Circulatoire assistentie aan de linkerventrikel: de intra-aorta-tegenpulsatie
De intra-aorta-tegenpulsatie is een apparaat dat wordt gebruikt in de cardiologie omdat het in staat is om tijdelijke ondersteuning van de bloedsomloop te bieden
Het is een mechanische ondersteuning voor de linkerventrikel van het hart, de holte die bloed naar de aorta pompt.
De werking ervan vermindert de zuurstofbehoefte van het myocard door het hartminuutvolume te verhogen met als effect een toenemende coronaire bloedstroom en zuurstoftoevoer.
Het apparaat werd ontwikkeld in het Grace Sinai Hospital in Detroit in de jaren zestig door Dr. Kantrowitz en zijn team.
De eerste klinische implantatie vond plaats in het Maimonides Medical Center in Brooklyn in oktober 1967, bij een 48-jarige vrouw in cardiogene shock die niet reageerde op conventionele therapie.
De intra-aortale contrapulsatie werd ingebracht met een neerwaartse snede van de linker dijbeenslagader
Het pompen duurde ongeveer 6 uur, de shocktoestand verdween en de patiënt werd ontslagen.
Het apparaat is ontwikkeld voor gebruik bij hartchirurgie door Dr. David Bregman in 1976 in het New York-Presbyterian Hospital in New York.
In 1978 experimenteerde dr. Subramanian met insertie met behulp van de Seldinger-techniek, dwz met percutane toegang, wat het gebruik ervan vergemakkelijkte.
De myocardcellen worden geperfundeerd met zuurstofrijk bloed, waarbij de ballon in de thoracale aorta wordt opgeblazen op het moment van de grootste vulling van de kransslagader, diastole, om de systolische bloeddruk te verhogen door de functie van de linker ventrikel te ondersteunen door de perifere weerstand te verminderen.
Tijdens de systole zorgt de snel leeglopende ballon voor een vermindering van de nabelasting van het hart, wat resulteert in een vermindering van het zuurstofverbruik van het myocard en een toename van het hartminuutvolume.
Samenstelling en functie van de intraortale contrapulsatie
De intra-aorta-tegenpulsatie is een systeem dat bestaat uit een extern mechanisch onderdeel en een katheter met een ballon die percutaan in de thoracale aorta van de patiënt wordt ingebracht via de dijbeenslagader, via een procedure die wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving en ondersteund door röntgenstralen.
De aorta-contrapulsator bestaat uit een halfstijve vasculaire katheter waarop op het distale gedeelte een polyethyleenballon is gemonteerd die via een buis is verbonden met het machinelichaam (console) die in staat is om het opblazen en leeglopen van de ballon te synchroniseren met de hartcyclus.
De steriele wegwerpset met de katheter bestaat uit twee afzonderlijke bakken, de eerste bevat al het materiaal dat nodig is om de percutane arteriële toegang te positioneren, de tweede bevat de katheter met ballon, vergezeld van slangen en kabels die op het machinelichaam moeten worden aangesloten.
De tegenpulsatie bestaat uit een pneumatisch deel en een elektronisch deel; het pneumatische/mechanische deel is verbonden met de ballon, waardoor deze bij elke hartcyclus kan worden opgeblazen en leeggelaten.
Het elektronische deel, dat de werking van het gehele systeem regelt en controleert, synchroniseert en bewaakt.
De tegenpulsatie kan worden gesynchroniseerd met de drukgolf of met het elektrocardiografische spoor, door middel van 5 elektroden die op de borst van de patiënt worden aangebracht.
De arts optimaliseert vervolgens de timing van het opblazen en leeglopen van de ballon en past de serviceratio aan.
De monitor geeft ECG, drukcurve en opblaas-/leegloopcycli weer, waarbij de in realtime gemeten druk wordt benadrukt.
De regeleenheid bedient het pneumatische systeem, dat gebruikmaakt van helium (inert gas) in een cilinder in de console, om de ballon in de aorta op te blazen en te laten leeglopen.
De ballon wordt verwijd in diastole en leeggelopen in systole.
Het apparaat vermindert de belasting van het hart, waardoor het meer bloed kan rondpompen.
Wanneer het linkerventrikel klaar is met het pompen van bloed, diastole, verwijdt het apparaat: dit zal de bloedtoevoer naar het hart en de rest van het lichaam vergroten.
Wanneer de linkerventrikel op het punt staat bloed te pompen, systole, loopt de ballon leeg: hierdoor ontstaat er extra ruimte in de aorta waardoor het hart meer bloed kan rondpompen.
De aorta-contrapulsatorkatheter heeft een variabele grootte, die wordt geselecteerd op basis van de bouw van de patiënt; de stof waarmee de ballon wordt opgeblazen is helium, een inert gas waarvan de chemische/fysische eigenschappen voorkomen dat het bij een breuk embolie veroorzaakt.
Om het te positioneren, wordt na het desinfecteren van de lies de dijbeenslagader doorboord en wordt de introducer geplaatst.
De katheter wordt voorzichtig uit de lade verwijderd en terwijl deze nog in de verpakking zit, worden de connectoren doorgegeven aan de theaterverpleegkundige die de kalibratiesleutel en de glasvezelconnector in het lichaam zal steken.
Vervolgens wordt de spil uit het lumen van de contrapulsatorkatheter verwijderd en gespoeld met heparine-zoutoplossing, vervolgens wordt een eenrichtingsklep over het lumen geplaatst dat op de ballon is aangesloten en wordt een vacuüm gecreëerd met behulp van een injectiespuit.
De hemodynamist kan de katheter inbrengen door deze over de metalen voerdraad te schuiven; de katheter moet precies worden gepositioneerd, de punt moet net onder de tak van de linker subclavia-slagader reiken, terwijl het distale uiteinde boven de opkomst van de nierslagaders moet zijn.
Nadat de juiste positionering door fluoroscopie is gecontroleerd, wordt de eenrichtingsklep uit het lumen van de ballon verwijderd en wordt de heliumslang aangesloten; tegenpulsatie kan beginnen.
Terwijl de hemodynamist de katheter met hechtingen in de dij vastzet, verbindt de theaterverpleegkundige de ECG-leads met de patiënt zodat de tegenpulsatie kan worden geactiveerd, zelfs als het glasvezeldruksignaal wordt verstoord.
Ten slotte wordt een drukinfuus van heparine-zoutoplossing aangesloten op het lumen van de katheter.
Aangezien het apparaat in de dijbeenslagader en de aorta wordt ingebracht, kan het weefselischemie veroorzaken.
Het been loopt een groter risico om door ischemie te worden aangetast als de dijbeenslagader wordt geblokkeerd.
Plaatsing van de ballon te distaal van de aortaboog kan occlusie van de nierslagader veroorzaken, wat kan leiden tot nierfalen.
Andere mogelijke complicaties zijn hersenembolie tijdens het inbrengen, infectie, dissectie van de aorta of iliacale slagader, perforatie van de slagader en daaropvolgende bloeding in het mediastinum.
Elke mechanische storing van de ballon kan een vasculaire spoedoperatie vereisen om deze te verwijderen.
De hemodynamische verpleegkundige heeft een brede verantwoordelijkheid voor het beheer van de aorta-contrapulsator: hij/zij moet in staat zijn om routinematig onderhoud aan het apparaat uit te voeren om de goede werking ervan te waarborgen.
Het is de verantwoordelijkheid van de verpleegkundige om nauwgezet toezicht te houden op de patiënt om het optreden van mogelijke levensbedreigende complicaties, zoals bloedingen, verplaatsing van de contrapulsatiekatheter en aritmieën, te voorkomen.
Lees ook
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Myocardiopathie: wat is het en hoe te behandelen?
Veneuze trombose: van symptomen tot nieuwe medicijnen
Cyanogene aangeboren hartziekte: transpositie van de grote slagaders
Hartruis: wat is het en wat zijn de symptomen?
Branch Block: de oorzaken en gevolgen waarmee rekening moet worden gehouden
Cardiopulmonale reanimatiemanoeuvres: beheer van de LUCAS-thoraxcompressor
Supraventriculaire tachycardie: definitie, diagnose, behandeling en prognose
Myocardinfarct: oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling
Aorta-insufficiëntie: oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling van aorta-insufficiëntie
Aangeboren hartziekte: wat is aorta bicuspidia?
Boezemfibrilleren: definitie, oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling
Atriale flutter: definitie, oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling
Wat is echocolordoppler van de supra-aortastammen (halsslagaders)?
Wat is de looprecorder? Thuistelemetrie ontdekken
Cardiale holter, de kenmerken van het 24-uurs elektrocardiogram
Perifere arteriopathie: symptomen en diagnose
Endocavitair elektrofysiologisch onderzoek: waaruit bestaat dit onderzoek?
Hartkatheterisatie, wat is dit onderzoek?
Echo Doppler: wat het is en waarvoor het dient
Transoesofageaal echocardiogram: waar bestaat het uit?
Pediatrisch echocardiogram: definitie en gebruik
Hartziekten en alarmbellen: angina pectoris
Vervalsingen die ons na aan het hart liggen: hartaandoeningen en valse mythen
Slaapapneu en hart- en vaatziekten: correlatie tussen slaap en hart