Flauwvallen, hoe om te gaan met de noodsituatie die verband houdt met bewustzijnsverlies

Bewusteloosheid en flauwvallen zijn de zesde meest voorkomende noodsituatie waarop professionals op de eerste hulpafdeling reageren, goed voor bijna 8% van alle oproepen

Dit zijn noodsituaties die in geen geval mogen worden gebagatelliseerd door de hulpverlener: ten eerste vanwege de psychologische impact die deze gebeurtenissen hebben op de omstanders van de patiënt, en ten tweede omdat bewustzijnsverlies een aanwijzing kan zijn voor een werkelijk ernstig klinisch beeld.

Het is een goed idee dat de hulpverlener ze serieus neemt en ze niet oppervlakkig classificeert als 'lage bloeddruk'.

Flauwvallen, ook bekend als syncope, treft jaarlijks tot 6 op de 1,000 mensen. Tot de helft van de vrouwen ouder dan 80 jaar heeft op enig moment in hun leven minstens één keer flauwgevallen. Van de patiënten die zich met syncope op een afdeling spoedeisende hulp presenteerden, stierf ongeveer 4% in de volgende 30 dagen. Het risico voor de gezondheid van een patiënt als gevolg van flauwvallen hangt sterk af van de oorzaak van de aandoening.

Bewustzijnsverlies of flauwvallen Definitie

Wat is flauwvallen?

Flauwvallen is een verlies van bewustzijn en spierkracht gekenmerkt door een snel begin, korte duur en spontaan herstel.

Het wordt veroorzaakt door een afname van de bloedtoevoer naar de hersenen, meestal door een lage bloeddruk.

In sommige gevallen zijn er symptomen vóór het bewustzijnsverlies, zoals duizeligheid, zweten, bleke huid, wazig zien, misselijkheid, braken, of warm voelen.

Syncope kan ook gepaard gaan met een korte episode van spiertrekkingen. Wanneer het bewustzijn en de spierkracht niet volledig verloren gaan, wordt dit een presyncope genoemd.

Het wordt aanbevolen om presyncope op dezelfde manier te behandelen als syncope.

Oorzaken van flauwvallen Definitie

Flauwvallen kan worden veroorzaakt door een van de volgende:

  • Angst of emotioneel trauma
  • Ernstige pijn
  • Een plotselinge daling van de bloeddruk
  • Lage bloedsuikerspiegel door diabetes of te lang niet eten
  • Hyperventilatie (snelle, oppervlakkige ademhaling)
  • Uitdroging
  • Te lang in één houding staan
  • Te snel opstaan
  • Lichamelijke inspanning bij hoge temperaturen
  • Te hard hoesten
  • Persen tijdens een stoelgang
  • Epileptische aanvallen
  • Het gebruik van drugs of alcohol

Oorzaken variëren van niet-ernstig tot mogelijk fataal. Er zijn drie brede categorieën oorzaken: hart- of bloedvatgerelateerd, vasovagaal (ook bekend als reflex) en orthostatische hypotensie.

Hart- of bloedgerelateerde syncope

Hartgerelateerde oorzaken van syncope kunnen een abnormaal hartritme, problemen met de hartkleppen of hartspier, of blokkades van bloedvaten door een longembolie of aortadissectie zijn.

De meest voorkomende oorzaak van hartgerelateerde syncope is hartritmestoornis (abnormaal hartritme), waarbij het hart te langzaam, te snel of te onregelmatig klopt om voldoende bloed naar de hersenen te pompen. Sommige hartritmestoornissen kunnen levensbedreigend zijn. Hartaandoeningen of disfuncties die de bloedtoevoer naar de hersenen verminderen, verhogen het risico op syncope.

De meest voorkomende hartgerelateerde aandoening die gepaard gaat met flauwvallen is een acuut myocardinfarct of ischemische gebeurtenis. Vrouwen hebben significant meer kans om syncope te ervaren als een presenterend symptoom van een hartinfarct. Over het algemeen zijn flauwvallen veroorzaakt door een structurele ziekte van het hart of de bloedvaten bijzonder belangrijk om te herkennen, omdat ze waarschuwen voor mogelijk levensbedreigende aandoeningen.

Vasovagale syncope

Vasovagale syncope, ook wel reflex syncope genoemd, is een van de meest voorkomende vormen van flauwvallen.

Het kan optreden als reactie op verschillende triggers, zoals enge, gênante of ongemakkelijke situaties, tijdens bloedafname of momenten van plotselinge hoge stress.

Het kan ook worden veroorzaakt door een specifieke activiteit, zoals plassen, braken of hoesten.

Met vasovagale syncope is de patiënt meestal vatbaar voor lage bloeddruk door verschillende omgevingsfactoren.

Een lager dan verwacht bloedvolume als gevolg van een zoutarm dieet of hitte die vasodilatatie veroorzaakt, verergert bijvoorbeeld het effect van een onvoldoende bloedvolume.

Als er onderliggende angst of angst is (bijv. sociale situatie), of acute angst (bijv. een mogelijk gevaarlijke of pijnlijke gebeurtenis), kan dit de vlucht-of-vechtreactie van het lichaam activeren.

Tijdens de vlucht-of-vechtreactie verhogen de hersenen de pompwerking van het hart.

Als het hart niet genoeg bloed kan leveren vanwege een lage bloeddruk, vertraagt ​​een feedbackreactie de hartslag buitensporig, wat resulteert in bloedverlies naar de hersenen.

Bijbehorende symptomen kunnen worden gevoeld in de minuten voorafgaand aan een vasovagale episode en worden het prodroom genoemd.

Deze bestaan ​​uit duizeligheid, verwardheid, bleekheid, misselijkheid, speekselvloed, zweten, tachycardie, wazig zien en plotselinge drang om te poepen, naast andere symptomen.

Soorten vasovagale syncope

Geïsoleerd flauwvallen: Een episode van flauwvallen kan plotseling optreden met slechts korte waarschuwingssymptomen, indien aanwezig. Dit type flauwvallen komt vaak voor bij adolescenten en kan verband houden met vasten, lichaamsbeweging, overbelasting van de buik of omstandigheden die vasodilatatie bevorderen (bijv. hitte, alcohol). Het onderwerp staat altijd rechtop. De kanteltafeltest, indien uitgevoerd, is over het algemeen negatief.

Herhaaldelijk flauwvallen: Herhaaldelijk flauwvallen presenteert zich meestal met complexe bijbehorende symptomen. Het wordt geassocieerd met slaperigheid, voorafgaande visuele stoornis ("vlekken voor de ogen"), zweten, duizeligheid. Het onderwerp staat meestal maar niet altijd rechtop. De kanteltafeltest, indien uitgevoerd, is over het algemeen positief. Het is relatief ongebruikelijk.

Orthostatische hypotensieve syncope

Orthostatische hypotensieve syncope wordt voornamelijk veroorzaakt door een overmatige daling van de bloeddruk wanneer een persoon opstaat vanuit een liggende of zittende positie.

Wanneer het hoofd boven de voeten wordt geheven, zorgt de zwaartekracht ervoor dat de bloeddruk in het hoofd daalt.

Dit veroorzaakt een sympathische zenuwreactie om het bloed terug in de hersenen te compenseren en te herverdelen.

De sympathische respons veroorzaakt perifere vasoconstrictie en verhoogde hartslag om de bloeddruk weer naar de basislijn te brengen.

Gezonde mensen kunnen lichte symptomen ervaren (bijv. duizeligheid of grijs worden) als ze opstaan ​​als de bloeddruk traag reageert op de rechtopstaande houding.

Als de bloeddruk tijdens het staan ​​niet voldoende op peil wordt gehouden, kunnen flauwvallen optreden.

Voorbijgaande orthostatische hypotensie komt vrij vaak voor en duidt niet noodzakelijkerwijs op een ernstige onderliggende ziekte.

Orthostatische hypotensie kan te wijten zijn aan medicijnen, uitdroging, significante bloedingen of infectie.

Het meest vatbaar voor orthostatische hypotensie zijn oudere en zwakke personen of mensen die uitgedroogd zijn.

Ernstigere orthostatische hypotensie is vaak het gevolg van bepaalde vaak voorgeschreven medicijnen, waaronder bètablokkers, antihypertensiva en nitroglycerine.

Hoe flauwvallen te behandelen

De meest effectieve manieren om de onderliggende oorzaak van flauwvallen te bepalen, zijn medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en elektrocardiogram (ECG).

Het ECG is nuttig om een ​​abnormaal hartritme, slechte bloedtoevoer naar de hartspier en andere elektrische problemen te detecteren.

Hartgerelateerde oorzaken hebben ook vaak weinig voorgeschiedenis van vroege tekenen of symptomen.

Lage bloeddruk en een snelle hartslag na de gebeurtenis kunnen wijzen op bloedverlies of uitdroging, terwijl lage zuurstofgehalten in het bloed kunnen worden waargenomen na de gebeurtenis bij mensen met longembolie.

Meer specifieke tests zoals implanteerbare lusrecorders, kanteltafeltesten of carotis-sinusmassage kunnen in onzekere gevallen nuttig zijn.

De kanteltafeltest (TTT) is een medische procedure die vaak wordt gebruikt om syncope of flauwvallen te diagnosticeren

Een kanteltafeltest kan op verschillende manieren worden gedaan. In sommige gevallen wordt de patiënt platliggend vastgebonden aan een kanteltafel en vervolgens geheel of bijna geheel rechtop (alsof hij staat) gekanteld of opgehangen.

Meestal hangt de patiënt in een hoek van 60 tot 80 graden.

Soms krijgt de patiënt een medicijn, zoals nitroglycerine of isoproterenol, om een ​​grotere gevoeligheid voor de test te creëren.

In alle gevallen wordt de patiënt geïnstrueerd niet te bewegen.

De symptomen van de patiënt, bloeddruk, pols, elektrocardiogram en zuurstofverzadiging in het bloed worden geregistreerd.

De test eindigt ofwel wanneer de patiënt flauwvalt of andere significante symptomen ontwikkelt of na een bepaalde periode (meestal 20 tot 45 minuten, afhankelijk van de instelling of het geïndividualiseerde protocol).

Een computertomografiescan (CT-scan) is meestal niet nodig, tenzij er specifieke zorgen zijn.

Andere oorzaken waarmee rekening moet worden gehouden, zijn toevallen, beroerte, hersenschudding, lage bloedzuurstof, lage bloedsuikerspiegel, drugsintoxicatie en sommige psychiatrisch aandoeningen.

Behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak.

Degenen die na onderzoek als een hoog risico worden beschouwd, kunnen in het ziekenhuis worden opgenomen voor verdere hartbewaking.

Hoe flauwvallen te behandelen

Als u iemand ziet flauwvallen, bel dan onmiddellijk het alarmnummer.

Hoewel flauwvallen vaak geen medische betekenis heeft, kun je niet weten of het een symptoom is van een ernstiger aandoening, zoals een aanval of een hartaanval.

De coördinator zal vragen of de persoon die flauwviel nu bij bewustzijn en wakker is en vervolgens passende instructies geven.

Behandel flauwvallen altijd als een medisch noodgeval totdat de tekenen en symptomen zijn verdwenen en de oorzaak bekend is.

Neem contact op met uw arts als u meer dan eens flauwvalt.

Als u zich flauw voelt:

  • Ga liggen of ga zitten. Sta langzaam op om de kans op opnieuw flauwvallen te verkleinen.
  • Als je gaat zitten, plaats dan je hoofd tussen je knieën.

Als iemand anders flauwvalt:

  • Plaats de persoon op zijn rug. Als er geen verwondingen zijn en de persoon ademt, til dan indien mogelijk de benen van de persoon boven hartniveau op - ongeveer 12 centimeter. Maak riemen, kragen of andere knellende kleding los. Om de kans op opnieuw flauwvallen te verkleinen, moet u de persoon niet te snel opstaan. Als de persoon niet binnen een minuut weer bij bewustzijn komt, bel dan 30 of uw lokale alarmnummer.
  • Controleer op ademhaling. Als de persoon niet ademt, begin dan met reanimeren. Bel 911 of uw lokale alarmnummer. Ga door met reanimeren totdat hulp arriveert of de persoon begint te ademen. Als de persoon gewond is geraakt bij een val die gepaard gaat met flauwvallen, behandel dan stoten, kneuzingen of snijwonden op de juiste manier - controleer het bloeden met directe druk.

Hoe behandelen EMT's en paramedici flauwvallen

Voor alle klinische noodsituaties is de eerste stap een snelle en systematische beoordeling van de patiënt.

Voor deze beoordeling gebruiken de meeste EMS-aanbieders de: ABCDE nadering.

De ABCDE-benadering (Airway, Breathing, Circulation, Disability, Exposure) is van toepassing in alle klinische noodsituaties voor onmiddellijke beoordeling en behandeling.

Het kan met of zonder op straat worden gebruikt uitrusting.

Het kan ook worden gebruikt in een meer geavanceerde vorm waar medische nooddiensten beschikbaar zijn, waaronder eerstehulpafdelingen, ziekenhuizen of intensive care-afdelingen.

Behandelingsrichtlijnen en bronnen voor medische eerstehulpverleners

Behandelrichtlijnen voor bewustzijnsverlies (syncope) zijn te vinden op pagina 23 van de National Model EMS Clinical Guidelines van de National Association of State EMT Officials (NASEMSO).

NASEMSO handhaaft deze richtlijnen om het opstellen van nationale en lokale klinische richtlijnen, protocollen en operationele procedures voor EMS-systemen te vergemakkelijken.

Deze richtlijnen zijn ofwel evidence-based ofwel consensus-based en zijn opgesteld voor gebruik door EMS-professionals.

De richtlijnen omvatten de volgende behandelingen en interventies:

Behandeling en interventies moeten gericht zijn op afwijkingen in het lichamelijk onderzoek of bij aanvullend onderzoek en kunnen de behandeling van hartritmestoornissen, cardiale ischemie/infarct, bloeding, shock en dergelijke omvatten.

  • Beheer luchtweg zoals aangegeven
  • Zuurstof naar behoren
  • Evalueer op bloeding en behandel indien geïndiceerd voor shock
  • Breng IV-toegang tot stand
  • Vloeistofbolus indien van toepassing
  • Hartmonitor
  • 12-afleidingen ECG
  • Controleer op aritmieën en behandel deze (indien aanwezig, raadpleeg de betreffende richtlijn)

EMS-protocol voor noodgevallen bij flauwvallen of syncope

Protocollen voor pre-ziekenhuisbehandeling van flauwvallen of syncope verschillen per EMS-aanbieder en kunnen ook afhangen van de symptomen of medische geschiedenis van de patiënt.

Een typisch protocol zou deze eerste stappen kunnen volgen na een zorgvuldige beoordeling van de patiënt:

  • Reguliere medische zorg
  • Laat de patiënt voorzichtig in rugligging zakken of Trendelenburg-positie indien hypotensief
  • Zuurstof naar behoren
  • Bloedglucose verkrijgen indien goedgekeurd. Indien < 60, raadpleeg de richtlijnen voor hypoglykemie.
  • Initiëren IV/IO NS @ TKO, indien goedgekeurd
  • Als de patiënt hypotensief is of tekenen van uitdroging vertoont, dien dan een vloeistofbolus van 500 ml toe

Lees ook

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Syncope: symptomen, diagnose en behandeling

Hoe zorgaanbieders bepalen of u echt bewusteloos bent

Cardiale syncope: wat het is, hoe het wordt gediagnosticeerd en op wie het van invloed is?

Nieuw epilepsiewaarschuwingsapparaat kan duizenden levens redden

Toevallen en epilepsie begrijpen

Eerste hulp en epilepsie: een aanval herkennen en een patiënt helpen?

