Znaczenie oceny pediatrycznej: chociaż dzieci stanowią tylko niewielki odsetek nagłych przypadków przedszpitalnych, stanowią one szczególne wyzwanie dla specjalistów EMS; zarówno pacjent, jak i załoga cierpią w wielu przypadkach na skrajny stres emocjonalny i niepokój

Nie są „mini-dorosłymi”, więc ich anatomia i fizjologia, w tym drogi oddechowe, oddychanie, krążenie, układ mięśniowy i szkieletowy, zasługują na szczególną uwagę, ponieważ rażąco różnią się od dorosłych.

U dzieci narządy wewnętrzne znajdują się bliżej siebie i ściślej niż u dorosłych, co naraża dzieci na większe ryzyko urazów z powodu „ciasnych pomieszczeń”.

Reakcja na ból/choroba i możliwości radzenia sobie z nimi u dzieci są różne w zależności od ich stadiów rozwojowych.

Etapy rozwoju i ocena pediatryczna

Niemowlęta: 1-12 miesięcy

W wieku 4-6 miesięcy większość niemowląt podwoiła swoją wagę urodzeniową; potrojenie go o 12 miesięcy.

W pierwszym roku życia niemowlęta mogą zwykle chodzić, a ich serce podwaja się, tętno zwalnia, a ciśnienie zaczyna wzrastać.

Częste choroby zazwyczaj wpływają na układ oddechowy, przewód pokarmowy i ośrodkowy układ nerwowy, objawiając się jako:

- Niewydolność oddechowa

– nudności

- Wymioty

– Odwodnienie

– Napady padaczkowe

– zapalenie opon mózgowych

– SIDS

Małe dzieci: 1-3 lata

Masa mięśniowa i gęstość kości wzrastają w okresie niemowlęcym, zwykle przybierając na wadze 2 kg (5 funtów) każdego roku.

W wieku 2 lat układ nerwowy jest w pełni rozwinięty i funkcjonuje.

Większość z nich jest w stanie kontrolować dobrowolną kontrolę ruchów moczu / jelit.

Podstawowe umiejętności językowe zwykle rozwijają się do 3 roku życia.

Zaczynają zauważać różnicę u mężczyzn i kobiet.

Najczęstsze choroby, które dotykają małe dzieci:

- Niewydolność oddechowa

– Astma

- Zapalenie oskrzelików

– Zad

– nudności

– Wymioty

- Biegunka

– Odwodnienie

– drgawki gorączkowe

– Sepsa

– zapalenie opon mózgowych

Wiek przedszkolny: 4-5 lat

W okresie przedszkolnym dzieci doświadczają postępów w zakresie motoryki dużej i małej. Choroby są podobne do tych, o których mowa w przypadku 1-3 lat, ale ta grupa wiekowa jest bardziej narażona na kłopoty.

Ten problem obejmuje upadki, oparzenia, skaleczenia i przypadkowe zatrucia.

Przedszkolaki są ciekawe i mają ochotę odkrywać, ale nie mają pojęcia o niebezpieczeństwie, dopóki nie jest za późno.

Wiek szkolny: 6-12 lat

Wzrost dzieci w wieku szkolnym jest wolniejszy i bardziej stabilny niż w przypadku przedszkolaków.

Większość dzieci w tym wieku przybiera ponad 3 funty. i rośnie 2.5 cala rocznie.

Większość chorób ma charakter wirusowy, a urazy są częstsze ze względu na ich zwiększoną niezależność i aktywność.

Młodzież: 13-18 lat

W okresie dojrzewania następuje ostatni etap zmiany wzrostu i rozwoju.

Narządy szybko powiększają się, a chemia krwi jest podobna do osoby dorosłej.

Ocena pediatryczna: przegląd anatomii i fizjologii

Głowa

Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać podczas leczenia dziecka, jest to, że różnice między niemowlętami i dziećmi odróżniają je od dorosłego pacjenta, dlatego często zaleca się przegląd anatomii.

Głowa dziecka jest proporcjonalnie większa niż osoby dorosłej, stanowiąc 25% całkowitej masy ciała, zwłaszcza u noworodków.

Dzieci mają większy obszar potyliczny i twarz, która jest mniejsza w porównaniu z całkowitym rozmiarem głowy.

Ze względu na tę względną różnicę wielkości, wysoki odsetek urazów u dzieci dotyczy głowy i twarzy.

