Fecale calprotectine: waarom wordt deze test uitgevoerd en welke waarden zijn normaal?

Fecaal calprotectine: dit is een zeer belangrijke test voor het diagnosticeren en volgen van talrijke inflammatoire darmziekten zoals de ziekte van Crohn en ulceratieve rectocolitis

Calprotectine is een eiwit dat stoffen als calcium en zink bindt

Het komt bijna overal in het lichaam voor, maar is vooral aanwezig in witte bloedcellen neutrofiele granulocyten genoemd en, zij het in lagere concentraties, in monocyten en macrofagen.

Bij een ontsteking van het maagdarmkanaal worden witte bloedcellen in de darm gezogen en daar komen de chemische ontstekingsmediatoren en calprotectine vrij.

Als gevolg hiervan neemt de concentratie van calprotectine in de ontlasting toe.

In de witte bloedcellen heeft calprotectine ook een hoge antimicrobiële activiteit, waardoor de groei van bacteriën en schimmels wordt tegengegaan.

Het kan daarom worden beschouwd als een indirecte marker van darmontsteking.

De concentratie van calprotectine in de feces wordt bepaald door een enzymimmunoassay (ELISA)

Van een kleine hoeveelheid feces, niet verontreinigd met water of urine en geplaatst in een schone pot, verzamelt het laboratorium de juiste hoeveelheid materiaal om mee te werken, met behulp van een specifiek apparaat (reageerbuis) voorzien van een dop met een staafje.

De staaf is voorzien van een schroefvormige schroefdraad waarin het monster door onderdompeling zal hechten.

Bij het sluiten van het apparaat wordt de staaf, met het monster eraan vastgemaakt, ondergedompeld in een extractievloeistof waarop de test wordt uitgevoerd.

Fecale calprotectinemeting kan nodig zijn in aanwezigheid van typische symptomen van een gastro-intestinale ontsteking: diarree of hemorragische diarree, buikkrampen of pijn, koorts, gewichtsverlies, rectale bloeding, zwakte.

Aangezien deze symptomen ook aanwezig zijn bij niet-inflammatoire darmziekten, kan de aanwezigheid van een ontsteking of infectie in de darmen worden vastgesteld door een verhoogde concentratie calprotectine in de feces te detecteren.

Voordat de test wordt uitgevoerd, verdient het de voorkeur om af te zien van inspannende fysieke activiteit (twee dagen voorafgaand aan de test), om te voorkomen dat het monster wordt afgenomen tijdens de menstruatie of in hemorragische darmsituaties (aambeien).

Het kan zijn dat de arts de behandeling met niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (waaronder aspirine) en maagzuurremmers moet staken. Vasten is niet nodig.

Normale waarden variëren afhankelijk van de gebruikte methode.

Over het algemeen is de concentratie hoger naarmate de ontsteking ernstiger is.

In het laboratorium zijn de referentiebereiken onderverdeeld in:

  • Negatief minder dan (<) 50 µg/gr
  • Zwak positief 50 – 120 µg/gr
  • Positief boven (>) 120 µg/gr

Hoge concentraties calprotectine in de ontlasting worden voornamelijk aangetroffen bij chronische inflammatoire darmziekten (IBD) zoals de ziekte van Crohn en ulceratieve rectocolitis, waardoor dit eiwit bruikbaar is als een indicator van ontsteking.

In deze gevallen heeft de arts meestal meer diepgaand onderzoek nodig, zoals een endoscopisch onderzoek (colonoscopie, sigmoïdoscopie, ileoscopie) of echografie van de buik.

Voor patiënten bij wie al chronische inflammatoire darmaandoeningen zijn vastgesteld, kan het onderzoek nuttig zijn om de ernst ervan te beoordelen, een opflakkering te vermoeden en de voortgang van de ziekte in de loop van de tijd te volgen.

Een verhoging van fecaal calprotectine kan ook optreden bij sommige infecties van bacteriële oorsprong (voer tegelijkertijd een co-cultuur uit).

In dit geval zal de calprotectineconcentratie afnemen op het moment dat de infectie stopt

Een andere oorzaak van toename zijn tumoren van het spijsverteringskanaal: met name de combinatie van de calprotectine-assay met detectie van occult fecaal bloed verhoogt de gevoeligheid als screeningstest voor colorectale kanker.

Zelfs in aanwezigheid van de maag-darmklachten die de arts ertoe brachten de test voor te schrijven, is de detectie van een lage concentratie calprotectine in de ontlasting meestal een teken dat deze klachten het gevolg zijn van een niet-inflammatoire darmaandoening, zoals een virale infectie, prikkelbare darm syndroom of coeliakie.

Lees ook:

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Fecaloom en darmobstructie: wanneer de dokter bellen?

Pinworms-besmetting: hoe een pediatrische patiënt met enterobiasis (oxyuriase) te behandelen

Darminfecties: hoe wordt een Dientamoeba Fragilis-infectie opgelopen?

Maagdarmstelselaandoeningen veroorzaakt door NSAID's: wat zijn ze, welke problemen veroorzaken ze?

Intestinaal virus: wat te eten en hoe gastro-enteritis te behandelen?

Train met een paspop die groen slijm uitbraakt!

Manoeuvre voor luchtwegobstructie bij kinderen bij braaksel of vloeistoffen: ja of nee?

Gastro-enteritis: wat is het en hoe wordt een rotavirusinfectie opgelopen?

De verschillende soorten braaksel herkennen op basis van kleur

Prikkelbare Darm Syndroom (PDS): een goedaardige aandoening om onder controle te houden

Colitis en prikkelbaredarmsyndroom: wat is het verschil en hoe onderscheid je ze?

Prikkelbare darmsyndroom: de symptomen waarmee het zich kan manifesteren

Chronische inflammatoire darmziekte: symptomen en behandeling van de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa

Experts roepen op tot veranderingen in de manier waarop IBS (Prikkelbare Darm Syndroom) wordt gediagnosticeerd

Wat is dolichosigma? Oorzaken, diagnose en behandeling van de aandoening

Zwarte ontlasting en melena: oorzaken en behandeling bij volwassenen en zuigelingen

Fecale kleur: normaal en pathologisch

Wat is fecale incontinentie en hoe het te behandelen?

Bron:

Baby Jezus

Andere klanten bestelden ook: