Kruisbandletsel of -ruptuur: een overzicht

By Cristiano Antonino On 31 mei 2023

De knie is een van de meest complexe gewrichten in het menselijk lichaam: hij bestaat uit vier fundamentele ligamenten, waaronder de kruisbanden, en in het bijzonder de voorste kruisband

Het is een van de belangrijkste structuren van de knie, omdat het bijdraagt aan de stabiliteit van het gehele gewricht en een essentiële beschermende functie vervult die bestaat uit het voorkomen van hyperextensie van de knie en het beperken van interne rotatie van het scheenbeen.

Traumatische gebeurtenissen en voortdurende spanningen kunnen echter leiden tot een ruptuur van dit ligament: de kruisbandblessure is een van de meest voorkomende knieblessures; het kan volledig of gedeeltelijk zijn en vereist veel aandacht van het medische team.

Afhankelijk van het specifieke geval, de leeftijd van de patiënt en het type laesie dat wordt gemeld, kan de meest geschikte behandeling om een kruisbandlaesie te genezen conservatieve en farmacologische therapie omvatten, of kan het nodig zijn om chirurgisch in te grijpen om het probleem op te lossen.

Wat is de kruisband en waar wordt het voor gebruikt?

De knie is een van de belangrijkste synoviale gewrichten in het menselijk lichaam; het speelt een fundamentele rol bij het ondersteunen van het gewicht van het lichaam en maakt een breed scala aan bewegingen van de onderste ledematen mogelijk.

Dit gewricht is waar de drie belangrijkste botten van het been samenkomen: het dijbeen, het scheenbeen en de patella.

De knie is ook uitgerust met vier belangrijke ligamenten, waarvan de belangrijkste functie is om het hele gewricht te stabiliseren en te voorkomen dat de botcomponenten hun juiste uitlijning verliezen: dit zijn de voorste kruisband, de achterste kruisband, het mediale collaterale ligament en het laterale collaterale ligament. ligament; de eerste twee ligamenten bezetten het centrale deel van het gewricht (intracapsulair), terwijl de collaterale ligamenten zich in het extracapsulaire gebied bevinden, respectievelijk aan de binnen- en buitenkant van de knie.

Voorste kruisband: voorkomt hyperextensie van de knie door overmatige voorwaartse beweging van het scheenbeen te vermijden.

Achterste kruisband: houdt de uiteinden van het dijbeen en de tibia op één lijn, waardoor overmatig naar voren of naar achteren schuiven van een van de twee botcomponenten wordt voorkomen.

Mediaal collaterale ligament: Versterkt de binnenkant van de knie en voorkomt dat zijdelingse slagen en stoten een verkeerde uitlijning tussen het dijbeen en het scheenbeen veroorzaken.

Lateraal collaterale ligament: het heeft een vergelijkbare functie als het mediale collaterale ligament, maar werkt aan de tegenoverliggende voorzijde, daarom versterkt het de buitenkant van de knie en voorkomt het dat een laterale verschuiving het scheenbeen en het dijbeen verkeerd uitlijnt.

Vanwege de structurele complexiteit is het kniegewricht vaak onderhevig aan verwondingen die een of meer ligamenten kunnen beschadigen: een verstuiking van de knie kan verwondingen van verschillende entiteiten veroorzaken, wat leidt tot verrekkingen en echte snijwonden die de functies stabilisatie en uitlijning van ligamenten in gevaar kunnen brengen.

Deze aandoening kan leiden tot verschillende complicaties, zoals breuken, ontstekingen en botdegeneratie.

Knieverstuiking en kruisbandletsel

Direct of indirect verstuikingstrauma en spanningen die overmatige extensie of geforceerde rotatie veroorzaken, kunnen letsel aan een van de ligamenten veroorzaken.

Bij de meeste patiënten die een kruisbandletsel oplopen, treft de schade de voorste kruisband.

Knieblessures komen vooral veel voor bij oudere patiënten en bij personen die contactsporten beoefenen, zoals voetbal, basketbal, skiën, tennis, enz.; verkeersongevallen kunnen ook een veelvoorkomende oorzaak zijn van kruisbandletsel. In de meeste gevallen zijn de schadelijke mechanismen die een knieverstuiking bepalen het gevolg van:

Onnatuurlijk draaien van de knie, naar binnen of naar buiten terwijl de voet op de grond staat.

Hyperextensie van de knie, dwz een slechte uitlijning van het gewricht met longitudinale verschuiving van het dijbeen of scheenbeen.

Abrupte stop tijdens een run op volle snelheid.

Gewelddadige slagen op het been of de voet.

Afhankelijk van de omvang van het trauma, wordt de kruisbandscheur vaak geassocieerd met de verwonding van andere gewrichtsstructuren zoals kraakbeen en menisci, of kan het andere botsegmenten omvatten.

Hoewel het vrij algemeen is, vormt de kruisbandblessure een ernstige blessure aan de knie, die de stabiliteit van het gehele gewricht aantast en de uitvoering van een groot aantal activiteiten in gevaar brengt.

Wat zijn de symptomen van kruisbandletsel?

De symptomen van patiënten die een kruisbandletsel melden, kunnen van geval tot geval sterk verschillen.

Het typische beeld omvat de onmiddellijke verschijning van intense pijn in het kniegebied, gecombineerd met de onmogelijkheid om het gewricht te gebruiken; vaak na het letsel kan de patiënt geluiden en crunches horen tijdens beweging, die juist worden veroorzaakt door de scheur van het ligament.

Een ander typisch symptoom van kruisbandletsel is een onmiddellijk gevoel van instabiliteit of falen van de knie.

Soms, na een bijzonder heftig trauma, kan een vervorming ook betrekking hebben op andere gewrichtsstructuren, zoals de collaterale ligamenten, de menisci of het kraakbeen, waardoor het ziektebeeld nog verergert.

Vanwege de traumatische shock en intense pijn veroorzaakt door het letsel, kunnen patiënten die vatbaar zijn voor kruisletsel ook last krijgen van vermoeidheid en flauwvallen, hartkloppingen of misselijkheid.

In de latere stadia kan een knieblessure het ook veroorzaken

Zwelling, vooral tijdens de acute fase van het letsel.
Gewrichtsstijfheid en verminderde mobiliteit, zowel door pijn veroorzaakt door beweging als door structurele schade aan het gewricht.
Instabiliteit en gewrichtsblokkades, met name de patiënt, kunnen het gevoel hebben dat de knie een onnatuurlijke positie aanneemt buiten de oorspronkelijke anatomische plaats.
Ecchymosen en blauwe plekken in het getroffen gebied.
Gewrichtseffusie en hemartrose met duidelijke zwelling.

Diagnose

Vanwege de nogal acute symptomen die worden gemeld door patiënten met een knieblessure, wordt de diagnose van de verwonding meestal enkele uren na het trauma gesteld, nadat de patiënt onmiddellijk is behandeld eerste hulp behandelingen.

Het diagnostisch proces omvat allereerst een zorgvuldig lichamelijk onderzoek, waarbij de orthopedist de zere knie analyseert, de stabiliteit en beweeglijkheid van het gewricht evalueert en de dynamiek vaststelt van het ongeval dat aanleiding gaf tot het trauma.

Tijdens het bezoek voert de arts een reeks handmatige tests uit, waaronder de Lachman-test om de elasticiteit en beweeglijkheid van de knie te verifiëren, een Jerk-test om de aanwezigheid van crunches en gewrichtsblokkades te detecteren, en de voorste ladetest.

Als de resultaten wijzen op een kruisbandletsel, schrijft de orthopedist een reeks instrumentele tests voor om de locatie en het type letsel te bepalen, de omvang van de schade te beoordelen en de meest geschikte therapeutische aanpak vast te stellen.

Hiervoor is een röntgenfoto van het been essentieel, vooral als botaantasting wordt vermoed, en een echografie of MRI van de knie.

Verzorging en behandeling

De meest geschikte therapie voor de behandeling van een kruisbandletsel kan afhangen van de leeftijd en mate van activiteit van de patiënt, de omvang van de gemelde schade, de instabiliteit van het letsel en de betrokkenheid van andere gewrichtsstructuren.

Conservatieve therapie

Bij lichte partiële blessures of bij oudere patiënten kan gekozen worden voor een conservatieve therapie, gecombineerd met een revalidatietraject fysiotherapie voor gedeeltelijk herstel van de kniefunctionaliteit; soms kan het nodig zijn om toevlucht te nemen tot externe bewakers om het gebied te immobiliseren.

Cryotherapie en het toedienen van ontstekingsremmende en pijnstillende medicijnen kunnen ook helpen pijn en ongemak onder controle te houden.

Hoewel het met conservatieve therapie mogelijk is om goede resultaten te behalen en de patiënt normale dagelijkse activiteiten te laten uitvoeren, is herstel van de blessure op geen enkele manier mogelijk: de aangedane knie blijft vanuit functioneel oogpunt aangetast en brengt verschillende beperkingen met zich mee van beweging.

Dit komt doordat de kruisband bijna volledig verstoken is van bloedtoevoer en daarom niet kan regenereren in geval van letsel.

Reconstructieve chirurgie bij kruisbandletsel

Bij jonge en nog steeds actieve patiënten, vooral bij atleten, is chirurgische therapie de meest gekozen benadering: een niet-herstelde kruisbandlaesie stelt het gewricht namelijk bloot aan het risico van nieuwe vervormingen die uitgebreide schade en lood kunnen veroorzaken. voor de vroege ontwikkeling van artrose.

De reconstructieve operatie van de kruisband gebeurt arthroscopisch, een micro-invasieve techniek waarmee je via kleine sneetjes van enkele centimeters het kniegewricht kunt bereiken.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Tijdens de operatie worden eerst de resten van het beschadigde weefsel verwijderd, waarna een tunnel wordt gemaakt in het dijbeen en het scheenbeen om het nieuwe ligament te huisvesten; dit kan worden genomen uit het centrale deel van de patella van dezelfde patiënt (transplantaat), het kan afkomstig zijn van een orgaandonor (transplantatie) of het kan synthetisch zijn.

Hersteltijden van een operatie kunnen variëren van 4 tot 6 maanden, gedurende welke absolute rust en onthouding van lichamelijke activiteit worden aanbevolen; in de meeste gevallen kan het gebruik van krukken in de postoperatieve fase en het gebruik van een uitwendige brace voor een min of meer langere periode worden voorgeschreven.

Na de operatie is het essentieel dat de patiënt nauwgezet een revalidatieprogramma volgt om de kniefunctie volledig te herstellen.