Ból sromu: objawy, diagnostyka, leczenie i profilaktyka

By Krystiana Antonina On Kwiecień 17, 2023

Ból sromu jest specyficznym bólem żeńskich narządów płciowych, który może być związany z przewlekłym stanem zapalnym sromu

Zaburzenie to można również określić jako "vestibulodynia", gdy dotyczy tylko przedsionka, lub "clitoridodynia", gdy ból dotyczy łechtaczki.

Objawy bólu sromu są liczne i często nie ograniczają się do dolegliwości żeńskiego narządu rodnego: mogą mu towarzyszyć pieczenie, widoczne zaczerwienienie okolicy narządów płciowych oraz możliwa obecność wyraźnie widocznych zmian klinicznych.

Przyczyn bólu sromu jest wiele i mogą być różnorodne i zmieniać się w zależności od wieku pacjentki, ale także od stylu życia, częstotliwości aktywności seksualnej i historii urazów fizycznych.

Ten stan i jego przyczyny mogą utrudniać nawet proste codzienne czynności, takie jak siedzenie w tej samej pozycji i zakładanie nogi na nogę.

Czasami ten ból jest przewlekły i może wpływać na pacjenta przez cały dzień.

Dowiedzenie się więcej o objawach, przyczynach i możliwych środkach zaradczych na ból sromu jest ważne, aby jak najlepiej zająć się tym zaburzeniem i uniknąć powikłań i przewlekłości procesu bólowego.

Przyczyny bólu sromu mogą być różne

Do najbardziej rozpowszechnionych i powszechnych przyczyn należą:

stosunek płciowy bez zgody, z brakiem nawilżenia, a zatem powodujący wiele bólu. To doświadczenie, oprócz spowodowania głębokiego urazu fizycznego, może również prowadzić do znacznego urazu psychicznego. W tym przypadku pacjentka może w przyszłości łączyć nieprzyjemne doznania seksualne z doświadczeniem seksualnym poprzez kompleksowe przeżywanie swojej seksualności i relacji z partnerem;
nadpobudliwość komórek tucznych jest kolejną przyczyną bólu sromu. Termin ten odnosi się do przesadnej odpowiedzi immunologicznej komórek reagujących na alergie lub stany zapalne. Ta odpowiedź prowadzi do nieprawidłowej aktywacji czynnika wzrostu nerwów powodującego ból (NGF). Rezultatem jest stan hiperalgezji, czyli nadmiernego odczuwania bólu nawet w odpowiedzi na bodźce, które niekoniecznie są bolesne.

Inne choroby i infekcje mogą prowadzić do bólu sromu, który może stać się przewlekły. Do najczęstszych chorób, które prowadzą do tego typu bólu i stanu zapalnego, należą choroby przenoszone drogą płciową oraz inne, takie jak zakażenia Candida, Gardnerella czy Escherichia coli.

Czynniki ryzyka

Oprócz wymienionych najczęstszych przyczyn, istnieje również kilka czynników ryzyka bólu sromu, które mogą prowadzić do większej podatności pacjentki na rozwój tego zaburzenia.

Higiena osobista jest ważnym elementem, który należy rozważyć i ostrożnie zarządzać, aby uniknąć stanu zapalnego i przewlekłego bólu.

W rzeczywistości wiele chorób pochwy jest spowodowanych niewłaściwą higieną intymną i/lub stosowaniem produktów zawierających niedelikatne i agresywne składniki, które zagrażają florze bakteryjnej.

Decydujące znaczenie ma również stosowanie najodpowiedniejszej odzieży, zwłaszcza jeśli chodzi o bieliznę.

Szczególnie podczas uprawiania sportu noszenie zbyt ciasnej bielizny może powodować otarcia, a następnie stany zapalne: kobiety uprawiające sporty, takie jak jazda konna, spinning i jazda na rowerze, są bardziej zagrożone.

Istotny jest również materiał składu odzieży, na przykład tkaniny syntetyczne są pod tym względem najbardziej ryzykowne i mogą sprzyjać bólom sromu oraz namnażaniu się bakterii i infekcji: lepiej preferować bieliznę bawełnianą.

Leki na inne współistniejące schorzenia mogą również być czynnikiem ryzyka bólu sromu.

Na przykład leki z kortyzonem obniżają obronę immunologiczną, co prowadzi do zwiększonej ekspozycji pacjenta na patogeny i późniejszy stan zapalny.

Wreszcie stosowanie kremów i lubrykantów dopochwowych może powodować reakcje alergiczne lub silny ból i pieczenie.

Te produkty, które są przeznaczone do stosowania miejscowego i muszą być rozmazane na miejscu, mogą prowadzić do infekcji, chociaż same mogą być przepisywane w celu zwalczania pieczenia lub swędzenia miejsc intymnych.

Objawy bólu sromu mogą być różne, w zależności od tego, co było wyzwalaczem lub przyczyną

Z pewnością wśród najczęstszych objawów są:

silny, stały lub przerywany ból sromu lub innych obszarów żeńskich narządów płciowych, który może być spontaniczny lub spowodowany kontaktem;
samoistne lub kontaktowe pieczenie sromu, które dotyczy okolicy przedsionkowej, ale w bardziej złożonych przypadkach może obejmować również okolice odbytu i cewki moczowej;
jeśli ból obejmuje również cewkę moczową, pieczenie może się nasilić podczas oddawania moczu i może być odczuwane uczucie ciężaru w okolicy nadłonowej;
ból przy dotykaniu lub próbach penetracji;
obrzęk;
drętwienie w okolicy narządów płciowych;
ból podczas stosunku płciowego;
bolesne ukłucia w okolicy łonowej i krocza;
typowe objawy infekcji dróg moczowych, takie jak zapalenie pęcherza moczowego, ale przy specyficznych badaniach mikrobiologicznych (posiew moczu) zawsze ujemne;
trudności nawet w chodzeniu lub siedzeniu.

