Hartstilstand: wat het is, wat de symptomen zijn en hoe te interveniëren

By Cristiano Antonino On Februari 7, 2023

Hartstilstand, ook wel 'plotselinge hartdood' genoemd, is niet zozeer een ziekte als wel een ernstige noodsituatie die kan leiden tot de onmiddellijke dood van het individu

Het hart van de getroffen persoon stopt met het pompen van bloed en stopt daarom met functioneren: als gevolg van de afwezigheid van bloedcirculatie verliest de persoon het bewustzijn en stopt met ademen.

Alleen de tijdige en duidelijke tussenkomst van medisch personeel kan zijn leven redden.

Hoewel dit twee zeer ernstige gebeurtenissen zijn, die beide het hart aantasten, mogen hartstilstand en hartinfarct niet met elkaar worden verward

In het eerste geval verliest de patiënt binnen enkele seconden het bewustzijn, in het tweede geval kan hij bij bewustzijn blijven (het bewustzijnsverlies tijdens een hartinfarct hangt af van de omvang van de schade veroorzaakt door de ischemie).

In beide gevallen is het absoluut noodzakelijk om onmiddellijk medische hulp in te roepen: bij een hartaanval zal de interventie van de arts gericht zijn op het 'openen' van de verstopte kransslagader, meestal door middel van een dotterbehandeling of het toedienen van specifieke medicijnen; bij een hartstilstand zal hij het hart opnieuw moeten opstarten door middel van reanimatie.

Hartstilstand komt vaker voor bij het ouder worden en veroorzaakt jaarlijks ongeveer 50,000 doden in Italië (bron: Ministerie van Volksgezondheid). Het overlevingspercentage is zeer beperkt: slechts 2% van de mensen die geen behandeling ondergaan, overleeft het, een percentage dat oploopt tot 50% als de manoeuvres correct worden uitgevoerd binnen vijf minuten na het begin van de arrestatie.

Wat is een hartstilstand?

Hartstilstand is een noodsituatie die plotseling ontstaat en wordt gekenmerkt door het stoppen van de activiteit van de hartorganen.

Het bloed stopt met circuleren, de patiënt verliest het bewustzijn en bereikt de dood binnen ongeveer een uur na het begin van de symptomen als hij niet snel wordt behandeld met specifieke reanimatietechnieken.

De oorzaak van een hartstilstand is bijna altijd een aritmie, dwz een verandering in het hartritme.

Het myocardium, de hartspier die de impulsen genereert voor de samentrekking van de atria en ventrikels, wordt 'aangestuurd' door de atriale sinusknoop.

Dit is de bron van de impulsen en zijn functie is juist om een normaal hartritme (of sinusritme) te handhaven door de mate van contractie te reguleren.

Als er een aritmie aanwezig is, klopt het hart sneller of langzamer: in beide gevallen is de normale hartfunctie ernstig aangetast.

Een hartstilstand is daarom een plotselinge noodsituatie, drie keer vaker bij mannen dan bij vrouwen en kan binnen enkele minuten tot de dood leiden.

De oorzaak van de arrestatie is een aritmie, maar er moet worden gespecificeerd dat niet alle aritmieën tot een dergelijke gebeurtenis leiden

Aritmieën zijn talrijk en verschillen qua evolutie en prognose.

Bradyaritmieën leiden tot een trager dan normaal hartritme, tachyaritmieën tot een sneller ritme.

Extrasystolen worden gekenmerkt door een eerdere hartslag en zijn vaak niet klinisch relevant; WPW-syndroom wordt gekenmerkt door tachyaritmieën als gevolg van de aanwezigheid van een accessoirebundel die de elektrische impuls naar abnormale delen van het hart stuurt.

Een van de aritmieën die het vaakst tot hartstilstand leiden, is ventrikelfibrillatie, waarbij de ventrikels geen geldige samentrekking genereren en het bloed niet langer naar organen en weefsels wordt gepompt.

De gevaarlijke aritmieën die verantwoordelijk zijn voor hartstilstand komen zelden voor bij mensen met een gezond hart: over het algemeen hebben mensen die een hartstilstand krijgen al een voorgeschiedenis van hartaandoeningen, dwz een 'ziek hart'.

Hier is een lijst met hartaandoeningen die kunnen leiden tot levensbedreigende aritmieën en dus hartstilstand:

coronaire hartziekte: de kransslagaders, dwz de vaten die bloed naar het myocardium voeren, raken vernauwd en verstopt door cholesterolafzettingen. Dit is de belangrijkste oorzaak van hartstilstand en is een van de weinige die kan worden voorkomen door een juiste levensstijl aan te nemen;
gedilateerde cardiomyopathie: de linkerventrikel wordt vergroot en de wanden van het hart worden dikker, waardoor het risico op aritmieën toeneemt;
aangeboren afwijkingen die de hartkleppen of het myocardium aantasten: als een van de vier kleppen defect is, kan de patiënt aritmie krijgen, evenals een misvormd hart (hartafwijkingen zijn verantwoordelijk voor bijna alle hartstilstanden bij kinderen en adolescenten);
Brugada-syndroom: een erfelijke aandoening, het wordt gekenmerkt door een gedeeltelijke storing van het membraan dat de cellen van het hart bekleedt;
lang QT-syndroom: een zeldzame aandoening, de myocardcellen van patiënten hebben een vertraagde repolarisatie.

Afgezien van aangeboren pathologieën en ziekten die plotseling kunnen optreden, is hartstilstand vaak een extreem gevolg van een slechte levensstijl.

Mensen die roken, niet sporten en zwaarlijvig zijn, hebben meer kans om aan hartaandoeningen te lijden en daarom een dergelijke gebeurtenis op te lopen.

Andere risicofactoren zijn diabetes, hypertensie, hypercholesterolemie, alcoholmisbruik, cocaïne- en amfetaminegebruik.

Familiale aanleg voor coronaire hartziekte, mannelijk geslacht, hoge leeftijd en onvoldoende kalium- en magnesiumgehalte in het bloed verhogen ook de kans op ziek worden.

Ten slotte verhoogt het hebben van een hartstilstand of een hartaanval het risico om deze gevreesde complicatie opnieuw te ontwikkelen.

De symptomen

Over het algemeen is een hartstilstand slechts de 'laatste daad' van een hartpathologie.

Symptomen, hoewel redelijk typisch, kunnen variëren afhankelijk van de onderliggende cardiale pathologie.

Bij terminale patiënten komt een hartstilstand aan het einde van een langzame klinische achteruitgang, waarbij ze naar adem snakken als gevolg van onwillekeurige spierbewegingen (hijgen of agonale ademhaling).

In alle andere gevallen komt de arrestatie plotseling en wordt gekenmerkt door symptomen zoals bewustzijnsverlies, pols- en kortademigheid, cardiovasculaire collaps, convulsies en cyanose.

Soms is het in de vroege stadia van het proces ook mogelijk om te ervaren

duizeligheid
tachycardie
zweten
pijn in de maag, borst, nek, schouders
misselijkheid of braken
krampen
spierstijfheid of slapheid

Bij een hartstilstand gaat alles snel.

Organen en weefsels krijgen geen bloed meer en de hersenen zijn de eerste die eronder lijden: als de reanimatie niet correct wordt uitgevoerd, kunnen deze na 4-6 minuten al blijvende schade oplopen.

Bijna niemand overleeft 10 minuten na de aanval als hij niet goed wordt gereanimeerd.

DE RADIO VAN DE REDDERS VAN DE WERELD? BEZOEK DE RADIO EMS-STAND OP EMERGENCY EXPO

Diagnose en behandeling bij hartstilstand

In het geval van een hartaanval kan alleen onmiddellijke redding door zeer gespecialiseerd medisch personeel onomkeerbare schade aan de persoon voorkomen.

De prioriteit van medisch personeel zal ongetwijfeld zijn om het leven van de patiënt te redden, en eventuele diagnostische tests uit te stellen tot een latere datum.

In de noodsituatie wordt de 'diagnose' gesteld door een hartmonitor: als deze polsloze ventriculaire tachycardie of ventrikelfibrilleren detecteert, Defibrillator zal gebruikt worden; als de monitor asystolie of pulsloze elektrische activiteit detecteert, is er geen indicatie voor het gebruik van de defibrillator en zal een benadering met specifieke medicijnen worden geprobeerd.

CARDIOBESCHERMING EN CARDIOPULMONALE RESUSCITATIE? BEZOEK NU DE EMD112 BOOTH OP EMERGENCY EXPO OM MEER TE LEREN

De patiënt die een hartstilstand heeft overleefd, ondergaat verschillende onderzoeken

Elektrocardiogram: door elektroden op de borst aan te brengen wordt de elektrische activiteit van het hart (hartslag en hartritme) gemeten.
Bloedonderzoek: als enzymen die normaal alleen in het hart aanwezig zijn (hartenzymen) in het bloed worden gevonden, betekent dit dat de persoon cardiale ischemie heeft gehad. Andere waarden waarnaar wordt gezocht zijn elektrolyten, om hun mogelijke onbalans te controleren, maar ook de aanwezigheid van medicijnen; er wordt ook altijd een schildklierhormoontest uitgevoerd om een hyperthyreoïdie uit te sluiten, wat het begin van een hartstilstand kan vergemakkelijken.
Diagnostische beeldvorming: hoewel röntgenfoto's van de borstkas elke verdikking van de ventrikels kunnen detecteren (een teken van gedilateerde cardiomyopathie), wordt over het algemeen een echocardiogram uitgevoerd om de kleppen en beschadigde delen van het myocardium te bestuderen.

Tijdens het echocardiogram of bij een CT-scan kan de arts vragen om de ejectiefractie (hoeveelheid bloed die door de linkerventrikel wordt gepompt) te meten: onder normale omstandigheden zou deze rond de 50-55% moeten liggen.

In geselecteerde gevallen kan de cardioloog vragen om aanvullend instrumenteel onderzoek: cardiale scintigrafie, cardioresonantie.

Deze tests geven niet altijd alle antwoorden, en daarom is het noodzakelijk om door te gaan met verder, meer invasief onderzoek.

Coronarografie, uitgevoerd door de introductie van een katheter, detecteert vernauwing van de kransslagaders; elektrofysiologische testen, door het inbrengen van leidingen in de bloedvaten, meten de elektrische activiteit van het hart en lokaliseren het gebied waar de aritmie is opgetreden.

TRAINING: BEZOEK DE STAND VAN DMC DINAS MEDICAL CONSULTANTS IN EMERGENCY EXPO

gerelateerde berichten

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Hoe diabetes te voorkomen

26-2024-XNUMX

De keten van overleven

Nog voordat er een diagnose is gesteld, wordt de patiënt die aan een hartstilstand lijdt, gered door middel van een reeks manoeuvres die bekend staan als de 'keten van overleven'.

Eerst en vooral is het van essentieel belang dat iedereen die getuige is van een noodsituatie met een vermoedelijke hartstilstand van een persoon, onmiddellijk medisch personeel belt.

Het reagerende personeel zal een reeks manoeuvres uitvoeren (BLS, Basic Life Support).

Ze beoordelen eerst de situatie om na te gaan of er geen gevaren zijn (bijv. elektrische stroom, aanwezigheid van koolmonoxide) en de bewustzijnstoestand van de patiënt.

Als de patiënt bewusteloos is, gaat hij verder met de beoordeling van ABC parameters:

Luchtweg (luchtwegen): het is essentieel om ervoor te zorgen dat de lucht de longen bereikt en dat de tong niet als een obstructie fungeert.
Ademen.
Circulatie: Circulatie is aanwezig als er sprake is van spontane beweging, hoesten, ademhalen.

Als er geen circulatie wordt gedetecteerd, moet zo snel mogelijk cardiopulmonale reanimatie worden uitgevoerd, met hartmassage en kunstmatige beademing.

De eigenlijke behandeling bestaat in geselecteerde gevallen uit defibrillatie, uitgevoerd door medisch personeel.