Choroby serca: posturalny tachykardia ortostatyczna (POTS)
Tachykardia ortostatyczna posturalna (POTS) to dysfunkcja charakteryzująca się nadmiernym i utrzymującym się wzrostem częstości akcji serca podczas stania
Posturalna tachykardia ortostatyczna (POTS od Postural Orthostatic Tachycardia Syndrome) jest formą dysfunkcji neurowegetatywnej
Charakteryzuje się nadmiernym i utrzymującym się wzrostem częstości akcji serca podczas stania (ortostatyzm), przy braku znacznych spadków ciśnienia krwi.
W większości przypadków posturalny tachykardia ortostatyczna jest kompensacyjnym mechanizmem utrzymania ciśnienia tętniczego na odpowiednim poziomie u osób, u których skurcz naczyń obwodowych jest niewystarczający.
Skurcz naczyń obwodowych może być niewystarczający z kilku powodów:
- Wyraźne osłabienie fizyczne (np. po dłuższym leżeniu);
- Choroby autoimmunologiczne;
- Choroby neurologiczne;
- Przyczyny genetyczne (np. kolagenopatie powodujące nadmierną wiotkość tkanki łącznej naczyń).
Inne mechanizmy obejmują formy tachykardii ortostatycznej posturalnej spowodowane nadmierną aktywnością współczulnego układu nerwowego lub zmianą osi hormonu renina-angiotensyna.
U tego samego pacjenta może współistnieć kilka mechanizmów.
Typowe objawy posturalnego tachykardii ortostatycznej występują podczas stania i obejmują:
- Kołatanie serca;
- Objawy zmniejszonego dopływu krwi do mózgu (niedokrwienie mózgu): zawroty głowy, niewyraźne widzenie, nawracające epizody nagłej i przemijającej utraty przytomności (epizody omdlenia);
- Objawy nadmiernej aktywacji układu współczulnego: drżenie, pocenie się i akrocyjanoza (niebieskawe zabarwienie kończyn ciała: dłoni, stóp, nosa, uszu).
Ponadto hipoperfuzja mózgowa i przewlekła nadmierna aktywacja układu współczulnego mogą prowadzić do objawów innych niż sercowo-naczyniowe i nieortostatycznych, takich jak chroniczne zmęczenie, częste bóle głowy, nawracające nudności i bóle brzucha, zaburzenia snu, niepokój i niezdolność do koncentracji.
Rozpoznanie posturalnej tachykardii ortostatycznej jest kliniczne i opiera się na:
- Staranne zebranie historii pacjenta w poszukiwaniu objawów ortostatycznych i nieortostatycznych;
- Wykluczenie patologicznych postaci tachykardii poprzez badanie kardiologiczne i elektrokardiogram (EKG);
- Wykluczenie przyczyn tachykardii wtórnych do innych chorób (np. niedokrwistości, odwodnienia, nadczynności tarczycy) poprzez badanie lekarskie i pobranie krwi.
Wszelkie dalsze badania (np. badanie neurologiczne, echokardiogram, 24-godzinny elektrokardiogram według Holtera) będą kierowane na podstawie wyników tych badań pierwszego stopnia.
Nadmierna odpowiedź tachykardii na stres ortostatyczny, która charakteryzuje pacjentów z ortostatyczną częstoskurczem posturalnym, jest dokumentowana za pomocą prostego i nieinwazyjnego testu
10-minutowy test czynnego stania (AST), polegający na monitorowaniu za pomocą elektrokardiogramu i ciśnienia tętniczego krwi pacjenta przez 10 minut w klinostatyzmie (leżeniu), podczas szybkiego przejścia do ortostatyzmu i podczas ortostatyzmu przez kolejne 10 minut.
Ten test ma tę przewagę nad testem pochyleniowym, że jest szybszy, nie wymaga specjalnej elektromedycyny sprzęti w bardziej naturalny sposób odtwarza mechanizm stresu ortostatycznego, z którego wywodzi się tachykardia ortostatyczna posturalna. Może być również wykonywany u dzieci w wieku szkolnym.
Test przechyłu jest przeprowadzany z dzieckiem przymocowanym do odchylanego łóżeczka, które może poruszać się z pozycji poziomej do pionowej i obejmuje ciągłe rejestrowanie ciśnienia krwi i tętna.
Leczenie posturalnego tachykardii ortostatycznej opiera się głównie na środkach dietetycznych i behawioralnych, które obejmują:
- Odpowiednie nawodnienie (≈2 litry wody dziennie);
- Wysokie spożycie sodu;
- Ciągłe ćwiczenia zarówno wzmacniające mięśnie kończyn dolnych, jak i trenujące serce;
- Stosowanie pończoch krępujących w celu ułatwienia powrotu żylnego.
Pacjenci muszą również unikać sytuacji, które mogą nasilać objawy (np. bardzo gorących miejsc, długiego stania w bezruchu).
Leczenie farmakologiczne jest zarezerwowane dla przypadków ortostatycznego częstoskurczu ortostatycznego, w których objawy pogarszają jakość życia, a stosowanie zasad dietetyczno-behawioralnych nie przynosi efektu.
Stosowane leki działają poprzez zmniejszenie częstości akcji serca (np. beta-blokery), zwiększenie wchłaniania zwrotnego sodu, a tym samym objętości krwi krążącej (np. fludrokortyzon) lub zwiększenie ciśnienia krwi (np. midodryna).
Jednak nie ma naukowych dowodów potwierdzających skuteczność terapii lekowej.
Wsparcie psychologiczne ma często ogromne znaczenie.
Jeśli chodzi o rokowanie, zastosowanie norm dietetyczno-behawioralnych pozwala w większości przypadków posturalnej tachykardii ortostatycznej na znaczne złagodzenie objawów.
Jednak w niektórych przypadkach interwencje niefarmakologiczne i farmakologiczne są mało skuteczne, a posturalny tachykardia ortostatyczna może niekorzystnie wpływać na jakość życia, ponieważ utrudnia wykonywanie normalnych codziennych czynności.
Czytaj także:
Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida
Tachykardia nadkomorowa: definicja, diagnoza, leczenie i rokowanie
Identyfikacja tachykardii: co to jest, co powoduje i jak interweniować w przypadku tachykardii
Tachykardia: czy istnieje ryzyko arytmii? Jakie różnice istnieją między tymi dwoma?
Czy masz epizody nagłej tachykardii? Możesz cierpieć na zespół Wolffa-Parkinsona-White'a (WPW)
Przejściowy tachypnoe u noworodka: przegląd zespołu mokrego płuc u noworodka
Nagłe przypadki toksykologiczne u dzieci: interwencja medyczna w przypadkach zatrucia u dzieci
Zastawkowe: badanie problemów z zastawką serca
Jaka jest różnica między rozrusznikiem serca a defibrylatorem podskórnym?
Choroba serca: co to jest kardiomiopatia?
Szmery w sercu: co to jest i kiedy się martwić
Syndrom złamanego serca rośnie: znamy kardiomiopatię takotsubo
Kardiomiopatie: czym są i jakie są metody leczenia
Alkoholowa i arytmogenna kardiomiopatia prawej komory
Różnica między kardiowersją spontaniczną, elektryczną i farmakologiczną
Co to jest kardiomiopatia Takotsubo (zespół złamanego serca)?
Kardiomiopatia rozstrzeniowa: co to jest, co ją powoduje i jak jest leczona
Rozrusznik serca: jak to działa?
Podstawowa ocena dróg oddechowych: przegląd
Ocena urazu brzucha: badanie, osłuchiwanie i badanie dotykowe pacjenta
Ocena bólu: jakie parametry i skale należy zastosować podczas ratowania i leczenia pacjenta
Zarządzanie drogami lotniczymi po wypadku drogowym: przegląd
Intubacja tchawicy: kiedy, jak i dlaczego stworzyć sztuczne drogi oddechowe dla pacjenta?
Co to jest traumatyczne uszkodzenie mózgu (TBI)?
Ostry brzuch: znaczenie, historia, diagnoza i leczenie
Wskazówki dotyczące pierwszej pomocy dla nauczycieli
Zatrucie grzybami trującymi: co robić? Jak manifestuje się zatrucie?
Uraz klatki piersiowej: aspekty kliniczne, terapia, pomoc w zakresie dróg oddechowych i wentylacji
Szybki i brudny przewodnik po ocenie pediatrycznej
EMS: Dziecięcy SVT (tachykardia nadkomorowa) Vs Tachykardia zatokowa