Podczas używania rdzeniowy unieruchomienie u dziecka <3 lat może być wskazane umieszczenie małej wyściółki pod ramionami pacjenta, aby zachować naturalne, neutralne ustawienie.

Złożone prześcieradło umieszczone pod potylicą ciężko chorego dziecka w wieku >3 lat lub pod ramiona, jeśli dziecko ma <3 lat, może pomóc w ustaleniu pozycji wąchania potrzebnej do utrzymania prawidłowych dróg oddechowych.

Aby dostosować się do normalnego wzrostu mózgu niemowlęcia, ciemiączko przednie pozostaje otwarte i podatne na urazy przez 9 do 18 miesięcy po urodzeniu.

Ciemiączko przednie jest zwykle na poziomie lub nieco poniżej powierzchni czaszki.

Wybrzuszenie lub napięte ciemiączko wskazuje na możliwy wzrost ICP.

Zapadnięte ciemiączko, które jest zapadnięte, sugeruje odwodnienie niemowlęcia.

Specjaliści EMS powinni ocenić ciemiączko przednie u niemowląt i małych dzieci, które są chore lub zranione.

Najlepiej ocenić to w wyprostowanej pozycji siedzącej, gdy dziecko jest spokojne i nie płacze.

Drogi oddechowe

Struktury dróg oddechowych dzieci są węższe i mniej stabilne niż u dorosłych.

To naturalnie sprawia, że ​​drogi oddechowe są bardziej podatne na niedrożność wydzielin, niedrożność lub stan zapalny.

Ponadto krtań jest wyższa (na poziomie C3-C4), bardziej przednia, sięgająca do gardła.

Chrząstka tchawicy ma mniejszą długość/średnicę i jest rozwidlona na wyższym poziomie niż u dorosłych.

Chrząstka pierścieniowata jest najwęższą częścią dróg oddechowych małego dziecka.

Proporcjonalnie żuchwa jest mniejsza, a język większy, co zwiększa prawdopodobieństwo niedrożności języka u nieprzytomnego dziecka.

Nagłośnia ma kształt omega i sięga do dróg oddechowych pod kątem 45*.

Fałdy nagłośniowe są bardziej miękkie i stają się „miękkie”, co również powoduje niedrożność.

Unikaj hiperfleksji lub przeprostu pacjenta szyja aby uniknąć niedrożności dróg oddechowych.

Wskazane może być zmodyfikowanie technik intubacji tchawicy, aby zapewnić delikatny dotyk miękkich tkanek tchawicy, które bardzo łatwo ulegają uszkodzeniu.

Używając prostego ostrza, które unosi nagłośnię, wybierając odpowiedni rozmiar rurki dotchawiczej i stale monitorując drogi oddechowe pod kątem prawidłowego umieszczenia rurki.

Uwaga: Niemowlęta przez pierwszy miesiąc życia to głównie osoby oddychające przez nos. Śluz i wydzieliny w nozdrzach mogą wystarczyć, aby spowodować znaczną niedrożność.

Klatka piersiowa i płuca

U niemowląt i małych dzieci głównym wsparciem ściany klatki piersiowej są niedojrzałe mięśnie, które łatwo ulegają zmęczeniu, a nie kości.

Użycie tych mięśni do oddychania wymaga również wyższego tempa metabolizmu i zużycia O2 niż starsze dzieci i dorośli, co powoduje gromadzenie się kwasu mlekowego we krwi dziecka.

Żebra dziecka są bardziej giętkie i ustawione poziomo, a śródpiersie jest bardziej ruchome, co zapewnia mniejszą ochronę ścian klatki piersiowej dla narządów wewnętrznych w jamie klatki piersiowej.

Tkanka płucna dzieci jest bardzo delikatna, z tego powodu i ograniczona ochrona, jaką daje rozwijająca się klatka piersiowa, stłuczenia płuc po urazach i odma opłucnowa po urazie ciśnieniowym są powszechne w tej grupie wiekowej.

Cienka ściana klatki piersiowej umożliwia łatwe osłuchiwanie dźwięków oddechowych, co utrudnia ocenę odpowiednich dźwięków oddechowych i potwierdzenie umieszczenia rurki intubacyjnej w terenie.

U tych pacjentów dobrym pomysłem jest ocena okolic pachowych oraz położenia przedniego i tylnego.

Uwaga: Oceniając pacjenta pediatrycznego, który doznał poważnego urazu, należy pamiętać, że niemowlęta i dzieci oddychają przeponowo, co oznacza, że ​​rozdęcie żołądka jest powszechne.

Brzuch

Podobnie jak ściana klatki piersiowej, niedojrzałe mięśnie okolicy brzucha zapewniają niewielką ochronę już ciasno zamkniętym organom w jamie brzusznej.

Wątroba i śledziona są proporcjonalnie większe i bardziej unaczynione niż u dorosłych.

Prowadzi to do możliwości uszkodzenia wielu narządów w przypadku znacznego urazu brzucha.

Ostateczne środki

Kości u dzieci są bardziej miękkie i porowate, aż osiągną wiek dojrzewania.

W miarę dojrzewania kości długich hormony działają na chrząstkę, zastępując (miękką) chrząstkę (twardszą) kością.

Płytka nasadowa (płytka wzrostu) wydłuża się wraz z rozwojem kości; stają się grubsze, gdy nowe warstwy są dodawane na starych warstwach.

Ze względu na możliwość złamania, wszelkie zwichnięcia, nadwyrężenia i stłuczenia kości należy traktować jak całkowite złamanie.

Powinny być leczone z pełnym unieruchomieniem kończyny i często ponowną oceną PMS.

Ponadto ratownicy medyczni muszą zachować szczególną ostrożność podczas wprowadzania igły IO.

Niewłaściwe założenie może powodować problemy ze wzrostem dziecka przez wiele lat.

skóra

Skóra dzieci jest cieńsza, ale bardziej elastyczna niż u dorosłych i ma mniej tłuszczu SQ.

Dziecko ma większy stosunek powierzchni ciała do masy ciała.

Czynniki te należy wziąć pod uwagę w przypadku wystąpienia urazu lub obecności czynników środowiskowych (zimna hipotermia; gorąca hipertermia; oparzenie słoneczne).

Układ oddechowy

Objętość oddechowa niemowląt i małych dzieci jest znacznie mniejsza niż u nastolatków i dorosłych, ale wymagania metaboliczne dla normalnego oddychania są około dwukrotne, przy mniejszej pojemności resztkowej.

Z powodu tych czynników hipoksja może i będzie szybko się rozwijać.

Układ sercowo-naczyniowy

Rzut serca jest zależny od szybkości u niemowląt i małych dzieci; co oznacza, że ​​im szybsze tętno, tym większa pojemność minutowa serca.

Pacjenci ci nie są w stanie zwiększyć kurczliwości ani objętości wyrzutowej.

Objętość krwi krążącej jest proporcjonalnie większa niż u dorosłych, ale całkowita bezwzględna objętość krwi jest mniejsza.

Zdolność do zwężania naczyń krwionośnych pomaga utrzymać żywotne BP znacznie dłużej niż u dorosłych.

Niedociśnienie jest bardzo późnym objawem wstrząsu u pacjenta pediatrycznego.

Dlatego też ocena wstrząsu musi opierać się na klinicznych objawach odpowiedniej perfuzji tkanek (tj. LOC, kolor skóry, ponowne napełnienie nasadki).

Konieczna jest jednak wczesna interwencja, aby zapobiec nieodwracalnemu lub zdekompensowanemu wstrząsowi.

Szczególna uwaga obejmuje:

• Rezerwa sercowo-naczyniowa u dzieci jest silna, ale ograniczona
• Utrata niewielkiej ilości krwi/płynu może wywołać wstrząs
• Dziecko może ukrywać oznaki wstrząsu i może być w szoku z normalnymi czynnościami życiowymi
• Bradykardia jest często spowodowana niedotlenieniem

Uwaga: Personel pogotowia ratunkowego powinien podejrzewać wstrząs u każdego chorego/uszkodzonego dziecka z tachykardią i oznakami zmniejszonej perfuzji tkanek.

System nerwowy

Tkanka nerwowa jest delikatna; układ nerwowy rozwija się przez całe dzieciństwo.

Ponadto przez pewien czas ciemiączka przednie i tylne pozostają otwarte.

Dlatego urazy głowy związane z TBI mogą być druzgocące dla niemowlęcia lub małego dziecka.

Dziecko ma tę zaletę, że zapewnia doskonałą ochronę mózgu i rdzenia kręgowego przed Kręgosłup i czaszka.

Różnice metaboliczne między dorosłymi a dziećmi: osobliwości oceny pediatrycznej

Sposób, w jaki dzieci i dorośli zużywają energię, różnią się pod wieloma względami.

