Intubatie: risico's, anesthesie, reanimatie, keelpijn

By Cristiano Antonino On 15 mei 2022

In de geneeskunde verwijst 'intubatie' naar een techniek die het mogelijk maakt een buisje in de luchtweg - meer precies in de luchtpijp - via de stembanden van de patiënt in te brengen met als voornaamste doel een persoon die niet in staat is om zelfstandig te ademen, te laten ademen.

De meest gebruikelijke intubatiemethode is 'endotracheale' intubatie, die kan plaatsvinden

orotracheaal: de buis komt binnen via de mond van de patiënt (meest gebruikelijke methode);
rhinotracheaal: de buis komt binnen via de neus van de patiënt (minder gebruikelijke methode).

Intubatie: wanneer wordt het gebruikt?

Het belangrijkste doel van alle soorten intubatie is om de ademhaling mogelijk te maken van een persoon die om verschillende redenen niet in staat is om zelfstandig te ademen, wat het leven van de patiënt in gevaar brengt.

Een ander doel van intubatie is om de luchtwegen te beschermen tegen mogelijke inademing van maagmateriaal.

Intubatie wordt uitgevoerd bij veel medische aandoeningen, zoals:

bij comapatiënten;
onder algehele anesthesie;
bij bronchoscopie;
bij endoscopische operatieve luchtwegprocedures zoals lasertherapie of het inbrengen van een stent in de bronchiën;
bij reanimatie bij patiënten die ademhalingsondersteuning nodig hebben (bijv. in gevallen van ernstige Covid 19-infectie);
in de spoedeisende geneeskunde, met name tijdens cardiopulmonale reanimatie.

Alternatieven voor intubatie

Er zijn enkele alternatieven voor intubatie, maar deze zijn ongetwijfeld invasiever en zeker niet zonder risico's bijvoorbeeld

tracheotomie: dit is een chirurgische ingreep die gewoonlijk wordt gebruikt bij patiënten die langdurige ademhalingsondersteuning nodig hebben; lees meer: Tracheotomie mogelijkheid om te spreken, duur, gevolgen, wanneer het klaar is
cricothyrotomie: is een noodtechniek die wordt gebruikt wanneer intubatie niet mogelijk is en tracheotomie onmogelijk is.

Soorten buizen die worden gebruikt bij intubatie

Er zijn verschillende soorten endotracheale tubes voor orale of nasale intubatie; er zijn flexibele of halfstijve, met een specifieke vorm en daarom relatief stijver.

De meeste buizen hebben gemeen dat ze een opblaasbare rand hebben om de onderste luchtwegen af te sluiten, waardoor er geen lucht kan ontsnappen of secreties kunnen worden opgezogen.

Intubatie: waarom gebeurt het tijdens de anesthesie?

Intubatie gebeurt door de anesthesioloog tijdens een algehele anesthesie, omdat - om de anesthesie te bewerkstelligen - de patiënt medicijnen krijgt die zijn ademhaling belemmeren: de patiënt kan niet zelfstandig ademen en de endotracheale tube, aangesloten op een automatisch beademingsapparaat, laat de patiënt om correct te ademen tijdens de operatie.

Bij operaties van korte duur (tot 15 minuten) wordt de ademhaling ondersteund met een gezichtsmasker, de tracheale tube wordt gebruikt als de operatie langer duurt.

Zal ik pijn voelen?

Intubatie wordt altijd uitgevoerd nadat de patiënt is ingeslapen, zodat u er geen pijn van voelt.

Na de procedure herinnert u zich niet de plaatsing van de buis of de verwijdering (dwz extubatie) uit de luchtweg wanneer de procedure voorbij is. Licht ongemak in de keel is mogelijk, en vrij vaak, na extubatie.

Keelpijn na intubatie: is dit normaal?

Zoals zojuist vermeld, kan een patiënt na intubatie enkele onaangename symptomen ervaren, waaronder:

zere keel
gevoel van een vreemd lichaam in de keel;
moeite met het doorslikken van vaste stoffen en vloeistoffen;
ongemak bij het maken van geluiden;
heesheid.

Deze symptomen, hoewel vervelend, komen vrij vaak voor en zijn niet ernstig, en ze verdwijnen meestal snel, meestal binnen maximaal twee dagen.

gerelateerde berichten

Leven gered: het belang van eerste hulp

25-2024-XNUMX

Bescherming van de nieren: essentiële strategieën voor de gezondheid

25-2024-XNUMX

Water besparen: een mondiale noodzaak

25-2024-XNUMX

Een innovatief zorgtraject voor cardiomyopathie

22-2024-XNUMX

Als de pijn aanhoudt en eerlijk gezegd ondraaglijk is, vraag dan advies aan uw arts.

Intubatie technieken

Tracheale intubatie kan worden uitgevoerd met behulp van verschillende technieken.

Traditionele techniek: bestaat uit een directe laryngoscopie waarbij een laryngoscoop wordt gebruikt om de glottis onder de epiglottis zichtbaar te maken. Een buis wordt vervolgens ingebracht met een direct zicht. Deze techniek wordt uitgevoerd bij patiënten die comateus (bewusteloos) zijn of onder algemene anesthesie zijn, of wanneer ze lokale of specifieke anesthesie van de bovenste luchtwegen hebben gekregen (bijv. met behulp van een lokaal anestheticum zoals lidocaïne).
Rapid Sequence Induction (RSI) (crash-inductie) is een variant van de standaardprocedure bij patiënten onder narcose. Het wordt uitgevoerd wanneer onmiddellijke en definitieve luchtwegbehandeling door middel van intubatie vereist is, en in het bijzonder wanneer er een verhoogd risico is op inademing van maagsecreties (aspiratie), wat bijna onvermijdelijk zou leiden tot pneumonie ab ingestis. Bij RSI wordt een kortdurend kalmerend middel zoals etomidaat, propofol, thiopenton of midazolam toegediend, kort daarna gevolgd door een depolariserend verlammend middel zoals succinylcholine of rocuronium.
Endoscooptechniek: een alternatief voor intubatie van de bewusteloze (of licht verdoofde) patiënt onder plaatselijke verdoving is het gebruik van een flexibele endoscoop of iets dergelijks (bijv. met behulp van een videolaryngoscoop). Deze techniek heeft de voorkeur wanneer er moeilijkheden worden verwacht, omdat de patiënt hierdoor spontaan kan ademen, waardoor ventilatie en oxygenatie wordt gegarandeerd, zelfs in het geval van een mislukte intubatie.

Brengt intubatie risico's en complicaties met zich mee?

Intubatie kan schade aan tanden veroorzaken, vooral bij eerder beschadigde tanden of moeilijke anatomische relaties.

Naast de vaak voorkomende vervelende keelsymptomen die hierboven zijn beschreven, kan intubatie in zeldzamere gevallen ernstigere schade aan de weefsels veroorzaken waar het doorheen gaat, en zelfs leiden tot bloedingen.

Intubatie kan enkele onvoorziene problemen opleveren, vooral in gevallen van onvoorziene moeilijke intubatie, wat zeldzaam maar mogelijk is, waarbij de anatomische kenmerken van de patiënt een correcte positionering van de buis in de luchtweg problematischer maken.

Gelukkig heeft de arts in deze gevallen hulpmiddelen tot zijn beschikking om de risico's voor de patiënt zoveel mogelijk te beperken, zoals videolaryngoscopen en fiberscopen, die de onvoorziene of verwachte intubatieproblemen compenseren.