Geestelijke gezondheidsproblemen die eerstehulpverleners treffen: een overzicht

By Cristiano Antonino On Juni 22, 2022

Geestelijke gezondheidsproblemen die eerstehulpverleners treffen: onderzoek naar de unieke uitdagingen waarmee politieagenten, brandweerlieden, paramedici, ambulancepersoneel en andere eerstehulpverleners worden geconfronteerd

We gaan ervan uit dat als we ons ooit in een ernstige noodsituatie bevinden, we de telefoon kunnen opnemen, 911 kunnen bellen en gered kunnen worden van wat onze crisis ook mag zijn.

En het is waar - of u nu wordt geconfronteerd met een brand, een auto-ongeluk, een medisch noodgeval of angst voor een gewelddadige aanval, er zal iemand aan de telefoon zijn om ons om informatie te vragen en ons binnen enkele ogenblikken, zo niet seconden, begeleiding te bieden.

Zeer kort daarna zullen een of meer eerstehulpverleners verschijnen om de situatie te beoordelen en eventuele maatregelen te vergemakkelijken die nodig zijn om ons weer veilig te maken.

Eerstehulpverleners zijn de eerste mensen die bij calamiteiten assisteren.

Onder hen bevinden zich politieagenten, brandweerlieden, EMT's, reddingswerkers, hulpsheriffs, vrijwillige eerstehulpverleners en, ja, ook 911-operators.

Zij zijn de eersten die aankomen op wat vaak de absoluut slechtste dag van iemands leven is.

En dat doen ze dag in dag uit, jaar in jaar uit.

Natuurlijk gaat dit zijn tol eisen van iemands geestelijke gezondheid. Hoe zou het niet kunnen?

Feiten en statistieken

Depressie, middelengebruiksstoornis (SUD), posttraumatische stressstoornis (PTSS) en zelfmoordgedachten komen vaker voor bij eerstehulpverleners dan bij de algemene bevolking.

Politieagenten en brandweerlieden hebben meer kans om te overlijden aan zelfmoord dan tijdens hun werk
85% van de eerstehulpverleners heeft ervaring met Geestelijke gezondheid Problemen
Depressie en PTSS komen 5 keer vaker voor bij eerstehulpverleners
35% van de politieagenten ervaart PTSS
18-24% van de 911-operators en -verzenders ervaart PTSD

Dit alles, en toch rust er nog steeds een stigma op degenen die mogelijk hulp of ondersteuning nodig hebben:

7 op de 10 zegt dat geestelijke gezondheidszorg zelden of nooit wordt gebruikt
57% vreest negatieve gevolgen voor het zoeken van hulp
40% angst om gedegradeerd of ontslagen te worden

Hulpverleners worden herhaaldelijk geconfronteerd met ondenkbare tragedies, maar aangezien het hun gekozen beroep is, is er een inherente cultuur om niet om hulp te vragen wanneer iemand moeite heeft om alles onder de knie te krijgen.

Elk van hun leeftijdsgenoten ervaart dezelfde dingen, en de mentaliteit is dat, aangezien het hun werk is, ze gewoon "aan de slag moeten gaan".

Geestelijke gezondheid is een onderwerp dat de afgelopen decennia gestaag aan populariteit en bekendheid heeft gewonnen, en het stigma van het vragen om hulp neemt af voor een groot deel van de algemene bevolking.

We hebben echter nog een lange weg te gaan, vooral voor mensen (zoals veteranen) met een loopbaan waarin de verwachting is een zeker stoïcisme en tolerantie voor tragedie en pijn te behouden.

Begrip, mededogen en bewustzijn zijn allemaal nodig om die voorwaartse vooruitgang voort te zetten.

Als u zelf een eerstehulpverlener bent of u zich daar zorgen over maakt, zijn hier enkele dingen waar u op moet letten.

Hulp vragen kan moeilijk zijn, maar dit kan een leven redden.

Geestelijke gezondheid: eerstehulpverleners en depressie

Het belangrijkste om te begrijpen over depressie is dat het geen tijdelijke droefheid of humeurigheid is, die we allemaal wel eens ervaren.

Depressie is een ernstige aandoening die zowel uw mentale als fysieke gezondheid beïnvloedt en mogelijk behandeling vereist.

Depressie beïnvloedt hoe u denkt, voelt en handelt. Het kan interfereren met werk, relaties en het dagelijks leven.

Een depressief persoon zal vaak zijn interesse verliezen in activiteiten die hem vroeger plezier gaven.

Enkele symptomen van depressie zijn:

Terugtrekking van naaste familie en vrienden
Verstoringen in slaappatronen; Overmatig of niet genoeg slapen
Gebrek aan energie; Zelfs basistaken lijken overweldigend
Moeite met concentreren, beslissingen nemen of taken voltooien
Onverklaarbare lichamelijke problemen, zoals hoofdpijn of rugpijn
Verminderde eetlust en gewichtsverlies, of meer trek in voedsel en gewichtstoename
Overmatige of toenemende consumptie van alcohol of andere stoffen
Terugkerende gedachten aan dood of zelfmoord

Dit is geen volledige lijst, en ook niet iedereen met een depressie ervaart al deze symptomen.

Als u of iemand voor wie u zorgt gedurende twee weken of langer dagelijks drie of meer van deze symptomen heeft, is het misschien tijd om hulp in te roepen.

Eerstehulpverleners bevinden zich in de unieke positie dat ze altijd degene zijn waar mensen naar toe gaan in tijden van crisis.

Ze zijn herhaaldelijk getuige van vreselijke tragedies, maar kunnen het gevoel hebben dat hun eigen gevoelens van verdriet of verlies niet 'gerechtvaardigd' zijn omdat ze ervoor kozen om in het hulpverleningsveld te werken.

Dit is gewoon niet waar. Alleen omdat er iets vreselijks met je gebeurt, wil nog niet zeggen dat je er niet door wordt beïnvloed.

En wanneer een persoon met crisis na crisis wordt geconfronteerd en geen toegang heeft tot de juiste middelen om die crises te verwerken, is het niet meer dan normaal dat emotionele nood en uiteindelijk kan depressie (of andere psychische problemen) uiteindelijk optreden.

Een aanzienlijk aantal van de uitdagingen op het gebied van de geestelijke gezondheid waarmee we worden geconfronteerd, is het gevolg van niet-herkende of onverwerkte emoties, waaronder depressie.

Eerstehulpverleners en middelengebruikstoornis

"Zelfmedicatie" is een term die wordt gebruikt voor mensen die alcohol of andere drugs gebruiken om te gaan met gevoelens en emoties die te verwarrend, intens of pijnlijk zijn om rechtstreeks onder ogen te zien.

Veel mensen realiseren zich niet eens dat ze dit doen totdat ze tevergeefs proberen te minderen of ze worden geconfronteerd met een of ander negatief gevolg als gevolg van hun zelfmedicatie.

First-responders zijn meer geneigd tot zelfmedicatie dan de rest van de bevolking.

Ze worden voortdurend geconfronteerd met stressvolle situaties en het is hun taak om kalm, meelevend en productief te blijven, zelfs in de meest uitdagende en hartverscheurende situaties.

De verwachting kalm en beheerst te blijven bij de ene ramp na de andere kan een zware last worden, en een koud biertje (of twee of drie) aan het einde van een bijzonder moeilijke dag kan gemakkelijk een gewoonte worden.

Gewoonten kunnen leiden tot afhankelijkheid en afhankelijkheid kan leiden tot een stoornis in het gebruik van middelen (SUD).

Mensen die drinken voor zelfmedicatie hebben veel meer kans om afhankelijk te worden van hun favoriete middel.

Feiten en statistieken

2 op de 5 EMT's houden zich bezig met risicovol gebruik van alcohol of drugs
25% van de politieagenten geeft aan dat ze gedronken hebben om zich "een deel van het team" te voelen
Het percentage alcoholgebruiksstoornissen bij de politie na 4 jaar dienst is 36%
25% van de politieagenten is negatief beïnvloed door drinkende collega's
Naar schatting 10% van alle brandweerlieden misbruikt drugs
Naar schatting 29% van alle brandweerlieden misbruikt alcohol
Aandoeningen in het gebruik van middelen onder eerstehulpverleners met PTSS is 20%

Alcohol is de meest misbruikte substantie door eerstehulpverleners, maar marihuana is in veel staten gelegaliseerd en wint aan populariteit als recreatieve drug bij uitstek.

Veel eerstehulpverleners raken gewond tijdens het werk en hebben pijnmedicatie nodig voor herstel, en dit kan een gladde helling worden. Mensen raken de hele tijd onbedoeld verslaafd aan voorgeschreven pijnstillers, vooral mensen die in hun dagelijks leven emotioneel lijden.

Als u denkt dat u of iemand voor wie u zorgt mogelijk zelfmedicatie gebruikt, zijn enkele dingen waar u op moet letten:

Veranderingen in eetlust en slaappatronen
Verslechtering van fysieke verschijning en verzorgingsgewoonten
Moeilijkheden in relaties
Moeite met concentreren, beslissingen nemen of taken voltooien
Stopzetting van plezierige activiteiten om te drinken of drugs te gebruiken
Plotselinge stemmingswisselingen, verhoogde prikkelbaarheid, woede-uitbarstingen
Angstig, angstig of paranoïde lijken zonder duidelijke reden

Hulp vragen bij een stoornis in het gebruik van middelen kan moeilijk, beschamend of beschamend aanvoelen, vooral voor eerstehulpverleners.

Houd in gedachten dat veel mensen aangeven een enorm gevoel van opluchting te voelen nadat ze hebben toegegeven hulp nodig te hebben, en het zal je misschien verbazen hoeveel steun en medeleven je daarbij krijgt.

Met de juiste interventie en zorg is het niet alleen mogelijk om te herstellen van een SUD, maar ook om hoger te gedijen dan je ooit voor mogelijk had gehouden.

Eerstehulpverleners en posttraumatische stressstoornis

Meer dan 80% van de eerstehulpverleners wordt blootgesteld aan traumatische gebeurtenissen op het werk.

Ze zijn regelmatig betrokken bij ongelooflijk stressvolle situaties, waaronder levensbedreigende verwondingen en overlijden.

Ongeveer 1 op de 3 eerstehulpverleners ontwikkelt in de loop van hun loopbaan een posttraumatische stressstoornis (PTSS), tegenover 1 op de 5 in de algemene bevolking.

Het is normaal dat u zich angstig en verontrust voelt na een traumatische gebeurtenis. Angst maakt deel uit van de 'vecht-of-vlucht'-reactie van het lichaam en het is een bescherming om onszelf niet in gevaar te brengen.

Dit gevoel van angst zal uiteindelijk verdwijnen naarmate de tijd verstrijkt na de traumatiserende gebeurtenis.

Voor sommige mensen duurt die vecht-of-vluchtreactie echter langer en kan deze zelfs verergeren, en dit kan mogelijk leiden tot de diagnose PTSS.

Iedereen kan PTSS ontwikkelen, maar hoe meer tragedies en trauma's iemand meemaakt, hoe groter de kans dat hij dat ook krijgt.

Dit is de reden waarom first-responders zo'n hoger risico hebben om uiteindelijk PTSS te ontwikkelen.

Symptomen van PTSD kunnen omvatten, maar zijn niet beperkt tot:

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Flashbacks, of het keer op keer herbeleven van de gebeurtenis, die gepaard kan gaan met fysieke symptomen zoals een hartkloppingen.
Terugkerende nachtmerries of herinneringen aan de gebeurtenis
Plaatsen, gebeurtenissen of objecten vermijden die herinneringen aan de gebeurtenis oproepen
Moeite met concentreren, beslissingen nemen of taken voltooien
Gemakkelijk geschrokken of springerig zijn
Moeilijk in slaap vallen of in slaap blijven
Prikkelbaar of boos voelen; Agressieve uitbarstingen hebben
Een negatief beeld van zichzelf en/of de wereld aannemen
Vervormde gedachten over de gebeurtenis; Schuld, schuld of schaamte op zich nemen die niet de jouwe is om op je te nemen
Sociaal geïsoleerd raken
Vinden het moeilijk of onmogelijk om positieve emoties te voelen, zoals vreugde of tevredenheid

Behandeling voor PTSS kan gesprekstherapie, medicatie of beide omvatten.

Veel mensen met PTSS worstelen ook met andere problemen, zoals middelenmisbruik of depressie en angst.

Het is belangrijk om professionele zorg te zoeken om de best mogelijke behandeling te krijgen.

Voor een persoon die wordt blootgesteld aan meerdere trauma's, zoals een eerstehulpverlener, is het erg belangrijk om een consistente zelfzorgroutine te ontwikkelen om gevoelens en emoties bij te houden wanneer ze zich voordoen.

Zelfzorg omvat vaak therapie of andere behandelingsmodaliteiten voor de geestelijke gezondheidszorg.

Eerstehulpverleners en zelfmoordgedachten

Zowel wetshandhavers als brandweerlieden hebben meer kans om te overlijden door zelfmoord dan tijdens hun werk.

EMS-aanbieders hebben 1.39 keer meer kans om te overlijden door zelfmoord dan het grote publiek.

Veel first-responders beschouwen stress als "onderdeel van het werk", wat waarschijnlijk bijdraagt aan deze hoge aantallen, aangezien deze werknemers zich niet op hun gemak (of veilig) voelen bij het zoeken naar de hulp die ze nodig hebben wanneer ze worstelen met hun mentale Gezondheid.

Zelfmoord staat niet op zichzelf; het wordt meestal voorafgegaan door een psychische stoornis zoals depressie of PTSS.

Omdat first-responders deze aandoeningen zo onevenredig vaak ervaren als het grote publiek, is het logisch dat hun zelfmoordcijfers ook hoger zijn.

Feiten en statistieken

25% van de eerstehulpverleners loopt een hoog risico op zelfmoord
37% van de EMS-aanbieders heeft zelfmoord overwogen
6.6% van de EMS-providers heeft een zelfmoordpoging gedaan
Tussen 125 en 300 politieagenten plegen elk jaar zelfmoord (deze cijfers worden te weinig gerapporteerd)
46% van de brandweerlieden heeft zelfmoord overwogen
15.5% van de brandweerlieden heeft zelfmoordpoging gedaan

Angst voor repercussies weerhoudt veel eerstehulpverleners ervan om een behandeling voor hun geestelijke gezondheid te zoeken

Hoe langer ze zonder de juiste preventie en ondersteuning gaan, hoe groter de kans dat zelfmoord een haalbare optie begint te worden.

Helaas kan angst voor repercussies volkomen legitiem zijn.

Geestelijke gezondheid is een vereiste om een eerstehulpverlener te zijn, en mensen hebben in feite hun wapenstatus verloren of zijn teruggestuurd naar "bureaudienst" nadat ze hulp hadden gezocht voor geestelijke gezondheidsproblemen.

Als u of iemand voor wie u zorgt een eerstehulpverlener is en u zich zorgen maakt over uw eigen of hun geestelijke gezondheid, zijn enkele signalen waar u op moet letten:

Aanhoudende gevoelens van angst of depressie
Gevoelens van wanhoop over het leven
Onvermogen om zich te concentreren of beslissingen te nemen
Verhoogde consumptie van alcohol of andere middelen
Incidenten of gedachten over zelfbeschadiging

Gelukkig begint het toenemende bewustzijn van geestelijke gezondheidsproblemen zijn weg te vinden naar onze eerstehulpverleners.

Er is meer compassie en begrip dan vroeger. Als jij of een naaste het moeilijk heeft, neem dan zo snel mogelijk contact op.

Je worstelingen zijn geen teken van zwakte of mislukking.

Ze zijn een teken van mens zijn.

Er is hulp en ondersteuning voor je, en je verdient het om je sterk en gezond te voelen (mentaal, emotioneel en fysiek), wat je gekozen carrière ook is.

Het is niet omdat je voor een helpend beroep hebt gekozen dat je zelf geen hulp verdient.

Hulp vragen als eerstehulpverlener

Als je een stressvolle baan hebt, is het gemakkelijk om de tol die stress van je eist te minimaliseren of zelfs te negeren, vooral wanneer van je wordt verwacht dat je die hoge niveaus van stress op je neemt zonder een oogje in het zeil te houden.

Houd er rekening mee dat u uw werk niet zo efficiënt mogelijk kunt blijven uitvoeren als uw geestelijke gezondheid achteruitgaat, vooral als u zich er niet van bewust bent en niets doet om uzelf gezond en veilig te houden.

Hier zijn enkele dingen waar u op moet letten die tekenen kunnen zijn dat het tijd is om contact op te nemen:

Prikkelbaarheid en woede. Er kunnen dingen onder je huid gaan zitten die je nooit gewend was, of je merkt misschien dat je vaker naar vrienden of geliefden snauwt.
Angst, depressie of constant verdriet. Als de slechte dagen zwaarder wegen dan de goede dagen, of als je het moeilijk vindt om vreugde of plezier te voelen, is het misschien tijd om contact op te nemen.
Traumatische gebeurtenissen herbeleven. Het opnieuw ervaren van trauma en het steeds opnieuw herhalen van traumatische gebeurtenissen in je hoofd is een teken van PTSS. Als je aan het herkauwen bent of plotselinge flitsen van verontrustende herinneringen hebt, neem dan contact op voor hulp.
Nieuw of verhoogd gebruik van middelen. Het starten of opschalen van alcohol- of drugsgebruik is vaak een teken dat je met onaangename gevoelens probeert om te gaan door ze te onderdrukken. Hoe eerder u hierbij hulp krijgt, hoe kleiner de kans dat u door uw toenemend gebruik te maken krijgt met negatieve gevolgen.

Onze geest en ons lichaam zijn met elkaar verbonden, en veel mensen, vooral degenen die kalm moeten blijven en enigszins losgekoppeld van de stressvolle situaties waarin ze zich bevinden, zullen emotionele problemen in hun fysieke lichaam manifesteren.

Dit kan er als volgt uitzien:

Problemen met eetlust of spijsvertering
Verhoogde en onverklaarbare pijntjes en kwalen; Hoofdpijn, maagpijn, rugpijn
Problemen met seksueel presteren of zwanger worden
Moeite om dingen te onthouden, of een "fuzzy head"

Het is absoluut geen schande om een van deze symptomen of andere symptomen te ervaren die hier niet worden vermeld.

Het is geen teken van zwakte of falen om de effecten te voelen van een ongelooflijk moeilijke baan die maar weinig mensen aankunnen.

In feite is om hulp vragen een teken van kracht, niet van zwakte.

Het betekent dat je de moed hebt om jezelf een beetje kwetsbaar op te stellen om jezelf te versterken zodat je je werk nog beter kunt doen, om nog maar te zwijgen van het feit dat je privé- en privéleven gemakkelijker en leuker wordt.

Als u het gevoel heeft dat uw baan of functie in gevaar kan komen als u toegeeft hulp nodig te hebben, kunt u dit anoniem doen.

Hoe meer steun je hebt, hoe beter je af bent, dus probeer je familie en andere dierbaren je te laten helpen en ondersteunen als je kunt.