Specifieke leerstoornissen (SLD): manifestaties en diagnose van dyslexie

By Cristiano Antonino On Oktober 20, 2022

Dyslexie is een specifieke leerstoornis (SLD). Deze term verwijst alleen naar stoornissen van scholastieke vaardigheden en in het bijzonder: dyslexie, dysorthografie, dysgrafie en dyscalculie

Kenmerkend voor deze categorie is specificiteit, dat wil zeggen het feit dat de stoornis een specifiek domein van bekwaamheid (lezen, schrijven, rekenen) aantast terwijl het algemene intellectuele functioneren intact blijft.

Om de diagnose dyslexie te krijgen, mag het kind daarom niet aanwezig zijn: intelligentietekorten, omgevings- of psychologische problemen, sensorische of neurologische stoornissen

Dyslexie is weinig bekend, hoewel naar schatting 3-4% van de schoolbevolking (lagere en middelbare schoolleeftijd) erdoor wordt getroffen.

KINDERGEZONDHEID: LEES MEER OVER MEDICHILD DOOR EEN BEZOEK AAN DE STAND OP EMERGENCY EXPO

Het dyslectische kind kan lezen en schrijven, maar kan dat alleen door zijn of haar capaciteiten en energie maximaal te benutten, aangezien hij of zij dat niet automatisch kan en daardoor snel vermoeid raakt, fouten maakt, achterstand oploopt, niet leert.

Problemen met lezen kunnen meer of minder ernstig zijn en gaan vaak gepaard met schrijfproblemen: dysorthografie (dwz een spellingsprobleem, in 60% van de gevallen) en dysgrafie (moeite met fijnmotorische schrijfbewegingen, dwz een slechte formele prestatie, in 43% van de gevallen), bij rekenen (44% van de gevallen) en soms bij andere mentale activiteiten.

Toch zijn deze kinderen intelligent en meestal levendig en creatief.

Tekenen en symptomen van dyslexie

Dyslexie manifesteert zich door onjuist lezen (aantal fouten gemaakt bij het lezen) en/of langzaam lezen (tijd nodig om te lezen), maar ook door moeite met het begrijpen van geschreven tekst, onafhankelijk van zowel luistervaardigheid als decoderingsstoornissen (correctheid en snelheid) van geschreven tekst.

Het kind maakt vaak kenmerkende lees- en schrijffouten zoals het omdraaien van letters en cijfers (bijv. 21 – 12) en lettervervangingen (m/n; v/v; b/d).

Soms lukt het niet om tafels van vermenigvuldiging en wat sequentiële informatie te leren, zoals de letters van het alfabet, dagen van de week, maanden van het jaar.

Hij kan ruimtelijke en temporele relaties verwarren (rechts/links; gisteren/verdriet; maanden en dagen; de klok lezen) en kan moeite hebben om verbaal uit te drukken wat hij denkt.

In sommige gevallen zijn er ook problemen met bepaalde motorische vaardigheden (bijvoorbeeld veters strikken), aandachtsspanne en concentratie.

Vaak krijgt het kind psychische problemen, zoals demotivatie, een laag zelfbeeld, maar deze zijn een gevolg, niet de oorzaak van dyslexie.

Diagnose van dyslexie

De diagnose wordt gesteld aan het einde van het tweede leerjaar van de basisschool.

Reeds aan het einde van het eerste leerjaar van de basisschool kunnen echter verminderde functionele profielen en de aanwezigheid van andere specifieke diagnostische indicatoren (taalachterstand en een positieve familiegeschiedenis van ASS) anticiperen op de voorwaarden van de diagnostische formulering.

De diagnose wordt gesteld door een multidisciplinair team bestaande uit een kinderneuropsychiater, psycholoog, pedagoog en logopedist, dus ervaren specialisten, met behulp van specifieke tests.

De diagnose maakt het eindelijk mogelijk om te begrijpen wat er aan de hand is en om de meest voorkomende fouten te vermijden, zoals het kind de schuld geven ('hij leert niet omdat hij het niet probeert') en de oorzaak toe te schrijven aan psychische problemen, fouten die leiden tot lijden en frustratie.

De professional maakt een schriftelijk rapport op met daarin de reden van de verwijzing, de gebruikte onderzoeken en de uiteindelijke diagnose.

Zodra de diagnose is gesteld, kunnen specifieke hulpmiddelen, revalidatie- en compensatietechnieken worden ingevoerd, evenals enkele eenvoudige maatregelen voor didactische wijziging ten gunste van dyslectische kinderen en opgenomen in de ministeriële richtlijnen (wet 8/10/2010), zoals zoals het toekennen van langere tijd voor het uitvoeren van taken, het gebruik van rekenmachines en/of computers.

gerelateerde berichten