Kaniula nosowa do tlenoterapii: co to jest, jak jest wykonana, kiedy jej używać
Kaniula nosowa jest narzędziem służącym do wspomagania czynności oddechowej (sztucznej wentylacji) podczas tlenoterapii
Terapia tlenowa odnosi się do podawania pacjentowi tlenu w celach terapeutycznych, jako część terapii w przypadkach przewlekłej niewydolności oddechowej (takiej jak przewlekła obturacyjna choroba płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli, astma i niektóre nowotwory) i ostrej niewydolności oddechowej (takiej jak w nagłych wypadkach, urazach, wstrząsach).
Kiedy stosuje się tlenoterapię?
Zasadniczo terapia tlenowa jest konieczna we wszystkich sytuacjach związanych z obniżeniem poziomu tlenu (PaO2) we krwi.
W szczególności kaniula nosowa nadaje się szczególnie do przewlekłej tlenoterapii domowej, to znaczy wykonywanej w domu pacjenta lub poza szpitalem, gdzie wymagany jest niski przepływ tlenu.
Patologie, w których jest zwykle stosowany, to:
- przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP);
- przewlekłe zapalenie oskrzeli;
- astma;
- rozstrzenie oskrzeli;
- choroba śródmiąższowa;
- zaawansowana niewydolność sercowo-oddechowa;
- nowotwory w zaawansowanym stadium;
- zaawansowane choroby neurodegeneracyjne;
- zwłóknienie torbielowate;
- rozedma płuc.
Jak wygląda kaniula nosowa?
Kaniula nosowa składa się z dwóch małych rurek, które wkłada się do nosa i zabezpiecza przechodzeniem za uszami i pod brodą, gdzie kaniula nosowa jest połączona z kaniulą, która z kolei jest połączona ze źródłem dostarczania tlenu jako zbiornik tlenu w postaci gazowej (butla).
Kaniula może mieć różną długość, np. 5 lub 10 metrów.
Podobna operacja dotyczy sondy O2 lub rurki O2, ale z pojedynczą rurką, która musi jednak sięgać głęboko do nosogardzieli.
Pacjent w przypadku kaniuli nosowej musi oddychać przez nos, a nie przez usta.
Zalety i wady kaniuli nosowej
Kaniula nosowa zapewnia niskie przepływy: od 0.5 do 4-5 l/min, jednak dzięki niej pacjent może mówić, jeść, pić i zwykle jest mu wygodnie.
Jeśli końce wchodzące do nozdrzy są zbyt niewygodne, można je skrócić nożyczkami.
Zwiększenie przepływu tlenu o 1 litr tlenu na minutę przez kaniule nosowe ogólnie odpowiada oddychaniu powietrzem o stężeniu tlenu 24%; dodanie 2 litrów tlenu do stężenia 28% itd., dodając 4% za każdy dodatkowy litr tlenu do stężenia w powietrzu otoczenia (czyli 21%).
Kaniula nosowa o wysokim przepływie
Kaniula nosowa o wysokim przepływie składa się z kompresora, mieszacza, aktywnego nawilżacza, podgrzewanego obwodu i końcówki – wykonanej z miękkiego, grubego silikonu – która jest umieszczana przed nozdrzami pacjenta.
Celem jest dostarczanie nawilżonego i ciepłego tlenu z regulowanym FiO2 przez przepływ do 60 l/min.
Ta tlenoterapia ma tę zaletę, że zmniejsza anatomiczne martwe przestrzenie, zapewniając stałe i regulowane FiO2, gwarantując dobre nawilżenie, ale przede wszystkim dając efekt PEEP (dodatnie ciśnienie końcowo-wydechowe, które rekrutuje pęcherzyki poprzez poprawę wymiany).
Jest często stosowany w intensywnej lub podintensywnej terapii, ponieważ jest dobrą alternatywą dla wentylacji nieinwazyjnej.
Komfort często nie jest idealny dla pacjenta, ale wyniki kliniczne są doskonałe.
Czytaj także:
Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida
Terapia tlenowo-ozonem: dla jakich patologii jest wskazana?
Tlen hiperbaryczny w procesie gojenia ran
Zakrzepica żylna: od objawów do nowych leków
Co to jest kaniulacja dożylna (IV)? 15 kroków procedury