Na przykład niemowlęta/dzieci mają ograniczone zapasy glikogenu i glukozy.

Ich poziom glukozy we krwi może drastycznie spaść w odpowiedzi na chorobę / uraz, z cukrzycą w wywiadzie lub bez.

Pacjenci pediatryczni mogą stracić znaczną ilość płynów w wyniku wymiotów i biegunki, co czyni ich bardzo podatnymi na odwodnienie.

Ze względu na zwiększoną powierzchnię skóry pacjent pediatryczny jest podatny na hipotermię/hipertermię.

Z tych wszystkich powodów ważne jest, aby oceniać poziom cukru we krwi i zapobiegać hipotermii przez utrzymywanie ciepła u wszystkich chorych/uszkodzonych dzieci.

Wstępna ocena dziecka powinna obejmować spojrzenie na pacjenta i zaangażowanie rodziców w proces.

Pomaga to zachować spokój i sprawia, że ​​pacjent czuje się bardziej komfortowo podczas oceny.

Rodzic może udzielić cennych informacji, które mogą okazać się niezbędne w leczeniu dziecka.

Rodzice są również najlepszym sposobem oceny normalnych manier dziecka.

Wstępna ocena pediatryczna

Wstępna ocena rozpoczyna się od uzyskania przez EMS ogólnego wrażenia pacjenta.

Ocena powinna koncentrować się na szczegółach najbardziej wartościowych dla sytuacji, aby ustalić, czy istnieje zagrożenie życia.

Trójkąt oceny pediatrycznej to paradygmat, który można wykorzystać do szybkiej oceny dziecka (podobnie jak dorosłych, ale to inna historia na inny dzień) i możliwości natychmiastowych interwencji.

Trójkąt składa się z 3 elementów:

• Wygląd stanu psychicznego i napięcia mięśniowego
• Praca oddechowa, w tym tempo i wysiłek
• Krążenie; ocena koloru/kondycji skóry

Uwaga: Jeśli stan dziecka jest pilny, skup się na podstawach (krążenie, drogi oddechowe, oddychanie), stabilizacji i szybkim, ale bezpiecznym transporcie!

Funkcja życiowa

Połączenia AVPU skala, która ocenia, czujność, reakcję pacjentów na bodźce werbalne, bodźce bolesne lub brak reakcji lub zmodyfikowaną Skala śpiączki Glasgow.

Drogi oddechowe i oddychanie

Drogi oddechowe dziecka muszą być drożne, a oddychanie powinno przebiegać z odpowiednim unoszeniem i opadaniem ściany klatki piersiowej.

Oznaki i objawy niewydolności oddechowej obejmują:

• Nieprawidłowe/brak dźwięków oddechu
• Bradypnoe/tachypnoe
• Pochrząkiwanie
• Kołysząca się głowa
• Nieregularne wzorce oddychania
• Rozszerzenie nosa
• Dodatkowe użycie mięśni

Obieg

Oceń krążenie pediatryczne porównując siłę i jakość tętna centralnego i obwodowego, mierząc ciśnienie krwi (głównie pts >3), oceniając kolor skóry, temperaturę, nasadę. uzupełnienie i turgor skóry.

Oceń obecność zagrażającego życiu krwotoku i kontroluj go.

Skupiona historia

Faza przejściowa służy do lepszego zaznajomienia się dziecka z załogą i sprzęt, prowadząc rozmowy i pozwalając im dotykać i bawić się rzeczami, które ich nie skrzywdzą; czyli stetoskop.

Jest to właściwe tylko wtedy, gdy pacjent jest przytomny, czujny i nie jest krytyczny.

Jeśli pacjent jest krytyczny lub nieprzytomny; wszystkie interwencje powinny być realizowane przy zapewnieniu szybkiego i bezpiecznego transportu do odpowiedniego obiektu.

Uzyskanie historii na temat niemowlęcia, małego dziecka lub przedszkolaka jest prawie niemożliwe.

EMT musi uzyskać wiarygodne informacje od opiekuna/rodzica. Młodzież w wieku szkolnym może samodzielnie odpowiedzieć i udzielić większości potrzebnych informacji.

Szczegółowy wywiad dotyczący pacjenta pediatrycznego można uzyskać, stosując odpowiednie dla wieku części metod SAMPLE i OPQRST.

Ważnymi elementami skoncentrowanej historii są:

• Główny zarzut
• Charakter choroby/urazy
• Długość choroby/urazu
• Ostatni posiłek
• Gorączka
• Zmiany w zachowaniu
• Wymioty/biegunka
• Częstotliwość oddawania moczu
• Leki/alergie
• Leki na receptę/OTC w ostatnim tygodniu
• Wszelkie znane alergie na leki
• Historia medyczna
• Wszelkie pobyty w szpitalu
• Opieka lekarska
• Choroba przewlekła

Szczegółowy egzamin fizyczny

Badanie fizykalne u dzieci powinno zaczynać się od stóp do głów u starszych dzieci.

Jednak u młodszych dzieci, zwykle poniżej 2 roku życia, egzamin powinien przebiegać od stóp do głów.

W zależności od stanu dziecka odpowiednia może być następująca ocena:

• Uczniowie: Sprawdź okrągłość i reaktywność na światło
• Napełnienie kapilarne: najdokładniejsze u dzieci poniżej 6 roku życia (<2 sekundy to norma)
• Nawilżenie: Powrót napięcia skóry >3 sekundy, obecne łzy, zapadnięte ciemiączko wskazuje na odwodnienie

Uwaga: Podczas oceny chorego dziecka należy zwrócić uwagę na obecność lub brak gorączki, nudności, wymiotów, biegunki i częstego oddawania moczu.

Jeśli pozwala na to czas, a stan pacjenta jest potencjalnie poważny, monitorowanie parametrów życiowych pacjenta może dostarczyć cennych informacji. przykłady zawierają:

• Wysycenie krwi tlenem (SpO2)
• Ocena ciśnienia krwi (powyżej 3 lat, chyba że zażąda tego polecenie lekarskie)
• Temperatura ciała
• EKG (krytycznie chory/rany)

Ocena bieżąca

Bieżącą ocenę należy uznać za odpowiednią dla wszystkich pacjentów, ale zwłaszcza u dzieci i przeprowadza się ją podczas transportu pacjenta.

Celem jest monitorowanie pacjenta pod kątem zmian w:

• Wysiłek oddechowy
• Temperatura/kolor skóry
• Stan psychiczny
• Oznaki witalności.

Na rynku dostępnych jest wiele materiałów i pomocy dla dzieci, które rozkładają większość popularnych leków i zabiegów pediatrycznych.

Taśma Broselow jest najczęściej używanym systemem do obliczania dawek leków i płynów.

Stan pacjenta, w tym parametry życiowe, należy oceniać co 15 minut u stabilnego dziecka i co 5 minut, jeśli pacjent jest krytycznie chory/uszkodzony. Specjaliści EMS muszą być w stanie zidentyfikować wszelkie bezpośrednie lub potencjalne zagrożenia życia dziecka.

Uzyskanie wiarygodnego wywiadu i badania fizykalnego u pacjenta pediatrycznego może być co najmniej trudne, a taktyka komunikacji jest z pewnością ważna dla ich sukcesu.

Istnieje kilka programów certyfikacji AHA dotyczących prawidłowego leczenia pacjentów pediatrycznych, w tym PALS, PTLS i wiele innych.

Pomogą Ci zachować ostrość i gotowość do stawienia czoła różnym wyzwaniom związanym z leczeniem każdego pacjenta pediatrycznego.

Czytaj także:

Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida

Nagłe przypadki toksykologiczne u dzieci: interwencja medyczna w przypadkach zatrucia u dzieci

Podstawowa ocena dróg oddechowych: przegląd

Ocena urazu brzucha: badanie, osłuchiwanie i badanie dotykowe pacjenta

Ocena bólu: jakie parametry i skale należy zastosować podczas ratowania i leczenia pacjenta

Zarządzanie drogami lotniczymi po wypadku drogowym: przegląd

Intubacja tchawicy: kiedy, jak i dlaczego stworzyć sztuczne drogi oddechowe dla pacjenta?

Co to jest traumatyczne uszkodzenie mózgu (TBI)?

Ostry brzuch: znaczenie, historia, diagnoza i leczenie

Wskazówki dotyczące pierwszej pomocy dla nauczycieli

Zatrucie grzybami trującymi: co robić? Jak manifestuje się zatrucie?

Uraz klatki piersiowej: aspekty kliniczne, terapia, pomoc w zakresie dróg oddechowych i wentylacji

Źródło:

Testy medyczne