Autisme, autismespectrumstoornissen: oorzaken, diagnose en behandeling

By Cristiano Antonino On Jan 12, 2022

Autisme manifesteert zich in de eerste levensjaren. Ouders kunnen de communicatieproblemen van het kind en zijn repetitieve en mechanische gedrag opmerken

Autismespectrumstoornissen zijn een combinatie van verschillende neurologische ontwikkelingsveranderingen die verband houden met abnormale hersenrijping die begint bij de foetus, lang voordat het kind wordt geboren.

De stoornis varieert sterk van geval tot geval, maar wordt over het algemeen gekenmerkt door verminderde communicatie en sociale interactie, en beperkte en repetitieve interesses en gedragingen.

In het verleden hebben autismespectrumstoornissen verschillende namen gekregen vanwege de grote variabiliteit van kind tot kind:

Verschillende subtypes die in het verleden werden aangeduid als 'autistische stoornis';
Het syndroom van Asperger;
De gegeneraliseerde/pervasieve ontwikkelingsstoornis niet anders gespecificeerd;
Hoogfunctionerende autistische stoornis.

Tegenwoordig wordt geschat dat ten minste één op de 100 kinderen een autismespectrumstoornis heeft.

KINDERGEZONDHEID: LEES MEER OVER MEDICHILD DOOR EEN BEZOEK AAN DE STAND OP EMERGENCY EXPO

Wat zijn de oorzaken van autisme?

Tot op heden weten we niet de exacte oorzaken die leiden tot autisme, hoewel het onderzoek zeer aanzienlijke vooruitgang heeft geboekt.

We kennen bijvoorbeeld veel genetische veranderingen die verband houden met autismespectrumstoornissen.

Het is waarschijnlijk dat deze genen met elkaar en met de omgeving kunnen interageren om autisme te veroorzaken.

Er is nu voldoende bewijs dat de oorzaken van autismespectrumstoornissen noch opvoedingsfouten noch familieconflicten zijn.

Autistische kinderen worden met deze stoornis geboren en ouders zijn er niet verantwoordelijk voor.

Wanneer en hoe manifesteert autisme zich?

De sociale en communicatieve ontwikkeling begint al op zeer jonge leeftijd.

Vanaf de vroegste ontwikkelingsfasen zijn kinderen actief betrokken bij de interactie met hun omgeving.

Tekenen van een correcte sociaal-relationele ontwikkeling kunnen zijn:

De eerste glimlach;

De eerste opzettelijke gebaren (inclusief het gebaar van wijzen, dat verschijnt tussen het eerste en tweede levensjaar).
De ontwikkeling van opzettelijke gebaren begeleidt en gaat vaak vooraf aan die van taal.

De eerste woorden beginnen normaal gesproken rond het eerste levensjaar te verschijnen en de eerste woordcombinaties verschijnen rond 18 maanden.

Autismespectrumstoornissen verschijnen meestal in de eerste jaren van het leven van een kind.

Ouders zijn over het algemeen de eersten die de moeilijkheden van hun kind al na 18 maanden beseffen.

In zeer milde gevallen kan dit zelfs na 24 maanden gebeuren.

Bij sommige kinderen rapporteren ouders schijnbaar voldoende ontwikkeling tot 18 maanden, gevolgd door een stopzetting en achteruitgang van reeds verworven vaardigheden.

De eerste alarmbellen zijn meestal:

Communicatie- en socialisatieproblemen. Kinderen met autismespectrumstoornissen vertonen allereerst moeilijkheden in non-verbale communicatie: ze kijken niet in de ogen en vermijden elkaar aan te kijken, ze lijken de gezichtsuitdrukkingen van mama en papa te negeren en lijken niet in staat om gezichtsuitdrukkingen en gebaren te gebruiken om te communiceren, hebben ze weinig interesse in anderen en hun activiteiten, weinig interesse in andere kinderen, enz.;
Aanwezigheid van stereotiep gedrag zoals overmatige interesse in bepaalde objecten of delen van objecten, overmatige gehechtheid aan routinematig gedrag, de aanwezigheid van altijd dezelfde en herhaalde hand- en lichaamsgebaren.

Hoe wordt autisme gediagnosticeerd?

De diagnose is “klinisch”, dwz uitsluitend gebaseerd op observatie van het kind.

Er zijn geen laboratorium- of beeldvormende onderzoeken (computertomografie, magnetische resonantiebeeldvorming, enz.) die de diagnose kunnen bevestigen.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Het is daarom raadzaam om een beroep te doen op gespecialiseerde zorginstellingen en een multidisciplinair team, bestaande uit een kinderneuropsychiater, psycholoog en logopedist.

Het team zal adequaat worden voorbereid op een globale klinische evaluatie van het kind.

Specifieke nuttige tests worden uitgevoerd om artsen te helpen bij hun zoektocht naar een diagnose:

De ADOS-2 (Autisme Diagnostische Observatie Schema-2e editie);
De ADI-R (Autisme Diagnostisch Interview-Revised).

De eerste test is gebaseerd op observatie van spel, terwijl de tweede test een interview is dat door ouders is afgenomen om de aanwezigheid van symptomen van het autismespectrum te onderzoeken.

In de diagnostische fase is het essentieel om naast de aan autisme gerelateerde symptomen ook het cognitief functioneren, het adaptieve gedrag en de taalvaardigheid van het kind te onderzoeken.

Hoe wordt de test uitgevoerd?

De gesprekken met het kind zijn gericht op het beoordelen van de aanwezigheid van typische symptomen van een autismespectrumstoornis, de cognitieve, adaptieve en taalvaardigheden van het kind en de mogelijke aanwezigheid van daarmee samenhangende psychische aandoeningen.

Ontmoetingen met ouders verzamelen informatie over het gedrag van het kind en reconstrueren de vroege stadia van het leven en de groei.

Dit definieert de periode van verwerving van de stadia van psychomotorische, taalkundige en sociale ontwikkeling.

Autisme behandelen:

Nadat de diagnose is gesteld, is het noodzakelijk om een effectieve revalidatie-interventie te ontwerpen.

Bij de therapiekeuze moet altijd rekening worden gehouden met het ontwikkelingsstadium en de diversiteit van elk kind met een autismespectrumstoornis.

In 2011 heeft het Istituto Superiore di Sanità (ISS) een richtlijn uitgebracht voor de behandeling van autismespectrumstoornissen bij kinderen en adolescenten.

De meest effectieve behandelingen zijn:

Gestructureerde psychologische en gedragsprogramma's (Applied Behavioral Analysis – ABA, Early Intensive Behavioral Intervention – EIBI, Early Start Denver Model – ESDM) gericht op het aanpassen van het gedrag van het kind om een betere aanpassing aan het dagelijks leven te bevorderen;
Door ouders gemedieerde interventies: ouders worden begeleid door professionals om de meest geschikte communicatiemethoden te leren en toe te passen in het dagelijks leven om de ontwikkeling en communicatieve vaardigheden van hun kind te bevorderen.

We kunnen een passende interventie definiëren wanneer:

Het is vroeg (binnen 2-3 jaar);
Het is intensief (20/25 uur per week leermogelijkheden waarbij het kind actief betrokken is bij geplande psycho-educatieve activiteiten die zijn aangepast aan zijn of haar ontwikkelingsniveau, verdeeld over de verschillende levenscontexten: therapeutisch centrum, gezin en school). ;
Het zorgt voor een actieve betrokkenheid van het gezin en de school;
Het wordt gekenmerkt door een constante meting van de voortgang.

Wat is het meest geschikte gedrag om aan te nemen?

Gezien de specifieke aard van de symptomen van kinderen met een autismespectrumstoornis, is het nuttig om interactiestrategieën te hanteren die zoveel mogelijk zijn aangepast aan hun interactie- en communicatieproblemen.

Bij interactie met uw kind is het handig om bepaalde voorzorgsmaatregelen in gedachten te houden:

Handhaaf een houding die oogcontact en face-to-face interactie aanmoedigt;
Volg de interesse van het kind om te proberen hem te betrekken bij gezamenlijke activiteiten;
Spreek in eenvoudige taal, aangepast aan de taalvaardigheid van het kind.

Voor ouders kan het, vooral in de vroege stadia na de diagnose, nuttig zijn om oudertraining of ouder-gemedieerde therapie te volgen om een correcte interactie met het kind aan te moedigen.