Postpartumdepressie: hoe herken je de eerste symptomen en overwin je deze?
Postpartumdepressie, ook wel postpartumdepressie, puerperale depressie en afgekort DPP genoemd, is een aandoening die, in verschillende mate van ernst, tussen 8 en 12% van de nieuwe moeders treft: in Italië kan worden geschat dat van de 576,659 geboorten per jaar minstens 46,000 vrouwen kunnen last hebben van DPP (ISTAT-gegevens 2008)
PLD vertegenwoordigt een volksgezondheidsprobleem van aanzienlijk belang, gezien het subjectieve lijden van de vrouw en haar familieleden, evenals de beperkingen en directe en indirecte kosten als gevolg van de verslechtering van haar persoonlijk, sociaal en beroepsmatig functioneren.
Wanneer verschijnen de eerste symptomen van postpartumdepressie?
Postpartumdepressie heeft een variabel begin; het begint meestal tussen de 6e en 12e week na de geboorte van het kind.
De symptomen van postpartumdepressie herkennen
De vrouw voelt zich verdrietig zonder reden, prikkelbaar, gemakkelijk te huilen, niet opgewassen tegen de taken die voor haar liggen.
Bovendien is een terugkerend gevoel bij nieuwe moeders, die met dit probleem worden geconfronteerd, schaamte vermengd met schuldgevoel.
In het algemeen gevoel is het vanzelfsprekend dat een nieuwe moeder te allen tijde gelukkig moet zijn.
Dit is een valse mythe.
De angst om als een ontoereikende moeder te worden beschouwd, gevoed door onrealistische verwachtingen, kan ertoe leiden dat vrouwen zich schuldig voelen en niet bereid zijn om hulp te zoeken, en vergeten dat het tijd kost om zich aan het moederschap aan te passen.
Het is goed om te onthouden: men wordt niet als ouder geboren, men wordt er een.
Oorzaken van postpartumdepressie
De oorzaken van postnatale depressie zijn nog niet volledig bekend.
Bepaalde risicofactoren die in de wetenschappelijke literatuur worden vermeld, zijn echter zeker:
- angst of depressie hebben gehad tijdens de zwangerschap
- eerder last hebben gehad van angst en depressie, zelfs vóór de zwangerschap;
- bekendheid met psychiatrisch aandoeningen (dwz naaste familieleden hebben die er last van hebben);
- het ervaren of recent hebben meegemaakt van zeer stressvolle situaties, zoals rouw, scheiding, verlies van baan;
- het ervaren van een toestand van slechte familie- of sociale steun, met precaire emotionele relaties en gebrek aan sociale netwerken om naar te verwijzen in geval van moeilijkheden;
- economische moeilijkheden of onzekerheid;
- lijden aan premenstrueel syndroom of premenstruele dysfore stoornis;
- lijdt aan schildklierfunctiestoornissen;
- gebruik hebben gemaakt van geassisteerde bevruchtingstechnieken.
De relatie tussen moeder en kind wordt aangetast
De aandoening belemmert ook het vermogen van de vrouw om een uitwisseling van gedrag en emoties met haar kind tot stand te brengen.
In feite rapporteert 67% van de depressieve moeders moeilijkheden in interactie en gehechtheid.
Uitwisseling is erkend als essentieel voor een effectieve moeder-kindrelatie, die langetermijngevolgen voor de cognitieve, sociale en emotionele ontwikkeling van het kind kan voorkomen.
Postpartumdepressie en postpartumpsychose
PPD moet worden onderscheiden van de zogenaamde postpartumpsychose, ook bekend als kraamvrouwenpsychose, een zeer zeldzame aandoening die ernstiger is in zijn manifestaties.
Vrouwen die eraan lijden, vertonen toestanden van grote verwarring en opwinding, ernstige stemmings- en gedragsveranderingen, vaak hallucinaties en wanen.
Deze toestanden zijn zeer zeldzaam.
Postpartumdepressie en babyblues
PPD moet ook worden onderscheiden van een vrij veel voorkomende reactie, genaamd 'babyblues' ('blues' betekent melancholie), gekenmerkt door een ondefinieerbaar gevoel van melancholie, droefheid, prikkelbaarheid en rusteloosheid, die 3-4 dagen na de geboorte piekt en de neiging heeft om vervagen binnen een paar dagen, meestal binnen de eerste 10-15 dagen na de geboorte.
Het begin is voornamelijk te wijten aan de drastische hormonale verandering in de uren na de bevalling (daling van oestrogeen en progesteron) en de fysieke en mentale uitputting veroorzaakt door arbeid en bevalling en kan optreden bij meer dan 70% van de moeders.
Postpartumdepressie daarentegen vertoont meer intense en langdurige symptomen.
Hoe een postpartumdepressie te overwinnen?
Als je je realiseert dat de tijd verstrijkt en symptomen zoals verdriet, angst, apathie, slaapstoornissen enzovoort niet verdwijnen, kun je het beste met een arts praten, misschien in gezondheidsfaciliteiten in de buurt, zoals psychosociale centra of adviescentra.
Afhankelijk van de ernst van de situatie zal de arts adviseren wat te doen.
Soms kan alleen al praten met iemand de situatie verbeteren.
Veel zorgen en angsten worden vergroot door ze verborgen te houden, omdat je denkt dat je de enige bent die ze ervaart, terwijl ze in feite heel gewoon zijn.
Er zijn drie hoofdniveaus van interventiemogelijkheden:
A) Zelfhulp
Als de symptomen echt heel mild zijn, als het babyblues is of iets meer, hoef je niets specifieks te doen, maar zeker zijn enkele kleine stappen van groot belang:
Verberg het ongemak niet, maar praat erover met je partner, familie, vrienden;
Probeer zoveel mogelijk te rusten: vermoeidheid is een sterke bondgenoot van depressie;
Probeer gezond te eten en aan lichaamsbeweging te doen, misschien buitenshuis.
B) Psychotherapie
Er zijn verschillende soorten psychotherapie die kunnen helpen bij het omgaan met en overwinnen van postnatale depressie, alleen of in combinatie met farmacologische behandeling.
Deze omvatten in het bijzonder cognitieve gedragstherapie.
C) Medicamenteuze therapie
Het heeft geen zin om het te verbergen: depressie in het algemeen wordt nog steeds beschouwd als een 'kleine' aandoening, iets om je geen zorgen over te maken, en medicijnen specifiek voor deze aandoening worden vaak met argwaan bekeken, vooral als het gaat om het toedienen ervan tijdens delicate levensfasen, zoals zwangerschap of borstvoeding.
Als iemand hartpijn heeft, maakt iedereen zich zorgen en raadt iedereen aan om dit of dat medicijn te nemen.
Als iemand daarentegen een stemmingsstoornis heeft, maken we ons geen zorgen, we minimaliseren, we verwaarlozen.
In plaats daarvan moet de aandoening worden aangepakt met de beschikbare hulpmiddelen, waaronder medicatie.
Deze omvatten bijvoorbeeld antidepressiva en angststillers: sommige formuleringen zijn ook veilig tijdens het geven van borstvoeding en kunnen met vertrouwen worden ingenomen.
Remedies en beschermende factoren tegen postpartumdepressie
Bepaalde strategieën kunnen beschermende factoren zijn tegen het ontstaan van een depressie.
Ze kunnen het misschien niet helemaal voorkomen, maar ze kunnen het verminderen, of vrouwen helpen er beter mee om te gaan door hen kracht en steun te geven.
Laten we eens kijken wat ze zijn:
- De mogelijkheid van goede rust in de eerste weken na de bevalling. We weten het maar al te goed: bij een pasgeboren baby thuis springt het eerste wat op het slaapritme, maar de moeder moet proberen zoveel mogelijk slaap te krijgen, bijvoorbeeld door te rusten als de baby rust. Het kan daarbij helpen om gezinsleden om hulp te vragen bij kleine huishoudelijke taken en het bezoek van familie en vrienden in de eerste dagen na thuiskomst te beperken.
- Een adequate, evenwichtige voeding met voeding die rijk is aan omega-3 vetzuren (vis, walnoten, lijnzaadolie) en weinig stimulerende middelen zoals alcohol en koffie.
- Een goede toevoer van vitamine D: een gezond leven in de buitenlucht is voldoende om voldoende vitamine D in te slaan, maar vraag eventueel uw arts om de dosering te controleren met een bloedonderzoek om te beoordelen of suppletie nodig is.
- Een goede relatie met de partner, die in de eerste weken na de geboorte de fijne en mooie taak heeft om de moeder te ondersteunen en haar niet alleen te laten terwijl ze haar nieuwe baan 'leert'.
- Een goed netwerk van familie en vrienden, die bijvoorbeeld waardevolle hulp kunnen bieden bij het huishouden.
Lees ook:
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Wat u moet weten over een stoornis in het gebruik van middelen
Seizoensdepressie kan in de lente voorkomen: hier is waarom en hoe ermee om te gaan
Onschadelijk maken onder eerstehulpverleners: hoe het schuldgevoel te beheersen?
Psychose is geen psychopathie: verschillen in symptomen, diagnose en behandeling
Postpartumpsychose: weten hoe ermee om te gaan