Wat is de ziekte van Dupuytren en wanneer is een operatie nodig?

Wereldwijd lijden meer dan 30 miljoen mensen aan de ziekte van Dupuytren, een handaandoening die vooral mannen treft, waarvan de verschijnselen zich meestal manifesteren na de leeftijd van 50 jaar

Wat is de ziekte van Dupuytren?

De ziekte van Dupuytren is een ziekte van de hand die wordt gekenmerkt door het verschijnen, op de handpalm, van knobbeltjes die in de loop van de tijd dikker kunnen worden totdat ze de karakteristieke morfologie van echte koorden aannemen.

Deze koorden zorgen ervoor dat een of meer vingergewrichten buigen, waarbij meestal de pink en ringvinger het meest worden aangetast.

Patiënten met ernstigere manifestaties hebben moeite met het uitvoeren van normale dagelijkse activiteiten, juist vanwege het onvermogen om de hand volledig te openen.

De etiologie van de ziekte van Dupuytren is erfelijk, hoewel het nog niet duidelijk is waarom er zulke verschillende ziektebeelden kunnen zijn bij verschillende leden van een familie.

Ziekte van Dupuytren: wat zijn de symptomen?

Naast de aanwezigheid van knobbeltjes en chordae kan de patiënt met de ziekte van Dupuytren klagen over pijn, jeuk, pijn in de handpalm, maar ook moeite hebben met het grijpen van voorwerpen en het uitvoeren van eenvoudige dagelijkse activiteiten, juist vanwege de last veroorzaakt door de aanwezigheid van de palmaire knobbel.

De diagnose van de ziekte van Dupuytren is gebaseerd op een klinisch onderzoek van de pathologische symptomen door de handspecialist en vereist geen bijzondere instrumentele tests voor diagnostische bevestiging.

Ziekte van Dupuytren: wanneer is een operatie nodig?

Bij de ziekte van Dupuytren kunnen chordae progressieve, onherleidbare en permanente terugtrekking van een of meer vingergewrichten veroorzaken, waardoor volledige extensie wordt voorkomen.

Wanneer de bewegingsbeperking normale dagelijkse activiteiten verhindert, is een operatie nodig om de streng radicaal te verwijderen.

De patiënt wordt gevraagd om een ​​eenvoudige test uit te voeren om de indicatie voor een operatie te beoordelen: hij/zij wordt gevraagd om zijn/haar hand op de tafel te leggen: als de patiënt het hele oppervlak van de tafel voelt, is er geen indicatie voor een operatie.

Anders, als de flexie van een of meer vingers volledig contact met het tafeloppervlak verhindert, is dat het moment om in te grijpen.

Er zijn in principe twee soorten interventies: in één geval omvat de procedure de radicale verwijdering van het pathologische weefsel met als gevolg het strekken van de vingers: dit is zeker een meer invasieve procedure, maar een die resultaten op lange termijn mogelijk maakt.

In sommige gevallen is het mogelijk om alleen de snoeronderbreking uit te voeren, door middel van een punctie; op deze manier wordt door het verlengen van het snoer de vingerverlenging verkregen zonder dat een scalpel nodig is.

Het is duidelijk dat deze procedure, als ze goede resultaten geeft in termen van herstel van functie en lage invasiviteit, vatbaar is voor frequentere recidieven in een kortere periode.

De operatie wordt over het algemeen uitgevoerd in het dagziekenhuis met alleen verdoving van de bovenste extremiteit. De postoperatieve periode omvat verschillende verbanden en een vrij veeleisend revalidatieprotocol, noodzakelijk om de effectiviteit van de chirurgische behandeling te garanderen.

Ten slotte is het gebruik van beugels, die alleen 's nachts worden gebruikt, altijd noodzakelijk.

Lees ook:

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Artrose: wat het is en hoe het te behandelen?

Juveniele idiopathische artritis: onderzoek naar orale therapie met tofacitinib door Gaslini van Genua

Reumatische aandoeningen: artritis en artrose, wat zijn de verschillen?

Reumatoïde artritis: symptomen, diagnose en behandeling

Gewrichtspijn: reumatoïde artritis of artrose?

Artrose: wat het is en hoe het te behandelen?

Handaandoeningen: 10 oefeningen en remedies voor klauwvingers

Bron:

Humanitas

Andere klanten bestelden ook: