Syncope: symptomen, diagnose en behandeling

By Cristiano Antonino On December 19, 2022

Syncope bestaat uit een voorbijgaand bewustzijnsverlies, vaak gerelateerd aan zorgwekkende omstandigheden. Het is essentieel om syncopes van cardiale oorsprong te diagnosticeren die, indien onbehandeld, kunnen leiden tot een plotselinge dood

De term ineenstorting om een voorbijgaand bewustzijnsverlies te definiëren is in onbruik geraakt.

De term syncope wordt nu gebruikt om bewustzijnsverlies te definiëren:

Vergankelijk;
Met onvermogen om de tonus van de spieren te behouden die ons in staat stellen rechtop te blijven staan (houdingstonus);
Met spontaan herstel van bewustzijn;
Dat vereist geen elektrische of farmacologische cardioversie.

Als het daarentegen een gevoel is van dreigend bewustzijnsverlies, gepaard gaand met wazig zien en algemene zwakte, meestal van korte duur, kunnen we spreken van presyncope.

De incidentie van syncope in de kindertijd is ongeveer 126 gevallen per 100,000

15% van de pediatrische proefpersonen heeft minstens één episode vóór de leeftijd van 18 jaar.

Syncope en presyncope zijn goed voor 0.4 - 1% van het kinderziekenhuis eerste hulp opnames en 3 – 4% van de consultaties cardiologie in het ziekenhuis.

Patiënten die worden opgenomen, hebben een gemiddeld ziekenhuisverblijf van ongeveer 3 dagen, in totaal ongeveer 12,000 ziekenhuisdagen per jaar.

Syncopale episodes hebben een grote klinische impact, waarbij het risico op ernstig trauma afhangt van zowel de activiteit van het kind als de kenmerken van de syncope zelf.

Diagnostisch onderzoek is zeer kostbaar omdat de afwezigheid van onderliggende cardiologische, neurologische en/of metabole ziekten noodzakelijkerwijs moet worden aangetoond.

Bovendien mogen noch de psychosociale impact, die zich vaak manifesteert in uitgesproken angstgevoelens bij ouders en personen met wie het kind ervaringen deelt (leraren, familieleden, enz.), noch het medisch-juridische aspect worden onderschat.

Wat de oorzaken betreft, kan syncope van cardiale, neurologische (neurogemedieerde) of orthostatische oorsprong zijn, dwz gewoon verband houden met staan.

14% van de syncopes wordt veroorzaakt door hartaandoeningen

Cardiale syncope is de gevaarlijkste en kan mechanische (aangeboren of verworven hartziekte) of aritmische oorzaken hebben.

Geneuromedieerde syncope is goed voor ongeveer 70% van de syncopes en wordt gekenmerkt door een plotselinge daling van de bloeddruk en soms van de hartslag, wat leidt tot een vermindering van de bloedtoevoer naar de hersenen en daaropvolgend bewustzijnsverlies.

Deze syncope wordt meestal veroorzaakt door situaties die een omgekeerde cardiovasculaire reflex uitlokken die, in plaats van te leiden tot een toename van de hartslag en bloeddruk, leidt tot precies het tegenovergestelde.

De situaties die neurogemedieerde syncope het vaakst veroorzaken zijn emoties, pijnlijke prikkels, lang rechtop staan (langdurige orthostatische houding), warme en drukke omgevingen, koorts, uitdroging, een heet bad of een warme douche, hoestbuien, urineren, etc.

Geneuromedieerde syncope heeft een piekincidentie tussen 15 en 19 jaar en komt vooral voor bij meisjes

Hoewel de neiging tot syncope tot op zekere hoogte verband houdt met de individuele constitutie, hoeft een persoon met aanleg er niet noodzakelijkerwijs zijn hele leven last van te hebben.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Over het algemeen herkent men periodes met een groter aantal episodes en lange periodes waarin geen symptomen optreden.

Vaak worden de moeilijkste periodes veroorzaakt door bepaalde tekortkomingen in de voeding en een ongezonde levensstijl.

Syncope wordt soms verward met syncope-achtige gebeurtenissen, die niet tot bewustzijnsverlies leiden maar dit nabootsen.

Dit gebeurt bijvoorbeeld bij bepaalde neuropsychiatrische gebeurtenissen zoals migraine, epilepsie, vestibulair syndroom, gekenmerkt door het plotseling optreden van ernstige duizeligheid, depressie en aanvallen van hysterie.

Bepaalde metabole veranderingen zoals elektrolytenafwijkingen, bepaalde endocriene ziekten en hypoglykemie kunnen ook syncope nabootsen.

In gevallen van syncope is het belangrijk om een gedetailleerde geschiedenis van elke gebeurtenis te verzamelen

Bij kleuters is het vaak de moeder die de meest betrouwbare persoon is om informatie over de gebeurtenis te verzamelen.

Nadat de anamnese is verzameld en het kind is onderzocht, is meestal een elektrocardiogram, cardiologisch, neuropsychiatrisch en metabool onderzoek vereist. Het belangrijkste doel is het uitsluiten of diagnosticeren van cardiale oorzaken die ook tot een plotselinge dood kunnen leiden.

Concluderend moet bij de behandeling van syncope in de pediatrische leeftijd, hoewel niet verschillend van die in de volwassenheid, rekening worden gehouden met leeftijdsgerelateerde factoren, zoals de moeilijkheid van het kind om symptomen uit te leggen en de sterke angstcomponent van de ouders, waardoor diagnostisch kader en behandeling veel moeilijker.