extrasistole contrazioni ventricolari premature cuore

Cerebrale ischemie: de strategie van percutane sluiting van het patent foramen ovale

By Cristiano Antonino On Juli 24, 2023

Doorlatend foramen ovale is een frequente aandoening op volwassen leeftijd, zal af en toe voorkomen en sommige patiënten kunnen zich presenteren met een paradoxale embolie gevolgd door symptomatische cerebrale ischemische gebeurtenissen

Dit zal te wijten zijn aan een onjuiste doorgang van kleine trombotische, gasvormige of andere materialen van de rechter- naar de linkerzijde van het hart en daardoor in de systemische circulatie terechtkomen.

Percutane sluiting van het patent foramen ovale zal worden gebruikt om herhaling van cerebrale ischemische verschijnselen te voorkomen.

Het kan voorkomen dat bij sommige patiënten met een cerebrale ischemische gebeurtenis de oorzaken die tot de gebeurtenis hebben geleid niet kunnen worden geïdentificeerd; het patent foramen ovale zal als een risicofactor worden beschouwd, aangezien dit cerebrale ischemie kan veroorzaken.

Emboli die zich in het veneuze systeem ontwikkelen, kunnen door het femorale ovale doorlaatbare femur in het arteriële systeem terechtkomen en ischemische gebeurtenissen veroorzaken, vooral in de hersenen.

Door deze doorgang percutaan te sluiten, wordt voorkomen dat embolie van het veneuze systeem naar het arteriële systeem gaat.

Deze methode zal worden gebruikt om cerebrale ischemische gebeurtenissen te voorkomen en heeft dus een preventieve functie gericht op het elimineren van risicofactoren voor verdere waarschijnlijke ischemische aanvallen en/of beroertes.

Wanneer is percutane sluiting van het foramen ovale doorlaatbaar?

Bij patiënten die vatbaar zijn voor trombo-embolische ischemische gebeurtenissen in de arteriële circulatie, zonder duidelijke oorzaak, zal een foramen ovale pervio worden gezocht.

Het centrale zenuwstelsel zal het meest worden aangetast; we gaan dan verder met het zoeken naar alle waarschijnlijke oorzaken van een cerebrale ischemische gebeurtenis.

Een elektrocardiogram in rust en vervolgens een Holter-ECG, dat in sommige gevallen tot 72 uur kan duren, zal worden uitgevoerd om eventuele atriale fibrillatie te detecteren die de cerebrale ischemische gebeurtenis veroorzaakt.

Door middel van het Doppler-echocardiogram in kleur is het mogelijk om mogelijke trombi of intracardiale defecten uit te sluiten; met de Doppler echo van de supra-aorta trunks worden mogelijke plaques ter hoogte van de halsslagaders uitgelicht.

Als deze tests negatief blijken, wordt het foramen ovale gezocht.

De transcraniale echodoppler zal de test zijn om de mogelijke aanwezigheid van een patent foramen ovale te ontdekken; het trans-oesofageale echocardiogram heeft echter de voorkeur om anatomische details te verkrijgen voor een optimale planning van de percutane sluitingsprocedure.

Als de aanwezigheid van een patent foramen ovale wordt bevestigd, worden de indicaties voor foramensluiting gevolgd.

Zelfs in het geval van pediatrische patiënten met cerebrale ischemische gebeurtenissen, zal sluiting van het patent foramen ovale worden gebruikt

Bij patiënten ouder dan 65 jaar met een cryptogene beroerte en een open foramen ovale wordt vanwege het hoge risico op atriumfibrilleren, de meest voorkomende oorzaak van een herseninfarct, aanbevolen om gedurende ongeveer 6 maanden te screenen met een implanteerbare lusrecorder om paroxismaal atriumfibrilleren met grotere zekerheid uit te sluiten.

Als de lusrecorder negatief is, kan percutane sluiting worden overwogen, vooral bij patiënten die kenmerken vertonen die het foramen ovale doorlaatbaar maken met een hoog risico op cerebrale ischemische gebeurtenissen.

Sluiting van het foramen ovale pervio is een zeer invasieve procedure waarbij specifieke prothesen worden geïmplanteerd om de 'communicatie' af te sluiten.

Zodra de procedure is voltooid en na een bedperiode van 24 uur om bloeding van de wond te voorkomen, kan de patiënt zijn of haar dagelijkse activiteiten op regelmatige basis hervatten, hoewel sportactiviteiten gedurende een periode van ongeveer 6 maanden worden vermeden.

Het is nodig om gedurende een periode van ongeveer 6 maanden na de operatie plaatjesaggregatieremmers te volgen; plaatjesaggregatieremmende therapie moet worden voortgezet gedurende een periode van 5 jaar na de operatie.

Een jaar na de ingreep wordt er een transcraniële echo gemaakt om de sluiting van het foramen ovale vast te stellen.

Complicaties met betrekking tot deze procedure zijn zeldzaam: tot de meest 'belangrijke' behoren letsel aan een hartstructuur, trombusvorming op het geïmplanteerde apparaat en embolisatie van de prothese zelf.

Als dit gebeurt, wordt de prothese over het algemeen teruggehaald; als het verwijderen niet lukt, moet een operatie worden uitgevoerd om de geëmboliseerde prothese te verwijderen.

Naarmate de technologieën zich ontwikkelen, zal het foramen worden gesloten met hechtingen via percutane toegang, waardoor de implantatie van een prothese wordt vermeden.

Deze directe hechtingsprocedure kan worden uitgevoerd bij de wakkere patiënt met behulp van het transthoracale echocardiogram om de procedure te volgen; deze modaliteit zal echter alleen in bepaalde gevallen worden gebruikt.

Deze techniek zal beperkt zijn tot foramen ovale met specifieke en beperkte anatomische kenmerken.

Percutane sluiting van het foramen ovale is geïndiceerd bij mensen met foramen ovale die zonder aanwijsbare oorzaak een cerebrale ischemische gebeurtenis ontwikkelen.