Verstikking (verstikking of verstikking): definitie, oorzaken, symptomen, overlijden

By Cristiano Antonino On Februari 28, 2023

Verstikking (ook wel 'verstikking' genoemd) in de geneeskunde, en met name in de forensische geneeskunde, verwijst naar de gevreesde en mogelijk dodelijke toestand waarin normale ademhaling wordt belemmerd door verschillende directe of indirecte factoren die de juiste uitwisseling van gas met de omgeving verhinderen

Verstikking gaat over het algemeen gepaard met 'dyspneu', dwz het gevoel van moeizame ademhaling dat door patiënten wordt omschreven als 'luchthonger'.

Langdurige verstikking leidt tot hypoxemie en hypoxie, dwz een gebrek aan zuurstof in het bloed en de weefsels, wat vooral de weefsels en organen aantast die het meest gevoelig zijn voor zuurstoftekort, zoals de hersenen (cerebrale hypoxie).

Als de hypoxie aanhoudt, stoppen de weefsels met functioneren en vindt snel een reeks opeenvolgende gebeurtenissen plaats: bewustzijnsverlies, onomkeerbare hersenbeschadiging, coma en overlijden van de patiënt; zelfs als de dood niet optreedt, kan de ernstige cerebrale hypoxie nog steeds leiden tot necrose (dood) van het zenuwweefsel, met mogelijk ernstige en onomkeerbare motorische en/of sensorische schade.

Interessant is dat de behoefte om te ademen wordt veroorzaakt door een toename van het kooldioxidegehalte in het bloed in plaats van door een te laag zuurstofgehalte.

Soms is het kooldioxidegehalte niet voldoende om 'luchthonger' op te wekken en wordt de proefpersoon hypoxisch zonder het te beseffen.

Er zijn drie hoofdoorzaken van verstikking

de aanwezigheid van intrinsieke of extrinsieke luchtwegobstructie;
de afwezigheid van voldoende zuurstofconcentratie in de omgeving;
de aanwezigheid van chemische of psychologische interferentie.

Luchtwegobstructie

Er zijn verschillende oorzaken die kunnen voorkomen dat gassen door de luchtwegen gaan, waardoor er mechanische barrières ontstaan.

Deze obstructies kunnen intrinsiek zijn (de obstructie bevindt zich in de luchtweg) of extrinsiek (de obstructie bevindt zich buiten de luchtweg maar gaat deze sterk comprimeren).

De meest voorkomende oorzaken van mechanische obstructie zijn:

compressie van de borstkas of buik (compressie- of compressieverstikking, zie de betreffende rubriek);
obstructie van de externe luchtwegen;
verdrinking;
aanwezigheid van voedsel of vreemde voorwerpen in het strottenhoofd of de luchtpijp;
wurging (soms uitgevoerd om seksuele opwinding te vergroten);
hangend;
luchtwegvernauwing als gevolg van bronchiale astma of anafylactische shock;
aspiratie van overgeven (typisch bij kinderen en drugsgebruikers).

Buitenlucht verandering

Verstikking kan het gevolg zijn van langdurige blootstelling aan een atmosfeer met een te lage zuurstofconcentratie, wat in verschillende situaties voorkomt, zoals

drukverlies in de cabine van een vliegtuig. De druk in commerciële vliegtuigen wordt gehandhaafd op het equivalent van 6000 ft (1800 m), maar een storing in het druksysteem kan de interne druk weer naar buiten brengen;
wanneer arbeiders afdalen in een riool of het ruim van een schip dat gassen bevat zonder zuurstof en zwaarder dan lucht, gewoonlijk methaan of kooldioxide;
bij roekeloos gebruik van een onderwaterrebreather met gesloten circuit waarbij de gerecirculeerde ademlucht onvoldoende zuurstof bevat.

Een extreem voorbeeld van verstikking is dat veroorzaakt door blootstelling aan het vacuüm van de ruimte, zoals gebeurde in het geval van de decompressie van het Sojoez 11-ruimtevaartuig op 29 juni 1971, de dag waarop helaas voor de eerste en enige keer mensen stierven in het vacuüm van ruimte.

Chemische of psychologische interferentie met ademhaling

Verschillende chemische en psychologische situaties kunnen interfereren met het vermogen van het lichaam om zuurstof te absorberen en te gebruiken of het zuurstofgehalte in het bloed te reguleren:

inademing van koolmonoxide, bijv. uit de uitlaat van een auto; koolmonoxide heeft een hoge zuurstofachtige affiniteit voor hemoglobine in rode bloedcellen, dus het bindt zich sterk met hemoglobine en vervangt de zuurstof die het normaal gesproken in het lichaam zou moeten vervoeren;
contact met chemicaliën, waaronder longagentia (zoals fosgeen) en bloedagentia (zoals waterstofcyanide);
zelfopgewekte hypocapnie door hyperventilatie, zoals in ondiep of zeer diep water of bij seksuele spelletjes met verstikking;
een ademhalingscrisis die de normale ademhaling stopt;
obstructieve apneu tijdens de slaap;
overdosis als gevolg van drugsgebruik;
centrale alveolaire hyperventilatiesyndromen;
acute ademhalingsproblemen syndroom.

Compressie verstikking (of verstikking)

Compressie-asfyxie (ook wel 'compressie-asfyxie' of 'borstcompressie' genoemd) verwijst naar de beperking van de longexpansie door compressie van de romp, wat de ademhaling verstoort.

Compressie-asfyxie treedt op wanneer de borstkas of de buik wordt samengedrukt

Bij ongevallen wordt de term 'traumatische verstikking' of 'verpletterende verstikking' gewoonlijk gebruikt om de compressieverstikking te beschrijven van een persoon die wordt verpletterd of vastgepind onder een groot gewicht of grote kracht.

Een voorbeeld van traumatische verstikking is wanneer een persoon, terwijl hij een mechanische hendel gebruikt om een auto te repareren, wordt verpletterd door het gewicht van het voertuig wanneer de hendel wegglijdt.

Bij fatale menigte-gerelateerde rampen, zoals de ramp met het Heizelstadion, wordt traumatische asfyxie 'crowdcompressie' genoemd.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het in veel gevallen niet het stompe trauma dat de overgrote meerderheid van de sterfgevallen veroorzaakt, maar eerder compressieverstikking veroorzaakt door vertrapping door de menigte: mensen aan de onderkant worden letterlijk vertrapt door andere individuen, waardoor de eerstgenoemden hun borstkas niet kunnen uitzetten nodig voor een goede ademhaling.

Neonatale verstikking

Neonatale asfyxie beschrijft verstikkingsepisodes die optreden vóór, tijdens en na de geboorte, veroorzaakt door verschillende factoren en pathologieën, waaronder:

vroegtijdige baby;
vroege placenta-abruptie van de baarmoeder;
maternale hypoxemie (zuurstofgebrek in het maternale bloed);
lange en gecompliceerde bevalling;
navelstrengproblemen;
Bloedarmoede;
infecties van baby en/of moeder;
maternale hypertensie;
hoge bloeddruk bij de moeder;
de luchtweg van de baby is niet goed ontwikkeld;
luchtweg van baby belemmerd.

In gevallen van neonatale verstikking is het van vitaal belang om vroeg te handelen om de schade aan de baby door de onderbreking van de zuurstoftoevoer ongedaan te maken of op zijn minst te verminderen:

in gevallen van lichte verstikking moeten baby's worden gecontroleerd en ademhalingsondersteuning krijgen totdat ze zelfstandig ademen;
in gevallen van ernstige verstikking worden mechanische ventilatie, vloeistoffen en medicijnen gebruikt.

Symptomen van verstikking

Het belangrijkste symptoom van verstikking is een drang om te ademen veroorzaakt door toenemende niveaus van koolstofdioxide in het bloed, kortademigheid.

Andere tekenen en symptomen variëren afhankelijk van de onderliggende oorzaak van verstikking en kunnen zijn:

cyanose (blauwachtige huid en bindvliezen);
gewelddadige of zwakke hoest (als de persoon de longen niet met lucht kan vullen);
het onderwerp brengt hun handen naar hun keel;
ademhaling kan geluiden maken;
miosis (pupilvernauwing);
bloeden uit neusslijmvlies en gehoorgang;
arteriële hypertensie;
veranderde ademhalingsfrequentie;
hartritmestoornissen;
motorische en/of sensorische stoornissen;
bewustzijnsverlies;
coma en overlijden (in gevallen waarin de ademhaling niet wordt hersteld binnen een tijdsbestek dat gewoonlijk varieert van 3 tot 6 minuten).

Dood door verstikking: tekenen, symptomen en timing

Als verstikking, en dus hypoxie, in de loop van de tijd aanhoudt, stoppen de weefsels een voor een met functioneren, te beginnen met de hersenen (waarvan het weefsel bijzonder zuurstofhongerig is) en een reeks gebeurtenissen, symptomen en tekenen volgen elkaar snel op

verlies van bewustzijn
onomkeerbare hersenbeschadiging;
eten;
overlijden van de patiënt.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

De dood door verstikking wordt voorafgegaan door vier stadia:

1) Stadium van irritatie of 'ademhalingsdyspneu': duurt 30 tot 60 seconden en wordt gekenmerkt door:

tachypneu (verhoogde ademhalingsfrequentie);
tachycardie;
arteriële hypotensie ('lage bloeddruk');
cyanose (blauwachtige huid);
miosis (vernauwing van de pupildiameter van het oog).

2) Convulsieve of 'expiratoire dyspneu'-fase: duurt ongeveer 1 minuut en wordt gekenmerkt door:

hypercapnie
ernstige dyspneu (duidelijke uitademingsmoeilijkheden);
arteriële hypertensie;
hoge afgifte van adrenaline in de bloedsomloop;
tachycardie;
verzwakking van het bewustzijn;
cerebrale hypoxie;
convulsies;
verminderde motorische reflexen;
sensorische verandering;
vrijkomen van de sluitspier (feces en/of urine kunnen onvrijwillig vrijkomen).

3) Apneu of 'schijnbare dood'-fase: duurt ongeveer 1 minuut en wordt gekenmerkt door:

progressieve bradypneu (progressieve vermindering van de frequentie van ademhalingshandelingen);
miose;
totaal verlies van bewustzijn;
spierontspanning;
ernstige bradycardie (trage en zwakke hartslag);
diepe coma.

4) Terminale of 'hijgende' fase: duurt ongeveer 1 tot 3 minuten en wordt gekenmerkt door:

voortdurend bewustzijnsverlies;
langzame en onregelmatige ademhalingsbewegingen;
ernstige hartritmestoornissen;
hartstilstand;
stoppen met ademhalen;
dood.

Hoe snel sterft iemand?

Het tijdstip waarop het overlijden plaatsvindt, is zeer variabel, afhankelijk van verschillende factoren zoals leeftijd, gezondheidstoestand, conditie en wijze van verstikking.

Een oudere persoon die lijdt aan diabetes, hypertensie en longemfyseem kan, als hij wordt blootgesteld aan een samendrukkende kracht (bijv. Wurging) die mechanische verstikking tot gevolg heeft, het bewustzijn verliezen en in minder dan een minuut overlijden, net als een kind dat lijdt aan bronchiale astma.

Een volwassen, fit persoon, gewend aan langdurige inspanning (denk aan een professionele atleet of duiker), onderworpen aan chemische verstikking, zoals die van het inademen van koolmonoxide, kan in plaats daarvan enkele minuten nodig hebben om het bewustzijn te verliezen en te sterven, maar in de meeste gevallen gevallen treedt de dood in binnen een variabele tijd variërend van ongeveer 3 tot 6 minuten, waarin de 4 in de vorige paragraaf beschreven fasen elkaar afwisselen.

Behandeling

Behandeling in geval van verstikking bestaat uit het verwijderen van de stroomopwaarts gelegen oorzaak die de ademhaling belemmert, bijv. met behulp van de Heimlich-manoeuvre of andere technieken voor het verwijderen van een vreemd lichaam, afhankelijk van het type vreemd lichaam, de locatie en de leeftijd van de patiënt.