Ischemische hartziekte: chronisch, definitie, symptomen, gevolgen

De term 'ischemische hartziekte', ook wel 'myocardischemie' genoemd, verwijst naar een diverse groep van pathologieën die een onvoldoende bloedtoevoer naar het myocardium, oftewel de hartspier, gemeen hebben.

De meest voorkomende oorzaak is atherosclerose, gekenmerkt door de aanwezigheid van plaques met een hoog cholesterolgehalte (atheromen), maar ischemische hartziekte kan voorkomen bij elke pathologie of aandoening die de bloedstroom in het hart volledig of gedeeltelijk kan belemmeren, chronisch of acuut. kransslagaders, die het myocard van bloed voorzien.

Ischemische hartziekte vertoont verschillende klinische manifestaties zoals stabiele en onstabiele angina pectoris en myocardinfarct.

Hoe ontstaat ischemie?

De activiteit van het hart wordt gekenmerkt door een evenwicht tussen de zuurstofbehoefte van de hartspier en de bloedstroom.

Het hart is inderdaad een orgaan dat grote hoeveelheden zuurstof gebruikt voor zijn metabolisme en, zoals we weten, is continue hartactiviteit noodzakelijk om te overleven.

In aanwezigheid van pathologieën of aandoeningen die dit evenwicht veranderen, kan een acute of chronische, permanente of voorbijgaande vermindering van de toevoer van zuurstof (hypoxie of anoxie) en andere voedingsstoffen in het bloed optreden, die op hun beurt ook het hart onomkeerbaar kunnen beschadigen spier, waardoor de functionaliteit wordt verminderd (hartfalen).

Plotselinge obstructie van de kransslagaders kan leiden tot een myocardinfarct met een hoog risico op circulatiestilstand en overlijden van de patiënt als de coronaire circulatie niet snel wordt hersteld.

Wat zijn de oorzaken van ischemische hartziekte?

Er wordt onderscheid gemaakt tussen oorzaken van ischemische hartziekte en predisponerende factoren, beter bekend als cardiovasculaire risicofactoren.

De meest voorkomende oorzaken van ischemische hartziekte zijn:

  • Atherosclerose, een ziekte waarbij de wanden van bloedvaten betrokken zijn door de vorming van plaques met een lipide- of vezelgehalte, die evolueren naar de geleidelijke vermindering van het lumen of naar ulceratie en de abrupte vorming van een stolsel boven het letselpunt. Atherosclerose van de kransslagaders is de meest voorkomende oorzaak van angina en myocardinfarct.
  • Spasmen van de kransslagaders, een relatief ongebruikelijke aandoening die leidt tot een plotselinge en tijdelijke samentrekking (spasme) van de spieren van de slagaderwand, met verminderde of belemmerde bloedstroom.

Wat zijn de risicofactoren voor ischemische hartziekte?

De cardiovasculaire risicofactoren van myocardischemie zijn:

  • obesitas;
  • sigaretten roken;
  • hypercholesterolemie of verhoogd cholesterolgehalte in het bloed, wat het risico op atherosclerose proportioneel verhoogt;
  • hypertensie: hoge bloeddruk kan verschillende oorzaken hebben en treft een groot deel van de bevolking ouder dan 50 jaar. Het wordt in verband gebracht met een verhoogde kans op het ontwikkelen van atherosclerose en de complicaties ervan;
  • diabetes, die samen met hypertensie en hypercholesterolemie het metabool syndroom vormt, een risicobeeld van cardiale ischemie;
  • spanning;
  • sedentaire levensstijl;
  • genetische aanleg.

Wat zijn de symptomen van ischemische hartziekte?

  • zweten;
  • kortademigheid;
  • flauwvallen;
  • misselijkheid en braken;
  • pijn op de borst (angina pectoris of angina pectoris), met druk en pijn op de borst, die kan uitstralen naar de nek en kaak. Het kan ook voorkomen in de linkerarm of in de maagholte, soms vermengd met symptomen die lijken op een triviale abdominale zwaarte.

Hoe ischemische hartziekte te voorkomen?

Preventie is het belangrijkste wapen tegen ischemische hartziekte.

Het is gebaseerd op een gezonde levensstijl, die dezelfde is als degene die moet worden gevolgd door iedereen met hartproblemen.

Allereerst is het noodzakelijk om niet te roken en een vetarm dieet te volgen dat rijk is aan fruit, groenten en volle granen.

Gevallen van psychofysieke stress moeten worden beperkt of geminimaliseerd en regelmatige fysieke activiteit, passend bij de patiënt, verdient de voorkeur.

Alle 'corrigeerbare' cardiovasculaire risicofactoren moeten worden gecorrigeerd.

Diagnose van ischemische hartziekte

De diagnose van ischemische hartziekte vereist instrumentele onderzoeken die omvatten:

  • Elektrocardiogram (ECG): registreert de elektrische activiteit van het hart en maakt de detectie mogelijk van afwijkingen die wijzen op myocardischemie. De Holter is de verlengde 24-uurs bewaking van het ECG: bij verdenking van angina kan het elektrocardiogram worden opgenomen in het dagelijks leven en vooral in die contexten waarin de patiënt symptomen meldt.
  • De stresstest: het onderzoek bestaat uit het opnemen van een elektrocardiogram terwijl de patiënt lichaamsbeweging doet, meestal lopen op een loopband of trappen op een hometrainer. De test wordt uitgevoerd volgens vooraf gedefinieerde protocollen, gericht op het beoordelen van de functionele reserve van de coronaire circulatie. Het wordt onderbroken bij het begin van symptomen, ECG-veranderingen of verhoogde bloeddruk of zodra de maximale activiteit voor die patiënt is bereikt in afwezigheid van tekenen en symptomen die wijzen op ischemie.
  • Myocardiale scintigrafie: dit is een methode die wordt gebruikt om inspanningsischemie te beoordelen bij patiënten van wie het elektrocardiogram alleen niet voldoende interpreteerbaar is. Ook in dit geval kan de patiënt het onderzoek op een hometrainer of loopband uitvoeren. Elektrocardiografische monitoring gaat gepaard met de intraveneuze toediening van een radioactieve tracer die gelokaliseerd is in het hartweefsel als de bloedtoevoer naar het hart regelmatig is. De radioactieve tracer zendt een signaal uit dat kan worden gedetecteerd door een speciaal apparaat, de gammacamera. Door de radiotracer toe te dienen in rusttoestand en op het hoogtepunt van activiteit, kan worden beoordeeld of er bij laatstgenoemde toestand sprake is van een gebrek aan signaal, wat een teken is dat de patiënt lijdt aan inspanningsischemie. Het onderzoek maakt het niet alleen mogelijk om de aanwezigheid van ischemie te diagnosticeren, maar ook om nauwkeurigere informatie te verschaffen over de locatie en omvang ervan. Hetzelfde onderzoek kan worden uitgevoerd door de hypothetische ischemie te produceren met een ad-hocmedicijn en niet met daadwerkelijke lichaamsbeweging.
  • Echocardiogram: dit is een beeldvormende test die de structuren van het hart en de werking van de bewegende delen in beeld brengt. Het apparaat verspreidt een ultrasone straal naar de borstkas, via een sonde die op het oppervlak rust, en verwerkt de gereflecteerde ultrageluiden die terugkeren naar dezelfde sonde na een andere interactie met de verschillende componenten van de hartstructuur (myocard, kleppen, holten). Realtime beelden kunnen ook worden verzameld tijdens een inspanningstest, in welk geval ze waardevolle informatie verschaffen over het vermogen van het hart om correct samen te trekken tijdens lichamelijke activiteit. Net als bij scintigrafie kan het echocardiogram ook worden opgenomen nadat aan de patiënt een medicijn is toegediend dat mogelijke ischemie (ECO-stress) kan veroorzaken, waardoor de diagnose en beoordeling van de omvang en locatie ervan mogelijk is.
  • Coronografie of coronaire angiografie: dit is het onderzoek dat het mogelijk maakt om de kransslagaders zichtbaar te maken door er radiopaak contrastmiddel in te injecteren. Het onderzoek wordt uitgevoerd in een speciale radiologiekamer, waarin alle noodzakelijke steriliteitsmaatregelen worden nageleefd. De injectie van contrastmiddel in de kransslagaders omvat de selectieve katheterisatie van een slagader en het opvoeren van een katheter naar de oorsprong van de onderzochte bloedvaten.
  • CT-hartscan of computertomografie (CT): is een diagnostisch beeldonderzoek om de aanwezigheid van calcificaties als gevolg van atherosclerotische plaques in de kransslagaders te beoordelen, een indirecte indicator van een hoog risico op ernstige coronaire hartziekte. Met stroom uitrustingDoor ook intraveneus contrastmiddel toe te dienen, is het mogelijk om het coronaire lumen te reconstrueren en informatie te verkrijgen over elke kritische vernauwing.
  • Nuclear Magnetic Resonance Imaging (NMR): produceert gedetailleerde beelden van de structuur van het hart en de bloedvaten door een signaal op te nemen dat wordt uitgezonden door cellen die worden blootgesteld aan een intens magnetisch veld. Het maakt het mogelijk om de morfologie van hartstructuren, hartfunctie en eventuele veranderingen in wandbeweging secundair aan farmacologisch geïnduceerde ischemie (cardiale stress-MRI) te beoordelen.

Behandelingen van ischemische hartziekte

De behandeling van ischemische hartziekte is gericht op het herstellen van de directe bloedstroom naar de hartspier.

Dit kan worden bereikt met specifieke medicijnen of met coronaire revascularisatiechirurgie.

Farmacologische behandeling moet worden voorgesteld door de cardioloog in samenwerking met de behandelend arts en kan, afhankelijk van het risicoprofiel van de patiënt of de ernst van de klinische symptomen:

  • Nitraten (nitroglycerine): dit is een categorie geneesmiddelen die wordt gebruikt om vaatverwijding van de kransslagaders te bevorderen, waardoor een verhoogde bloedtoevoer naar het hart mogelijk wordt.
  • Aspirine: wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat aspirine de kans op een hartaanval verkleint. In feite voorkomt de anti-bloedplaatjeswerking van dit medicijn de vorming van trombi. Dezelfde actie wordt ook uitgevoerd door andere anti-bloedplaatjesgeneesmiddelen (ticlopidine, clopidogrel, prasugrel en ticagrelor), die als alternatief of in combinatie met aspirine zelf kunnen worden toegediend, afhankelijk van de verschillende klinische omstandigheden.
  • Bètablokkers: deze vertragen de hartslag en verlagen de bloeddruk, waardoor het werk van het hart en dus ook de zuurstofbehoefte wordt verminderd.
  • Statines: geneesmiddelen om cholesterol onder controle te houden die de productie en accumulatie ervan op de slagaderwanden beperken, waardoor de ontwikkeling of progressie van atherosclerose wordt vertraagd.
  • Calciumantagonisten: deze hebben een vaatverwijdende werking op de kransslagaders, waardoor de bloedtoevoer naar het hart toeneemt.

In aanwezigheid van bepaalde vormen van ischemische hartziekte kan interventionele therapie nodig zijn, die verschillende opties omvat:

  • Percutane coronaire angioplastiek, een operatie waarbij een kleine ballon wordt ingebracht die gewoonlijk wordt geassocieerd met een metalen gaasstructuur (stent) in het lumen van de kransslagader tijdens angiografie, die wordt opgeblazen en uitgezet bij de vernauwing van de slagader. Deze procedure verbetert de bloedstroom stroomafwaarts, waardoor symptomen en ischemie worden verminderd of geëlimineerd.
  • Omleiding van de kransslagader, een chirurgische procedure waarbij vasculaire leidingen (van veneuze of arteriële oorsprong) worden gevuld die het vernauwingspunt van de kransslagader kunnen 'omzeilen', waardoor het stroomopwaartse deel rechtstreeks communiceert met het stroomafwaartse deel van de stenose. De procedure wordt uitgevoerd met behulp van verschillende operatietechnieken, met de patiënt onder algemene anesthesie en in veel gevallen met ondersteuning van extracorporale circulatie.

Lees ook:

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Defibrillator: wat het is, hoe het werkt, prijs, spanning, handmatig en extern

ECG van de patiënt: hoe een elektrocardiogram op een eenvoudige manier te lezen?

Tekenen en symptomen van plotselinge hartstilstand: hoe weet u of iemand reanimatie nodig heeft?

Ontstekingen van het hart: myocarditis, infectieuze endocarditis en pericarditis

Snel de oorzaak van een beroerte vinden – en behandelen – kan meer voorkomen: nieuwe richtlijnen

Atriale fibrillatie: symptomen om op te letten

Wolff-Parkinson-White-syndroom: wat het is en hoe het te behandelen?

Heeft u afleveringen van plotselinge tachycardie? U kunt lijden aan het Wolff-Parkinson-White-syndroom (WPW)

Voorbijgaande tachypneu van de pasgeborene: overzicht van het neonatale natte-longsyndroom

Tachycardie: is er een risico op aritmie? Welke verschillen zijn er tussen de twee?

Bacteriële endocarditis: profylaxe bij kinderen en volwassenen

Erectiestoornissen en cardiovasculaire problemen: wat is de link?

Vroegtijdige behandeling van patiënten met acute ischemische beroerte met betrekking tot endovasculaire behandeling, bijgewerkt in AHA 2015-richtlijnen

Ischemische hartziekte: wat het is, hoe het te voorkomen en hoe het te behandelen?

Bron:

Medicina online

Andere klanten bestelden ook: