Symptomatologie en therapie voor carpaaltunnelsyndroom

Carpaaltunnelsyndroom is een pathologie die wordt gekenmerkt door compressie van de medianuszenuw als deze door het carpale kanaal gaat

De aandoening komt vooral voor bij vrouwen (met een verhouding van 6 op 1 in vergelijking met mannen) en treft meestal de dominante kant, terwijl het in meer dan 1/3 van de gevallen bilateraal is.

Tijdens de zwangerschap neemt het vaak een eigenaardig uiterlijk aan, omdat het de neiging heeft om rond de derde maand van de zwangerschap te verschijnen en dan rond de 6e-7e maand terug te trekken.

Het komt vaak later of in andere zwangerschappen terug en vereist definitieve interventie.

Wat veroorzaakt het carpaletunnelsyndroom?

In de meeste gevallen is het syndroom idiopathisch, dat wil zeggen zonder een bepaalde trigger.

Het treedt meestal op wanneer de structuren in het carpale kanaal in volume toenemen (meestal als gevolg van ontstekingsprocessen of weefselimbibitie) of wanneer het carpale kanaal in volume afneemt (trauma, fracturen, reumatische processen).

Symptomen en diagnose van carpale tunnel

Het syndroom is bekend en kan in verband worden gebracht met de ziekte van Dupuytren.

We onderscheiden een subjectieve en een objectieve symptomatologie:

  • Subjectief: paresthesieën (tintelingen), pijnlijke bestralingen, vasomotorische stoornissen.
  • Doel: hypotonotrofie, stoornissen in de duimoppositie, huiddystrofieën, nagelbeddystrofieën (de laatste zijn aandoeningen die men nooit zou moeten bereiken omdat ze moeilijk te 'terugkeren' naar eerdere aandoeningen).

De diagnose omvat, naast de kliniek, het uitvoeren van een elektromyografie (EMG), dat wil zeggen een onderzoek van de mediane zenuwgeleidingssnelheid.

Wat is de therapie?

Therapie is chirurgisch.

De operatie bestaat uit het doorsnijden van het transversale ligament van de carpus, dat anatomisch het 'dak' van de carpale tunnel is.

Deze operatie, die zorgt voor een hoog slagingspercentage, kan worden uitgevoerd met de klassieke techniek of endoscopisch, dat wil zeggen met behulp van glasvezel.

Er is geen verschil in resultaten tussen de twee technieken.

Het is meestal de chirurg die, afhankelijk van zijn ervaring en de morfologie van de carpus, de voorkeur geeft aan de ene of de andere techniek.

In de postoperatieve periode moet de patiënt een rustperiode van ongeveer 6-7 dagen in acht nemen.

De hand is niet geïmmobiliseerd.

Lees ook:

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Fractuur van de pols: hoe het te herkennen en te behandelen?

Fibromyalgie: het belang van een diagnose

Elektromyografie (EMG), wat het beoordeelt en wanneer het wordt uitgevoerd

Carpaal Tunnel Syndroom: diagnose en behandeling

Hand- en polsverstuikingen en fracturen: de meest voorkomende oorzaken en wat te doen

Polsbreuk: gips of operatie?

Pols- en handcysten: wat u moet weten en hoe u ze kunt behandelen?

Bron:

Pageine Mediche

Andere klanten bestelden ook: