Czym są zaburzenia odżywiania? DSM-5, czyli najważniejszy podręcznik diagnostyczny, do którego odwołują się profesjonaliści na całym świecie w celu diagnozowania zaburzeń psychicznych i psychicznych, definiuje zaburzenia odżywiania (EAD) jako „charakteryzujące się uporczywym zaburzeniem odżywiania lub zachowaniem związanym z jedzeniem, które skutkuje upośledzoną konsumpcją żywności lub spożycia i znacznie upośledza zdrowie fizyczne lub funkcjonowanie psychospołeczne”

Ponadto podręcznik określa następujące kategorie diagnostyczne: Pica, zaburzenie przeżuwania, zaburzenie polegające na unikaniu/ograniczeniu przyjmowania pokarmu, jadłowstręt psychiczny, bulimia psychiczna, zaburzenie niekontrolowanego odżywiania, zaburzenie odżywiania lub zaburzenie odżywiania ze specyfikacją i wreszcie odżywianie lub zaburzenie odżywiania bez specyfikacji.

Dzięki tym kategoriom jesteśmy w stanie sklasyfikować wszystkie zaburzenia, które mogą wystąpić od wczesnego dzieciństwa.

Należy jednak zaznaczyć, że kategorie diagnostyczne nic nam nie mówią o osobie cierpiącej na zaburzenie odżywiania, każda osoba to więcej niż jedna diagnoza

Kiedy mówimy „dziewczynka cierpi na jadłowstręt psychiczny”, nie mówimy nic o głębszym znaczeniu, jakie to zaburzenie nabiera dla tej młodej pacjentki, w rzeczywistości czasami niewłaściwe postawienie diagnozy może u chorego zindeksalizować zaburzenie, zamiast je wypędzić.

Terapia indywidualna, rodzinna i żywieniowa w leczeniu zaburzeń odżywiania

Oczywiście diagnoza kliniczna jest przydatna, aby móc porozmawiać z kolegami z pracy i określić, jakie są wspólne linie tego zaburzenia.

Definiowanie czasami pozwala wiedzieć, jak się orientować i kontrolować lęk, ale nie jest to lekarstwo.

Lekarstwem jest co innego.

Słownik Treccani definiuje troskę jako „pilne i troskliwe zainteresowanie przedmiotem, które angażuje zarówno naszą duszę, jak i naszą aktywność”; Uważam, że ta definicja jest kompletna, więc opiekując się pacjentem cierpiącym na zaburzenia odżywiania, powinniśmy zachowywać się jak matka na tyle dobra, by go pielęgnować, pomagać mu rozpoznawać jego potrzeby, wspierać go w jego/jej jego pierwsze kroki, pielęgnować go z miłością, ale nie tylko, powinniśmy zachowywać się jak „ojciec” i tym samym zachęcać go do samodzielności i pewności siebie w stawianiu pierwszych kroków w świecie pozarodzinnym.

Interwencja w zaburzeniach odżywiania jest złożona i często wymaga połączenia terapii indywidualnej i rodzinnej, a także żywienia, aby odnieść sukces.

Terapia indywidualna jest przydatna dla indywidualnego rozwoju osoby; ważne jest, aby mieć terapeutę, który stanie się wewnętrznym punktem odniesienia w trudnych chwilach, z jakimi przyjdzie się zmierzyć pacjentowi; podczas gdy spotkania rodzinne są przydatne do wypracowania nowych modalności relacyjnych, które są bardziej funkcjonalne dla całej rodziny i przydatne do zagwarantowania odpowiedniego wsparcia emocjonalnego osobie cierpiącej, pomagając jej wyjść z ewolucyjnego zastoju, w którym się znalazła/ siebie i w którym zawieszona jest cała rodzina.

Zaburzenia odżywiania: jakie jest znaczenie relacyjne?

Zaburzenie odżywiania faktycznie oznacza zastój rozwojowy, tj. niemożność wzrastania i ewolucji; jest to prawie zawsze prawdziwe dla wszystkich wariantów zaburzeń; to tak, jakby osoba cierpiąca na to zaburzenie przejawiała niemożność dokonania skoku rozwojowego, np.: przejścia z dzieciństwa do dorosłości, co implikuje właśnie wejście w świat dorosłych, a więc potrzebę konfrontacji mającej na celu zbudowanie własnego własnych wartości i zainteresowań oraz popędu seksualnego, a co za tym idzie wybór pierwszych partnerów.

Dlatego początek zaburzeń odżywiania prawie zawsze ma znaczenie relacyjne, które należy uchwycić, zrozumieć i zbadać.

Na przykład, co symptom chce zakomunikować w swojej rodzinie? Do matki, ojca, braci i sióstr?

I tak dalej.

W terapii ważne będzie odtworzenie historii rodziny poprzez tworzenie i generowanie nowej narracji, nowej historii, którą dzielili i konstruowali głosem wszystkich członków rodziny.

Często rodziny opowiadają o sobie „historie”, które zawsze mają tę samą fabułę; Terapia pozwala im zmieniać fabułę, tworząc rozdziały w ramach ścieżki, która wydawała się już napisana, ale była tylko zawężonym odczytaniem kilku lub określonego czasu historycznego.

Kolejnym ważnym aspektem będzie zrozumienie, z jakiego zdarzenia wynikało zaburzenie odżywiania i jaki ma to związek z blokadą rozwojową pacjenta.

Poza diagnozą jest zatem osoba i to jest wyjątkowe; musimy pamiętać, że cierpienie nie jest hańbą, ale darem, ponieważ tylko dzięki kruchości poznajemy prawdziwe oblicze bycia człowiekiem i bycia człowiekiem i twórcą.

Wyciągając rękę do drugiego, napotykamy jego siłę i jego potrzebę, i tylko poprzez ten intymny i ufny kontakt z drugim możemy dojść do tego, co istotne, a tym samym do siebie z drugim.

Czytaj także:

Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida

Zakażenie skażonej żywności: co to jest, lekarstwa i leczenie

Wirus jelitowy: co jeść i jak leczyć zapalenie żołądka i jelit

Co to jest Proctalgia Fugax? Objawy, przyczyny i leczenie

Wdychanie pokarmu i ciał obcych w drogach oddechowych: objawy, co robić, a zwłaszcza czego nie robić

Transport pacjenta w przypadku zanieczyszczenia krzyżowego chemikaliami i cząstkami: Operacyjny ratunkowy aparat zabezpieczający ORCA™

Objawy i leczenie bakterii Escherichia coli

Źródło:

Mediche