Krabluizen: oorzaken en behandeling van schaamluis
Krabluizen, of schaamluis, zijn zeer kleine insecten die het genitale gebied besmetten. Meestal leven ze op schaamhaar en worden ze verspreid via intiem of seksueel contact
In zeldzamere gevallen vinden ze hun weg naar wimpers, wenkbrauwen, okselhaar, gezichtshaar en ander haar.
In alle gevallen voeden ze zich met menselijk bloed en veroorzaken ze intense jeuk in de getroffen gebieden.
Meestal zijn krabluizen kleiner dan de meer bekende hoofd- en lichaamsluizen.
Schaamluisplagen komen vaker voor bij mensen met seksueel overdraagbare aandoeningen.
Krab luizen
Schaamluis, beter bekend als krabluis, zijn kleine parasitaire insecten die zich kunnen nestelen in delen van het lichaam die bedekt zijn met haar.
In de meeste gevallen bevinden ze zich in het schaambeen, maar ze kunnen ook de wimpers, wenkbrauwen, oksels, baard, rug, buik, borst, benen, snor aantasten.
Het enige gebied dat wordt gespaard, is dat van het haar, dat echter kan worden aangetast door hoofdluis.
Volwassen luizen zijn erg klein (ongeveer twee mm lang) en zijn niet gemakkelijk te zien. Ze zijn geelgrijs of donkerrood van kleur en hebben zes poten.
Ze worden soms krabben genoemd omdat ze twee grote voorpoten hebben die op de klauwen van een krab lijken: ze worden gebruikt om de basis van de haren vast te houden.
Luizen leggen hun eitjes (neten genoemd) in "zakjes" die stevig aan het haar vastzitten en lichtbruin van kleur zijn.
Als de eieren uitkomen, worden de lege eierzakken wit.
Hoewel luizen en luizeneieren klein en moeilijk te zien zijn, kunnen ze technisch gezien overal op het lichaam zichtbaar zijn in grof haar.
Oorzaken van schaamluis
Schaamluis is, net als hoofdluis, niet gerelateerd aan slechte persoonlijke hygiëne, zoals een valse mythe wil.
Meestal worden ze verspreid door nauw lichamelijk contact met een besmette persoon.
Luizen kruipen van haar naar haar, maar ze kunnen niet vliegen of springen.
Ze hebben menselijk bloed nodig om te overleven, dus ze zullen het lichaam alleen verlaten om van de ene persoon naar de andere te gaan.
De meest voorkomende manier waarop luizen worden verspreid, is door seksueel contact, inclusief vaginale, anale en orale seks.
Helaas biedt het gebruik van condooms en andere barrièremethoden voor anticonceptie geen bescherming tegen hoofdluis.
Andere vormen van nauw lichaamscontact, zoals knuffelen en kussen, kunnen ook luizen verspreiden.
Het is ook mogelijk, hoewel veel zeldzamer, dat luizen worden verspreid door kleding, handdoeken en beddengoed te delen.
Niet zelden treffen krabben mensen die al zijn getroffen door seksueel overdraagbare aandoeningen.
Symptomen van schaamluis
Mensen met schaamluis ervaren vaak jeuk in het genitale en/of anale gebied, ongeveer vijf dagen na de eerste besmetting.
'S Nachts heeft de jeuk de neiging intenser te worden.
Andere veel voorkomende symptomen van hoofdluis zijn:
- lage koorts
- prikkelbaarheid
- gebrek aan energie
- bleke blauwachtige vlekken in de buurt van de beten
Overmatige jeuk kan wonden of een infectie in de getroffen gebieden veroorzaken.
Kinderen met luizenplagen op hun wimpers lopen het risico conjunctivitis te ontwikkelen.
Hoe worden krabben overgedragen?
Zoals hierboven verwacht, worden krabben meestal overgedragen door nauw intiem contact en geslachtsgemeenschap.
Het is ook mogelijk om besmet te raken door de dekens, handdoeken, beddengoed of kleding te gebruiken van mensen die bedwantsen hebben.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het zeer onwaarschijnlijk dat u besmet raakt door het gebruik van dezelfde badkamer of hetzelfde meubelstuk met een besmette persoon.
Schaamluis valt meestal niet van hun gastheer tenzij ze dood zijn.
Ze kunnen ook niet van persoon naar persoon springen zoals vlooien.
Volwassen luizen leggen hun eitjes dicht bij de huid op de haarschacht.
Zeven tot tien dagen later komen de neten uit in nimfen, die zich beginnen te voeden met het bloed.
Luizen kunnen een dag of twee zonder hun voedselvoorraad leven.
Kinderen kunnen een plaag krijgen nadat ze in hetzelfde bed hebben geslapen als iemand met luis.
Diagnose van genitale krabben
Uw arts kan krabben gemakkelijk diagnosticeren op basis van uw symptomen en een lichamelijk onderzoek.
De persoon kan zich ook bewust worden van de aanwezigheid van luizen door zijn schaamstreek grondig te onderzoeken.
Als je een plaag vermoedt, maar met het blote oog niet goed kunt zien, kun je een vergrootglas gebruiken.
Luizen zijn meestal lichtgrijs van kleur, maar kunnen donkerder worden na het drinken van bloed.
Als je kleine krabachtige beestjes tussen je schaamhaar ziet bewegen, heb je waarschijnlijk een plaag.
De eieren zijn klein en wit en worden meestal gevonden rond de wortels van schaamhaar of ander lichaamshaar.
Krabluizen: de remedies
De behandeling van krabben bestaat uit het ontsmetten van het genitale gebied, kleding en beddengoed.
Om luizen van het lichaam te verwijderen, kunt u vrij verkrijgbare crèmes, lotions of shampoos op basis van pesticiden gebruiken.
Het ideaal is om te vertrouwen op het advies van uw arts om te begrijpen welk product u het beste kunt gebruiken en om te weten hoe u verder moet gaan.
Deze aanbeveling geldt des te meer voor bijzondere gevallen, zoals zwangerschap en borstvoeding en in het geval van kinderen.
Uiteraard is het ook belangrijk om de productinstructies goed te lezen om precies de te gebruiken hoeveelheid, de verwerkingstijd en de gebruiksfrequentie te begrijpen.
Niet zelden kan na een paar dagen een tweede toepassing nodig zijn.
Mogelijk hebt u ook voorgeschreven medicijnen nodig als lokale oplossingen niet werken.
Voor wimperluizen, wees nog voorzichtiger: de arts zal de meest geschikte medicijnen voor de oogcontour aanbevelen.
Gebruik geen gewone luizenshampoos rond de ogen.
De regels om in acht te nemen
Zelfs na een succesvolle behandeling kunnen er enkele eitjes achterblijven, wat kan leiden tot een herbesmetting.
Hiervoor kan het nodig zijn om nog een behandeling te doen en enkele regels in acht te nemen.
U moet eerst uw huis ontsmetten.
Dat betekent dat je alle handdoeken, beddengoed en kleding op hoge temperatuur in de wasmachine wast.
Als je een bepaald item niet kunt wassen, verzegel het dan 72 uur lang in een luchtdichte plastic zak.
Het is ook goed om de kamers en vooral de badkamer schoon te maken.
Als meerdere mensen in het gezin hoofdluis hebben, is het belangrijk om ze allemaal tegelijk te behandelen.
Dit helpt herinfectie te voorkomen.
Het moet bekend zijn dat jeuk zelfs na de behandeling een of twee weken kan aanhouden.
Bel uw arts als u zwelling, verkleuring van de huid of wondvocht opmerkt.
Lees ook
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Genitale herpes: definitie, symptomen, oorzaken en behandeling
Urineweginfecties, een algemeen overzicht
Herpes zoster, een niet te onderschatten virus
Seksueel overdraagbare aandoeningen: gonorroe
Herpes Simplex: symptomen en behandeling
Oculaire herpes: definitie, oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling
Seksueel overdraagbare aandoeningen: gonorroe
Symptomen, diagnose en behandeling van cystopyelitis
Seksueel overdraagbare aandoeningen: chlamydia
Bekkenbodemdisfunctie: wat het is en hoe het te behandelen
Bekkenbodemdisfunctie: risicofactoren
Salpingitis: oorzaken en complicaties van deze eileiderontsteking
Hysterosalpingografie: voorbereiding en nut van het onderzoek
Gynaecologische kankers: wat u moet weten om ze te voorkomen?
Infecties van het blaasslijmvlies: blaasontsteking
Colposcopie: de test van de vagina en baarmoederhals
Colposcopie: wat het is en waar het voor is
Gendergeneeskunde en de gezondheid van vrouwen: betere zorg en preventie voor vrouwen
Misselijkheid tijdens de zwangerschap: tips en strategieën
Anorexia Nervosa: wat zijn de symptomen, hoe te interveniëren
Wratten: wat ze zijn en hoe ze te behandelen
Infectie en preventie van papillomavirus
Wat is het papillomavirus en hoe kan het worden behandeld?
Seksuele stoornissen: een overzicht van seksuele disfunctie
Seksueel overdraagbare aandoeningen: hier is wat ze zijn en hoe ze te vermijden
Seksuele verslaving (hyperseksualiteit): oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling
Seksuele aversiestoornis: de achteruitgang van seksueel verlangen bij vrouwen en mannen
Erectiestoornissen (impotentie): oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling
Infecties van de geslachtsorganen: orchitis