Depressie bij ouderen: oorzaken, symptomen en behandeling

By Cristiano Antonino On 15 november 2022

Ernstige depressie bij ouderen is een ernstige aandoening die in een vroeg stadium moet worden aangepakt met de meest geschikte therapieën

Wat is depressie bij ouderen en waarom het moeilijk te herkennen is

Het is een stemmingsstoornis die, indien niet tijdig behandeld, een invaliderende aandoening kan worden, maar die de persoon zelf vaak moeilijk herkent.

De depressieve bejaarde klaagt vaak over lichamelijke symptomen (somatisering van de psychische toestand of verergering van bekende lichamelijke ziekten) en cognitieve problemen: hij minimaliseert de droefheid die hij voelt, denkend dat het na een bepaalde leeftijd 'normaal' is of uit schaamte over het ervaren van dit gevoel misschien na een leven vol voldoening (toen hij werkte en niet 'zomaar een gepensioneerde' was, enz.).

Symptomen en alarmbellen van depressie bij ouderen

De meest voor de hand liggende symptomen van ernstige depressie bij ouderen zijn eetlust en spijsverteringsstoornissen.

Andere veel voorkomende symptomen zijn:

slapeloosheid;
vermoeidheid;
pijn;
aandacht en geheugenproblemen;
angst;
neiging om zichzelf te isoleren.

Een sterke alarmbel is zelfmoordgedachten: dit symptoom is moeilijker te onderzoeken en vereist een hoge mate van vertrouwen tussen arts en patiënt om in vertrouwen genomen te worden.

Mogelijke triggers van depressie

Depressie heeft een onzekere oorsprong en de oorzaak(en) verschillen van persoon tot persoon.

Vaak is de oorzaak multifactorieel.

Laten we samen met de psychiater kijken wat de mogelijke triggers zijn.

Vanuit bio-psycho-sociaal oogpunt is vertrouwdheid belangrijk: tijdens de eerste psychiatrisch onderzoek is het nuttig om de specialist, evenals de behandelend arts, vooraf te vertellen of er in de familie van de patiënt andere directe familieleden (grootouders, ouders etc.) zijn geweest met een diagnose van depressie of andere aandoeningen op het gebied van stemming aandoeningen in het verleden.

Mogelijke oorzaken van depressie bij ouderen zijn stressvolle gebeurtenissen en chronische ziekten.

Tot de oorzaken van deze pathologie behoren ook de veranderingen die men doorgaans ervaart vanaf de leeftijd van 65 jaar, dwz vanaf de hoge leeftijd, zoals pensionering, financiële zorgen, sterfgevallen in het gezin, verlies van autonomie, geheugenproblemen en andere gebeurtenissen.

Deze levensgebeurtenissen hebben een destabiliserend effect op de geestelijke en lichamelijke gezondheid van de patiënt.

Diagnose: de rol van familieleden en huisartsen bij het opsporen van deze aandoening

De patiënt laat zich uit schaamte onderzoeken of zoekt voortdurend naar een 'lichamelijke' oorzaak en komt te laat bij de psychiater.

Doorgaans voelen vrouwen zich schuldig omdat ze ziek zijn en mannen voelen schaamte en daardoor grote moeite om hulp te zoeken uit angst voor het oordeel van anderen.

Men moet met empathie naar de patiënt luisteren en onthouden dat geestelijke gezondheid net zo belangrijk is als lichamelijke gezondheid, zelfs op hoge leeftijd.

Klinische diagnose door de psychiater

Het eerste diagnostische hulpmiddel is de klinische, familiale en algemene geschiedenis van de patiënt, die wordt verzameld tijdens het interview van het eerste psychiatrisch onderzoek.

Na het bezoek om de diagnose te verfijnen, kan de specialist een Magnetic Resonance Imaging (MRI) of CT-scan van de hersenen voorschrijven.

Deze diagnostische onderzoeken zullen leeftijdsgerelateerde fysiologische veranderingen of tekenen van atrofie of microvasculopathie onderzoeken, die vaak voorkomen bij depressie met seniele aanvang (vanaf 65 jaar of zelfs eerder, vanaf 50 jaar).

Neuropsychologische tests onderzoeken de huidige cognitieve functies en kunnen in de loop van de tijd worden herhaald als monitoring.

Depressie, acceptatie van diagnose en behandeling

Communicatie tussen arts en patiënt bij de acceptatie van de diagnose en therapietrouw (compliance, red.) door zowel patiënten als hun familie en zorgverleners is cruciaal.

Ouderen denken vaak dat ze te oud zijn om te zorgen, dat ze 'zwak' zijn: dit dreigt hun symptomen chronisch te maken, met negatieve gevolgen voor hun gezondheid en autonomie.

Daarom moeten we tijdens het psychiatrisch onderzoek diagnose, behandeling en prognose met gepast optimisme overbrengen.

Het duurt een paar weken therapie om de effecten te zien, en daarna moet het worden voortgezet als onderhoud: de patiënt en verzorgers moeten op de hoogte zijn van deze behandeltijden, om regelmatige therapietrouw en vervolgbezoeken te garanderen.

Hoe depressie bij ouderen wordt behandeld

Er zijn verschillende strategieën en therapieën voor de behandeling van deze pathologie, die steeds meer 65-plussers treft.

Ze variëren van farmacologische en psychotherapeutische therapie tot innovatieve transcraniële stimulatietechnieken voor specifieke gevallen.

Psychiatrische behandeling: tussen farmacologie, chronotherapie en transcraniële stimulatie

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Antidepressiva met minder geneesmiddelinteracties hebben de voorkeur (serotonineheropnameremmers zijn de eerste keuze): ouderen gebruiken vaak veel geneesmiddelen voor verschillende bijkomende ziekten.

Dankzij deze therapieën wordt een herstelpercentage van 50% -85% bereikt, hoewel medicijnen alleen niet altijd voldoende zijn om het psychofysische evenwicht van de depressieve oudere patiënt te herstellen.

In sommige specifieke gevallen worden chronotherapieën voorgesteld, zoals bijvoorbeeld lichttherapie: deze technieken werken in op de biologische klok van de mens door de systemen die betrokken zijn bij depressieve symptomen te resetten.

Of er worden somatische technieken voorgesteld, zoals bijvoorbeeld Transcranial Magnetic Stimulation of Transcranial Direct Current Stimulation: technieken die slapende hersengebieden 'wakker maken' om de respons van de patiënt op medicatie te versterken.

In ernstige of zeer resistente gevallen wordt elektroconvulsietherapie goed verdragen en geeft goede resultaten (60-80%).

In ons ziekenhuis voor deze therapie hebben we een toegewijd team dat de depressieve patiënt gedurende het hele traject van onderzoek en behandeling volgt.

Psychotherapeutische behandeling

Bij ouderen zijn cognitieve en relationele patronen vaak moeilijker te veranderen, maar psychologische ondersteuning kan worden voorgesteld om beter om te gaan met de ziekte en levensgebeurtenissen, vooral in milde gevallen of wanneer er een contra-indicatie bestaat voor medicatie, misschien vergezeld van neurocognitieve trainingsoefeningen ( bijv. het boodschappenlijstje onthouden, kruiswoordpuzzels of andere puzzelspelletjes doen, boeken met veel karakters lezen, enz.).

Dieet en levensstijl

Verlies van eetlust en gewicht of eetstoornissen beïnvloeden de lichaamsbouw, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat: een uitgebalanceerd dieet kan helpen energie terug te krijgen en de stemming te ondersteunen.

Beweging komt de fysieke gesteldheid, depressieve klachten en het gevoel van eigenwaarde ten goede. Bovendien moedigen we de patiënt aan om de gezelligheid en interesses te hervatten die helpen om de cognitieve vermogens geoefend te houden.

Depressie versus seniele dementie: wat verbindt hen en wat onderscheidt hen?

Bij depressie bij ouderen zijn de contouren tussen fasen van ziekte en welzijn, typisch voor ernstige depressies, vager, met het risico van chronische 'lichte' maar invaliderende depressieve toestanden.

Bij seniele dementie is er een progressieve cognitieve achteruitgang, met wisselende stemmingswisselingen.

Tussendoor beïnvloeden deze elkaar: depressie is een risicofactor voor dementie en ook bij ouderen met dementie wordt depressie vaker waargenomen.

Om deze redenen is het voor de patiënt, of vaker voor het inwonende familielid en/of professionele zorgverlener (bv. mantelzorger), belangrijk om de eerste tekenen van stemmingswisselingen op te merken en advies in te winnen bij de huisarts en vervolgens bij de huisarts. specialist psychiatrie als de stemmingsdaling en andere symptomen langer dan twee weken aanhouden.

Depressie en angst bij ouderen: wat verbindt hen en wat onderscheidt hen?

De comorbiditeit van depressie en angst is over het algemeen zeer hoog, ook bij ouderen.

Bij ouderen is depressie vaak angstig met angsten, onzekerheden, hypochondrie, maar het omgekeerde kan ook voorkomen: als de patiënt blijvende angst ontwikkelt, kan hij of zij een depressie ontwikkelen die secundair is aan de uitputting van innerlijke hulpbronnen. behandel het vroeg.