Colposcopie: de test van de vagina en de baarmoederhals

By Cristiano Antonino On Februari 15, 2023

Colposcopie is een test die een nauwkeurige visualisatie van de huid van de vulva, het slijmvlies (dwz het bekledingsoppervlak) van de vagina en de baarmoederhals mogelijk maakt

Als tijdens colposcopie een abnormaal gebied wordt onthuld, kan tegelijkertijd een klein weefselmonster (biopsie) worden genomen, dat vervolgens naar een laboratorium wordt gestuurd voor microscopische analyse.

Colposcopie wordt meestal gevraagd om de vagina en baarmoederhals grondig te onderzoeken in aanwezigheid van een abnormale Pap-test

Om colposcopie uit te voeren, gebruikt de gynaecoloog een vergrotend instrument dat lijkt op een verrekijker, een colposcoop genaamd.

De colposcoop versterkt het zicht met 2 tot 60 keer, waardoor de arts afwijkingen kan detecteren die met het blote oog niet te zien zouden zijn.

Sommige soorten colposcopen zijn verbonden met een camera of videocamera waarmee permanent beelden kunnen worden verkregen van de verdachte gebieden die tijdens de test zijn gemarkeerd.

Het uitvoeren van colposcopie vereist ook dat de te onderzoeken oppervlakken voorzichtig worden schoongeveegd met een watje gedrenkt in azijnzuur en soms een jodiumoplossing (Lugol's oplossing).

Deze stoffen, aangebracht op de slijmvliezen die worden getest, hebben het vermogen om eventuele abnormale gebieden te markeren.

Over het algemeen worden een of meer biopsieën genomen op de abnormale gebieden die kunnen worden gedetecteerd, zodat microscopische analyse van het genomen weefsel een definitief oordeel kan vormen: dwz of het ontstekingscellen, precancereuze cellen (dwz cellen die zich tot kanker kunnen ontwikkelen) of kankercellen.

Waar is de colposcopietest voor?

Colposcopie is geïndiceerd in de volgende omstandigheden

in aanwezigheid van een abnormale Pap-test, om het slijmvlies van de baarmoederhals zorgvuldig te onderzoeken op abnormale gebieden. Als tijdens de colposcopie een abnormaal gebied wordt gedetecteerd, wordt gewoonlijk een klein stukje weefsel van het oppervlak van de cervix (cervicale biopsie) of van het epitheel langs het kanaal waardoor de baarmoeder in de vagina uitkomt (endocervicaal kanaal) genomen. tijd als test.
Bij aanwezigheid van een zweer of een andere afwijking (bijvoorbeeld een genitale wrat) die door de patiënt zelf of tijdens een gynaecologisch onderzoek is vastgesteld in de vulva, vagina en/of baarmoederhals.
Om na verloop van tijd te controleren (in medisch jargon voor "follow-up") de evolutie van een abnormaal gebied ter hoogte van de vagina of de baarmoederhals of om de doeltreffendheid te bevestigen van een behandeling die is uitgevoerd voor de aanwezigheid van een precancereuze laesie.

Hoe voor te bereiden op colposcopie?

Gebruik geen douches, eicellen, vaginale crèmes of tampons in de 48 uur voorafgaand aan de colposcopie.

Het verdient ook de voorkeur om geslachtsgemeenschap gedurende deze tijd te vermijden.

Zowel het trauma dat gepaard gaat met geslachtsgemeenschap als het gebruik van intravaginale stoffen kunnen de cellen op het oppervlak van de baarmoederhals in verschillende mate veranderen of maskeren.

Colposcopie moet worden uitgevoerd in een tijd van de cyclus waarin er geen menstruatie of bloeding is, omdat de aanwezigheid van bloed een goede visualisatie van de kenmerken van het te testen slijmvlies kan verstoren.

De beste tijd om het monster te nemen is vroeg in de menstruatiecyclus, dwz 10-20 dagen na het begin van de menstruatie.

Alvorens het onderzoek uit te voeren, reconstrueert de gynaecoloog kort de medische geschiedenis van de patiënt door haar te ondervragen

het tijdstip van de menarche (de eerste menstruatie), de kenmerken van de menstruatiecyclus, de datum van de laatste menstruatie. Als amenorroe aanwezig is, kan het nuttig zijn voor de patiënt om voor de test een zwangerschapstest of bloedafname te doen om zwangerschap uit te sluiten. Het is essentieel voor de arts om zwangerschap uit te sluiten voordat de test wordt uitgevoerd. Hoewel colposcopie een volkomen veilige test is tijdens de zwangerschap, en zelfs een cervicale biopsie een laag risico heeft (risico op een miskraam), kan er meer bloeden op de plaats van de test.
Elke medicatie-inname en of bekende of vermoede allergieën voor medicijnen en/of andere stoffen.
Eventuele bloedingsproblemen.
Alle huidige of eerdere vaginale, cervicale of bekkeninfecties en alle gerelateerde systemische (bijv. antibiotica of antischimmelmiddelen) en/of plaatselijke (bijv. toepassing van eicellen, crèmes) therapieën.

Voorafgaand aan de colposcopie wordt de patiënt gevraagd een toestemmingsformulier voor de test te ondertekenen, waarin zij verklaart dat zij op de hoogte is van de risico's van de test en instemt met de uitvoering ervan.

Ten slotte kan het voor de patiënt nuttig zijn om haar blaas vóór de test te ledigen om meer comfort tijdens de procedure te garanderen.

Colposcopie: hoe de test wordt uitgevoerd

Colposcopie is een onderzoek dat poliklinisch wordt uitgevoerd door een ervaren gynaecoloog.

Als tijdens de procedure een biopsie nodig is, wordt het afgenomen weefsel naar een ervaren patholoog gestuurd voor microscopische analyse.

Eerst moet de patiënt haar blaas legen, alle kleding onder het middel uittrekken en op de gynaecologische bank gaan liggen met haar rug en voeten in de metalen steunen.

Deze positie is nodig zodat de gynaecoloog de vagina en het genitale gebied kan onderzoeken.

Op dit punt zal hij / zij een instrument in de vagina brengen, een speculum genaamd, met als doel de vaginale wanden uit elkaar te trekken en zo de binnenkant van de vagina en de baarmoederhals te bekijken.

De colposcoop wordt dan bij de ingang van de vagina geplaatst zodat de gynaecoloog, kijkend door de microscoop, een vergroot beeld heeft van het oppervlak van de vagina en de baarmoederhals.

De te onderzoeken oppervlakken worden vervolgens voorzichtig afgeveegd met een watje gedrenkt in azijnzuur en soms een jodiumoplossing (Lugol-oplossing).

Deze stoffen, aangebracht op de slijmvliezen die worden getest, hebben het vermogen om eventuele abnormale gebieden te markeren.

Als uit het onderzoek blijkt dat er één of meer afwijkende gebieden aanwezig zijn, worden op deze gebieden één of meer biopten genomen, zodat microscopische analyse van het afgenomen weefsel een definitief oordeel kan geven: dwz of het gaat om ontstekingscellen, precancereuze cellen ( dat wil zeggen cellen die zich kunnen ontwikkelen tot kanker) of kankercellen.

Bloeden op de bemonsteringsplaats is meestal extreem klein.

In enkele gevallen kan bloedverlies echter meer opvallen en de toepassing van anti-hemorragische middelen of op ijzer gebaseerde hemostatische oplossingen (Monsel-oplossing) of zilvernitraat vereisen.

Als weefseloogst moet worden uitgevoerd in het endocervicale kanaal, wordt in plaats daarvan een procedure uitgevoerd die bekend staat als endocervicale curettage (ECC) en/of endocervicoscopie.

Aangezien dit gebied niet kan worden gevisualiseerd met de colposcoop, brengt de gynaecoloog in dit geval voorzichtig een klein, scherp instrument, een curette genaamd, in het endocervicale kanaal waarmee hij of zij een klein stukje weefsel wegschraapt.

Endocervicale curettage duurt minder dan een minuut en kan lichte krampen veroorzaken tijdens de uitvoering.

Het kan niet worden uitgevoerd tijdens de zwangerschap.

Colposcopie en biopsie duren over het algemeen ongeveer 15 minuten

Kan deze test pijnlijk zijn? De patiënt kan een gevoel van ongemak voelen bij het inbrengen van het speculum, vooral als de vagina geïrriteerd, slecht gesmeerd of strak is.

Een tintelend gevoel of lichte kramp kan optreden wanneer de cervicale biopsie wordt uitgevoerd.

Deze onaangename gewaarwordingen kunnen echter worden geminimaliseerd, zo niet volledig worden opgeheven, als de patiënt zich ontspant en diep ademhaalt terwijl de test wordt uitgevoerd.

De adem inhouden, friemelen of de spieren van de binnenkant van de dij samentrekken is volledig contraproductief, omdat het niet alleen de tijd verlengt die nodig is om de test uit te voeren, maar het ook pijnlijker maakt.

Het is mogelijk dat de patiënt na de biopsie tot een week lang wat lichte bloedingen en een vaag gevoel van ongemak heeft.

Het kan daarom handig zijn om ter bescherming van kleding een maandverband of steriel gaasje te dragen.

Het is ook een goed idee om gedurende ten minste een week na de biopsie geslachtsgemeenschap, hete baden en tampons te vermijden, zodat de baarmoederhals kan genezen.

Een lichte verbranding gedurende een dag of twee na de test kan uiteindelijk normaal zijn.

U moet echter onmiddellijk contact opnemen met uw gynaecoloog als er na de test abnormale reacties optreden, zoals

zware vaginale bloedingen (meer dan een normale menstruatie)
koorts
pijn in de buik
overvloedige en stinkende vaginale afscheiding.

Welke risico's zijn er verbonden aan een colposcopietest?

Zeer zelden kan colposcopie een infectie of langdurige bloeding veroorzaken. Bloedingen kunnen worden voorkomen door bloedstelpende middelen of bloedstelpende middelen op de baarmoederhals aan te brengen.

Mogelijke resultaten van colposcopie

De gynaecoloog bezorgt de patiënt onmiddellijk, dwz aan het einde van het onderzoek, het initiële colposcopierapport.

In het geval van een biopsie zal het eindresultaat echter pas enkele dagen later klaar zijn (1 tot 3 weken afhankelijk van de tijd die de individuele laboratoria nodig hebben).

Colposcopie en cervicale biopsie

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Normaal: toepassing van azijnzuur en jodium bracht geen abnormale gebieden aan het licht. Het slijmvlies van de vagina en de baarmoederhals lijken normaal. Microscopisch onderzoek van biopsieweefsel genomen tijdens de test op een gebied dat abnormaal leek, toonde normaal weefsel.
Abnormaal: Abnormale gebieden werden onthuld door toepassing van azijnzuur en/of jodium. Zweren of andere laesies, zoals genitale wratten, of uitkomsten van ontstekingsprocessen (meestal gebaseerd op infectie) werden opgemerkt in de vagina of de baarmoederhals.

Microscopisch onderzoek van het tijdens de test genomen biopsieweefsel onthulde de aanwezigheid van abnormale cellen, die wijzen op de aanwezigheid van kanker of die aanleiding kunnen geven tot kanker (precancereuze laesies).

Wat kan het resultaat van colposcopie verstoren?

De aanwezigheid van bloed kan een goede visualisatie van de cervicale en vaginale mucosa en daarmee het testresultaat verstoren.

Een vaginale infectie kan het uiterlijk van de geteste slijmvliezen veranderen, waardoor de resultaten van de colposcopie veranderen.

Colposcopie die minder dan 48 uur na het gebruik van douches, glijmiddelen of vaginale medicijnen wordt uitgevoerd, kan onnauwkeurige resultaten opleveren, aangezien deze producten op verschillende manieren cellen op het oppervlak van de baarmoederhals kunnen maskeren.

Colposcopie kan een fout-negatief resultaat geven als de weefselbemonstering kwantitatief (de genomen cellen zijn numeriek klein) of kwalitatief (de genomen cellen komen niet uit het gebied waarin de laesie aanwezig is) ontoereikend is.

Colposcopie: algemene overwegingen

Colposcopie is geen routinematig uit te voeren onderzoek, dwz als screeningstest voor baarmoederhalskanker.

Hiervoor wordt een Pap-test uitgevoerd.

Hoewel een normale colposcopie en een negatieve biopsie de aanwezigheid van kanker niet met absolute zekerheid uitsluiten, is de kans op kanker onder deze omstandigheden vrij klein.

Als de resultaten van een colposcopie en biopsie niet overeenkomen met die van een recente Pap-test (bijv. Pap-test positief – Colposcopie en biopsie normaal – Pap-test weer positief), kan het nodig zijn om de biopsie te herhalen of, soms, om een iets uitgebreidere test uit te voeren. uitgebreid type biopsie, uitgevoerd als een dagziekenhuisprocedure (ziekenhuisopname van maximaal 12 uur) onder lokale, regionale of algehele anesthesie, zoals LASER-colposcopie of LEEP.

In sommige gevallen kan dit type biopsie ook curatieve doeleinden hebben, omdat het zieke weefsel volledig kan worden verwijderd.

Een colposcopie met een positieve biopsie voor de aanwezigheid van kankercellen is meestal voldoende om de diagnose baarmoederhalskanker te stellen.

Ze geven echter geen adequate informatie over de omvang van de tumor en de diepte van weefselinvasie.

Colposcopie moet altijd worden uitgevoerd door een ervaren gynaecoloog met veel ervaring in het veld.

Colposcopie kan zonder risico worden uitgevoerd tijdens de zwangerschap.

Een baarmoederhalsbiopsie mag daarentegen alleen tijdens de zwangerschap worden uitgevoerd als er een gegronde verdenking op kanker bestaat.

Hoewel een cervicale biopsie het risico op een miskraam niet lijkt te vergroten, brengt het wel een verhoogd risico op bloedingen met zich mee op de plaats van afname en moet daarom tijdens de zwangerschap worden vermeden.

Het wegnemen van weefsel uit het endocervicale kanaal (endocervicale curettage) is altijd gecontra-indiceerd tijdens de zwangerschap.