Lymfoom: 10 niet te onderschatten alarmbellen

Lymfoom is het zesde meest voorkomende neoplasma in Italië en in veel landen van de wereld, en de meest voorkomende kankerziekte van het bloed. Ondanks deze cijfers weten veel mensen nog steeds niet wat het is

Wereld Lymfoom Awareness Day, die vandaag, 15 september, plaatsvindt, is een belangrijke gelegenheid om licht te werpen op dit type kanker en om te onthouden hoe de identificatie van geschikte behandelingsroutes sleutelelementen zijn in de bestrijding van deze ziekte.

De eerste arts die de term lymfoom introduceerde, was Thomas Hodgkin, in 1832, die de klinische toestand beschreef van zeven patiënten met vergrote lymfeklieren en milt zonder infectie

Vervolgens onderzochten andere artsen de weefsels van deze patiënten en vonden enkele zeer speciale kenmerken: Reed-Stemberg-cellen, die enorm groot waren en twee grote kernen hadden, vergelijkbaar met uilenoogcellen.

Vervolgens, naarmate de kennis van de pathofysiologie van het immuunsysteem vorderde, werden naast Hodgkin-lymfoom verschillende vormen van lymfoom herkend.

Wat is lymfoom?

Het is een groep tumorziekten die voortkomen uit de cellen van het immuunsysteem.

Er zijn ongeveer 30 verschillende soorten. Op basis van het histologisch onderzoek van deze tumoren is het mogelijk ze in twee hoofdcategorieën in te delen: Hodgkin-lymfomen (HL) en Non-Hodgkin-lymfomen (NHL).

De laatste verschillen van de eerste doordat ze geen Reed-Stemberg-cellen hebben en ontstaan ​​met het ouder worden.

LH daarentegen treft vooral jongeren.

Is het mogelijk om lymfomen te "voorkomen" door ze vroeg te diagnosticeren?

In tegenstelling tot andere ziekten zoals borst-, darm- of baarmoederhalskanker, zijn er bij lymfoom geen hematologische of instrumentele onderzoeken beschikbaar voor vroege diagnose.

Waar moet u op letten bij lymfoom?

Aangezien er geen screeningtests beschikbaar zijn, is het essentieel om bepaalde tekenen en symptomen niet te onderschatten:

  • vergroting van een of meer niet-pijnlijke oppervlakkige lymfeklieren (in de nek, oksels en liezen)
  • aanhoudende koorts/koorts zonder duidelijke infectieuze oorzaak
  • overvloedig nachtelijk zweten,
  • gegeneraliseerde jeuk,
  • significant (10% van het gebruikelijke lichaamsgewicht) en onverklaarbaar gewichtsverlies.

Als de ziekte de diepe lymfeklieren of, zeldzamer, andere organen aantast, kan het volgende ook optreden:

  • droge hoest en kortademigheid
  • zwelling van de nek en onderste ledematen
  • gevoel van voortijdige volheid en gebrek aan eetlust,
  • buikpijn,
  • veranderingen aan de huid (pleisters en knobbeltjes)

Wanneer een van deze symptomen aanhoudend optreedt, is de eerste stap om met uw arts te praten.

Hij of zij kan de klinische situatie beoordelen en diagnostische tests voorschrijven.

Vooral in het geval van LH, dat ook voornamelijk adolescenten treft, is het belangrijk dat jongeren zich bewust zijn van het belang van hun lichaam observeren en symptomen zoals koorts of een droge hoest niet verwaarlozen, en indien nodig onbevreesd contact opnemen met hun arts .

Wat is het klinische verloop van lymfomen? Gedragen ze zich allemaal op dezelfde manier?

Jammer genoeg niet.

Lymfomen hebben verschillende klinische kenmerken in termen van ontwikkeling en prognose.

Lymfomen zijn onderverdeeld in "indolente" vormen, die zich in de loop van de tijd stiller ontwikkelen en mogelijk niet onmiddellijke behandeling vereisen, en "agressieve" vormen, die zich snel ontwikkelen en onmiddellijke behandeling vereisen.

Lymfoom: welke behandelingen zijn beschikbaar?

Lymfomen worden behandeld met conventionele chemotherapie.

Dit wordt vaak gecombineerd met behandeling met monoklonale antilichamen, moleculen die tumorcellen kunnen 'herkennen' en doden door het immuunsysteem te activeren.

Voor resistente of gedeeltelijk responsieve vormen van de ziekte kunnen agressievere chemotherapieën worden gestart, tot en met beenmergtransplantatie indien nodig.

Onlangs zijn er innovatieve celtherapieën ontwikkeld die gebaseerd zijn op het gebruik van immuuncellen, verkregen uit het eigen bloed van de patiënt, die, na 'in vitro bewapend' te zijn met behulp van genetische manipulatietechnieken, worden toegediend met als doel het aanvallen van resistent lymfoom tot traditionele behandelingen.

Deze nieuwe strategie heet CAR-T, een acroniem voor de ingewikkelde wetenschappelijke naam Chimeric Antigen Receptor T-cellen.

Lees ook:

Cytomegalovirus, Bambino Gesù Rome: hoe het immuunsysteem het kan verslaan

Hashimoto's thyroïditis: wat het is en hoe het te behandelen?

Bron:

Polikliniek van Milaan

Andere klanten bestelden ook: