Patent foramen ovale: definitie, symptomen, diagnose en gevolgen

By Cristiano Antonino On 5 mei 2023

Patent foramen ovale is een genetische misvorming die de hartspier aantast. Gewoonlijk wordt deze aandoening ook wel "gat in het hart" genoemd, omdat patiënten die aan deze aandoening lijden een ongebruikelijke opening hebben ter hoogte van de boezems, die de rechterholte met de linkerholte verbindt

Deze afwijking is het gevolg van een onjuiste ontwikkeling van de foetus.

Bij getroffen personen sluiten na de geboorte het septum primum en septum secundum, dwz de twee vliezen tussen de wanden van het linker en rechter atrium, niet.

Hoewel het een potentieel zeer gevaarlijke aandoening is voor de gezondheid van een individu, komt het in de meeste gevallen asymptomatisch voor; de risico's nemen aanzienlijk toe wanneer andere hartafwijkingen of cardiovasculaire pathologieën optreden die kunnen leiden tot de vorming van trombo-embolische verschijnselen, waardoor het risico op het ontwikkelen van beroertes en ischemische aanvallen toeneemt.

Juist om deze reden is het vaak nodig om chirurgisch in te grijpen om het probleem op te lossen.

Hart anatomie

Alvorens het foramen ovale en de daarmee samenhangende mutaties te beschrijven, kan het nuttig zijn om kort enkele van de belangrijkste kenmerken van de anatomie van het hart te bespreken.

Het is mogelijk om de hartspier in twee helften te verdelen, een linkerdeel en een rechterdeel; elk van de twee delen wordt gevormd door twee holtes waarbinnen het bloed, de atria en de ventrikels stromen.

Het atrium en ventrikel van dezelfde helft zijn met elkaar verbonden door de atrioventriculaire kleppen: de tricuspidalisklep aan de rechterkant en de mitralisklep aan de linkerkant.

De atria en ventrikels aan elke kant worden in plaats daarvan gescheiden door vliezige laminae, septa genaamd: de atriale kamers worden gescheiden door het interatriale septum, terwijl de ventriculaire kamers worden gescheiden door het interventriculaire septum; ze dragen bij aan de richting van de bloedstroom, waardoor wordt voorkomen dat arterieel en veneus bloed zich vermengt.

Zuurstofarm bloed bereikt het rechter atrium van het hart via de holle aderen; het gaat dan over in de rechterventrikel en wordt via de longslagader naar de longen gepompt.

Het aldus met zuurstof beladen bloed bereikt vervolgens het linker atrium via de longaderen en gaat vervolgens over in de linker hartkamer, die tot taak heeft het zuurstofrijke bloed via de aorta naar het hele lichaam te pompen.

De hartbewegingen die nodig zijn om bloed rond te pompen worden systole (samentrekkingsfase) en diastole (ontspanningsfase) genoemd.

Wat is het foramen ovale

Het foramen ovale van het hart (FOP of PFO) is een atriale opening die de rechter holte verbindt met de linker, aanwezig bij alle individuen tijdens de foetale ontwikkelingsfase: in deze periode zijn de longen in feite niet actief en de opening (het ostium primum genoemd) is nodig om de doorgang van bloed van de rechter- naar de linkerkant van het hart mogelijk te maken.

Het bloed stroomt rechtstreeks van rechts naar links dankzij twee openingen, het kanaal van Botallo dat tussen de longslagader en de thoracale aorta is geplaatst, en het foramen ovale dat in plaats daarvan de twee boezems verbindt.

In de meeste gevallen zou na de geboorte het foramen ovale, tot op dat moment gedefinieerd als open (dwz open), binnen het eerste levensjaar moeten sluiten: wanneer de ademhalingsactiviteit van de longen begint, ontstaat er in feite een drukverschil tussen de linker atrium en rechter atrium, wat het lassen van een klein membraan genaamd septum primum tussen de wanden van het foramen ovale induceert.

Na de sluiting van de opening wordt een tweede membraan gecreëerd, precies gedefinieerd als het septum secundum, dat aan het eerste hecht, waardoor een hermetisch sluitingsmechanisme ontstaat dat de doorgang van bloed van het ene deel van het hart naar het andere verhindert.

Bij sommige personen kunnen echter afwijkingen optreden waardoor de opening niet of gedeeltelijk sluit; in dit geval wordt de scheiding tussen de twee hartholten alleen in stand gehouden door het drukverschil tussen de rechter- en linkerkant.

De oorzaken die verantwoordelijk zijn voor dit defect zijn nog niet volledig begrepen, maar er wordt aangenomen dat een spontane genetische mutatie aan de oorsprong van het probleem ligt.

Patent foramen ovale, symptomen en complicaties

Veel mensen met patent foramen ovale leven vreedzaam met de mutatie en hebben geen significante symptomen.

Dit komt omdat, zoals reeds aangegeven, het drukverschil tussen de twee hartholten voldoende is om arterieel bloed en veneus bloed gescheiden te houden.

Wanneer het patent foramen ovale echter wordt geassocieerd met de aanwezigheid van andere hartaandoeningen, klepdefecten en hartritmestoornissen, of wordt gecombineerd met andere aandoeningen zoals cardiovasculaire en longziekten, kunnen symptomen en zelfs ernstige complicaties voor de gezondheid van de patiënt optreden.

Een van de belangrijkste risicofactoren waarmee patiënten met een patent foramen ovale worden geconfronteerd, is de mogelijkheid om trombo-embolische verschijnselen te ontwikkelen.

Een fenomeen van diepe veneuze trombose kan optreden wanneer een trombus, gevormd in de onderste ledematen, naar het rechter atrium wordt getransporteerd en, vanwege de aanwezigheid van dit foramen, door het interatriale septum gaat en de linkerkant van het hart bereikt; als de massa de bloedsomloop binnendringt, kunnen ernstige arteriële occlusies, paradoxale embolieën genaamd, in het lichaam optreden.

Het meest voorkomende gevolg is een beroerte, die optreedt wanneer een bloedstolsel een slagader bereikt die een deel van de hersenen van bloed voorziet.

Bovendien, als er een open foramen ovale aanwezig is bij patiënten met een hartklepaandoening of pulmonale hypertensie, kan er een aanzienlijke vermindering van de bloedtoevoer naar de longen optreden, wat resulteert in hypoxische toestanden (d.w.z. slechte bloedoxygenatie) die organen en weefsels kan verzwakken als gevolg van gebrek aan zuurstof en voedingsstoffen.

Diagnose

Zoals eerder vermeld, is patent foramen ovale bij volwassenen een aandoening die zich in de meeste gevallen asymptomatisch presenteert, waardoor de diagnose van deze aandoening mogelijk niet onmiddellijk wordt gesteld.

Om deze misvorming te identificeren, is het noodzakelijk om specifieke tests te ondergaan, zoals een echocardiogram: dit is een echografisch onderzoek waarmee u gedetailleerde beelden van de cardiale anatomie kunt verkrijgen, zodat u eventuele anomalieën in de cardiale structuren, atriale of interventriculaire defecten kunt identificeren, kleppen, misvormingen van het myocard en veranderingen in de contractiele capaciteit van het hart.

Desalniettemin is het bij sommige patiënten mogelijk dat het echocardiogram niet voldoende is om de aanwezigheid van patent foramen ovale te detecteren; in sommige gevallen kan de cardioloog daarom verdere onderzoeken voorschrijven, zoals:

Color-Doppler-echocardiogram: dit is een bepaalde ultrasone techniek waarmee u de dynamiek van de bloedcirculatie in de hartholten in detail kunt analyseren.

Echocardiogram met contrastecho: dit is een variant van het traditionele echocardiogram, waarbij een zoutoplossing wordt geïnjecteerd die kleine belletjes in een ader kan vormen (om deze reden wordt het ook bellentest genoemd). De bellen volgen de bloedstroom en worden naar het hart getransporteerd, waar ze, in aanwezigheid van een open foramen ovale, rechtstreeks door het atriale septum gaan en de linkerkant van het hart bereiken. Met deze test kunt u nauwkeurigere gegevens verkrijgen dan het echocardiogram zonder contrast, waardoor u meer significante informatie krijgt over de bloedcirculatie in de hartspier.

Transoesofageaal echocardiogram: dit type beoordeling bestaat uit het inbrengen van een ultrasone sonde die, langs de slokdarm, naar het gebied naast het hart wordt geduwd. Hoewel het een meer invasieve test is die enig ongemak voor de patiënt kan veroorzaken, kunt u hiermee duidelijkere beelden verkrijgen, die enkele details van de hartstructuren kunnen benadrukken die niet door andere tests kunnen worden geïdentificeerd.

Verzorging en behandeling

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Over het algemeen zijn patiënten met een patent foramen ovale niet onderworpen aan bepaalde beperkingen en kunnen ze alle soorten activiteiten uitvoeren.

Zoals reeds onderstreept, veroorzaakt deze aandoening op zichzelf geen symptomen en is het bijgevolg niet strikt noodzakelijk om in te grijpen om de misvorming op te lossen, tenzij ze in verband wordt gebracht met andere aandoeningen.

Wanneer daarentegen het openen van het foramen ovale een risico vormt voor de patiënt, is het noodzakelijk om over te gaan tot een chirurgische ingreep om de opening te sluiten.

Er zijn verschillende benaderingen voor de behandeling van deze aandoening: een van de beschikbare opties is de percutane techniek, waarbij de opening kan worden afgesloten door middel van hartkatheterisatie.

Het is een micro-invasieve benadering waarmee u kunt ingrijpen door een kleine katheter in een ader in te brengen, zonder de risico's die gepaard gaan met een operatie; de procedure omvat het sluiten van de opening door een speciaal apparaat te plaatsen, vergelijkbaar met een kleine paraplu, die het kanaal tussen het septum primum en het septum secundum sluit.

Als het niet mogelijk is om door te gaan met katheterisatie, is het ook mogelijk om gebruik te maken van openhartchirurgie: dit is een duidelijk invasievere en niet risicoloze benadering die echter de beste optie lijkt te zijn voor de behandeling van patiënten die lijden aan bijkomende hartafwijkingen.

In sommige gevallen kan het nuttig zijn om een medicamenteuze therapie voor te schrijven op basis van bloedplaatjesaggregatieremmers en anticoagulantia om het risico op trombo-embolische episodes te verminderen.

het voorkomen

Aangezien dit een aangeboren afwijking is, is het niet mogelijk om deze aandoening te voorkomen, maar er zijn enkele nuttige voorzorgsmaatregelen die u moet nemen om complicaties te voorkomen:

Voer tijdens lange reizen en met name sedentaire activiteiten enkele fysieke oefeningen uit om veneuze stase te voorkomen;
Voer regelmatig matige lichaamsbeweging uit;
Drink voldoende water om de diurese te bevorderen;
Vermijd de inname van alcohol en andere vaatverwijdende middelen;
Leid een gezonde en evenwichtige levensstijl.