kalmeren met 7 oefeningen

Wat is Cervicalgie? Het belang van een juiste houding op het werk of tijdens het slapen

Lumbago: wat het is en hoe het te behandelen?

Rugpijn: het belang van houdingsrevalidatie

Cervicalgie, waardoor het wordt veroorzaakt en hoe om te gaan met nekpijn

Artrose: wat het is en hoe het te behandelen?

Septische artritis: symptomen, oorzaken en behandeling

Artritis psoriatica: hoe herken je het?

Artrose: wat het is en hoe het te behandelen?

Juveniele idiopathische artritis: onderzoek naar orale therapie met tofacitinib door Gaslini van Genua

Reumatische aandoeningen: artritis en artrose, wat zijn de verschillen?

Reumatoïde artritis: symptomen, diagnose en behandeling

Gewrichtspijn: reumatoïde artritis of artrose?

bron

Bianche-pagina

Andere klanten bestelden ook: