Czyszczenie, dezynfekcja i sterylizacja pomieszczeń i środowisk opieki zdrowotnej
Czyszczenie, dezynfekcja i sterylizacja są podstawą zapobiegania i kontroli zakażeń w placówkach i środowiskach opieki zdrowotnej
Pomimo tych dowodów jest wiele sytuacji, w których tych procedur nie ma lub nawet nie ma, a personel jest słabo lub niewystarczająco przeszkolony.
Czyszczenie, dezynfekcja i sterylizacja, kilka podstawowych pojęć:
CZYSZCZENIE I CZYSZCZENIE WSTĘPNE
Podczas gdy „czyszczenie” oznacza usuwanie widocznych zabrudzeń, termin „czyszczenie wstępne” odnosi się do usuwania płynów ustrojowych i innych zanieczyszczeń przed dezynfekcją lub sterylizacją.
Odpowiednie czyszczenie wstępne może znacznie zmniejszyć obciążenie mikrobiologiczne patogenami, a usunięcie pozostałości organicznych i nieorganicznych może ułatwić proces regeneracji.
Dokładne czyszczenie jest niezbędne do skutecznej dezynfekcji lub sterylizacji
Skuteczne czyszczenie i czyszczenie wstępne urządzeń często wymaga środków chemicznych w połączeniu z działaniem mechanicznym i ciepłem.
Może być wykonywany ręcznie i/lub za pomocą maszyn automatycznych.
Ręczne czyszczenie wstępne wymaga użycia detergentów lub enzymów w połączeniu z czynnością mechaniczną wykonywaną przez operatora (pocieranie, szczotkowanie, płukanie) w celu usunięcia zabrudzeń z zewnątrz i wewnątrz regenerowanych urządzeń.
Po czyszczeniu lub dezynfekcji urządzenia należy dokładnie wypłukać w celu usunięcia wszelkich pozostałości chemicznych, a następnie wysuszyć zgodnie z zaleceniami producenta.
Wszystkie ponownie przetworzone urządzenia muszą być odpowiednio przechowywane, aby uniknąć uszkodzenia lub ponownego zanieczyszczenia.
CZYSZCZENIE, DEZYNFEKCJA I STERYLIZACJA: KLASYFIKACJA SPAULDINGOWA
W 1968 roku Spaulding sklasyfikował urządzenia medyczne/chirurgiczne jako krytyczne, półkrytyczne i niekrytyczne w oparciu o ich potencjał do rozprzestrzeniania infekcji.
Urządzenia krytyczne normalnie dostają się do sterylnej tkanki, układu naczyniowego lub układów, przez które przepływa krew; przykładami są narzędzia chirurgiczne i cewniki naczyniowe.
Urządzenia te muszą być odpowiednio i bezpiecznie wstępnie oczyszczone i wysterylizowane przed użyciem.
Urządzenia półkrytyczne wchodzą w kontakt z nienaruszonymi błonami śluzowymi lub nienaruszoną skórą; przykładami są endoskopy światłowodowe, sondy dopochwowe i oddychanie wspomagane sprzęt.
Przedmioty te wymagają odpowiedniego wstępnego oczyszczenia i co najmniej dezynfekcji wysokiego poziomu przed użyciem.
Urządzenia niekrytyczne (takie jak mankiety do pomiaru ciśnienia krwi, stetoskopy), które mają kontakt z nienaruszoną skórą, mają niskie ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji, z wyjątkiem przenoszenia patogenów na ręce personelu medycznego.
Okresowe czyszczenie i wycieranie tych urządzeń neutralnym detergentem lub 70% roztworem wody i etanolu jest zwykle wystarczające (baseny wielokrotnego użytku, chociaż uważane za urządzenia niekrytyczne, wymagają bardziej rygorystycznego czyszczenia, mycia i dezynfekcji, zwłaszcza w przypadku zanieczyszczenia na przykład podejrzewa się enterokoki oporne na wankomycynę lub Clostridium difficile).
Większość powierzchni środowiskowych w sali pacjenta i poczekalniach należy uznać za niekrytyczne i nie wymaga rutynowej dezynfekcji.
Jednak powierzchnie o dużej częstotliwości kontaktu, szczególnie te znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie pacjenta, wymagają regularnej dekontaminacji, aby uniknąć przeniesienia patogenów na ręce personelu opiekuńczego.
W ostatnich wytycznych nie ma konkretnych wskazówek, czy, kiedy, jak i jak często takie powierzchnie powinny być odkażone. 9,10.
Chociaż system klasyfikacji Spaulding 7 pozostaje aktualny, należy go dostosować do aktualnych potrzeb.
Priony z ich niezwykłą odpornością na czynniki fizyczne i chemiczne 11 oraz pojawienie się zakażeń związanych z opieką, wywoływanych przez zarodniki Clostridium difficile 10 lub oporne na karbapenemiki Enterobacteriaceae 12 skłaniają do ponownego zbadania procesu ponownego przetwarzania wyrobów medycznych.
Wyroby skażone prionami wymagają protokołów sterylizacji znacznie wykraczających poza te, które są zwykle używane 11.
Niektóre środki dezynfekujące (np. aldehydy) zwykle używane do reprocesowania endoskopów żołądkowo-jelitowych wymagają przedłużonego czasu kontaktu, aby zabić zarodniki C. difficile.
Urządzenia wrażliwe na ciepło, takie jak elastyczne endoskopy światłowodowe, są coraz częściej wykorzystywane do operacji, w których celowo naruszana jest integralność błony śluzowej, przekraczając w ten sposób granicę między urządzeniami „krytycznymi” i „półkrytycznymi”.
PRZYGOTOWANIE WYROBÓW MEDYCZNYCH: DEZYNFEKCJA
„Dezynfekcja” oznacza zmniejszenie liczby patogenów na nieożywionej powierzchni lub przedmiocie za pomocą ciepła, chemikaliów lub obu.
Większość procedur dezynfekcji ma niewielką aktywność wobec przetrwalników bakterii; jakiekolwiek zmniejszenie ilości zarodników uzyskuje się głównie poprzez działanie mechaniczne i mycie.
NUMER JEDEN W POGOTOWIE MONTOWANYM WE WŁOSZECH: ODWIEDŹ STOISKO ORION NA EMERGENCY EXPO
CZYSZCZENIE, DEZYNFEKCJA I STERYLIZACJA: PASTERYZACJA I GOTOWANIE
Urządzenia półkrytyczne, takie jak te stosowane w terapii oddechowej lub sprzęcie anestezjologicznym, mogą być pasteryzowane przez podgrzewanie w wodzie.
Wszystkie ich części muszą pozostawać w pełni zanurzone przez co najmniej 30 minut w temperaturze 65-77°C.
W miejscach położonych na większych wysokościach, aby osiągnąć temperaturę wrzenia wody, potrzeba więcej czasu, ponieważ wzrasta wraz z oddalaniem się od poziomu morza. 13
Moczenie urządzeń żaroodpornych we wrzącej wodzie przez około 10 minut może znacznie zmniejszyć obciążenie mikrobiologiczne patogenami, ale nigdy nie powinno być traktowane jako „sterylizacja”.
Pasteryzacja i gotowanie są zatem metodami low-tech, wolnymi od chemikaliów (o ile woda jest czysta); po obróbce należy obchodzić się z przedmiotami ostrożnie, aby zapewnić bezpieczny transport i przechowywanie.
CZYSZCZENIE, DEZYNFEKCJA I STERYLIZACJA: DEZYNFEKCJA CHEMICZNA
Powszechnie stosowane chemiczne środki dezynfekujące obejmują alkohole, chlor i związki chloru, aldehyd glutarowy, aldehyd orto-ftalowy, nadtlenek wodoru, kwas nadoctowy, fenole i czwartorzędowe związki amoniowe (CAQ).
Te chemikalia mogą być stosowane pojedynczo lub w połączeniu.
Muszą być stosowane zgodnie z instrukcjami producenta na etykiecie produktu i tylko na powierzchniach, z którymi są kompatybilne.
Idealnie, produkty komercyjne powinny przejść standardowe testy potwierdzające to, co jest podane na etykiecie, zanim zostaną sprzedane i zastosowane w placówkach opieki zdrowotnej.
Jednak wymagania dotyczące rejestracji produktów i informacji na etykiecie różnią się znacznie w zależności od regionu.
Chemiczne środki dezynfekujące różnią się znacznie pod względem szkodliwych skutków, jakie mogą powodować dla ludzi i środowiska; należy ich używać ostrożnie i tylko wtedy, gdy nie są dostępne żadne realne alternatywy.
Środki dezynfekujące są podzielone na trzy kategorie w zależności od ich działania bakteriobójczego: Środki dezynfekujące wysokiego poziomu
Środki dezynfekcyjne wysokiego poziomu (DAL) działają przeciwko bakteriom w formie wegetatywnej, wirusom (w tym nieukrytym), grzybom i prątkom. Przy dłuższym czasie kontaktu mogą również działać przeciwko zarodnikom bakterii.
DAL są używane do dezynfekcji urządzeń wrażliwych na ciepło i urządzeń półkrytycznych, takich jak elastyczne endoskopy światłowodowe.
Aldehydy (aldehyd glutarowy i aldehyd ortoftalowy) oraz utleniacze (np. nadtlenek wodoru i kwas nadoctowy) to DAL.
Aldehydy nie powodują korozji i są bezpieczne do stosowania na większości urządzeń.
Mogą jednak promować adhezję materiałów organicznych; dlatego szczególnie ważne jest, aby przed dezynfekcją usunąć wszelkie przyczepione drobnoustroje.
Jeśli nie są odpowiednio sformułowane i stosowane, utleniacze mogą być żrące.
Mogą jednak działać szybciej, nie utrwalają i są bezpieczniejsze dla środowiska niż aldehydy.
W zależności od temperatury, DAL zwykle wymagają od 10 do 45 minut czasu kontaktu.
Po dezynfekcji urządzenia wymagają dokładnego umycia sterylną lub mikrofiltrowaną wodą w celu usunięcia wszelkich pozostałości chemikaliów; urządzenia muszą być następnie wysuszone przez przepuszczenie roztworu na bazie alkoholu lub przedmuchanie czystym, przefiltrowanym powietrzem przez kanały urządzenia przed przechowywaniem.
Środki dezynfekujące średniego poziomu
Środek dezynfekujący (np. etanol) działający na bakterie w formie wegetatywnej, prątki, grzyby i większość wirusów.
Nawet po dłuższej ekspozycji może nie być w stanie zabić zarodników.
Środki do dezynfekcji niskiego poziomu
Środki dezynfekcyjne niskiego poziomu (np. czwartorzędowe związki amoniowe) działają na bakterie w formie wegetatywnej (z wyjątkiem prątków), niektóre grzyby i tylko opłaszczone wirusy.
W wielu przypadkach zamiast takich środków dezynfekujących wystarczyłoby mycie nieantyseptycznym mydłem i wodą.
STERYLIZACJA
Sterylizacja to dowolny proces, który może dezaktywować wszystkie mikroorganizmy znajdujące się w lub na przedmiocie; standardowe procedury sterylizacji mogą wymagać zmian w aktywności prionów.11
Ciepło jest najbardziej niezawodnym środkiem sterylizacji; większość narzędzi chirurgicznych jest odporna na ciepło.
Wilgotne ciepło, używane w autoklawie jako para pod ciśnieniem, zabija mikroorganizmy poprzez denaturację ich białek.
Suche ciepło używane w piekarniku zabija przez utlenianie, w znacznie wolniejszym procesie.
Suche ciepło służy do sterylizacji materiałów wrażliwych na wilgoć (bezwodnych proszków) lub przedmiotów, przez które para nie może przeniknąć (oleje i woski).
Urządzenia wrażliwe na ciepło wymagają sterylizacji w niskiej temperaturze; W tym celu często stosuje się tlenek etylenu (EO), plazmę gazową nadtlenku wodoru i parę formaldehydu.14
Wysterylizowane urządzenia muszą być przechowywane w czystym, wolnym od kurzu i suchym miejscu, a opakowanie musi być gwarantowane.
Opakowania zawierające materiały sterylne należy sprawdzić przed użyciem pod kątem integralności bariery i braku wilgoci.
Jeśli opakowanie jest naruszone, wyrobów nie wolno używać, lecz należy je wyczyścić, zapakować i ponownie wysterylizować.
Sterylizacja parowa Para jest najbardziej niezawodnym środkiem sterylizacji.
Jest nietoksyczny (gdy jest wytwarzany z wody wolnej od lotnych substancji chemicznych), ma szerokie spektrum działania bakteriobójczego i dobrą zdolność penetracji oraz jest niedrogi i łatwy do kontrolowania.15,16
Sterylizacja wymaga bezpośredniego kontaktu sterylizowanego przedmiotu z parą o wymaganej temperaturze i ciśnieniu przez określony czas.
Autoklawy to specjalnie zaprojektowane komory, w których para pod ciśnieniem wytwarza wysokie temperatury.
Działają na tej samej zasadzie co szybkowar.
Istnieją dwa główne typy sterylizatorów parowych:
– W autoklawach z usuwaniem grawitacyjnym (w dół) do górnej części komory wprowadzana jest para w celu usunięcia zimniejszej, gęstszej mieszanki powietrzno-parowej z dna komory. Zawór wydechowy zamyka się po usunięciu całego powietrza, umożliwiając wzrost ciśnienia i temperatury. Takie autoklawy służą do sterylizacji płynów i przedmiotów w obudowach, przez które może przenikać para wodna. Faza sterylizacji trwa zwykle około 15 minut w temperaturze 121°C przy 103.4 kilopaskalach (15 funtów/cal kwadratowy).
– W autoklawach wysokopróżniowych najpierw wytwarzana jest próżnia w komorze sterylizacyjnej, a następnie wprowadzana jest para, co pozwala na szybszy i bardziej wydajny wlot pary przez wsad. Szybko rosnące ciśnienie i temperatura umożliwiają trzyminutowe czasy procesu w 134°C przy około 206.8 kilopaskali (30 funtów/cal kwadratowy).
Narzędzia do autoklawowania muszą być owinięte w materiały, które umożliwiają przenikanie pary i utrzymują sterylne urządzenie podczas przechowywania.
Należy unikać przeładowania autoklawu, aby umożliwić swobodny dostęp pary w całym wsadzie.
Opakowania muszą być oznakowane w celu identyfikacji ich zawartości i daty sterylizacji, a także numeru seryjnego i numeru cyklu operatora, aby ułatwić wycofanie i rotację dostaw.
Wszystkie sterylizatory parowe muszą być analizowane w czasie instalacji, a następnie regularnie; należy prowadzić dokumentację wszystkich operacji i rutynowej konserwacji. Cały personel musi być dokładnie przeszkolony w zakresie bezpiecznego użytkowania autoklawu6.
KONTROLE W PROCESACH CZYSZCZENIA, DEZYNFEKCJI I STERYLIZACJI
Dostępne są wskaźniki biologiczne i chemiczne, które należy stosować do rutynowego monitorowania autoklawów.
Wskaźniki biologiczne (IB) zawierają zarodniki bakterii Geobacillus stearothermophilus.
Dostępne w handlu zarodniki lub butelki zawierające zarodniki są strategicznie umieszczane w sterylizowanym ładunku.
Po jednym cyklu IB są hodowane lub oceniane pod kątem wzrostu i nie mogą wykazywać wzrostu, aby zapewnić pomyślną sterylizację.
Wskaźniki chemiczne (CI) służą do oceny, czy podczas procesu sterylizacji osiągnięto wymagany czas i temperaturę.
Przykładem CI jest taśma autoklawowa, którą można przymocować na zewnątrz opakowania; taśma wykazuje zmianę koloru, jeśli opakowanie zostało wystawione na działanie ciepła.
Chociaż układy scalone nie nadają się do wskazania, czy produkt został wysterylizowany, mogą pomóc w wykrywaniu wadliwego działania sprzętu i identyfikowaniu błędów proceduralnych.
W przypadku procesu wysokiej próżni przenikanie pary do ładunku zależy od odpowiedniego usunięcia powietrza.
Można to sprawdzić na dwa sposoby:
1) W przypadku „testu szczelności”: czy można utrzymać próżnię lub czy powietrze będzie uciekać? (często wokół wieczka).
2) Ze zdolnością pary do penetracji małego opakowania ręczników użytych w teście „Bowie Dicka”.
Jeżeli wyniki tych kontroli są zadowalające, alternatywną kontrolą jest „zwolnienie parametryczne”.
System ten opiera się na sprawdzaniu, czy cykl sterylizacji spełnia wszystkie specyfikacje dotyczące temperatury, ciśnienia i czasu, przy użyciu kalibrowanych instrumentów oprócz lub zamiast IB.
Ponieważ podejście to opiera się na mierzalnych danych i skalibrowanych instrumentach, wyniki wydają się być bardziej wiarygodne i znacznie szybsze niż przy użyciu IB.
INNE STERYLIZATORY
Para wykorzystywana jest również w dwóch innych typach sterylizatorów.
W niskotemperaturowym procesie parowo-formaldehydowym para (50-80°C) z formaldehydem w stanie gazowym jest używana do sterylizacji wrażliwych na ciepło wyrobów medycznych (nawet tych o ograniczonym świetle).
Jak zwykle urządzenia są czyszczone, a następnie przetwarzane. Najpierw powstaje próżnia; para jest wprowadzana w kolejnych strumieniach, po czym następuje odparowanie formaldehydu.
Pod koniec cyklu formaldehyd jest usuwany, a autoklaw całkowicie opróżniany za pomocą kilku strumieni pary i wysokiej próżni.
Do monitorowania działania sterylizatora wykorzystywane są wskaźniki chemiczne i biologiczne.
Ten system nie może być używany z płynami, a potencjalna toksyczność formaldehydu pozostaje problemem.
W szybkim lub natychmiastowym procesie sterylizacji (sterylizacja błyskawiczna) para jest używana do obróbki krytycznych urządzeń, takich jak urządzenia chirurgiczne przypadkowo zanieczyszczone podczas operacji lub gdy nie są dostępne żadne inne środki sterylizacji.
Nigdy nie należy go stosować do urządzeń wszczepialnych ani do uzupełniania niedoborów podstawowych urządzeń.
W szybkiej sterylizacji przedmiotów porowatych lub nieporowatych nie jest możliwe użycie autoklawu z grawitacyjnym usuwaniem pary lub wysokiego podciśnienia bez owinięcia lub użycia pojedynczego owinięcia.
Nie można czekać na odczyt użytych IB ze względu na szybkość, z jaką urządzenia są reprocesowane.
Jeżeli nie zostaną użyte odpowiednie pojemniki, istnieje duże ryzyko ponownego skażenia obrabianych przedmiotów, a także poparzenia personelu podczas transportu do miejsca użycia.
KUCHENKA MIKROFALOWA
Wystawienie obiektów zawierających wodę na działanie mikrofal wytwarza ciepło z powodu tarcia generowanego przez szybką rotację cząsteczek wody.
Do tej pory proces ten był stosowany tylko do dezynfekcji miękkich soczewek kontaktowych i przyżegania cewników moczowych.
Jednak małe ilości wody mogą być bezpieczne do celów spożywczych poprzez wystawienie na działanie mikrofal w szklanym lub plastikowym pojemniku.
Podobnie małe szklane lub plastikowe przedmioty można zanurzać w wodzie i „dezynfekować” w kuchence mikrofalowej.
STERYLIZACJA NA SUCHO
Do sterylizacji na sucho stosuje się piece z gorącym powietrzem.
Mogą osiągać wysokie temperatury i powinny być wyposażone w wentylator zapewniający równomierne rozprowadzanie ciepła.
Wstępne podgrzewanie odbywa się zasadniczo przed rozpoczęciem cyklu sterylizacji.
Piece na gorące powietrze są prostsze w konstrukcji i bezpieczniejsze w użyciu niż autoklawy i nadają się do sterylizacji szkła, przedmiotów metalowych, proszków i materiałów bezwodnych (olej i tłuszcz).
Sterylizacja trwa dwie godziny w 160°C lub godzinę w 180°C.
Guma, papier i tkanina nie powinny być poddawane obróbce w celu uniknięcia ryzyka pożaru.
TLENEK ETYLENU
Tlenek etylenu (EO) służy do sterylizacji przedmiotów wrażliwych na ciepło, ciśnienie lub wilgoć.
EO to bezbarwny, łatwopalny, wybuchowy gaz, który jest toksyczny dla ludzi.
OE jest dostępny jako mieszanina gazowa z wodorochlorofluorowęglowodorami (IFCC) lub jako mieszanina 8.5% OE i 91.5% dwutlenku węgla; ta ostatnia jest tańsza.
Stężenie EO, temperatura, wilgotność względna i ekspozycja muszą być utrzymywane na odpowiednim poziomie podczas procesu, aby zapewnić sterylizację.
Stężenie gazu powinno wynosić od 450 do 1200 mg/l, temperatura od 37° do 63°C, wilgotność względna od 40% do 80%, a ekspozycja od 1 do 6 godzin.
Uwolnienie wartości parametrycznych nie jest możliwe, ponieważ stężenie gazu i wilgotność względna nie mogą być łatwo zmierzone; IB musi być uwzględniony w każdym ładunku.
Zalecanym IB jest Bacillus atrophaeus; ładunki należy poddać kwarantannie do czasu zakończenia inkubacji IB.
Głównymi wadami sterylizacji OE są długie czasy cyklu i wysoki koszt.
Wysterylizowane przedmioty muszą być dobrze wentylowane po zakończeniu procesu, aby usunąć wszystkie pozostałości OE dla bezpieczeństwa pacjenta.
NADTLENEK WODORU GAZ PLAZMOWY
Gaz plazmowy jest generowany w zamkniętej komorze w wysokiej próżni przy użyciu częstotliwości radiowych lub energii mikrofalowej do wzbudzenia cząsteczek gazowego nadtlenku wodoru i wytworzenia naładowanych cząstek, z których wiele to wysoce reaktywne wolne rodniki.
Gaz plazmowy może być używany do sterylizacji przedmiotów wrażliwych na ciepło i wilgoć, takich jak niektóre tworzywa sztuczne, urządzenia elektryczne/elektroniczne oraz stopy metali wrażliwe na korozję.
Jako IB stosuje się zarodniki G. stearothermophilus.
Jest to bezpieczny proces, a ponieważ nie jest wymagane napowietrzanie, sterylizowane przedmioty są dostępne do natychmiastowego użycia lub gotowe do przechowywania.
Nie nadaje się jednak do urządzeń ze ślepymi kanałami, proszkami lub płynami.
Inne wady obejmują wysoki koszt i potrzebę specjalnego materiału opakowaniowego, ponieważ nie można użyć papieru lub bielizny.
Ponadto wszelkie obecne pozostałości ciekłe lub organiczne zakłócają proces.
ODYMIANIE
Ostatnio wzrosło zainteresowanie zastosowaniem fumigantów w środowisku do zwalczania patogenów zagrażających zdrowiu, takich jak oporny na metycylinę S. aureus i C. difficile.
Dostępnych jest wiele różnych urządzeń, różniących się kosztem, zastosowanym procesem i rodzajem testów terenowych, którym poddawane są.
Powszechną procedurą jest odparowywanie roztworu nadtlenku wodoru w zamkniętym pomieszczeniu, takim jak sala pacjenta, w celu odkażenia powierzchni.
Nie jest konieczne napowietrzanie po obróbce, ponieważ nadtlenek wodoru łatwo rozkłada się na tlen i wodę.
Paski z zarodnikami (IB) są strategicznie rozmieszczone w całym pomieszczeniu i pobierane później w celu monitorowania skuteczności procesu.
Wady to niekompatybilność z materiałami celulozowymi i potencjalna korozja urządzeń elektronicznych.
Wytworzony na miejscu dwutlenek chloru może zostać uwolniony jako gaz w celu odkażenia pomieszczenia.
Pomieszczenia muszą być nie tylko uszczelnione, ale także zaciemnione, aby światło słoneczne nie przyspieszało rozkładu gazu.
Podobnie jak nadtlenek wodoru, dwutlenek chloru w naturalny sposób rozkłada się na nieszkodliwe produkty uboczne.
Ozon może odkazić powierzchnie w zamkniętych pomieszczeniach; jest wysoce niestabilny i potencjalnie szkodliwy dla różnych materiałów zwykle znajdujących się w placówkach służby zdrowia.
Jednak w handlu dostępny jest sterylizator urządzeń medycznych na bazie ozonu.
Gaz jest wytwarzany z tlenu i pod koniec cyklu zamienia go w tlen i wodę poprzez katalizę.
Ten instrument zapewnia szeroką kompatybilność materiałową i możliwość obsługi urządzeń cienkokanałowych.
PROMIENIOWANIE ULTRAFIOLETOWE
Ostatnie postępy w technologii światła ultrafioletowego (UV) sprawiają, że bakteriobójczy potencjał krótkozasięgowego promieniowania UV jest przydatny do różnych zastosowań.
Lampy UV są szeroko stosowane do dezynfekcji wody i ścieków.
Urządzenia wykorzystujące promieniowanie UV są sprzedawane do dezynfekcji powietrza w szpitalach i klinikach w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się patogenów przenoszonych drogą powietrzną.
Urządzenia te są również sprzedawane do dezynfekcji powierzchni szpitalnych.
Promieniowanie UV nie dodaje żadnych substancji chemicznych do uzdatnionej wody i powietrza, z wyjątkiem wytwarzania niskich poziomów ozonu.
Nie może jednak przenikać przez brud, a przedmioty wymagają bezpośredniego narażenia na promieniowanie.
Takie lampy wymagają normalnego czyszczenia i okresowej wymiany; mogą emitować światło widzialne nawet po zmniejszeniu promieniowania UV.
Referencje:
1. Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Instrumentacji Medycznej. Sterylizacja chemiczna i dezynfekcja wysokiego stopnia w placówkach służby zdrowia. ANSI/ AAMI ST58:2013.
2. Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Aparatury Medycznej. Kompleksowy przewodnik po sterylizacji parowej i zapewnieniu sterylności w placówkach służby zdrowia. ANSI/AAMI/ST79:2010/A4:2013.
3. Wytyczne dotyczące kontroli zakażeń środowiska w zakładach opieki zdrowotnej; Zalecenia CDC i Komitetu Doradczego ds. Praktyk Kontroli Zakażeń w Opiece Zdrowotnej (HICPAC). MMWR 2003; 52(RR10):1-42. http://www.cdc.gov/hicpac/pdf/guidelines/eic_in_HCF_03.pdf
4. Agencja Regulacji Leków i Produktów Opieki Zdrowotnej, Departament Zdrowia Wielkiej Brytanii: Dekontaminacja i kontrola infekcji; Wytyczne dotyczące odkażania i kontroli zakażeń, w tym narzędzi chirurgicznych, sprzętu dentystycznego, endoskopów i stołowych sterylizatorów parowych, grudzień 2014 r. http://www.mhra.gov.uk/Publications/Safetyguidance/Otherdevicesafetyguidance/CON007438
5. Ministerstwo Zdrowia i Opieki Długoterminowej w Ontario. Wojewódzki Komitet Doradczy Chorób Zakaźnych (PIDAC). Najlepsze praktyki czyszczenia, dezynfekcji i sterylizacji we wszystkich placówkach opieki zdrowotnej, 2012. http://www.publichealthontario.ca/en/eRepository/Best_Practices_Environmental_Cleaning_2012. pdf.
6. Rutala WA, Weber DJ. Wytyczne dotyczące dezynfekcji i sterylizacji w placówkach opieki zdrowotnej, 2008. Centers for Disease Control and Prevention, Atlanta, GA. http://www.cdc.gov/hicpac/pdf/guidelines/ Dezynfekcja_Nov_2008.pdf
7. Spaulding EH. Dezynfekcja chemiczna materiałów medycznych i chirurgicznych. Dezynfekcja, sterylizacja i konserwacja, wydanie trzecie, blok S (wyd.), 3, Lea & Febiger, Filadelfia, PA.
8. Międzynarodowa norma ISO 15883-3; 2010, Myjnie-dezynfektory. Określa szczególne wymagania dotyczące myjni-dezynfektorów (WD), które są przeznaczone do opróżniania, płukania, czyszczenia i dezynfekcji termicznej pojemników wykorzystywanych do przechowywania ludzkich odchodów przeznaczonych do usunięcia w jednym cyklu operacyjnym. http://www.iso.org/iso/catalogue_detail.htm?csnumber=41078
9. Sattar SA, Maillard JY. Kluczowa rola wycierania w dekontaminacji powierzchni narażonych na oddziaływanie środowiska: przegląd aktualnego stanu i kierunki na przyszłość. Am J Infect Control 2013; 41:S97-S104.
10. Weber DJ, Rutala WA, Miller MB i in. Rola powierzchni szpitalnych w przenoszeniu nowych patogenów związanych z opieką zdrowotną: norowirusów, Clostridium difficile i gatunków Acinetobacter. Am J Infect Control 2010; 38 (5 Suplement 1):S25-33.
11. Rutala WA, Weber DJ. Wytyczne dotyczące dezynfekcji i sterylizacji narzędzi medycznych skażonych prionami. Infect Control Hosp Epidemiol 2010;31(2):107-17. doi: 10.1086/650197.
12. Muscarella LF. Ryzyko przeniesienia opornych na karbapenemy Enterobacteriaceae i związanych z nimi „superbakterii” podczas endoskopii przewodu pokarmowego. Świat J Gastrointest Endosc 2014;6:457-574. doi: 10.4253/ wjge.v6.i10.457.
13. Snyder, OP. Kalibracja termometrów we wrzącej wodzie: Tabele temperatury wrzenia / ciśnienia atmosferycznego / wysokości. http://www.hi-tm.com/Documents/Calib-boil.html [Ultimo dostęp 17 sierpnia 2015 r.]
14. Kanemitsu K, Imasaka T, Ishikawa S, et al. Badanie porównawcze gazowego tlenku etylenu, plazmy gazowej nadtlenku wodoru i niskotemperaturowej sterylizacji parowej formaldehydem. Infect Control Hosp Epidemiol 2005;26(5):486-9.
15. Seavey R. Dezynfekcja wysokiego poziomu, sterylizacja i antyseptyka: aktualne problemy związane z dekontaminacją narzędzi medycznych i chirurgicznych. Am J Infect Control 2013;41(5 Suppl):S111-7. doi: 10.1016/j.ajic.2012.09.030.
16. Rutala WA, Weber DJ. Nowe osiągnięcia w zakresie ponownego przetwarzania artykułów półkrytycznych. Am J Infect Control 2013;41 (dodatki 5):S60-6. doi: 10.1016/j.ajic.2012.09.028.
17. Wilson APR, Livermore DM, Otter JA, et al. Zapobieganie i kontrola wielolekoopornych bakterii Gram-ujemnych: zalecenia Wspólnej Grupy Roboczej. J Hosp Infect 2016; 92, S1-S4.
18. Tacconelli E, Cataldo MA, Dancer SJ, et al. Wytyczne ESCMID dotyczące zarządzania środkami kontroli zakażeń w celu ograniczenia przenoszenia opornych na wiele leków bakterii Gram-ujemnych u hospitalizowanych pacjentów. Clin Microbiol Infect 2014; Tom 20 (Suppl s1), s. 1–55.
Również:
1. Fraise AP, Maillard YJ i Sattar SA. Zasady i praktyka dezynfekcji, konserwacji i sterylizacji. 2013, wyd. 5, Wiley-Blackwell Publishing, Oxford, Anglia; ISBN-13: 978-1444333251.
2. McDonnell G. Antyseptyka, dezynfekcja i sterylizacja: rodzaje, działanie i odporność; American Society for Microbiology, Washington, DC, 2007. Dostępne w formie elektronicznej w książkach Google http://books.google.com/books?id=5UL6BHqZKecC&printsec=frontcover&dq=Antyseptyka,+dezynfekcja jonowa+i+sterylizacja&hl=en&ei=Z2wvTeCBAYGC8gbls8=X&CQ&s =book_result&ct=result&res num=7&ved=1CDEQ0AEwAA#v=onepage&q&f=false
3. McDonnell G. & Sheard D. Praktyczny przewodnik po dekontaminacji w opiece zdrowotnej. Wiley-Blackwell, Chichester, 2012.
4. Quinn, MM i in. Czyszczenie i dezynfekcja powierzchni środowiskowych w opiece zdrowotnej: W kierunku zintegrowanych ram zapobiegania zakażeniom i chorobom zawodowym? Am J Infect Control 2015; 43: 424-434.
5. Roth S, Feichtinger J, Hertel C. Charakterystyka inaktywacji zarodników Bacillus subtilis w niskociśnieniowych, niskotemperaturowych procesach sterylizacji plazmą gazową. J Appl Microbiol 2010; 108:521-531.
6. Sattar SA. Obietnice i pułapki ostatnich postępów w chemicznych środkach zapobiegania rozprzestrzenianiu się zakażeń szpitalnych przez powierzchnie środowiskowe. Am J Infect Control 2010; 38: S34-40.
7. Ogbonna A, Oyibo PG, Onu CM. Skażenie bakteryjne stetoskopów używanych przez pracowników służby zdrowia: konsekwencje dla zdrowia publicznego. J Infect Dev Ctries 2010; 4:436-441.
8. Vonberg RP, Kuijper EJ, Wilcox MH i in. Środki kontroli infekcji w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się Clostridium difficile. Clin Microbiol Infect 2008; 14 (Suplement 5):2-20. 9. Humphries RM, McDonnell G. Superbugs on Duodenoscopes: wyzwanie czyszczenia i dezynfekcji urządzeń wielokrotnego użytku. J Clin Microbiol 2015: 53:3118-3125.
Czytaj także:
Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida
FG MICRO H2O2: Focaccia Group wprowadza nowy system do dezynfekcji karetek pogotowia
Czyszczenie, dezynfekcja i sterylizacja przedziałów opieki zdrowotnej i środowisk
Jak prawidłowo odkażać i czyścić pogotowie ratunkowe?
Wibracje noszy pogotowia ratunkowego: badanie dotyczące systemów tłumienia
Czyszczenie pośmiertne, bioremediacja i sterylizacja w ambulansach