Werkgever manipuleert de werknemer, emotionele manipulatie en gehoorzaamt het masterconcept met onheilspellende hand die aan de touwtjes trekt op een marionet met humeurig contrast op zwarte achtergrond

Geestelijke besmetting en obsessieve stoornis

By Cristiano Antonino On December 20, 2022

Het concept van mentale besmetting, aanvankelijk bestudeerd in de context van de psychologische gevolgen van seksueel misbruik (Fairbrother & Rachman, 2004), werd al snel uitgebreid naar obsessief-compulsieve stoornis, in het bijzonder naar de angst voor besmetting en de daarmee verband houdende was-/schoonmaakrituelen, aanleiding geven tot een belangrijke onderzoekslijn

Wat wordt bedoeld met angst voor mentale besmetting?

Rachman (2004) definieerde de angst voor besmetting als een intens en aanhoudend gevoel besmet, besmet of bedreigd te zijn door direct of indirect contact met een persoon, plaats of object dat als vies, onzuiver, besmet of schadelijk wordt ervaren.

Binnen de angst voor besmetting zijn vervolgens twee verschillende typen onderscheiden: de zogenaamde fysieke besmetting (of contactbesmetting), waar we vaak naar verwijzen als we het over OCS hebben, en mentale besmetting, die we in dit artikel zullen bespreken.

Wat zijn de verschillen?

Fysieke besmetting impliceert een uitwendig gevoel van vuilheid dat wordt opgeroepen door direct of indirect (of zelfs slechts ingebeeld) fysiek contact met een tastbare, gemakkelijk identificeerbare verontreinigende stof, persoon of object, zoals ziektekiemen, bacteriën, giftige stoffen, lichaamsvloeistoffen (in het bijzonder bloed ontlasting, sperma en urine).

Geestelijke besmetting daarentegen is een gevoel van psychologische besmetting, waarbij sprake is van een intern emotioneel gevoel van 'vuilheid' zonder enig fysiek contact (bijvoorbeeld veroorzaakt door bepaalde gedachten, woorden, herinneringen of beelden).

Dit gevoel van vuilheid is voor anderen niet direct waarneembaar; het wordt iets diffuus genoemd, nauwelijks herkenbaar in een deel van het lichaam.

Personen met mentale besmetting kunnen aangeven dat ze zich moeten wassen

Ze kunnen ook ingewikkelde mentale en controlerituelen uitvoeren om onaangename emoties te verminderen, hoewel ze er over het algemeen nooit in slagen zich helemaal 'schoon' en op hun plaats te voelen.

Situaties die een staat van mentale besmetting kunnen veroorzaken, kunnen zowel psychologische (bijvoorbeeld verraad waardoor de persoon zich vernederd, beschaamd, gemanipuleerd, gedegradeerd voelt) als fysieke schendingen (bijvoorbeeld seksueel geweld) inhouden, maar aan de andere kant ook het plegen van van verachtelijke acties zoals het bovenstaande (resulterend in morele zelfhaat); dan zijn er de episodes van zogenaamde zelfbesmetting, dwz mentale gebeurtenissen, zoals godslasterlijke, geseksualiseerde of gewelddadige gedachten (bijv. agressieve obsessies), die de geest van de persoon 'besmetten'. agressieve obsessies), die de persoon moreel 'besmetten', zo onwaardig en onaanvaardbaar zijn ze.

Lady Macbeth-effect

Het bekendste voorbeeld, ook omdat het literair is, van mentale besmetting wordt vertegenwoordigd door Lady Macbeth.

In de beroemde tragedie van Shakespeare probeert Lady Macbeth, medeplichtige aan de moord op koning Duncan van Schotland en andere wandaden, wanhopig de denkbeeldige bloedvlek weg te wassen door onophoudelijk haar handen te wassen.

Met diepe ontsteltenis realiseert ze zich dat, hoewel er geen spoortje bloed meer in haar hand zit, niets ooit de geur kan uitwissen, die ze nog steeds aan haar handen voelt als een onuitwisbaar teken van haar daad.

Wat Shakespeare beschrijft in de tragedie van Macbeth, is experimenteel bevestigd in een studie uitgevoerd in 2006 door Zhong en Liljenquist, waarin de auteurs een verband aantoonden tussen fysieke reinheid en morele reinheid: blootstelling aan immorele gebeurtenissen stimuleert een bedreiging van iemands morele integriteit door de behoefte om zich te wassen (zichzelf te reinigen), ook al is er geen echt vuil van buitenaf en heeft wassen slechts een symbolische 'zuiverende' functie.

Uit de resultaten van sommige onderzoeken blijkt dat fysieke reiniging de morele zuiverheid kan herstellen, zonder dat compensatiegedrag nodig is (zoals bijvoorbeeld een altruïstisch gebaar om een ander te helpen).

Geestelijke besmetting: een belangrijk ingrediënt van een obsessieve compulsieve stoornis

Een studie van ons, onlangs gepubliceerd in het Journal of Obsessive-Compulsive and Related Disorders (Melli, Carraresi, Stopani, & Bulli, 2014), was bedoeld om de prevalentie van mentale besmetting te onderzoeken bij een steekproef van patiënten met een obsessief-compulsieve stoornis ( OCS) door besmetting en om de mediërende rol van mentale besmetting in de relatie tussen de eigenschap neiging om walging te voelen en obsessieve symptomatologie te analyseren.

Van de 63 OCS-patiënten in onze steekproef rapporteerde meer dan 60% de aanwezigheid van mentale besmetting.

Onze resultaten bevestigden ook de hypothese dat mentale besmetting gedeeltelijk de relatie tussen neiging tot walging en obsessieve symptomen bemiddelt.

Met andere woorden, OCS-patiënten met een grotere neiging om walging te voelen wanneer ze gebeurtenissen meemaken waardoor ze zich mentaal besmet voelen (bijv. fysieke of psychologische overtreding, immorele gedachten, moreel onaanvaardbare beelden of impulsen), kunnen zich erg vuil en walgelijk voelen en hun toevlucht nemen tot onaangepast gedrag (bijv. wascompulsies) dat de obsessieve symptomatologie actief houdt.

Uit ons onderzoek blijkt dus dat mentale besmetting een belangrijke rol speelt bij ocs-patiënten met besmettingsangst, met name als bemiddelaar van de relatie tussen neiging tot walging en besmette gedachten/gedragingen.

Dit resultaat kan bevestigen wat in de literatuur is benadrukt met betrekking tot het belang van een nauwkeurige beoordeling van kritieke gebeurtenissen die het begin van OCS met angst voor besmetting versnellen.

Geestelijke besmetting, zoals hierboven vermeld, lijkt te ontstaan als gevolg van 'vervuilende' levensgebeurtenissen

In hen heeft de persoon zich moreel benadeeld gevoeld (als gevolg van gepleegde acties) of geschonden, vernederd (als gevolg van geleden acties).

Welke implicaties voor de behandeling van obsessief-compulsieve stoornis?

Gezien de 'traumatische' aard van de staat van mentale besmetting, is het de moeite waard om na te denken over de mate waarin emoties van schuld en walging met betrekking tot bepaalde stimuli van de kant van ocs-patiënten een soort affect zonder herinnering vertegenwoordigen (Clark, 1999) .

Met andere woorden, bepaalde situaties kunnen de emotionele ervaring die verband houdt met de traumatische herinnering activeren, zelfs als de patiënt zich beperkt tot het toevallige probleem dat op dat moment de angst voor besmetting oproept.

Het kan interessant zijn om na te gaan of alles waartoe de obsessieve patiënt zich gedwongen voelt te doen om een situatie te voorkomen waarin hij zich schuldig (of walgend) voelt, een manier is om met een negatieve zelfbeoordeling om te gaan, zoals gecodeerd in die kritische beoordeling. gebeurtenis, die het begin van de stoornis bespoedigt.

In dit opzicht kan het doel van obsessieve activiteit zijn om een diep 'vervuild' zelfbeeld te herstellen, zoals het werd geactiveerd op het moment van de gebeurtenis die de stoornis veroorzaakte, of om acties te vermijden die datzelfde negatieve idee van de persoon opnieuw zouden kunnen activeren. , waardoor hij of zij zich walgend, vernederd en mogelijk een bron van minachting voelt van de gemeenschap waartoe ze behoren.

Het feit dat mentale besmetting is gekoppeld aan een negatieve zelfbeoordeling als gevolg van kritieke gebeurtenissen, zet aan tot nadenken over de vraag in hoeverre dit interne gevoel van vuilheid verband houdt met een probleem van niet-verwerking/integratie in het autobiografische geheugen van de kritieke gebeurtenis uit het verleden( s) en hoe DOC-proefpersonen met mentale besmetting door was- en ander neutraliserend gedrag proberen afstand te nemen van de gedachten en gevoelens die aan de herinnering verbonden zijn ('wash away the past').

Inzicht in de rol van mentale besmetting bij mentale besmetting OCS maakt de ontwikkeling van mogelijk effectievere behandelingen mogelijk.

Hier zou de mogelijkheid om exposure en responspreventie - waarvan we weten dat het de bewezen effectieve behandeling bij ocs is - aan te vullen met werk aan het opnieuw verwerken van traumatische gebeurtenissen, met behulp van technieken zoals imagery rescripting of EMDR, het slagingspercentage van standaard cognitieve gedragsinterventie kunnen verhogen .

Bibliografie

Clark, D. (1999). Angststoornissen: waarom ze aanhouden en hoe ze te behandelen. Gedragsonderzoek en therapie, 37, S5-S27.

Fairbrother, N., en Rachman, SJ (2004). Gevoelens van mentale vervuiling na aanranding. Gedragsonderzoek en therapie, 42, 173-190.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Melli, G., Carraresi, C., Stopani, E., & Bulli, F. (2014). Propensione al disgusto e sintomi del disturbo ossessivo compulsivo legati alla contaminazione: il ruolo mediatore della contaminazione mentale. Journal of Obsessive-Compulsive and Related Disorders, 3, 77-82.

Rachman, SJ (2004). La paura della besmetting. Ricerca en terapia del comportamento, 42, 1227-1255.

Zhong, Ce Liljenquist, K. (2006). Lavare en propri peccati: Moralità minacciata en pulizia fisica. Wetenschap, 313, 1451-1452.