Allergische dermatitis: symptomen, diagnose, behandeling
Allergische dermatitis is een ontstekingsziekte die de huid aantast. Het wordt ook wel allergisch eczeem genoemd en is niet besmettelijk
Bij zuigelingen en kinderen is allergisch eczeem vaak het gevolg van een reactie als gevolg van een voedselallergie.
Allergische dermatitis: wat is het?
Allergische dermatitis is een ontsteking van de huid die wordt veroorzaakt door de reactie van het lichaam op bepaalde stoffen, allergenen genaamd, zowel chemisch als natuurlijk.
Deze elementen worden door het lichaam als gevaarlijk ervaren, wat een immuunrespons veroorzaakt die min of meer ernstige huidirritatie veroorzaakt.
De meest voorkomende symptomen zijn erytheem, zwelling, jeuk of de vorming van kleine blaasjes en blaasjes.
De ernst hangt af van de individuele patiënt en de gebieden die in contact komen met de stof.
Vaak treft de irritatie echter het hele lichaam.
Allergische dermatitis kan worden behandeld met lokale middelen, zoals crèmes op basis van cortisone, om zwelling, jeuk en ontsteking te verminderen.
Het wordt in ieder geval aanbevolen om contact met het allergeen helemaal te vermijden. Een patch-test door een dermatoloog is nodig om de stof te identificeren die verantwoordelijk is voor de ziekte.
Oorzaken van allergische dermatitis
Allergische dermatitis wordt veroorzaakt door contact met stoffen, allergenen genaamd, die een overreactie van het immuunsysteem uitlokken.
Nadat het eerste contact tussen het allergeen en de huid heeft plaatsgevonden, worden de immuuncellen gesensibiliseerd.
Hierdoor zullen ze de stof in de toekomst veel sneller herkennen.
Allergische dermatitis manifesteert zich onmiddellijk door jeuk, zwelling en roodheid van de huid.
Na de eerste blootstelling vertoont de patiënt meestal na enkele weken symptomen, terwijl bij het tweede contact, wanneer het lichaam al gesensibiliseerd is, de ziekte zich veel sneller manifesteert.
Bij meer gevoelige personen kan allergische dermatitis ook optreden in gebieden die ver verwijderd zijn van het contactgebied.
Symptomen van allergisch eczeem
De symptomen van allergische dermatitis zijn vrij duidelijk en omvatten erytheem, ontsteking, constante jeuk, irritatie, zwelling, dysepithelisatie en korstjes, vergezeld van blaasjes.
De laesies zijn meestal beperkt tot het contactgebied, maar kunnen zich ook uitbreiden naar andere gebieden.
Na het eerste contact met het allergeen kan, zoals reeds vermeld, na enkele dagen allergische dermatitis optreden.
Het eerste symptoom is een ontsteking van het getroffen gebied, gevolgd door jeuk en roodheid.
De aandoening vordert met het verschijnen van blaren en blaasjes die barsten, waardoor lelijke laesies en korstjes ontstaan die pijnlijk en vervelend zijn.
Na verloop van tijd kan allergische dermatitis chronisch en gedegenereerd worden, wat leidt tot veranderingen in de huid die dik en taai wordt, bedekt met schubben met duidelijke pigmentatie.
Allergische dermatitis: diagnose
De diagnose allergische dermatitis wordt gesteld met een patch-test.
Bij deze test worden potentieel allergene stoffen gedurende 48 uur in contact gebracht met de huid.
De toepassing vindt plaats met behulp van witte schijven, op hun plaats gehouden door pleisters, die de huid bedekken.
Na twee dagen kunnen twee metingen worden gedaan om te beoordelen of er al dan niet allergische dermatitis is ontstaan.
Als het gebied jeuk, blaren, zwelling en erytheem vertoont, is de test positief.
Dit betekent dat de patiënt allergisch is voor die stof.
Het aflezen van de test is vrij complex en kan daarom alleen door een specialist worden uitgevoerd.
Allergische dermatitis: allergenen die het veroorzaken
Er zijn veel allergenen die allergische dermatitis kunnen veroorzaken.
Van parfums tot synthetische stoffen die in veel producten voorkomen, zoals medicijnen of cosmetica.
Voor de meeste mensen zijn deze stoffen onschadelijk, maar wanneer ze in contact komen met gevoelige personen kunnen ze veel schade aanrichten.
In feite activeert het lichaam, wanneer het een potentieel gevaar onderschept, een immuunrespons, waardoor de allergische manifestatie wordt veroorzaakt.
Zelfs een kleine hoeveelheid allergeen is voldoende om allergische dermatitis te veroorzaken.
In tegenstelling tot intolerantie is de dosis waaraan het lichaam wordt blootgesteld niet belangrijk, maar de andere symptomen van voedselallergieën, zoals misselijkheid, diarree of braken, zijn niet aanwezig.
Tot de meest voorkomende allergenen behoren metalen zoals nikkel en kobalt.
Vooral deze stoffen veroorzaken vaak schade omdat ze in veel alledaagse voorwerpen voorkomen.
Nikkel wordt gevonden in kostuumjuwelen, accessoires, brillen en scharen. Kobalt is te vinden in kleurstoffen en verven, papier, cosmetica in shampoo, nagellak en ontsmettingsmiddelen.
Een ander metaal dat verband houdt met allergische dermatitis is chroom, dat in grote hoeveelheden aanwezig is in cement.
Allergenen kunnen ook van plantaardige oorsprong zijn, zoals propolis, essentiële oliën en Peruaanse balsem.
Dit zijn elementen die te vinden zijn in wasmiddelen en cosmetica en die de aandoening kunnen veroorzaken.
Dermatitis, de meest getroffen delen van het lichaam
Bepaalde gebieden met een beroerte zijn vatbaarder voor allergische dermatitis.
Meestal beïnvloedt deze pathologie het gezicht, een zeer gevoelig en blootgesteld gebied vanwege het gebruik van cosmetica en schoonheidsproducten die allergenen kunnen bevatten.
Als de patiënt gevoelig is voor bepaalde metalen, zoals nikkel, kan allergische dermatitis optreden op de oren, polsen en nek door het gebruik van sieraden of parfums.
Bij sommige personen komt de ziekte voor in de oksels, door de samenstelling van deodorants, of op de handen.
Dit laatste deel van het lichaam is vaak het deel waar de allergische reactie het meest voorkomt, omdat dit het deel is dat in contact komt met de meeste voorwerpen.
Hoe wordt allergische dermatitis behandeld?
Allergische dermatitis heeft geen specifieke behandeling. De enige manier om de ziekte te behandelen, is door deze te voorkomen.
Na de eerste allergische reactie, die tot overgevoeligheid leidt, moet de patiënt contact vermijden met de stof die de ziekte veroorzaakt.
Deze toestand wordt problematisch wanneer het onmogelijk is om contact met het allergeen te vermijden.
In dit geval kunnen lokale geneesmiddelen worden gebruikt, zoals corticosteroïden, die een krachtige ontstekingsremmende werking hebben door de immuunrespons te moduleren.
In bijzondere gevallen kan de arts besluiten de patiënt een orale behandeling met corticosteroïden voor te schrijven.
Natuurlijke remedies daarentegen worden als ineffectief beschouwd.
Allergische nikkeldermatitis
Nikkel is een element dat in verschillende metalen voorkomt. Het komt zowel voor in sieraden als in alledaagse voorwerpen zoals sleutels, brilmonturen, ritsen of munten.
Omdat het in de bodem wordt aangetroffen, kan een bepaalde concentratie nikkel ook worden aangetroffen in voedingsmiddelen, zoals gedroogd fruit, cacao, volle granen, zeevruchten en veel groenten.
Omdat het onmogelijk is om precies te bepalen hoeveel van de stof in voedsel aanwezig is, krijgen personen met nikkelallergische dermatitis een dieet waarbij verschillende soorten voedsel achtereenvolgens worden geëlimineerd.
Hierdoor kan de blootstelling worden verminderd en kunnen de bronnen van de allergische reactie worden geïdentificeerd.
Talrijke onderzoeken hebben aangetoond dat het percentage mensen dat allergisch is voor deze stof, die de meest voorkomende oorzaak van allergische dermatitis blijft, toeneemt.
Dit wordt systemische nikkelziekte genoemd.
Het begin kan optreden binnen 24 tot 36 uur na het eerste contact met symptomen zoals ontsteking, droge huid, jeuk, blaren en kleine laesies.
Deze laatste moeten onmiddellijk worden behandeld met steroïde crèmes of antihistaminetabletten volgens de instructies van de arts.
De uitslag verdwijnt meestal vanzelf door contact met het allergeen te vermijden.
Allergische chroomdermatitis
Chroomallergische dermatitis wordt als minder vaak beschouwd dan nikkelallergische dermatitis.
Toch mag het zeker niet worden onderschat.
Chroom is namelijk een stof die veel wordt gebruikt bij industriële verwerking.
Het is te vinden in lederwaren, leren kleding en veel stoffen omdat het wordt gebruikt om kleuren te fixeren.
Dit metaal is ook een bestanddeel van cement, daarom wordt het veel gebruikt in de bouw en is het te vinden in verven en bleekmiddelen.
Chroom is ook een stof die in cosmetica wordt gebruikt: het is de basis voor het kleuren van haarkleurmiddelen en nagellakken.
Tot slot zit chroom net als nikkel in veel voedingsmiddelen, zoals eieren, kalfsvlees, kalkoen, rundvlees, volkorenmeel, bier, champignons, aardappelen en cacao.
Onder degenen die het meest worden blootgesteld, zijn degenen die in de bouw werken, maar ook degenen die tatoeages hebben.
Chroom wordt vaak aangetroffen in geelgroene tatoeagepigmenten.
Lees ook
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Huid, wat zijn de effecten van stress
Eczeem: definitie, hoe het te herkennen en welke behandeling te verkiezen
Dermatitis: de verschillende soorten en hoe ze te onderscheiden
Contactdermatitis: behandeling van patiënten
Stressdermatitis: oorzaken, symptomen en remedies
Infectieuze cellulitis: wat is het? Diagnose en behandeling
Contactdermatitis: oorzaken en symptomen
Huidziekten: hoe psoriasis te behandelen?
Eczeem of koude dermatitis: dit is wat u moet doen
Psoriasis, een tijdloze huidziekte
Psoriasis: het wordt erger in de winter, maar het is niet alleen de kou die de schuld is
Psoriasis bij kinderen: wat het is, wat de symptomen zijn en hoe het te behandelen?
Huidlaesies: verschil tussen macula, papule, puist, blaasje, bulla, phlycten en wheal
Topische behandelingen voor psoriasis: aanbevolen vrij verkrijgbare opties en receptopties
Eczeem: hoe het te herkennen en te behandelen
Wat zijn de verschillende soorten psoriasis?
Fototherapie voor de behandeling van psoriasis: wat het is en wanneer het nodig is?
Huidziekten: hoe psoriasis te behandelen?
Basaalcelcarcinoom, hoe herken je het?
Acariasis, de huidziekte veroorzaakt door mijten
Epiluminescentie: wat het is en waarvoor het wordt gebruikt
Kwaadaardige tumoren van de huid: basaalcelcarcinoom (BCC) of basalioom
Chloasma: hoe zwangerschap huidpigmentatie verandert
Verbranden met kokend water: wat u wel en niet moet doen in tijden van eerste hulp en genezing
Auto-immuunziekten: zorg en behandeling van vitiligo