Neurologie, verschil tussen epilepsie en syncope

Eerste hulp en noodinterventies: syncope

Epilepsiechirurgie: routes om hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor aanvallen te verwijderen of te isoleren

Trendelenburg (Anti-shock) Positie: wat het is en wanneer het wordt aanbevolen

Head Up Tilt Test, hoe de test die de oorzaken van vagale syncope onderzoekt werkt

De patiënt op de brancard plaatsen: verschillen tussen Fowler-positie, Semi-Fowler, High Fowler, Low Fowler

Bewustzijnstoestand van de patiënt: de Glasgow Coma Scale (GCS)

Bewuste sedatie: wat het is, hoe het wordt uitgevoerd en tot welke complicaties het kan leiden

Eerste hulp en medische interventie bij epileptische aanvallen: krampachtige noodsituaties

Aanvallen bij de pasgeborene: een noodgeval dat moet worden aangepakt

Epileptische aanvallen: hoe ze te herkennen en wat te doen?

Epilepsiechirurgie: routes om hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor aanvallen te verwijderen of te isoleren

European Resuscitation Council (ERC), de richtlijnen voor 2021: BLS – Basic Life Support

Pre-hospital epileptische aanvallen bij pediatrische patiënten: richtlijnen met behulp van GRADE-methodologie / PDF

Nieuw epilepsiewaarschuwingsapparaat kan duizenden levens redden

Toevallen en epilepsie begrijpen

Eerste hulp en epilepsie: een aanval herkennen en een patiënt helpen?

Epilepsie bij kinderen: hoe ga je om met je kind?

Spinale immobilisatie van de patiënt: wanneer moet de wervelkolom opzij worden gezet?

Wie kan de defibrillator gebruiken? Wat informatie voor burgers

Schanz-halsband: toepassing, indicaties en contra-indicaties

AMBU: de impact van mechanische ventilatie op de effectiviteit van reanimatie

Pulmonale beademing in ambulances: langere verblijfstijden van patiënten, essentiële excellente reacties

Microbiële besmetting op ambulanceoppervlakken: gepubliceerde gegevens en onderzoeken

Is het aanbrengen of verwijderen van een halskraag gevaarlijk?

Spinale immobilisatie, cervicale kragen en bevrijding uit auto's: meer kwaad dan goed. Tijd voor een verandering

Cervicale kragen: 1-delig of 2-delig apparaat?

World Rescue Challenge, reddingsuitdaging voor teams. Levensreddende ruggengraatplanken en cervicale kragen

Verschil tussen AMBU-ballon en ademhalingsbal Emergency: voor- en nadelen van twee essentiële apparaten

Cervicale kraag bij traumapatiënten in spoedeisende geneeskunde: wanneer te gebruiken, waarom is het belangrijk?

Ambu-tas: kenmerken en hoe de zelfuitzettende ballon te gebruiken

Verschil tussen AMBU-ballon en ademhalingsbal Emergency: voor- en nadelen van twee essentiële apparaten

Handmatige ventilatie, 5 dingen om in gedachten te houden

Ambulance: wat is een noodaspirator en wanneer moet deze worden gebruikt?

Wat is intraveneuze canulatie (IV)? De 15 stappen van de procedure

Neuscanule voor zuurstoftherapie: wat is het, hoe wordt het gemaakt en wanneer te gebruiken?

Ambu-tas, redding voor patiënten met ademhalingsproblemen

Aanvullende zuurstof: cilinders en ventilatiesteunen in de VS

Wat is intraveneuze canulatie (IV)? De 15 stappen van de procedure

Neuscanule voor zuurstoftherapie: wat is het, hoe wordt het gemaakt en wanneer te gebruiken?

Neussonde voor zuurstoftherapie: wat het is, hoe het wordt gemaakt en wanneer te gebruiken?

Zuurstofreductiemiddel: werkingsprincipe, toepassing

Hoe een medisch afzuigapparaat kiezen?

Holtermonitor: hoe werkt het en wanneer is het nodig?

Wat is patiëntdrukbeheer? Een overzicht

Zuigeenheid voor spoedeisende hulp, de oplossing in een notendop: Spencer JET

Luchtwegbeheer na een verkeersongeval: een overzicht

Ambulance: veelvoorkomende oorzaken van storingen aan EMS-apparatuur - en hoe u deze kunt vermijden

Veranderd bewustzijnsniveau Noodgevallen (ALOC): wat te doen?

bron

Unitek EMT

Andere klanten bestelden ook: