Endocavitair elektrofysiologisch onderzoek: waaruit bestaat dit onderzoek?

By Cristiano Antonino On December 8, 2022

Het encavitair elektrofysiologisch onderzoek, ook bekend onder de afkorting EES, is een diagnostisch onderzoek gericht op het onderzoeken van de elektrische eigenschappen van het hart om de gevoeligheid voor het ontwikkelen van verschillende hartritmestoornissen vast te stellen

Endocavitair elektrofysiologisch onderzoek: waaruit bestaat het?

Dit is een invasief onderzoek, dat over het algemeen wordt voorgeschreven om de aard en oorzaken van verschillende soorten hartritmestoornissen te onderzoeken.

De EES wordt uitgevoerd na een korte ziekenhuisopname en omvat lokale anesthesie; In het hart worden 2 tot 5 katheters ingebracht die de elektrische signalen uit de hartholtes registreren.

Over het algemeen zijn de belangrijkste toegangsroutes de rechter femorale ader ter hoogte van de lies of de linker subclavia ader ter hoogte van de schouder; zeldzamer is het mogelijk om het onderzoek uit te voeren via de halsader in de nekof in speciale gevallen kan een trans-oesofageaal elektrofysiologisch onderzoek worden gebruikt.

In sommige gevallen worden provocerende tests uitgevoerd, door middel van het toedienen van medicijnen, waardoor hartritmestoornissen worden opgewekt en zo worden gedetecteerd.

Op deze manier kan de cardioloog het elektrocardiogram in detail bestuderen, waardoor het mogelijk wordt om het punt of de anatomische structuur te lokaliseren die verantwoordelijk is voor de storing.

'S WERELDS TOONAANGEVENDE BEDRIJF VOOR DEFIBRILLATOREN EN MEDISCHE HULPMIDDELEN'? BEZOEK DE ZOLL-STAND OP EMERGENCY EXPO

Waarom een endovitair elektrofysiologisch onderzoek wordt uitgevoerd

Een endocavitair elektrofysiologisch onderzoek wordt over het algemeen voorgeschreven aan patiënten die risico lopen op het ontwikkelen van hartritmestoornissen bij wie een aritmologische diagnose niet kan worden gesteld met behulp van niet-invasieve methoden: dankzij dit onderzoek is het mogelijk om de aard en het mechanisme van de aritmie in detail te analyseren, waardoor de cardioloog om een preciezere diagnose te stellen van het type hartaandoening waaraan de patiënt lijdt; identificatie van de aritmie maakt het ook mogelijk een geschikte therapie te ontwikkelen voor het oplossen en/of voorkomen ervan.

Het doel van het examen is om

de functionaliteit van het elektrische geleidingssysteem van het hart beoordelen
identificeer de plaats en het mechanisme dat ten grondslag ligt aan het ontstaan van aritmische verschijnselen;
identificeer eventuele paroxismale symptomen (zoals hartkloppingen, syncope of lipotimie);
het beoordelen van de effectiviteit en bijwerkingen van bepaalde geneesmiddelen voor aritmische preventie.

De EES wordt over het algemeen ook gebruikt voor de behandeling van hartritmestoornissen die niet reageren op farmacologische cardioversietherapie.

Met name:

supraventriculaire tachycardie;
Wolff-Parkinson-White-syndroom;
atriale fibrillatie;
atriale flutter;
ectopische atriale tachycardie.

In de meeste gevallen worden tijdens de procedure de veranderingen in het hartritme onderbroken met dezelfde pulsen die de aritmie veroorzaakten.

In ernstigere en minder responsieve omstandigheden omvat de behandeling van de aritmie een of meer radiofrequente energietoedieningen met behulp van een transcutane ablatieprocedure.

Zoals bij alle invasieve procedures, heeft het encavitaire elektrofysiologische onderzoek een minimaal risico op complicaties zoals lokale hematoomvorming of letsel aan bloedvaten en zenuwen.

Over het algemeen wordt het onderzoek goed verdragen: sommige patiënten vertonen dezelfde symptomen als bij het begin van aritmische episodes, zoals hartkloppingen, pijn op de borst of duizeligheid; in de meeste gevallen verdwijnen deze echter aan het einde van de procedure.

Het gemiddelde verblijf in het ziekenhuis is twee nachten, maar na een paar uur rust kan de patiënt opstaan en zijn normale activiteiten hervatten.

CARDIOBESCHERMING EN CARDIOPULMONALE RESUSCITATIE? BEZOEK NU DE EMD112 BOOTH OP EMERGENCY EXPO OM MEER TE LEREN

Hoe moet ik me voorbereiden op een encavitair elektrofysiologisch onderzoek

Alvorens een endovitair elektrofysiologisch onderzoek uit te voeren, is het noodzakelijk om een gespecialiseerde cardiologische evaluatie te ondergaan, die de beoordeling van enkele laboratoriumtests, een elektrocardiogram en een echocardiogram omvat, om maximale veiligheid tijdens de procedure te garanderen.

Dit is in feite een invasief onderzoek dat een korte ziekenhuisopname vereist en plaatsvindt in een speciaal uitgeruste kamer.

Onder plaatselijke verdoving worden 2 tot 5 dunne katheters ingebracht via de aderen in de lies of het sleutelbeengebied (vena subclavia), die in de hartholten worden geduwd, waar ze de elektrische activiteit van de hartkamers registreren.

Het onderzoek is praktisch pijnloos en omvat een klein verband op de plaats waar de elektrokatheters worden ingebracht.

*Dit is indicatieve informatie: het is daarom noodzakelijk om contact op te nemen met de instelling waar het onderzoek wordt uitgevoerd om specifieke informatie over de voorbereidingsprocedure te verkrijgen.