Emergency Live | Effective Airway Management and Ventilation: 10 Tips

Travma hastasına temel yaşam desteği (BTLS) ve ileri yaşam desteği (ALS)

By Cristiano Antonino On Mayıs 12, 2022

Temel travma yaşam desteği (BTLS): temel travma yaşam desteği (dolayısıyla SVT kısaltması), genellikle kurtarıcılar tarafından kullanılan ve travma geçirmiş, yani önemli miktarda enerjinin neden olduğu bir olay olan yaralı kişilerin ilk tedavisini amaçlayan bir kurtarma protokolüdür. vücuda etki ederek hasara neden olur

Dolayısıyla bu tür kurtarma, yalnızca örneğin trafik kazası geçirmiş çoklu travma mağdurlarını değil, aynı zamanda boğulma, elektrik çarpması, yanık veya ateşli silah yaralanmalarını da hedeflemektedir, çünkü tüm bu vakalarda yaralanmalar vücuttaki enerjinin dağılmasından kaynaklanmaktadır.

SVT ve BTLF: Altın saat, hız hayat kurtarır

Bir hasta için yaşamla ölüm arasındaki fark genellikle bir dakikadan az ya da çoktur: bu, şiddetli travma geçirmiş hastalarda daha da doğrudur: travma olayı ile kurtarma arasındaki süre çok önemlidir, çünkü açıkçası daha kısa olan süre olaydan müdahaleye kadar geçen zaman aralığı, travma geçiren kişinin hayatta kalma veya en azından olası en az hasara uğrama şansı o kadar yüksek olur.

Bu nedenle, olay ile tıbbi müdahale arasındaki sürenin 60 dakikadan fazla olmaması gerektiğini vurgulayan altın saat kavramı önemlidir, bu sınırın ötesinde hastanın hayatını kurtaramama şansının belirgin bir şekilde arttığı bir sınırdır. hayat.

Bununla birlikte, 'altın saat' ifadesi mutlaka bir saate atıfta bulunmaz, bunun yerine genel kavramı ifade eder: 'ne kadar erken önlem alınırsa, hastanın hayatını kurtarma şansı o kadar artar'.

Büyük travma dinamiklerinin unsurları

Bir vatandaş Tek Acil Durum Numarasını aradığında, operatör ona olayın dinamikleri hakkında bazı sorular sorar.

travmanın ciddiyetini değerlendirmek
bir öncelik kodu belirleyin (yeşil, sarı veya kırmızı);
Gerekirse kurtarma ekibini gönderin.

Travmanın sözde daha büyük bir ciddiyetini öngören unsurlar vardır: bu unsurlara 'ana dinamiklerin unsurları' denir.

Ana dinamiklerin ana unsurları şunlardır:

hastanın yaşı: 5'ten küçük ve 55'ten büyük bir yaş genellikle daha fazla ciddiyetin bir göstergesidir;
çarpmanın şiddeti: kafa kafaya çarpışma veya bir kişinin yolcu kabininden fırlaması, örneğin daha büyük şiddet belirtileridir;
zıt büyüklükteki araçlar arasında çarpışma: bisiklet/kamyon, araba/yaya, araba/motosiklet artan şiddet örnekleridir;
aynı araçta öldürülen kişiler: bu varsayımsal ciddiyet seviyesini yükseltir;
karmaşık kurtarma (beklenen kurtarma süresi yirmi dakikadan fazla): kişi örneğin metal levhalar arasında sıkışırsa, varsayımsal yerçekimi seviyesi yükselir;
3 metreden daha yüksekten düşme: bu, varsayımsal şiddet seviyesini yükseltir;
kaza türü: elektrik çarpması travması, çok geniş ikinci veya üçüncü derece yanıklar, boğulma, ateşli silah yaralanmaları, varsayımsal ciddiyet düzeyini artıran kazalardır;
kapsamlı travma: çoklu travma, açıkta kalan kırıklar, ampütasyonlar, bunların hepsi ciddiyet seviyesini yükselten yaralanmalardır;
Bilinç kaybı: Bir veya daha fazla süjede bilinç kaybı veya ameliyat edilemez bir hava yolu ve/veya kalp durması ve/veya akciğer durması varsa, şiddet düzeyi önemli ölçüde yükselir.

Telefon operatörünün amaçları

Telefon operatörünün amaçları,

Her zaman tıbbi bir geçmişi olmadığı açık olan, arayan tarafından genellikle oldukça yanlış bir şekilde sunulan olayın ve klinik belirtilerin tanımını yorumlamak;
Durumun ciddiyetini olabildiğince çabuk anlamak
en uygun yardımı gönderin (bir ambulans? iki ambulanslar? Bir veya daha fazla doktor mu gönderiyorsunuz? Ayrıca itfaiye, jandarma veya polis gönderelim mi?);
vatandaşı rahatlatın ve yardım beklerken neler yapabileceğini uzaktan ona açıklayın.

Bu hedeflerin söylenmesi kolaydır, ancak sıklıkla travmatik olaylarla karşılaşan veya bu olaylara bizzat karışmış olan arayan kişinin heyecanı ve duyguları göz önüne alındığında çok karmaşıktır ve bu nedenle olanlarla ilgili kendi açıklaması parçalı ve değişmiş olabilir (örn. sarsıntı veya alkol veya uyuşturucu kullanımı durumunda).

SVT ve BTLF: birincil ve ikincil yaralanmalar

Bu tür bir olayda, hasar birincil ve ikincil hasar olarak ikiye ayrılabilir:

birincil hasar: doğrudan travmanın neden olduğu hasar (veya hasar); örneğin, bir araba kazasında, bir kişinin maruz kalabileceği birincil hasar, uzuvların kırılması veya kesilmesi olabilir;
ikincil hasar: Travma sonucu hastanın maruz kaldığı hasardır; aslında travmanın enerjisi (kinetik, termal vb.) iç organlara da etki eder ve az çok ciddi hasarlara neden olabilir. En sık görülen ikincil hasar hipoksi (oksijen eksikliği), hipotansiyon (bir şok durumunun başlaması nedeniyle kan basıncının düşmesi), hiperkapni (kandaki karbondioksit artışı) ve hipotermi (vücut ısısının düşmesi) olabilir.

SVT ve BTLF protokolleri: Travma Hayatta Kalma Zinciri

Travma durumunda, beş ana adıma bölünmüş, travmadan kurtulanlar zinciri adı verilen kurtarma eylemlerini koordine etmek için bir prosedür vardır.

acil arama: bir acil durum numarası aracılığıyla erken uyarı (İtalya'da Tek Acil Durum Numarası 112'dir);
aciliyetine göre sıralama olayın ciddiyetini ve olaya karışan kişi sayısını değerlendirmek için yürütülen;
erken temel yaşam desteği;
Travma Merkezinde erken merkezileştirme (altın saat içinde);
erken ileri yaşam desteği aktivasyonu (son paragrafa bakınız).

Başarılı bir müdahale için bu zincirdeki tüm bağlantılar eşit derecede önemlidir.

Kurtarma ekibi

Bir SVT üzerinde hareket eden bir ekip en az üç kişiden oluşmalıdır: Ekip Lideri, İlk Müdahale Görevlisi ve Kurtarma Sürücüsü.

Mürettebat organizasyona, bölgesel kurtarma yasasına ve acil durum türüne bağlı olarak değişebileceğinden, aşağıdaki şema tamamen idealdir.

Ekip lideri genellikle en deneyimli veya en kıdemli kurtarıcıdır ve bir hizmet sırasında gerçekleştirilecek operasyonları yönetir ve koordine eder. Ekip lideri aynı zamanda tüm değerlendirmeleri yapan kişidir. 112 hemşire veya doktorun bulunduğu bir ekipte ekip lideri rolü otomatik olarak onlara geçer.

Kurtarma Sürücüsü, kurtarma aracını sürmenin yanı sıra senaryonun güvenliğini de sağlar ve diğer kurtarıcılara yardımcı olur. hareketsizleştirme manevralar.[2]

İlk Müdahale Görevlisi (manevra lideri olarak da adlandırılır) travma hastasının başında durur ve başını hareketsiz hale getirerek, bir araç üzerinde hareketsiz hale gelene kadar nötr bir pozisyonda tutar. belkemiği yazı tahtası tamamlandı. Hastanın kask takması durumunda, ilk kurtarıcı ve bir meslektaşı, başını mümkün olduğunca hareketsiz tutarak çıkarma işlemini gerçekleştirir.

Kal ve oyna ya da kepçe ve koş

Hastaya yaklaşmak için iki strateji vardır ve bunlar hastanın özelliklerine ve yerel sağlık durumuna göre seçilmelidir:

kepçe ve çalıştır stratejisi: bu strateji, yerinde müdahaleden, Gelişmiş Yaşam Desteği (ALS) ile bile fayda görmeyecek, ancak acil hastaneye yatış ve yatarak tedavi gerektiren kritik hastalara uygulanmalıdır. Scoop & Run gerektiren durumlar arasında gövdeye (göğüs, karın), uzuv köküne ve boyunyani yaraları etkili bir şekilde sıkıştırılamayan anatomik bölgeler;
kal ve oynat stratejisi: bu strateji, nakledilmeden önce yerinde stabilizasyona ihtiyaç duyan hastalar için endikedir (bu, yoğun sıkıştırılabilir kanamalarda veya acil durumlardan daha ciddi durumlarda geçerlidir).

BLS, travma yaşam desteği: iki değerlendirme

Travma geçiren kişiye temel yaşam desteği, normal TYD ile aynı ilkelerden başlar.

Travma geçiren kişiye yönelik BLS, iki değerlendirmeyi içerir: birincil ve ikincil.

Travma kurbanının bilincinin derhal değerlendirilmesi esastır; bu yoksa, BLS protokolü hemen uygulanmalıdır.

Hapsedilmiş bir yaralı durumunda, Temel Yaşam Fonksiyonlarının hızlı bir değerlendirmesi (ABC) çok önemlidir ve kurtarma ekibini hızlı bir kurtarmaya (bilinç kaybı veya VF'lerden birinin bozulması durumunda) veya geleneksel bir kurtarmaya yönlendirmek için gereklidir. KED tahliye cihazı.

Birincil değerlendirme: ABCDE kuralı

Hızlı değerlendirme ve gerekirse bir kurtarmadan sonra, A, B, C, D ve E olmak üzere beş noktaya ayrılan birincil değerlendirme yapılır.

Havayolu ve Omurga Kontrolü (hava yolu ve servikal omurga stabilizasyonu)

İlk Müdahale Görevlisi kendisini manüel olarak stabilize eden başa konumlandırır, Takım Lideri ise servikal yaka. Ekip lideri, kişiyi arayarak ve fiziksel temas kurarak, örneğin omuzlarına dokunarak bilinç durumunu değerlendirir; bilinç durumu değişirse, 112'ye hızlı bir şekilde haber vermek esastır.

Yine bu aşamada ekip lideri hastanın göğsünü açar ve hava yolunu kontrol eder, eğer hasta bilinçsiz ise orofaringeal kanül yerleştirir.

Kazazede daima hipovolemik şokta olduğu düşünüldüğünden, oksijeni daima yüksek akışlarda (12-15 litre/dakika) vermek önemlidir.

B – Solunum

Hastanın bilinci kapalı ise 112'yi uyardıktan sonra ekip lideri kişinin nefes alıp almadığını değerlendirmek için kullanılan GAS (Bak, Dinle, Hisset) manevrasına geçer.

Solunum yoksa, klasik BLS iki ventilasyon gerçekleştirerek gerçekleştirilir (muhtemelen kendiliğinden genişleyen şişeyi oksijen tüpüne bağlayarak yüksek akış hızlarında iletmesini sağlar) ve ardından faz C'ye geçilir.

İlgili Mesajlar

İtalya'da sağlık harcamaları: Hane halkı üzerinde büyüyen bir yük

Nisan 11, 2024

Kuşhane Uyarısı: Virüs Evrimi ile İnsan Riskleri Arasında

Nisan 4, 2024

Endometriozise karşı sarı bir gün

Mar 28, 2024

Pankreas Kanseriyle Mücadelede Umut ve Yenilik

Mar 27, 2024

Solunum varsa veya hastanın bilinci açık ise maske yerleştirilir, oksijen verilir ve OPACS (Gözlemle, Palpate, Dinle, Say, Satürimetre) yapılır.

Bu manevra ile, ekip lideri hastanın çeşitli parametrelerini değerlendirir: aslında, göğüste boşluk veya anormallik olup olmadığını kontrol eder, nefesi dinler ve guruldama veya ses olup olmadığını kontrol eder, solunum hızını sayar ve kandaki oksijenlenmeyi değerlendirmek için saturimetreyi kullanır.

C – Dolaşım

Bu aşamada hastanın acil hemostaz gerektiren masif kanamaları olup olmadığı kontrol edilir.

Masif kanama yoksa veya en azından tamponlandıktan sonra dolaşım, kalp hızı, cilt rengi ve sıcaklığı ile ilgili çeşitli parametreler değerlendirilir.

Faz B'deki hasta bilinçsizse ve nefes almıyorsa - iki ventilasyon gerçekleştirdikten sonra - iki parmağı karotis artere koyarak ve 10 saniyeye kadar sayarak karotis nabzının varlığını kontrol etmekten oluşan C fazına geçilir.

Nabız yoksa kalp masajı yaparak BLS'de uygulanan kardiyopulmoner resüsitasyona geçiyoruz.

Nabız varsa ve nefes almıyorsa, yüksek akış sağlayan oksijen tüpüne bağlı kendiliğinden genişleyen balon ile dakikada yaklaşık 12 insuflasyon yapılarak solunuma yardımcı olunur.

Karotis nabzı yoksa, birincil değerlendirme bu noktada durur. Bilinci açık olan hastaya farklı davranılır.

Kan basıncı, bir tansiyon aleti ve radyal nabız kullanılarak değerlendirilir: ikincisi yoksa, maksimum (sistolik) kan basıncı 80 mmHg'den azdır.

2008'den beri, B ve C aşamaları tek bir manevrada birleştirilmiştir, böylece karotis nabzının varlığının doğrulanması nefesinkiyle eşzamanlıdır.

D – Özürlülük

Bilinç durumunun değerlendirildiği ilk değerlendirmeden farklı olarak AVPU ölçek (hemşireler ve doktorlar Glasgow Koma Ölçeği), bu aşamada kişinin nörolojik durumu değerlendirilir.

Kurtarıcı, hastaya değerlendirme yapmak için basit sorular sorar.

hafıza: ne olduğunu hatırlayıp hatırlamadığını sorar;
mekansal-zamansal yönelim: hastaya hangi yılda olduğu ve nerede olduğunu bilip bilmediği sorulur;
nörolojik hasar: Cincinnati ölçeğini kullanarak değerlendirirler.

E - Pozlama

Bu aşamada hastanın az ya da çok ciddi yaralanmalar geçirip geçirmediği değerlendirilir.

Ekip lideri hastayı soyunur (gerekirse kıyafetlerini keser) ve baştan ayağa bir değerlendirme yaparak herhangi bir yaralanma veya kanama olup olmadığını kontrol eder.

Protokoller cinsel organların da kontrol edilmesini gerektirir, ancak bu genellikle hastanın istekleri nedeniyle veya hastaya ağrı duyup duymadığını sormanın daha kolay olması nedeniyle mümkün değildir.

Aynısı kıyafetlerin kesilmesi gereken kısım için de geçerlidir; Hasta buna karşı olabilir ve bazen hasta ağrı bildirmezse, uzuvlarını iyi hareket ettirirse ve vücudunun belirli bir bölgesinde herhangi bir darbe almadığından emin olursa kurtarıcılar bunu yapmamaya karar verirler.

Baş-ayak kontrolünden sonra, olası hipotermiyi önlemek için hasta bir ısı bezi ile örtülür (bu durumda sıcaklık artışı kademeli olmalıdır).

Bu aşamanın sonunda, hasta her zaman bilinçliyse, ekip lideri tüm ABCDE parametrelerini 112 operasyon merkezine iletir, bu merkez ona ne yapacağını ve hastayı hangi hastaneye nakleteceğini söyler. Hastanın parametrelerinde önemli değişiklikler olduğunda, ekip lideri derhal 112'yi bilgilendirmelidir.

İkincil değerlendirme

Değerlendirmek:

olayın dinamikleri;
travmanın mekanizması;
hasta öyküsü. Birincil değerlendirmeyi tamamladıktan ve durumun Acil Durum Numarasını uyardıktan sonra, operasyon merkezi hastanın hastaneye nakledilmesine veya ambulans gibi başka bir kurtarma aracının gönderilmesine karar verir.

PTC protokolüne göre omuriliğe yükleme kaşık sedye ile yapılmalı; Bununla birlikte, diğer literatür ve sedye üreticileri, mümkün olduğunca az hareket yapılması gerektiğini ve bu nedenle omurga üzerine yüklemenin Log roll (önce ayakları birbirine bağlayın) ile yapılması gerektiğini, böylece sırtın da incelenebileceğini belirtmektedir.

Gelişmiş yaşam desteği (ALS)

Gelişmiş yaşam desteği (ALS), tıp ve hemşirelik personeli tarafından temel yaşam desteğinin (BLS) yerine değil, bir uzantısı olarak kullanılan protokoldür.

Bu protokolün amacı, hastaneye gelene kadar ilaç verilmesi ve invaziv manevraların uygulanması yoluyla hastanın izlenmesi ve stabilizasyonudur.

İtalya'da bu protokol doktorlar ve hemşireler için ayrılmıştır, diğer eyaletlerde ise İtalya'da bulunmayan profesyonel bir figür olan 'sağlık görevlisi' olarak bilinen personel tarafından da uygulanabilmektedir.