Toksoplazmoza: jakie są objawy i jak dochodzi do transmisji

Toksoplazmoza jest dość powszechną chorobą zakaźną wywoływaną przez Toxoplasma gondii, pasożyta zdolnego do zarażania zarówno ludzi, jak i innych zwierząt stałocieplnych, w tym ssaków i ptaków

Kot jest jedynym żywicielem ostatecznym, czyli jedynym zwierzęciem, w którym pasożyt rozmnaża się, ponieważ uwalnia do środowiska duże ilości oocyst, szczególnie odpornych komórek jajowych, które działają jak czynniki zakaźne.

Zarażanie następuje głównie poprzez:

  • bezpośrednie spożycie toksoplazmy, z surowym lub niedogotowanym zakażonym mięsem i skażonymi warzywami, które nie zostały dokładnie umyte;
  • bezpośredni kontakt z kałem zakażonego zwierzęcia.

Rozprzestrzenianie się toksoplazmozy

Toksoplazmoza jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób zakaźnych na świecie. Częstość występowania tej choroby jest najwyższa na obszarach o gorącym i wilgotnym klimacie oraz złych warunkach higienicznych i żywieniowych.

Ponieważ pasożyt jest szczególnie niebezpieczny dla płodów zarażonych podczas ciąży, większość danych epidemiologicznych na świecie dotyczy kobiet w wieku rozrodczym.

We Włoszech, które są uważane za kraj o średniej zachorowalności, około 5 na 1000 kobiet zaraża się w czasie ciąży.

Toksoplazmoza: jakie są objawy?

Zakażenie Toxoplasma gondii można podzielić na dwie fazy.

Pierwsza, zwana toksoplazmozą pierwotną, jest przeważnie bezobjawowa, dlatego większość zarażonych osób nie wie, że jest zarażona.

W niektórych przypadkach pasożyt można znaleźć we krwi i węzłach chłonnych w postaci bezpośrednio zakaźnej, z pojawieniem się typowych objawów grypopodobnych:

  • obrzęk węzłów chłonnych
  • zmęczenie
  • gorączka
  • ból głowy
  • ból gardła
  • ból stawów
  • powiększona wątroba i śledziona

Do tego dochodzą dalsze objawy w przypadkach ciężkiej pierwotnej toksoplazmozy, takie jak zapalenie wzrokowego obszaru oka (które może upośledzać widzenie) i mózgu.

Ta sytuacja jest szczególnie zagrożona w przypadku pacjentów z osłabionym układem odpornościowym, takich jak pacjenci z AIDS.

Organizm reaguje na proces zakaźny produkcją przeciwciał i specyficznych limfocytów: w tym momencie rozpoczyna się faza wtórna lub toksoplazmoza popierwotna. Pasożyt pozostaje w organizmie, choć nie wykazuje żadnych objawów.

Obniżenie obrony immunologicznej wystarczy, aby ponownie wywołać infekcję.

Toksoplazmoza w ciąży

Toksoplazmoza staje się szczególnie niebezpieczna w czasie ciąży.

Prawdopodobieństwo, również bardzo wysokie, jest takie, że pasożyt, przechodząc przez łożysko, może zarazić płód, powodując wady rozwojowe u dziecka, poronienie lub śmierć w macicy.

Poważne konsekwencje pojawiają się zwłaszcza, gdy infekcja występuje w pierwszych tygodniach ciąży.

W trzecim trymestrze ciąży choroba jest znacznie łatwiejsza do przeniesienia: po 70. tygodniu częstość szans sięga 90-30%, ale w większości przypadków nie ma konsekwencji.

Badanie na toksoplazmozę

Niezbędne jest zatem stwierdzenie obecności toksoplazmozy przed ciążą za pomocą prostego testu, tzw. Toxo-testu.

Badanie polega na pobraniu próbki krwi, która umożliwia wyszukanie przeciwciał IgG i IgM przeciwko pasożytowi, poznanie ostatecznego stadium choroby oraz zaklasyfikowanie kobiety do grupy chronionej, podatnej lub zagrożonej.

Oprócz tego w wyspecjalizowanych ośrodkach przeprowadzane są dalsze badania serologiczne.

Leczenie i profilaktyka toksoplazmozy

W przypadku osób bez niedoboru odporności i kobiet niebędących w ciąży nie ma potrzeby poddawania się specyficznemu leczeniu farmakologicznemu.

Infekcja ustępuje samoistnie w ciągu kilku tygodni.

Jeśli natomiast u kobiety w ciąży dojdzie do zachorowania na toksoplazmozę, możliwe jest zatrzymanie przeniesienia zakażenia na płód poprzez swoistą antybiotykoterapię.

Najczęściej stosowanym lekiem jest spiramycyna, antybiotyk dobrze tolerowany zarówno przez matkę, jak i płód.

Od połowy drugiego semestru, kiedy amniopunkcja potwierdzi zakażenie płodu, konieczne staje się zastąpienie spiramycyny połączeniem pirymetaminy i sulfadiazyny z suplementacją kwasem foliowym.

Takie samo leczenie zapewnia się również osobom z HIV lub AIDS; w takim przypadku jednak nigdy nie należy przerywać terapii.

Obecnie nie ma szczepionki przeciwko toksoplazmozie, która gwarantuje absolutną prewencję.

Istnieje jednak szereg zachowań i kilka prostych zasad, których należy przestrzegać, które pomagają znacznie zmniejszyć ryzyko zarażenia się tą chorobą.

Na przykład kobiety w ciąży powinny absolutnie unikać jedzenia niedogotowanego mięsa, które jest głównym źródłem infekcji.

Dlatego zaleca się:

  • unikaj smakowania mięsa podczas przygotowywania;
  • po dotknięciu mięsa bardzo dobrze umyć ręce pod bieżącą wodą;
  • przed spożyciem dokładnie umyj warzywa i świeże owoce;
  • dobrze umyj wszystkie przybory kuchenne i powierzchnie, które miały kontakt z surowym mięsem;
  • podczas prac w ogrodzie używaj rękawiczek i dokładnie umyj ręce przed dotknięciem ust i oczu;
  • unikać kontaktu z bezdomnymi kotami, a w przypadku kotów domowych używać rękawiczek podczas zmiany ściółki.

Referencje

Fundacja Umberto Veronesi

SaPeRiDoc (Centro di documentazione sulla salute perinatale, riproduttiva e sessuale)

Epicentrum

Czytaj także

Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida

Opalanie podczas ciąży: wskazówki na bezpieczne lato

Uraz i uwagi dotyczące ciąży

Wytyczne dotyczące postępowania z pacjentem urazowym w czasie ciąży

Zdrowie matki i dziecka, zagrożenia związane z ciążą w Nigerii

Jak zapewnić właściwą opiekę medyczną w nagłych wypadkach kobiecie w ciąży z urazem?

Toksoplazmoza, pierwotniakowy wróg ciąż

Zintegrowany test ciążowy: do czego służy, kiedy jest wykonywany, komu jest zalecany?

Źródło

Mediche

Może Ci się spodobać