Wat is retinale fluorangiografie en wat zijn de risico's?

By Cristiano Antonino On Februari 2, 2023

Retinale fluorangiografie (FAG), of fluoresceïne-angiografie, wordt gebruikt om vasculaire aandoeningen van het oog te diagnosticeren en in het bijzonder die van het netvlies, waaronder diabetische retinopathie, leeftijdsgebonden maculaire degeneratie en vasculaire occlusies

Een pijnloze en snelle test, uitgevoerd door middel van een eenvoudige foto, zonder contact met het oog.

Het is een steeds frequenter onderzoek, ook gezien de stijgende gemiddelde leeftijd en de toenemende prevalentie van ziekten zoals diabetes.

Wat is het netvlies

Het netvlies is een transparant membraan dat zich in de oogbol bevindt en verantwoordelijk is voor het omzetten van lichtsignalen van buitenaf in beelden.

In detail bestaat het uit 2 zones

de macula, dwz het centrale gebied dat het mogelijk maakt objecten, bewegingen en gezichten te onderscheiden;
de optische papilla, dwz het gebied waar de oogzenuw (zenuw die visuele informatie van het netvlies naar de hersenen overbrengt) het netvlies ontmoet.

Wat is fluorangiografie

Retinale fluorangiografie is een diagnostische beeldvormingstechniek die het mogelijk maakt om, dankzij het gebruik van een bepaalde kleurstof, de bloedvaten van de oculaire fundus in detail te visualiseren en te fotograferen en eventuele circulatiepathologieën die het netvlies aantasten te benadrukken, waarvan de meest voorkomende zijn:

diabetische retinopathie
leeftijdsgebonden degeneratie van de macula;
vasculaire occlusies.

Hoe de test wordt uitgevoerd

De eerste fase van de test omvat:

toediening van een kleurstofcontrastmiddel, fluoresceïne genaamd;
verwijding van de pupillen met mydriatische oogdruppels.

Het contrastmiddel, geïnjecteerd in een ader in de arm, komt onmiddellijk in de veneuze circulatie en verspreidt zich in enkele seconden door het lichaam en bereikt de bloedvaten van het oog.

Onmiddellijk daarna wordt de eigenlijke test uitgevoerd met een instrument dat fluorangiograaf wordt genoemd en dat de fundus van het oog verlicht met licht van een geschikte golflengte, zoals blauw licht, dat het contrastmiddel kan stimuleren om fluorescentie uit te stralen.

Het optische systeem van het instrument detecteert de fluorescentie die wordt uitgezonden door de bloedvaten en gebruikt een computerprogramma om een nauwkeurig en gedetailleerd gedigitaliseerd beeld te reconstrueren van de geanalyseerde vaten en de bloedstroom erin.

De test duurt minder dan een half uur en vereist geen contrastmiddel.

Waar fluorangiografie voor wordt gebruikt

Op basis van de gedigitaliseerde beelden van de bloedvaten van het netvlies, verkregen met netvliesfluorangiografie, kan de oogarts

diagnosticeer eventuele oogziekten van vasculaire oorsprong;
plan mogelijke medische therapie of fotocoagulatieve laserbehandeling;
begeleiden van de uitvoering van fotocoagulatieve laserbehandeling;
de klinische evolutie van de pathologie volgen.

Voorafgaande tests moeten worden uitgevoerd

Alvorens fluorangiografie te ondergaan, om het in alle veiligheid uit te voeren, is het noodzakelijk om bepaalde tests te ondergaan, vooral bij patiënten met bekende pathologieën (hartaandoeningen, nierinsufficiëntie, enz.) of met verklaarde allergieën voor medicijnen en/of voedsel.

In detail zijn de vereiste tests:

bloedonderzoek (creatinine voor de beoordeling van de nierfunctie, wat nodig is voor de juiste verwijdering van de kleurstof die als contrastmiddel wordt gebruikt, bloedglucose, volledig bloedbeeld, enz.);
elektrocardiogram als de patiënt een reeds bestaande hartaandoening heeft.

Als de patiënt allergisch is voor medicijnen, is het nuttig om een zogenaamde desensibilisatieprofylaxe uit te voeren, waarbij

cortisone-tabletten (de avond voor de test en 's morgens);
ketotifen-tabletten (de ochtend van de test).

Fluoresceïne-angiografie is een minimaal invasieve test en heeft meestal geen grote bijwerkingen

De meest voorkomende bijwerkingen zijn onder meer

donker of licht gekleurd zicht gedurende enkele minuten
gelige verkleuring van de huid gedurende enkele uren;
geelachtige of donkeroranje urine tot 24 uur na de test;
branderig gevoel op het punt op de arm waar de injectie is gedaan, meestal veroorzaakt door een kleurstof die uit de ader ontsnapt.

Allergische reacties op fluoresceïne zijn zeer zeldzaam en kunnen zich manifesteren als: