Ograniczenie ruchu kręgosłupa za pomocą długiej deski ortopedycznej i kołnierza szyjnego jest stosowane w przypadkach urazów, gdy spełnione są określone kryteria, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzenia rdzenia kręgowego

Wskazania do stosowania rdzeniowy ograniczenia ruchu są GCS poniżej 15 lat, oznaki zatrucia, tkliwość lub ból w linii środkowej szyja lub pleców, ogniskowe oznaki i/lub objawy neurologiczne, anatomiczne zniekształcenie kręgosłupa oraz okoliczności lub urazy rozpraszające uwagę.

Wprowadzenie do urazów kręgosłupa: kiedy i dlaczego potrzebna jest deska ortopedyczna

Tępe urazy pourazowe są główną przyczyną urazów rdzenia kręgowego w Stanach Zjednoczonych i wielu innych krajach, z roczną częstością występowania około 54 przypadków na milion populacji i około 3% wszystkich przyjęć do szpitala z powodu tępych urazów.[1]

Chociaż urazy rdzenia kręgowego stanowią tylko niewielki procent urazów tępych, są one jednymi z największych czynników przyczyniających się do zachorowalności i śmiertelności. [2] [3]

W związku z tym w 1971 roku Amerykańska Akademia Chirurgów Ortopedycznych zaproponowała zastosowanie kołnierz medyczny i długi deska kręgosłupa ograniczenie ruchów kręgosłupa u pacjentów z podejrzeniem urazów rdzenia kręgowego, oparte wyłącznie na mechanizmie urazu.

W tamtym czasie opierało się to raczej na konsensusie niż na dowodach.[4]

W ciągu dziesięcioleci od ograniczenia ruchu kręgosłupa stosowanie kołnierza szyjnego i długiej deski na kręgosłup stało się standardem w opiece przedszpitalnej

Można go znaleźć w kilku wytycznych, w tym wytycznych Advanced Trauma Life Support (ATLS) i Prehospital Trauma Life Support (PHTLS).

Pomimo ich powszechnego stosowania, skuteczność tych praktyk jest kwestionowana.

W jednym międzynarodowym badaniu porównującym osoby, które przeszły ograniczenie ruchu kręgosłupa z osobami, które tego nie zrobiły, badanie wykazało, że osoby, które nie otrzymały rutynowej opieki z ograniczeniem ruchu kręgosłupa, miały mniej urazów neurologicznych z niepełnosprawnością.

Należy jednak zauważyć, że ci pacjenci nie byli dopasowani pod względem ciężkości urazu.[5]

Z wykorzystaniem zdrowych młodych ochotników, w innym badaniu przyjrzano się bocznemu ruchowi kręgosłupa na długiej płycie kręgosłupa w porównaniu z materacem z noszami i stwierdzono, że długa płyta kręgosłupa pozwala na większy ruch boczny.[6]

W 2019 r. retrospektywne, obserwacyjne, wieloagencyjne badanie przedszpitalne sprawdzało, czy nastąpiła zmiana w urazach rdzenia kręgowego po wdrożeniu protokołu EMS, który ograniczał środki ostrożności dotyczące kręgosłupa tylko do osób z istotnymi czynnikami ryzyka lub nieprawidłowymi wynikami badania, i stwierdzono, że istnieje brak różnicy w częstości występowania urazów rdzenia kręgowego.[7]

NAJLEPSZE DESKI NA KRĘGOSŁOWIĘ? ODWIEDŹ STOISKO SPENCERA NA EMERGENCY EXPO

Obecnie nie ma randomizowanych badań kontrolnych wysokiego poziomu, które wspierałyby lub odrzucały stosowanie ograniczenia ruchu kręgosłupa

Jest mało prawdopodobne, aby pacjent zgłosił się na ochotnika do badania, które mogłoby skutkować trwałym paraliżem, co stanowi naruszenie aktualnych wytycznych etycznych.

W wyniku tych i innych badań nowsze wytyczne zalecają ograniczenie stosowania ograniczenia ruchu kręgosłupa z długimi odcinkami kręgosłupa do tych z niepokojącym mechanizmem urazu lub objawów przedmiotowych lub podmiotowych opisanych w dalszej części tego artykułu oraz ograniczenie czasu, przez jaki pacjent jest unieruchomiony. .

Wskazania do korzystania z deski ortopedycznej

W teorii Denisa uszkodzenie dwóch lub więcej kolumn uważa się za niestabilne złamanie rdzenia kręgowego znajdującego się w obrębie kręgosłupa.

Rzekomą korzyścią z ograniczenia ruchu kręgosłupa jest to, że minimalizując ruchy kręgosłupa, można zmniejszyć ryzyko wtórnych uszkodzeń rdzenia kręgowego spowodowanych niestabilnymi fragmentami złamań podczas ekstrakcji, transportu i oceny pacjentów urazowych.[9]

Wskazania do ograniczenia ruchu kręgosłupa zależą od protokołu opracowanego przez lokalnych dyrektorów pogotowia ratunkowego i mogą się odpowiednio różnić.

Jednak American College of Surgeons Committee on Trauma (ACS-COT), American College of Emergency Physicians (ACEP) i National Association of EMS Physicians (NAEMSP) opracowały wspólne oświadczenie w sprawie ograniczenia ruchu kręgosłupa u dorosłych pacjentów z tępymi urazami w 2018 r. i wymienił następujące wskazania:[10]

• Zmieniony poziom świadomości, oznaki zatrucia, GCS < 15
• Tkliwość lub ból w linii środkowej kręgosłupa
• Ogniskowe oznaki lub objawy neurologiczne, takie jak osłabienie motoryczne, drętwienie
• Anatomiczna deformacja kręgosłupa
• Odwracające uwagę urazy lub okoliczności (np. złamania, oparzenia, emocje nieszczęście, bariera językowa itp.)

W tym samym wspólnym oświadczeniu sformułowano również zalecenia dla pacjentów pediatrycznych z tępymi urazami, zauważając, że wiek i zdolność do komunikowania się nie powinny być czynnikiem przy podejmowaniu decyzji dotyczących opieki przedszpitalnej.

Oto ich zalecane wskazania:[10]

• Skarga na ból szyi
• Torticollis
• Deficyt neurologiczny
• Zmieniony stan psychiczny, w tym GCS <15, zatrucie i inne objawy (pobudzenie, bezdech, spłycenie oddechu, senność itp.)
• Udział w kolizji z pojazdem silnikowym wysokiego ryzyka, uraz podczas nurkowania z dużym uderzeniem lub znaczny uraz tułowia

Przeciwwskazania w stosowaniu deski ortopedycznej

Względne przeciwwskazanie u pacjentów z penetrującym urazem głowy, szyi lub tułowia bez deficytu neurologicznego lub dolegliwości.[11]

Według badań opublikowanych w Eastern Association for the Surgery of Trauma (EAST) i The Journal of Trauma, pacjenci z przenikliwym urazem, którzy przeszli unieruchomienie kręgosłupa, umierali dwa razy częściej niż pacjenci, którzy tego nie zrobili.

Unieruchomienie pacjenta jest procesem czasochłonnym, trwającym od 2 do 5 minut, który nie tylko opóźnia transport w celu uzyskania ostatecznej opieki, ale także opóźnia inne zabiegi przedszpitalne, ponieważ jest to procedura dla dwóch osób.[12][13]

RADIO RATOWNIKÓW NA CAŁYM ŚWIECIE? ODWIEDŹ RADIOWĄ BUDKĘ EMS NA EMERGENCY EXPO

Niezbędny sprzęt do unieruchomienia kręgosłupa: obroża, deska ortopedyczna długa i krótka

Połączenia sprzęt niezbędne do ograniczenia ruchu kręgosłupa wymaga deski ortopedycznej (długiej lub krótkiej) i kołnierza kręgosłupa szyjnego.

Deski z długim kręgosłupem

Początkowo zastosowano długie deski do kręgosłupa, w połączeniu z kołnierzem szyjnym, aby unieruchomić kręgosłup, ponieważ uważano, że niewłaściwe obchodzenie się w terenie może spowodować lub zaostrzyć urazy rdzenia kręgowego.

Długa deska ortopedyczna była również tania i służyła jako wygodna metoda transportu nieprzytomnych pacjentów, ograniczania niepożądanych ruchów i pokrywania nierównego terenu.[14]

Krótkie deski z kręgosłupem

Krótkie deski ortopedyczne, znane również jako urządzenia do wyciągania pośredniego etapu, są zwykle węższe niż ich dłuższe odpowiedniki.

Ich krótsza długość pozwala na ich zastosowanie w obszarach zamkniętych lub zamkniętych, najczęściej w kolizjach pojazdów mechanicznych.

Krótka deska ortopedyczna podtrzymuje kręgosłup piersiowy i szyjny do momentu, gdy pacjent może zostać umieszczony na długiej desce ortopedycznej.

Popularnym rodzajem deski z krótkim kręgosłupem jest Urządzenie do ekstrakcji Kendricka, która różni się od klasycznej krótkiej deski ortopedycznej tym, że jest półsztywna i rozciąga się w bok, obejmując boki i głowę.

Podobnie jak w przypadku długich desek ortopedycznych, stosuje się je również w połączeniu z kołnierzami szyjnymi.

Kołnierze szyjne: „Kołnierz C”

Kołnierze szyjne (lub kołnierz C) można podzielić na dwie szerokie kategorie: miękkie lub sztywne.

W warunkach urazowych, sztywne kołnierze szyjne są z wyboru, ponieważ zapewniają lepsze unieruchomienie szyjki macicy.[15]

Kołnierze szyjne są zazwyczaj zaprojektowane tak, aby miały część tylną, która wykorzystuje mięśnie czworoboczne jako strukturę podporową oraz część przednią, która podtrzymuje żuchwę i wykorzystuje mostek i obojczyk jako strukturę podporową.

Same kołnierze szyjne nie zapewniają odpowiedniego unieruchomienia odcinka szyjnego i wymagają dodatkowych bocznych konstrukcji wspierających, często w postaci piankowych podkładek na rzepy znajdujących się na długich deskach ortopedycznych.

SZKOLENIE Z PIERWSZEJ POMOCY? ODWIEDŹ STOISKO KONSULTANTÓW MEDYCZNYCH DMC DINAS NA EMERGENCY EXPO

Technika

Dostępnych jest kilka technik umieszczania kogoś w ograniczeniu ruchu kręgosłupa, jedną z najczęstszych jest technika przewracania się na plecach opisana poniżej i jest wykonywana, najlepiej, w 5-osobowym zespole, ale co najmniej czteroosobowym. ]

Dla pięcioosobowej drużyny

Przed unieruchomieniem pacjent powinien skrzyżować ręce na klatce piersiowej.

Do głowy pacjenta należy przydzielić lidera zespołu, który będzie wykonywał stabilizację manualną w linii, chwytając jego barki palcami za tylną część mięśnia czworobocznego i kciukiem za przednią część z przedramionami mocno dociśniętymi do bocznych części mięśnia czworobocznego. głowy pacjenta w celu ograniczenia ruchu i stabilizacji odcinka szyjnego kręgosłupa.

Jeśli to możliwe, należy w tym czasie założyć kołnierz szyjny bez podnoszenia głowy pacjenta z ziemi. Jeśli nie jest dostępny, utrzymuj tę stabilizację podczas techniki zwijania kłód.

Drugi członek zespołu powinien być umieszczony przy klatce piersiowej, trzeci członek zespołu przy biodrach, a czwarty członek zespołu przy nogach, z rękami ułożonymi po drugiej stronie pacjenta.

Piąty członek zespołu powinien być gotowy do wsunięcia długiej deski ortopedycznej pod pacjenta po zrolowaniu.

Na polecenie członka zespołu nr 1 (zwykle licząc do trzech) członkowie zespołu od 1 do 4 przetoczą pacjenta, po czym członek zespołu piątego wsunie pod pacjenta długą deskę ortopedyczną.

Po raz kolejny na rozkaz członka zespołu pacjent zostanie przetoczony na długą deskę ortopedyczną.

Wyśrodkuj pacjenta na desce i zabezpiecz tułów za pomocą pasów, a następnie miednicy i ud.

Zabezpiecz głowę, umieszczając zrolowane ręczniki po obu stronach lub dostępne w handlu urządzenie, a następnie przyklej taśmę na czole i przymocuj do krawędzi długiej deski ortopedycznej.

Dla czteroosobowej drużyny

Ponownie, lider zespołu powinien zostać przydzielony do głowy pacjenta i postępować zgodnie z tą samą techniką opisaną powyżej.

Drugi członek zespołu powinien być umieszczony na klatce piersiowej z jedną ręką na dalekim ramieniu, a drugą na dalekim biodrze.

Trzeci członek zespołu powinien być umieszczony na nogach, z jedną ręką na dalekim biodrze, a drugą na drugiej nodze.

Zwróć uwagę, że zaleca się, aby ramiona członków zespołu skrzyżowały się na wysokości bioder.

Czwarty członek zespołu wsunie długą deskę ortopedyczną pod pacjenta, a reszta techniki jest wykonywana w sposób opisany powyżej.

Powikłania stosowania deski ortopedycznej w unieruchomieniu kręgosłupa

Urazy ciśnienia

Potencjalnym powikłaniem u osób poddawanych długotrwałemu obciążeniu kręgosłupa długiego i ograniczeniu ruchu kręgosłupa szyjnego są odleżyny, których częstość występowania zgłoszono aż do 30.6%.[17]

Według National Pressure Ulcer Advisory Panel, odleżyny zostały przeklasyfikowane jako odleżyny.

Wynikają one z ucisku, zwykle nad wypukłościami kostnymi, przez dłuższy czas, co powoduje miejscowe uszkodzenie skóry i tkanek miękkich.

We wczesnych stadiach skóra pozostaje nienaruszona, ale w późniejszych stadiach może rozwinąć się w owrzodzenie.[18]

Czas potrzebny do powstania urazu uciskowego jest różny, ale co najmniej jedno badanie wykazało, że uszkodzenie tkanki może rozpocząć się w ciągu zaledwie 30 minut u zdrowych ochotników.[19]

Tymczasem średni czas unieruchomienia na długiej desce ortopedycznej wynosi około 54 do 77 minut, z czego około 21 minut przypada na SOR po transporcie.[20][21]

Mając to na uwadze, wszyscy świadczeniodawcy muszą starać się zminimalizować czas, jaki pacjenci spędzają unieruchomieni na sztywnych, długich deskach ortopedycznych lub na kołnierzach szyjnych, ponieważ oba mogą prowadzić do odleżyn.

Kompromis oddechowy

Wiele badań wykazało zmniejszenie funkcji oddechowej ze względu na paski stosowane na długich deskach ortopedycznych.

U zdrowych młodych ochotników użycie długich pasów na klatkę piersiową skutkowało zmniejszeniem kilku parametrów płuc, w tym natężonej pojemności życiowej, natężonej objętości wydechowej i wymuszonego przepływu środkowego wydechu, co skutkuje ograniczeniem [22].

W badaniu z udziałem dzieci stwierdzono zmniejszoną wymuszoną pojemność życiową do 80% wartości wyjściowej.[23] W jeszcze innym badaniu stwierdzono, że zarówno materace ze sztywnej płyty, jak i próżniowe ograniczają oddychanie średnio o 17% u zdrowych ochotników.[24]

Szczególną uwagę należy zwrócić podczas unieruchomienia pacjentów, szczególnie tych z istniejącą wcześniej chorobą płuc, a także dzieci i osób starszych

Ból

Najczęstszym, dobrze udokumentowanym powikłaniem ograniczenia ruchu kręgosłupa przez długi czas jest ból, trwający zaledwie 30 minut.

Ból najczęściej objawia się bólami głowy, pleców i żuchwy.[25]

Ponownie, a teraz jest to powracający temat, czas spędzany na sztywnej, długiej desce z kręgosłupem powinien być zminimalizowany, aby zmniejszyć ból.

Kliniczne znaczenie urazu rdzenia kręgowego: rola obroży i deski ortopedycznej

Uraz tępym narzędziem może spowodować uszkodzenie kręgosłupa, a w konsekwencji uszkodzenie rdzenia kręgowego, które może skutkować poważną zachorowalnością i śmiertelnością.

W latach 1960. i 1970. zastosowano ograniczenie ruchu kręgosłupa w celu zmniejszenia lub zapobiegania następstwom neurologicznym uważanym za wtórne do urazów kręgosłupa.

Choć powszechnie przyjęty jako standard opieki, w literaturze brakuje jakichkolwiek wysokiej jakości, opartych na dowodach badań, które sprawdzałyby, czy ograniczenie ruchu kręgosłupa ma jakikolwiek wpływ na wyniki neurologiczne.[26]

Ponadto w ostatnich latach pojawił się coraz więcej dowodów wskazujących na potencjalne powikłania ograniczenia ruchu kręgosłupa.[17][22][25][20]

W związku z tym nowsze wytyczne zalecają rozsądne stosowanie ograniczenia ruchu kręgosłupa w określonych populacjach pacjentów.[10]

Chociaż ograniczenie ruchu kręgosłupa może być korzystne w niektórych sytuacjach, ratownik musi znać zarówno wytyczne, jak i potencjalne powikłania, aby być lepiej przygotowanym do stosowania tych technik i poprawy wyników leczenia.

Poprawa wyników zespołu opieki zdrowotnej

Pacjenci, którzy doznali urazu tępym narzędziem, mogą wykazywać niezliczone objawy.

Ważne jest, aby pracownicy służby zdrowia odpowiedzialni za wstępną ocenę tych pacjentów byli zaznajomieni ze wskazaniami, przeciwwskazaniami, potencjalnymi powikłaniami i właściwą techniką wprowadzania ograniczenia ruchomości kręgosłupa.

Istnieje kilka wytycznych, które pomogą określić, którzy pacjenci spełniają kryteria ograniczenia ruchu kręgosłupa.

Być może najbardziej znanymi i powszechnie akceptowanymi wytycznymi są wspólne stanowisko Komitetu ds. Traumy American College of Surgeons (ACS-COT), National Association of EMS Physicians (NAEMSP) oraz American College of Emergency Physicians (ACEP). ).[10] Chociaż są to obecne wytyczne i zalecenia, do tej pory nie przeprowadzono wysokiej jakości randomizowanych badań kontrolnych, z zaleceniami opartymi na badaniach obserwacyjnych, retrospektywnych kohortach i studiach przypadków.[26]

Oprócz znajomości wskazań i przeciwwskazań do ograniczenia ruchu kręgosłupa ważne jest również, aby pracownicy służby zdrowia byli zaznajomieni z potencjalnymi powikłaniami, takimi jak ból, odleżyny i zaburzenia oddychania.

Wdrażając ograniczenie ruchu kręgosłupa, wszyscy członkowie zespołu międzyprofesjonalnego personelu medycznego muszą znać preferowaną technikę i ćwiczyć dobrą komunikację, aby prawidłowo wykonać tę technikę i zredukować nadmierne ruchy kręgosłupa. Pracownicy służby zdrowia powinni również pamiętać, że czas spędzony na długiej desce ortopedycznej powinien być zminimalizowany, aby zmniejszyć komplikacje.

Podczas przenoszenia opieki zespół EMS powinien podać całkowity czas spędzony na długiej desce ortopedycznej.

Wykorzystując najnowsze wytyczne, znając znane powikłania, ograniczając czas spędzany na długiej desce ortopedycznej i ćwicząc doskonałe wyniki komunikacji międzybranżowej dla tych pacjentów, można zoptymalizować. [Poziom 3]

Referencje:

 

[2]Chen Y,Tang Y,Vogel LC,Devivo MJ, Przyczyny urazu rdzenia kręgowego. Tematyka rehabilitacji po urazach rdzenia kręgowego. 2013 Zima;     [PubMed PMID: 23678280]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Czytaj także:

Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida

Unieruchomienie kręgosłupa: leczenie czy uraz?

10 kroków do prawidłowego unieruchomienia kręgosłupa pacjenta po urazie

Urazy kręgosłupa, wartość kołka skalnego / kołka skalnego Max Spine Board

Unieruchomienie kręgosłupa, jedna z technik, które ratownik musi opanować

Urazy elektryczne: jak je ocenić, co robić

Ryż Leczenie urazów tkanek miękkich

Jak przeprowadzić badanie podstawowe za pomocą DRABC w pierwszej pomocy?

Manewr Heimlicha: dowiedz się, co to jest i jak to zrobić

Co powinno znajdować się w apteczce pediatrycznej?

Zatrucie grzybami trującymi: co robić? Jak manifestuje się zatrucie?

Co to jest zatrucie ołowiem?

Zatrucie węglowodorami: objawy, diagnoza i leczenie

Pierwsza pomoc: co zrobić po połknięciu lub rozlaniu wybielacza na skórę

Oznaki i objawy szoku: jak i kiedy interweniować

Użądlenie osy i wstrząs anafilaktyczny: co zrobić przed przyjazdem karetki?

Wielka Brytania / izba przyjęć, intubacja pediatryczna: procedura z dzieckiem w ciężkim stanie

Intubacja dotchawicza u pacjentów pediatrycznych: urządzenia do nadgłośniowych dróg oddechowych

Niedobór środków uspokajających pogłębia pandemię w Brazylii: brakuje leków do leczenia pacjentów z Covid-19

Sedacja i analgezja: leki ułatwiające intubację

Intubacja: ryzyko, znieczulenie, resuscytacja, ból gardła

Wstrząs kręgosłupa: przyczyny, objawy, ryzyko, diagnoza, leczenie, rokowanie, śmierć

Źródło:

Statperły