Wat is een implanteerbare defibrillator (ICD)?
Een implanteerbare defibrillator is een pacemaker aangedreven door een batterij, die de elektrische signalen van het hart bewaakt en een elektrische schok afgeeft wanneer het een abnormaal ritme van een bepaald type detecteert
De pacemaker is ongeveer zo groot als een klein stuk zeep.
Waarom wordt een defibrillator geïmplanteerd?
Soms treden abnormale, extreem snelle hartritmes op, die tachyaritmieën worden genoemd.
De elektrische signalen kunnen afkomstig zijn van de ventrikels in plaats van de natuurlijke pacemaker, de SA-knoop, wat resulteert in een type aritmie genaamd ventriculaire tachycardie (VT), die een sterke versnelling van de hartslag kan veroorzaken.
KWALITEIT AED? BEZOEK DE ZOLL-STAND OP EMERGENCY EXPO
Hartversnelling leidt tot een vermindering van de pompcapaciteit van het hart, omdat de hartspier niet genoeg tijd heeft om zich met bloed te vullen; als deze aandoening aanhoudt, kunnen zuurstoftekorten in de hersenen optreden en kunnen flauwvallen, duizeligheid, veranderd gezichtsvermogen tot bewustzijnsverlies en hartstilstand optreden.
Een ander type aritmie is ventriculaire fibrillatie (VF), die op verschillende punten in de ventrikels kan ontstaan. In dit geval wordt de hartslag extreem versneld, tot 300 b/min, en zijn hartcontracties niet langer effectief (de hartkamers in plaats van samentrekken 'vibreren'); deze aandoening leidt tot hartstilstand.
Zowel VT die bewustzijnsverlies veroorzaakt als VF, indien niet in zeer korte tijd gestopt, resulteren in onomkeerbare schade aan hersenweefsel en overlijden.
Ventriculaire tachyaritmieën kunnen voorkomen bij personen van alle leeftijden.
Ze komen het meest voor bij hartpatiënten, maar kunnen ook voorkomen bij ogenschijnlijk gezonde personen.
Soms kan VT zich ontwikkelen tot VF.
Plotseling overlijden door een hartstilstand treft ongeveer 1 persoon per 1000 inwoners per jaar.
Medicijnen of chirurgische procedures kunnen worden gebruikt om tachyaritmieën te voorkomen of te onderbreken.
In veel gevallen kan de implanteerbare defibrillator (ICD) worden gebruikt
De Defibrillator levert elektrische energie aan het hart om de aritmie te vertragen of te onderbreken en een normaal ritme te herstellen.
ICD's worden meestal geïmplanteerd om hartritmestoornissen te behandelen die te snel zijn, maar de meeste systemen kunnen ook langzame ritmes (bradycardieën) behandelen.
Veel mensen hebben last van gevaarlijke hartritmestoornissen.
Het is niet altijd eenvoudig om tot een diagnose van ventriculaire aritmieën te komen.
In eerste instantie kan een elektrocardiogram worden gebruikt, maar meestal zijn verdere tests nodig om de oorzaak of mogelijke behandeling van VT of VF te bepalen.
Elektrofysiologisch onderzoek, de registratie van endovitaire elektrische activiteit van het hart, uitgevoerd in het ziekenhuis door een elektrofysioloog die katheters plaatst ter hoogte van het hart waardoor normale elektrische elektrische signalen van het hart en de reactie op geïnduceerde impulsen worden geregistreerd, kan zeer nuttig zijn.
Hoe werkt een implanteerbare defibrillator?
Een ICD kan een of meer soorten energie gebruiken om het hart te helpen een normaal ritme te hervatten:
- Antitachycardiestimulatie (ATP): als het ritme regelmatig maar versneld is, kan het ICD-systeem een reeks kleine, snelle elektrische impulsen afgeven die worden gebruikt om de aritmie te onderbreken en een normaal ritme te herstellen;
- Cardioversie: als de aritmie regelmatig maar zeer snel is, kan de ICD een energiezuinige ontlading afgeven die de aritmie kan onderbreken;
- Defibrillatie: bij extreem snelle en onregelmatige aritmieën kunnen ontladingen met hoge energie de aritmie onderbreken en een normaal ritme herstellen.
Hoe ziet een implanteerbare defibrillator eruit?
Alle ICD's bevatten een pacemaker die de energie genereert om tachyaritmieën te onderbreken en de lead(s) die de energie aan het hart leveren.
De geleidingsdraden zelf zenden signalen van het hart naar het apparaat, zodat de pacemaker de hartactiviteit kan bewaken en met de juiste therapie kan reageren.
Het ene uiteinde van de leiding is verbonden met de pacemaker, het andere wordt in een hartkamer geplaatst.
Een ander onderdeel van het ICD-systeem is het bewakingsapparaat dat door medisch personeel wordt gebruikt.
Na implantatie moeten de ICD-functies worden gecontroleerd en zo nodig worden aangepast.
Het geheugen van de pacemaker slaat informatie op over de hartactiviteit voor, tijdens en na een aritmie en slaat de geleverde behandeling op.
Hoe wordt de defibrillator geïmplanteerd?
De procedure voor het implanteren van de ICD lijkt sterk op die voor het implanteren van een normale pacemaker.
Ook hier wordt de ingreep onder plaatselijke verdoving uitgevoerd en wordt het systeem doorgaans onder het sleutelbeen geïmplanteerd.
In de meeste gevallen worden de leads geplaatst door ze door een ader in de hartkamer te leiden.
Tijdens de operatie wordt het hele ICD-systeem getest door de aritmie op te wekken, zodat het systeem deze detecteert en de geprogrammeerde behandeling toedient.
Na implantatie
Na de operatie is het verblijf in het ziekenhuis kort; voor ontslag kan de ICD opnieuw worden getest.
Het systeem levert behandeling op basis van wat het registreert.
Er zijn verschillende sensaties beschreven tijdens de levering van energie.
Anti-tachycardiestimulatie: het is mogelijk om de afgegeven afscheiding niet te voelen of een gevoel van stimulatie in de borstkas te voelen.
Patiënten beweren dat het pijnloos is;
Cardioversie: deze energiezuinige ontladingen zijn sterker dan de stimulatiepulsen. Verschillende patiënten beweren een licht ongemak te voelen, zoals een schok op de borst;
Defibrillatie: de ontlading kan worden gevoeld als een 'schop tegen de borst' en kan worden voorafgegaan door een subjectief gevoel van tachycardie of flauwvallen;
Stimulatie door bradycardie: dit wordt meestal niet waargenomen door patiënten.
Normaal gesproken kunnen mensen geleidelijk terugkeren naar hun gebruikelijke activiteiten.
Soms worden beperkingen toegepast; een paar seconden bewusteloosheid tijdens activiteiten zoals autorijden kan gevaarlijk zijn voor uzelf en anderen.
Het is aan de arts om eventuele beperkingen met de patiënt te bespreken.
Voor het ontslag uit het ziekenhuis ontvangt de patiënt een identiteitskaart die hij te allen tijde bij zich moet hebben.
Mogelijk krijgt u ook een ICD-veiligheidskaart waarin wordt uitgelegd hoe het geïmplanteerde systeem alarmen kan laten afgaan bij veiligheidscontrolepunten.
Het is uiterst belangrijk om regelmatig geplande controles bij te wonen om ervoor te zorgen dat het apparaat naar behoren functioneert en dat de batterijlading behouden blijft.
Wanneer de batterij bijna leeg is, moet de stimulator worden vervangen.
De algemene regel voor ICD-patiënten is om uit de buurt te blijven van apparaten die veel interferentie veroorzaken, zoals grote elektrische generatoren.
- Houd een afstand van minimaal 30 cm aan tussen de ICD en de volgende bronnen
- luidsprekers van grote stereo uitrusting
- krachtige magneten;
- magnetische toverstokken gebruikt door luchthavenbeveiliging;
- draagbare batterij-aangedreven gereedschappen;
Het overgrote deel van de elektrische apparaten waarmee men normaal gesproken in aanraking komt, vormt geen probleem.
De meeste elektrische apparaten en apparaten zoals pc's, faxapparaten en printers zijn veilig en hebben geen invloed op de werking van de ICD.
Een ICD is mogelijk alleen gevoelig voor antidiefstal- of beveiligingssystemen als de drager in de buurt blijft.
Luchthavenbeveiligingsalarmen maken gebruik van magnetische velden, dus het is belangrijk om de ICD altijd bij u te hebben.
Voor mobiele telefoons: houd een afstand van minimaal 15 cm tussen de mobiele telefoon en de ICD, houd het apparaat aan de andere kant van het lichaam dan de stimulator.
Volg speciale voorzorgsmaatregelen voor de volgende procedures:
- diathermie (huidverwarming met instrumenten die korte golven of microgolven produceren);
- elektrocauterisatie: moet worden gebruikt met het ICD-systeem uitgeschakeld;
- nucleaire magnetische resonantie, kunnen de magneten het apparaat beschadigen.
Lees ook:
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Wat is het verschil tussen pacemaker en subcutane defibrillator?
Hartziekte: wat is cardiomyopathie?
Ontstekingen van het hart: myocarditis, infectieuze endocarditis en pericarditis
Hartgeruis: wat het is en wanneer u zich zorgen moet maken?
Het gebroken hartsyndroom neemt toe: we kennen Takotsubo-cardiomyopathie
Cardiomyopathieën: wat ze zijn en wat zijn de behandelingen?
Alcoholische en aritmogene rechterventrikelcardiomyopathie
Verschil tussen spontane, elektrische en farmacologische cardioversie
Wat is Takotsubo-cardiomyopathie (gebroken-hartsyndroom)?
Gedilateerde cardiomyopathie: wat het is, wat het veroorzaakt en hoe het wordt behandeld?
Wereldhartdag 2022: bewegingen voor een gezond hart
Hartziekte feiten en statistieken: wat u moet weten