Droge ogen is een pathologische aandoening van het oogoppervlak die kan leiden tot het gevoel van een vreemd lichaam, een branderig gevoel en andere aandoeningen die de kwaliteit van leven beïnvloeden; de frequentie van droge ogen neemt toe met de leeftijd, in aanwezigheid van andere ziekten, vooral reumatische en hormonale, in combinatie met verschillende systemische therapieën en blootstelling aan omgevingsfactoren zoals wind, airconditioning, overmatig gebruik van contactlenzen en videoterminals

Wat is droge ogen?

Momenteel wordt droge ogen gedefinieerd als "een multifactoriële ziekte van het oogoppervlak die wordt gekenmerkt door een verlies van homeostase van de traanfilm en gepaard gaat met oculaire symptomen, waarbij instabiliteit en hyperosmolariteit van de traanfilm, ontsteking, oogoppervlaklaesies en neurosensorische afwijkingen een etiologische rol spelen" ( Dews II, 2017).

Droge ogen worden daarom als een echte ziekte beschouwd, zodat het het gehele oculaire oppervlaktesysteem aantast, bestaande uit het traanapparaat, de oogleden, het hoornvlies en het bindvlies.

Dit systeem wordt nu beschouwd als een eenheidsstructuur, zowel anatomisch als functioneel, zodat een afwijking in een van zijn componenten onvermijdelijk gevolgen heeft voor de andere.

Het fundamentele kenmerk dat aanleiding geeft tot droge ogen is een verandering in de hoeveelheid en samenstelling van tranen, die dichter worden (traanhyperosmolariteit) als gevolg van verminderde productie van het vloeibare bestanddeel door de hoofdtraanklier of overmatige verdamping.

De toename van de osmolariteit leidt op zijn beurt tot beschadiging van de epitheelcellen van het bindvlies en het hoornvlies, evenals de mucipare calyciforme cellen die de normale slijmerige component van tranen produceren, en induceert een ontstekingsreactie van het gehele oogoppervlak.

Deze veranderingen veroorzaken een vicieuze cirkel die de droogheid verergert en leidt tot een chronisch verloop van het proces, waarbij ook de zenuwbanen die impulsen naar de belangrijkste traanklier overbrengen, die nodig zijn voor de normale productie van traanvocht, worden beschadigd.

Incidentie van droge ogen

Droge ogen hebben een prevalentie van ongeveer 15 gevallen per 100 mensen.

De incidentie van de ziekte neemt toe met de leeftijd en bij het vrouwelijk geslacht.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren van droge ogen?

Het wordt beschouwd als een multifactoriële ziekte, die wordt bepaald of begunstigd door meerdere aandoeningen, endogeen of omgevingsfactoren, waarvan sommige aanpasbaar zijn, andere gekoppeld aan individuele kenmerken.

• Leeftijd: men heeft gezien dat de traanklieren in de loop der jaren een deel van hun functionaliteit verliezen door atrofie, verminderde traanproductie of het produceren van tranen met een veranderde samenstelling;
• vrouwelijk geslacht: het wordt meer beïnvloed in alle leeftijdsgroepen, maar vooral samenvallend met de menopauze, wanneer de productie van androgeenhormonen wordt verminderd;
• omgeving: blootstelling aan wind, stof, airconditioning, extreem droge of vochtige omgevingen;
• overmatige activiteit bij videoterminals;
• onjuist gebruik van contactlenzen;
• gebruik van systemische geneesmiddelen (antihistaminica, psychotrope geneesmiddelen, antihypertensiva, anticholinergica, hormonale geneesmiddelen, chemotherapie) of lokale geneesmiddelen (glaucoomtherapieën, vasoconstrictoren);
• systemische pathologieën: reumatische en collageenziekten, hoge bloeddruk, diabetes mellitus, schildklieraandoeningen;
• lokale pathologieën: allergieën, Meibom-klierdisfunctie, onvoldoende sluiting of overmatige opening van de oogleden, pterygium en andere veranderingen aan het oogoppervlak.

Tekenen en symptomen van droge ogen

Droge ogen resulteren in de meeste gevallen in een gevoel van vreemd lichaam; andere symptomen kunnen een branderig gevoel, een branderig gevoel, moeite met het openen van de ogen in de ochtend, visusstoornissen zijn.

Bij het syndroom van Sjögren en in gevallen die verband houden met andere systemische ziekten van het immuunsysteem, zoals reumatoïde artritis en andere reumatische vormen, kan een gevoel van droge mond in verband worden gebracht.

Kenmerkend is dat de symptomen worden geaccentueerd in geventileerde of extreem droge omgevingen, bij langdurige activiteit bij videoterminals en bij het gebruik van contactlenzen.

Het optreden van een ontsteking veroorzaakt roodheid van het bindvlies; in sommige gevallen kunnen zich kleine slijmvliezen vormen.

Aanhouden van de klachten gedurende meer dan drie maanden duidt op een neiging tot chroniciteit.

Diagnose van droge ogen

De diagnose droge ogen wordt vermoed tijdens het oogheelkundig onderzoek op basis van de gemelde symptomen en observatie van het oogoppervlak onder de spleetlamp en meer specifiek op het vinden van een verminderde dikte van de traanmenisci, dwz de aanwezige traanlaag tussen de ooglidrand en het oppervlak van de oogbol.

De diagnose wordt bevestigd en verduidelijkt met bepaalde tests:

• evaluatie van de tijd van het breken van de traanfilm, dwz het tijdsverloop waarin zich tussen het ene knipperen en het volgende droge gebieden op het oppervlak van het hoornvlies vormen; dit onderzoek kan worden uitgevoerd na het inbrengen van een fluorescerende kleurstof en het waarnemen van gebieden die niet bedekt zijn door tranen (droge plekken) onder het blauwe licht van de spleetlamp; het onderzoek kan ook worden uitgevoerd met speciale uitrusting dat vereist geen indruppeling van de kleurstof;
• Schirmer-test: evalueert de lengte van het doorweekte gedeelte van een kleine strook papier die in de conjunctivale fornix is ​​ingebracht, tussen het onderste ooglid en het oog, gedurende een bepaalde periode, meestal 5 minuten;
• traanosmolariteitstest: maakt een kwantitatieve beoordeling van de mate van traanverandering mogelijk;
• evaluatie van de toestand van het epitheeloppervlak met behulp van speciale vlekken (fluoresceïne, lissamine).

In de vormen die verband houden met ontsteking van de ooglidklieren van de meibom, zijn de aandoeningen het duidelijkst in de ochtend; stuwing van de uitscheidingskanalen aan de rand van de oogleden direct achter het verschijnen van de wimpers kan ook worden waargenomen.

Wanneer daarentegen een verminderde traanproductie heerst, lijkt de traanmeniscus veel verminderd en verergeren de symptomen typisch in de loop van de dag.

Hoe droge ogen worden behandeld?

De behandeling van droge ogen varieert afhankelijk van het stadium van de pathologie en de omvang van de klachten.

In mildere vormen kan het voldoende zijn om ongunstige omgevingsomstandigheden te vermijden en traanvervangers te gebruiken op basis van hyaluronzuur, cellulosepolymeren of andere stoffen zoals trehalose, die met regelmatige tussenpozen moeten worden toegediend, voordat de symptomen terugkeren.

Aangezien de droge toestand aanhoudt, vereist het optreden van epitheelcellijden en -ontsteking het gebruik van ontstekingsremmende middelen, meestal milde cortison, die voornamelijk op het oppervlak werken, of cyclosporine, en opnieuw epithelialiserende stoffen, in druppels, gel of zalf.

De aanwezigheid van ontsteking van de ooglidklieren (meibomitis), de belangrijkste oorzaak van droge ogen door overmatige verdamping, vereist specifieke behandelingen, van eenvoudige vochtige warme kompressen tot het aanbrengen van apparaten met gepulseerd licht.

De therapie moet door de oogarts worden ingesteld op basis van de kenmerken en intensiteit van het klinische beeld, en periodiek opnieuw worden geëvalueerd om deze aan te passen aan de evolutie van de pathologie in de loop van de tijd.

Het is ook noodzakelijk om gelijktijdige allergische vormen of gesuperponeerde infecties uit te sluiten.

Uiteindelijk is een correct diagnostisch kader de voorwaarde voor een gepersonaliseerde en echt effectieve therapeutische strategie.

Lees ook:

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Rode ogen: wat kunnen de oorzaken zijn van conjunctivale hyperemie?

Auto-immuunziekten: het zand in de ogen van het syndroom van Sjögren

Hoornvliesbeschadigingen en vreemde lichamen in het oog: wat te doen? Diagnose en behandeling

Covid, een 'masker' voor de ogen dankzij ozongel: een ooggel in studie

Droge ogen in de winter: wat veroorzaakt droge ogen in dit seizoen?

Wat is aberrometrie? De afwijkingen van het oog ontdekken

Bron:

Pageine Mediche