Depressie, symptomen en behandeling

Depressie is een klinische aandoening die een aantal problemen met zich meebrengt die niet altijd gemakkelijk te beheersen zijn en die een toenemend aantal mensen treft

Wat is een depressie?

Het is een stemmingsstoornis die een gevoel van diepe droefheid, psychofysische reactiviteit, emotioneel veroorzaakt nood en verminderde psychische energie.

Mensen die aan deze aandoening lijden, ervaren een staat van verlatenheid, verbijstering, verlies van interesse, negatieve en pessimistische gedachten over zichzelf, anderen en hun toekomst.

Deze aandoening is langdurig en verschilt van stemmingswisselingen die iedereen kan ervaren als reactie op onaangename gebeurtenissen.

Depressie kan zich ook in verschillende mate van ernst manifesteren en een vroege diagnose is essentieel voor een effectieve behandeling.

Hoe wijdverbreid is depressie?

Depressieve toestanden behoren tot de meest voorkomende aandoeningen ter wereld.

Volgens sommige gegevens ervaart 20-30% van de volwassenen minstens één episode van depressie in hun leven.

De Wereldgezondheidsorganisatie schat dat depressie in 2030 de meest voorkomende ziekte zal zijn.

Meer dan 300 miljoen mensen wereldwijd lijden aan depressies en het vrouwelijk geslacht wordt er het meest door getroffen.

In de meest ernstige gevallen kan dit leiden tot zelfmoord.

Elk jaar maken ongeveer 800,000 mensen een einde aan hun leven en zelfmoord is de grootste doodsoorzaak in de leeftijdsgroep 15-29 jaar.

Hoewel er effectieve behandelingen voor depressie zijn, krijgt minder dan de helft van de getroffenen adequate therapie (in veel landen is dit 10%).

Het grootste probleem is het gebrek aan vroege diagnose; het mag ook niet worden onderschat dat het voor veel mensen bijzonder moeilijk is om te erkennen dat ze in nood verkeren en om de nodige hulp te kunnen zoeken.

Depressie: manifestaties en symptomen

Depressie kan worden gekenmerkt door een reeks symptomen die van persoon tot persoon kunnen verschillen en het is belangrijk om te specificeren dat we allemaal vergelijkbare symptomen kunnen ervaren, maar hoe intenser, frequenter en aanhoudender de aandoening is, hoe groter de kans op depressie.

De depressieve toestand veroorzaakt een zeer diep gevoel van droefheid, een gevoel van onoverbrugbare innerlijke leegte, een staat van hulpeloosheid, apathie, met totaal verlies van het gevoel van plezier.

De kenmerkende symptomen van depressie zijn:

  • depressieve bui;
  • verlies van interesse en plezier in normale activiteiten;
  • verlies van eetlust resulterend in gewichtsverlies of een toegenomen verlangen om te eten, vooral zoet voedsel;
  • slaapstoornissen zoals slapeloosheid (moeite met inslapen, herhaaldelijk wakker worden 's nachts of vroeg wakker worden in de ochtend) of hypersomnia (intens verlangen of behoefte om lang te slapen)
  • psychomotorische traagheid of agitatie (bijv. vertraging van bewegingen, spraak of niet stil kunnen zitten, ontspannen, voortdurende hand- en/of lichaamsbewegingen)
  • gevoel van vermoeidheid of uitputting, gebrek aan energie;
  • negatief zelfbeeld, verlies van eigenwaarde;
  • buitensporige of ongepaste gevoelens van zelfevaluatie of schuldgevoelens;
  • verminderd vermogen om zich te concentreren en op te letten;
  • besluiteloosheid of onvermogen om beslissingen te nemen;
  • terugkerende gedachten aan de dood, zelfmoordgedachten die kunnen leiden tot daadwerkelijke pogingen om zichzelf van het leven te beroven.

Deze symptomen kunnen te wijten zijn aan een echte depressieve pathologie (Major Depressive Disorder) of aan reactieve of fysiologische depressie, dwz depressieve episodes die ontstaan ​​als gevolg van pijnlijke levensgebeurtenissen zoals sterfgeval, scheiding, ziekte, paniekaanvallen, enz.

De rol van een zorgvuldige en nauwgezette diagnose is daarom essentieel, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen de mate van ernst, die mild, matig of ernstig kan zijn.

Het Diagnostisch en Statistisch Handboek Geestelijke Stoornissen (DSM – V) maakt op basis van specifieke symptomen onderscheid tussen:

  • Disruptieve stemmingsstoornissen
  • Ernstige depressieve stoornis
  • Aanhoudende depressieve stoornis (dysthymie)
  • Premenstruele dysforische aandoening
  • Middel/drugs-geïnduceerde depressieve stoornis
  • Depressieve stoornis als gevolg van een andere medische aandoening
  • Gespecificeerde of niet-gespecificeerde depressieve stoornis.

Gezien de complexiteit kan een onderscheid worden gemaakt tussen depressieve stoornis en aanhoudende depressieve stoornis om bepaalde aspecten ervan beter te begrijpen.

Depressieve Stoornis

Depressieve stoornis (vaak geïdentificeerd als ernstige depressie) is wanneer vijf of meer van de symptomen optreden gedurende een periode van 2 weken, waardoor een verandering wordt veroorzaakt ten opzichte van het eerdere niveau van functioneren van de persoon.

Depressieve stemming gedurende het grootste deel van de dag, bijna elke dag, hopeloos gevoel van verdriet, prikkelbaarheid en psychosomatische symptomen, sociale terugtrekking en verlies van interesse in bijna alle activiteiten.

Aanhoudende depressieve stoornis (dysthymie)

Persistente depressieve stoornis verschilt van ernstige depressie door de aanwezigheid van een depressieve symptomatologie van mindere maar constante ernst, met name de afwijkende stemming die gedurende ten minste 2 jaar bijna elke dag aanwezig is.

In dit geval is de doorleefde ervaring van verdriet meer geïntegreerd in de huidige gebeurtenissen en levensgeschiedenis van de patiënt en is deze aanhoudend, met een soms intermitterend en onregelmatig verloop, maar met relatief korte tussenpozen van normaliteit.

Het symptomatologische beeld is niet zo ernstig als bij een ernstige depressie en verschilt met name van de laatste in de volgende kenmerken

  • het gevoel van verdriet en verlatenheid lijkt meer op het reactieve gevoel van verlies dan op het endogene gevoel dat kenmerkend is voor de episode van ernstige depressie;
  • de symptomatologie is gevarieerder;
  • psychomotorische functies bereiken geen duidelijke veranderingen;
  • er is een grotere afhankelijkheid van en reactie op externe en omgevingssituaties;
  • de duur is variabel en het beloop is chronisch.

Risicofactoren en preventie van depressie

Depressie is het resultaat van een complexe interactie van elementen.

Uit onderzoek blijkt dat de oorzaken van depressie terug te voeren zijn op twee belangrijke risicofactoren

  • de biologische factor, dwz een genetische aanleg
  • de psychologische factor, dwz de ervaringen en het gedrag dat iemand tijdens zijn leven heeft geleerd.

Mensen die in de loop van hun leven bijzonder nadelige gebeurtenissen hebben meegemaakt, zoals een sterfgeval, een trauma, lopen een groter risico om een ​​depressieve toestand te ontwikkelen.

Bovendien is depressie ook gekoppeld aan iemands algemene gezondheidstoestand; 25 van de 100 mensen die lijden aan een organische stoornis hebben ook last van een depressie.

Behandeling: hoe depressie wordt behandeld

De behandeling van depressie omvat de integratie van verschillende interventies die gericht zijn op het aanpakken van de pathologische aandoening in relatie tot de mate van ernst.

Ambulante medische behandeling

Een eerste gesprek om adequate informatie te krijgen over de betekenis van de aandoening, de klinische kenmerken en de eventuele noodzaak van behandeling kan plaatsvinden in een poliklinische medische setting.

Psychotherapie

Psychotherapie is een van de fundamentele hulpmiddelen voor de ondersteuning van patiënten die aan een depressie lijden.

Er zijn verschillende benaderingen die een grote effectiviteit laten zien, zoals Strategische Therapie, Systemisch-Relationele Therapie en Cognitieve Gedragstherapie.

In minder ernstige gevallen volstaat een goed psychotherapeutisch beloop, terwijl in gevallen van ernstige depressie psychotherapie gepaard moet gaan met een aangepaste farmacologische behandeling, waarbij het verloop van de twee therapeutische processen voortdurend wordt gevolgd.

Farmacologische therapie

De meest gebruikte klassen van antidepressiva zijn tegenwoordig:

  • serotonineheropnameremmer antidepressiva (ook wel SSRI's genoemd);
  • serotonine- en noradrenalineheropnameremmer antidepressiva (ook wel SNRI's genoemd);
  • antidepressiva met specifieke noradrenerge en serotonerge werking (ook NaSSA's genoemd)
  • tricyclische antidepressiva (TCA's);
  • noradrenalineheropnameremmer antidepressiva (ook NRI's genoemd);
  • anderen (trazodon, agomelatine, vortioxetine).

Psychofarmacologische behandeling met antidepressiva dient te worden gestart na zorgvuldige medische beoordeling op basis van het klinische beeld en subjectieve tolerantie, waarbij het mogelijke optreden van bijwerkingen onder controle moet worden gehouden.

ziekenhuisopname

Ziekenhuisopname is vereist bij afwezigheid van familie-, sociale of omgevingssteun, in gevallen waar de symptomatologische aandoeningen extreem ernstig zijn en een hoog suïciderisico vertonen.

Lees ook:

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Paranoïde persoonlijkheidsstoornis: algemeen kader

De ontwikkelingstrajecten van paranoïde persoonlijkheidsstoornis (PDD)

Reactieve depressie: wat het is, symptomen en behandelingen voor situationele depressie

Aardbeving en verlies van controle: psycholoog legt de psychologische risico's van een aardbeving uit

In het dagelijks leven: omgaan met de paranoïde

Microagressies: wat ze zijn, hoe ermee om te gaan

Schaamte en schuld: onaangepaste strategieën bij slachtoffers van seksueel misbruik

Aardbeving en verlies van controle: psycholoog legt de psychologische risico's van een aardbeving uit

Affectieve stoornissen: manie en depressie

Wat is het verschil tussen angst en depressie: laten we meer te weten komen over deze twee wijdverbreide psychische stoornissen

ALGEE: Samen eerste hulp in geestelijke gezondheid ontdekken

Een patiënt redden met psychische problemen: het ALGEE-protocol

Basis psychologische ondersteuning (BPS) bij paniekaanvallen en acute angst

Wat is postpartumdepressie?

Hoe een depressie te herkennen? De drie-een-regel: asthenie, apathie en anhedonia

Postpartumdepressie: hoe de eerste symptomen te herkennen en te overwinnen?

Postpartumpsychose: weten hoe ermee om te gaan

Schizofrenie: wat het is en wat de symptomen zijn?

Bevalling en noodgevallen: complicaties na de bevalling

Intermitterende explosieve stoornis (IED): wat het is en hoe het te behandelen?

Babyblues, wat het is en waarom het anders is dan postpartumdepressie

Depressie bij ouderen: oorzaken, symptomen en behandeling

Bron:

Pageine Mediche

Andere klanten bestelden ook: