Patent Ductus Arteriosus: wat het is en wat het veroorzaakt
Bij open ductus arteriosus (PDA) blijft het lumen van de ductus open na de geboorte
Wat is Patent Ductus Arteriosus?
De ductus arteriosus is een foetaal bloedvat dat de longslagader verbindt met de dalende aorta.
Bij open ductus arteriosus (PDA) blijft het lumen van de ductus open na de geboorte.
Dit creëert een links naar rechts shunt van bloed van de aorta naar de longslagader en resulteert in recirculatie van longbloed door de longen.
De prognose is goed als de shunt klein is of als chirurgisch herstel effectief is.
De pathofysiologie van open ductus arteriosus komt voort uit het volgende:
Niet-wijzigbare factoren
- Genetica: aangeboren hartafwijkingen lijken in families voor te komen en komen soms voor bij andere genetische problemen, zoals het syndroom van Down.
- Leeftijd: Open ductus arteriosus komt vaker voor bij te vroeg geboren baby's. Ook hebben baby's met andere soorten aangeboren hartafwijkingen vaak een open ductus arteriosus.
- Geslacht: PDA komt twee keer zo vaak voor bij meisjes als bij jongens.
Aanpasbare factoren
Het ervaren van een van de volgende aandoeningen tijdens de zwangerschap kan het risico op een baby met een hartafwijking vergroten.
- Rubella-infectie: besmet raken met rubella (Duitse mazelen) tijdens de zwangerschap kan het risico op foetale hartafwijkingen verhogen. Het rodehondvirus passeert de placenta en verspreidt zich door de bloedsomloop van de foetus en beschadigt bloedvaten en organen, waaronder het hart.
- Slecht gecontroleerde diabetes: ongecontroleerde diabetes bij de moeder beïnvloedt op zijn beurt de bloedsuikerspiegel van de foetus en veroorzaakt verschillende schadelijke effecten op de zich ontwikkelende foetus.
- Drugs- of alcoholgebruik of blootstelling aan bepaalde stoffen: Gebruik van bepaalde medicijnen, alcohol of drugs, of blootstelling aan chemicaliën of straling tijdens de zwangerschap kan de zich ontwikkelende foetus schaden.
- Aanwezigheid van andere aangeboren hartafwijkingen. Baby's met andere soorten aangeboren hartafwijkingen hebben vaak een open ductus arteriosus.
Open ductus arteriosus is de meest voorkomende aangeboren hartafwijking bij volwassenen
PDA wordt aangetroffen bij 1 op de 2 tot 500 baby's.
Het treft twee keer zoveel vrouwen als mannen.
Normaal gesproken sluit de ductus arteriosus binnen enkele dagen tot weken na de geboorte en het niet sluiten kan worden toegeschreven aan de volgende factoren:
- Prematuriteit. PDA komt het meest voor bij premature neonaten, waarschijnlijk als gevolg van afwijkingen in de oxygenatie.
- Prostaglandine E. De ontspannende werking van prostaglandine E voorkomt ductale spasmen en contracturen die nodig zijn voor sluiting.
- Andere aangeboren afwijkingen. PDA gaat gewoonlijk gepaard met het rodehondsyndroom en kan in verband worden gebracht met andere aangeboren afwijkingen, zoals coarctatie van de aorta, ventrikelseptumdefect en long- en aortastenoses.
Klinische verschijnselen
Aanvankelijk kan PDA geen klinische effecten hebben, maar na verloop van tijd kan het longvaatziekte veroorzaken, waardoor de symptomen verschijnen op de leeftijd van 40 jaar.
- Ademhalingsproblemen. Een grote PDA veroorzaakt meestal ademnood.
- Hartfalen. Er zijn tekenen van hartfalen als gevolg van de enorme hoeveelheid bloed die via een open ductus naar de longen wordt geleid en de verhoogde werkdruk aan de linkerkant van het hart
- Laag immuunsysteem. De patiënt heeft een hoge gevoeligheid voor luchtweginfecties.
- Langzame motorische ontwikkeling. De motorische vaardigheden van de patiënt breiden zich uit en ontwikkelen zich langzamer dan de gemiddelde persoon.
- Lichamelijke onderontwikkeling. Een van de tekenen van hartaandoeningen is de fysieke onderontwikkeling van het lichaam van de patiënt.
- Hartruis. Auscultatie onthult het beste een continu geruis
- Begrenzende perifere pulsen. Perifere arteriële pulsen zijn begrenzend; ook wel de pols van Corrigan genoemd.
- Verbrede polsdruk. De polsdruk wordt vergroot vanwege een verhoging van de systolische bloeddruk en in de eerste plaats een daling van de diastolische druk.
Open ductus arteriosus kan, indien onbehandeld, leiden tot het volgende:
- Linkszijdig hartfalen. Het van links naar rechts rangeren van het bloed maakt de hartspieren van de linker kamer overbelast en leidt tot hartfalen.
- Hypertensie van de longslagader. Er is een verhoogde pulmonale veneuze terugkeer die leidt tot pulmonale hypertensie.
Patent ductus arteriosus wordt gediagnosticeerd door het volgende:
- Röntgenfoto van de borst. Röntgenfoto's van de borstkas kunnen verhoogde pulmonaire vasculaire bevindingen, prominente longslagaders en vergroting van de linkerventrikel en de aorta laten zien.
- Elektrocardiografie (ECG). ECG kan normaal zijn of kan wijzen op hypertrofie van het linker atrium of ventrikel en bij pulmonale vasculaire aandoeningen op biventriculaire hypertrofie.
- Echocardiografie. Echocardiografie detecteert en helpt bij het bepalen van de grootte van PDA.
Medisch management
- Asymptomatische kinderen hebben geen onmiddellijke behandeling nodig, maar kinderen met hartfalen hebben het volgende nodig:
- Vloeistofbeperking. Vloeistoffen moeten worden beperkt of gecontroleerd om overbelasting van het hart te voorkomen.
Farmacologische therapie
Medicijnen voor de patiënt met PDA omvatten:
- Prostaglandine-analogen. De ductus arteriosus kan worden geïnduceerd om open te blijven door prostaglandine-analogen toe te dienen, zoals alprostadil (een prostaglandine E1-analoog).
- antibiotica. Voor de operatie hebben kinderen met PDA antibiotica nodig om zich te beschermen tegen infectieuze endocarditis.
- Indomethacine. Indomethacine is een prostaglandineremmer die een alternatief is voor chirurgie bij premature neonaten en ductus-spasmen en -sluiting veroorzaakt.
Chirurgisch beheer
Andere vormen van therapie omvatten chirurgische ingrepen zoals:
- Hartkatheterisatie. Bij hartkatheterisatie wordt een plug of spoel in de ductus geplaatst om het rangeren te stoppen.
- Ligatie. De DA kan worden gesloten door ligatie, waarbij de DA handmatig wordt dichtgebonden, of met intravasculaire spiralen of pluggen die leiden tot de vorming van een trombus in de DA.
Verpleegkundig management
Verpleegkundig management voor een patiënt met open ductus arteriosus omvat:
Verpleegkundige beoordeling
De beoordeling moet zich richten op:
- Activiteit en rust. De verpleegkundige moet beoordelen op zwakte, vermoeidheid, duizeligheid, een gevoel van kloppen en zelfs slaapstoornissen.
- Circulatie. De beoordeling van de bloedsomloop moet de voorgeschiedenis van triggeraandoeningen, voorgeschiedenis van hartgeruis en hartkloppingen, bloeddruk en polsdruk omvatten.
- Voedsel en vloeistoffen. De verpleegkundige moet beoordelen op dysfagie en veranderingen in lichaamsgewicht.
Verpleegkundige diagnose
Op basis van de beoordelingsgegevens omvatten de belangrijkste verpleegkundige diagnoses:
- Activiteitsintolerantie gerelateerd aan onbalans tussen zuurstofverbruik van het lichaam en toevoer van zuurstof naar de cellen.
- Angst gerelateerd aan ziekenhuiszorg of gebrek aan ondersteuningssysteem.
- Gebrek aan kennis met betrekking tot de aandoening en de behandelingsbehoeften.
Planning en doelen voor verpleegkundige zorg
De belangrijkste doelen voor de patiënt zijn:
- Zorg voor voldoende cardiale output.
- Verminder de toename van de pulmonale vasculaire weerstand.
- Zorg voor voldoende activiteit.
- Ondersteuning bieden bij groei en ontwikkeling.
- Zorg voor een juiste gewichts- en lengteontwikkeling.
Verpleeginterventies
Open ductus arteriosus vereist zorgvuldige controle, patiënt- en familieonderwijs en emotionele steun.
- Tekenen en symptomen. Let goed op tekenen van PDA bij te vroeg geboren baby's.
- Toezicht houden. Beoordeel regelmatig vitale functies, ECG, elektrolytniveaus en inname en output.
- Bijwerkingen van indomethacine. Als het kind indomethacine krijgt voor ductussluiting, let dan op mogelijke bijwerkingen, zoals diarree, geelzucht, bloedingen en nierdisfunctie.
- Preoperatieve instructies. Leg vóór de operatie zorgvuldig alle behandelingen en tests uit aan de ouders, inclusief het kind, en vertel hen over verwachte IV-lijnen, monitoring uitrustingen postoperatieve procedures.
- Postoperatieve procedures. Direct na de operatie kan het kind een centrale veneuze drukkatheter en een arteriële lijn hebben, dus een zorgvuldige beoordeling van vitale functies, inname en output, en arteriële en veneuze druk is nodig, evenals pijnverlichting.
Evaluatie
Verwachte resultaten zijn onder andere:
- Verminderde de toename van de pulmonale vasculaire weerstand.
- Handhaafde voldoende activiteitenniveau.
- Ondersteuning geboden bij groei en ontwikkeling.
- Gehandhaafde juiste gewichts- en lengteontwikkeling.
Lees ook
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Wat zijn de symptomen van hartfalen?
Mitralisklep vernauwing van het hart: mitralisstenose
Ziekten van de kleppen van het hart: aortastenose
Aangeboren hartziekte: tricuspidalisatresie
Hartziekte: het atriumseptumdefect
Stille hartaanvallen: wat betekenen asymptomatische tekenen van een hartaanval?
Wat hypertrofische cardiomyopathie is en hoe het wordt behandeld
Hartklepverandering: mitralisklepprolapssyndroom
Aangeboren hartziekten: de myocardiale brug
Sportcardiologie: waar het voor is en voor wie het is
Hartslagveranderingen: bradycardie
Wat hypertrofische cardiomyopathie is en hoe het wordt behandeld
Hartziekte: het atriumseptumdefect
De decaloog voor het meten van de bloeddruk: algemene indicaties en normale waarden
Cardiale holter, wie heeft het nodig en wanneer
Hartritmeherstelprocedures: elektrische cardioversie
Veranderde hartslag: hartkloppingen
Hart: wat is een hartaanval en hoe grijpen we in?
Heeft u hartkloppingen? Dit is wat ze zijn en wat ze aangeven
Hartkloppingen: wat veroorzaakt ze en wat te doen?
Hartstilstand: wat het is, wat de symptomen zijn en hoe te interveniëren
Elektrocardiogram (ECG): waar het voor is, wanneer het nodig is
Wat zijn de risico's van het WPW-syndroom (Wolff-Parkinson-White)?
Hartfalen: symptomen en mogelijke behandelingen
Wat is hartfalen en hoe kan het worden herkend?
Ontstekingen van het hart: myocarditis, infectieuze endocarditis en pericarditis
Snel de oorzaak van een beroerte vinden – en behandelen – kan meer voorkomen: nieuwe richtlijnen
Atriale fibrillatie: symptomen om op te letten
Wolff-Parkinson-White-syndroom: wat het is en hoe het te behandelen?
Wat is Takotsubo-cardiomyopathie (gebroken-hartsyndroom)?
Hartziekte: wat is cardiomyopathie?
Ontstekingen van het hart: myocarditis, infectieuze endocarditis en pericarditis
Hartgeruis: wat het is en wanneer u zich zorgen moet maken?
Het gebroken hartsyndroom neemt toe: we kennen Takotsubo-cardiomyopathie
Hartaanval, wat informatie voor burgers: wat is het verschil met hartstilstand?
Hartaanval, voorspelling en preventie dankzij netvliesvaten en kunstmatige intelligentie
Volledig dynamisch elektrocardiogram volgens Holter: wat is het?
Diepgaande analyse van het hart: cardiale magnetische resonantiebeeldvorming (CARDIO – MRI)
Hartkloppingen: wat ze zijn, wat zijn de symptomen en welke pathologieën ze kunnen aangeven
Hartastma: wat het is en waar het een symptoom van is
Hartaanval: kenmerken, oorzaken en behandeling van een hartinfarct
Wat is aortaregurgitatie? Een overzicht