Co więcej, konsekwencje tego zaburzenia nierzadko mogą również prowadzić do szczególnie poważnego dyskomfortu psychicznego.

Frustracja wynikająca z braku możliwości współżycia seksualnego z partnerem może prowadzić np. do uczucia silnego lęku i stanów depresyjnych spowodowanych powszechnym dyskomfortem w doświadczaniu relacji ze swoim ciałem lub partnerem.

Rozpoznanie bólu sromu

Pierwszym krokiem w diagnostyce bólu sromu jest z pewnością zebranie dokładnego wywiadu poprzez kontakt z lekarzem pierwszego kontaktu lub ginekologiem, który wysłucha i przeanalizuje objawy, czynniki wyzwalające oraz ogólny wywiad chorobowy pacjentki dotkniętej dolegliwością.

Wywiad w diagnostyce bólu sromu jest nawet ważniejszy niż badanie obiektywne, podczas którego możliwe jest, że nie wykryto żadnych nieprawidłowości.

W rzeczywistości typowe zmiany w okolicy sromu, takie jak zmiany i stany zapalne, są rzadko widoczne i mogą pomóc w diagnostyce tego zaburzenia.

Jednak w wybranych przypadkach pacjent może zostać poddany badaniom, takim jak test Q-tip lub test wymazowy.

Testy te wykonuje się, przykładając lekki nacisk za pomocą końcówki Q do okolicy narządów płciowych, która jest bolesna.

Wynik testu jest pozytywny, jeśli delikatny ucisk jest w stanie wywołać charakterystyczny ból zgłaszany przez pacjenta.

Terapie

Ból sromu to złożony stan, który może być trudny nie tylko do zdiagnozowania, ale także do leczenia.

Aby rozwiązać problem tak szybko, jak to możliwe, niezbędna jest relacja przejrzystości i zaufania z lekarzem, aby przezwyciężyć zakłopotanie, które ten stan może w łatwy i zrozumiały sposób wywołać.

Do najczęściej stosowanych metod leczenia bólu sromu należą terapie farmakologiczne, zwykle oparte na stosowaniu leków przeciwdepresyjnych i przeciwdrgawkowych.

Leki te są przepisywane w różnych dawkach w zależności od ciężkości zaburzenia i ogólnego stanu pacjenta.

Terapie te mają na celu przerwanie szlaków przenoszenia bólu, który stał się przewlekły, ale także zmniejszenie nadmiernej wrażliwości szlaków nerwów obwodowych.

W niektórych przypadkach przepisywane są leki znieczulające stosowane miejscowo, np. lidokaina.

Te środki na ból sromu są zwykle w postaci kremu i są stosowane w celu zmniejszenia bólu, nawet przed stosunkiem płciowym.

Istnieją również pewne rodzaje ćwiczeń fizjoterapeutycznych specjalnie dla mięśni miednicy, które są zalecane, jeśli te ostatnie są bardzo napięte. Wreszcie, zalecana może być TENS (przezskórna elektryczna stymulacja nerwów), rodzaj przezskórnej stymulacji za pomocą elektrod zdolnych do emitowania impulsów o niskiej częstotliwości.

Poza wymienionymi środkami fizykalnymi wskazane mogą być również kuracje terapeutyczne prowadzone przez psychologów i psychoterapeutów, zwłaszcza w przypadkach, gdy przyczyną bólu są dobrze znane mu negatywne doświadczenia z przeszłości (niestety zdarzają się również przypadki wtórne do niektórych rodzaj przemocy).

Zapobieganie bólom sromu

Jak omówiono do tej pory, ból sromu charakteryzuje kilka czynników ryzyka, które mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia pierwszych objawów u pacjentki.

Podobne posty

Wydatki na opiekę zdrowotną we Włoszech: rosnące obciążenie gospodarstw domowych

Kwiecień 11, 2024

Alert wolierowy: między ewolucją wirusa a ryzykiem dla ludzi

Kwiecień 4, 2024

Dzień na żółto przeciwko endometriozie

Mar 28, 2024

Nadzieja i innowacja w walce z rakiem trzustki

Mar 27, 2024

Aby zapobiegać bólom sromu, możliwe jest zatem przyjęcie kilku prostych środków i zachowań w życiu codziennym.

Obejmują one:

unikać bardzo obcisłej odzieży, zwłaszcza spodni i bielizny;
preferuj naturalne materiały, takie jak bawełna, unikaj syntetyków;
nie przemywać okolic intymnych i wyeliminować stosowanie kremów do depilacji, dezodorantów i perfum dopochwowych, które mogą łagodzić stany zapalne;
używaj produktów do higieny intymnej, które są neutralne i wolne od substancji agresywnych;
preferują wkładki zewnętrzne zamiast wewnętrznych, wybierając rozwiązania zmywalne i bawełniane;
stosuj lubrykanty, nawet naturalne zalecone przez lekarza, np. olejki eteryczne lub roślinne;
unikaj nadmiernego tarcia, stąd sporty takie jak spinning.

Te uwagi nie eliminują objawów bólu sromu ani nie są uważane za skuteczne leczenie tej patologii, ale są niewątpliwie prostymi środkami, łatwymi do przyjęcia i mogącymi zmniejszyć intensywność objawów.

Zalecane są również regularne kontrole u lekarza.