Pediatrische Implanteerbare Cardioverter Defibrillator (ICD): welke verschillen en eigenaardigheden?

By Cristiano Antonino On December 27, 2022

De automatische implanteerbare defibrillator (ook wel ICD genoemd van het Engelse Implantable Cardioverter Defibrillator) is een geavanceerd apparaat dat het leven redt van kinderen met ernstige hartritmestoornissen

De automatische implanteerbare defibrillator is een zeer geavanceerd apparaat dat wordt gebruikt om plotseling overlijden te voorkomen

Kandidaat-patiënten voor implantatie van dit apparaat zijn degenen die:

zich hebben gepresenteerd met een kwaadaardige ventriculaire aritmie of hartstilstand;
Door hun kenmerken en hun ziekte een hoog risico hebben op ventriculaire aritmie of hartstilstand.

Dit is een klein elektronisch apparaatje dat constant alle hartslagen detecteert en ingrijpt als er een ernstige hartritmestoornis optreedt.

CARDIOBESCHERMING EN CARDIOPULMONALE RESUSCITATIE? BEZOEK NU DE EMD112 BOOTH OP EMERGENCY EXPO OM MEER TE LEREN

De Implanteerbare Cardioverter Defibrillator (ICD) bestaat in principe uit 3 componenten:

Een batterij;
Een microprocessor (een kleine computer). De batterij en microprocessor zitten in een metalen behuizing die iets groter is dan de grootte van een gewoon luciferdoosje;

Een of meer elektrische draden die in of op het hart zijn geplaatst (leads) die het elektrische signaal van de hartspier naar de hartspier transporteren Defibrillator onder het hart geplaatst en vice versa.

De microprocessor coördineert het geheel en afhankelijk van het type apparaat en de door de cardioloog geprogrammeerde instellingen kan de automatische implanteerbare defibrillator een of meer elektrische therapieën afgeven, waarvan de meest voorkomende de elektrische schok is (ook wel bekend als DC Shock), net als de normale externe defibrillatoren die in ziekenhuizen worden aangetroffen.

Iedereen heeft ze gezien, zo niet in ziekenhuizen, in enkele van de vele televisieseries die zich in ziekenhuizen afspelen.

Kortom, als er een aritmie optreedt en het hartritme abnormaal versnelt (tachycardie), boven een vastgestelde veiligheidslimiet, dreigt het risico op een hartstilstand.

De implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) detecteert onmiddellijk de aritmie en veroorzaakt een elektrische schok om het hartritme te normaliseren

Implanteerbare Cardioverter Defibrillatoren (ICD's), die ook fungeren als pacemakers, kunnen abnormale vertragingen van het hartritme (bradycardie) detecteren en het hart stimuleren zodat het weer normaal begint te kloppen, niet meer en niet minder dan een pacemaker.

HET BELANG VAN OPLEIDING IN REDDING: BEZOEK DE SQUICCIARINI REDDINGSBAK EN ONTDEK HOE JE VOORBEREID KAN WORDEN OP EEN NOODGEVAL

De automatische implanteerbare defibrillatorgenerator wordt onder de huid, in de subcutis, geïmplanteerd

Bij kinderen die meer dan 35-40 kg wegen, vindt de implantatie van de generator plaats in het borstgebied, onder het sleutelbeen, waarbij de geleidingsdraden het inwendige oppervlak van de hartholten stimuleren (endocardiale implantatie) die door de grote aderen gaan: de subclavia, de superieure vena cava om het rechter atrium en vervolgens het rechter ventrikel te bereiken.

Bij kinderen die minder dan 15-20 kg wegen en bij kinderen bij wie het niet mogelijk is om de hartkamers vanuit de aderen te bereiken, is de implantatie in plaats daarvan een hartoperatie waarbij de geleidingsdraden op het buitenoppervlak van het hart worden geplaatst (epicardiale implantatie). en de generator geplaatst in een onderhuidse zak ter hoogte van de buik.

Tussen 20 en 30-35 kg kan implantatie worden gemengd, met geleidingsdraden op het buitenoppervlak van het hart (epicardiaal) om kwaadaardige aritmie te registreren en geleidingsdraden die via de aderen het binnenoppervlak van het hart bereiken om defibrillatie uit te voeren.

Dit type Implanteerbare Cardioverter Defibrillator (ICD) is ook in staat om het hart te stimuleren wanneer dit niet autonoom kan, net als een normale pacemaker.

In de afgelopen jaren heeft de traditionele implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) het gezelschap gekregen van de volledig subcutane implanteerbare cardioverter-defibrillator (S-ICD), waarmee defibrillatie kan worden uitgevoerd zonder dat er geleidingsdraden in het hart zijn geplaatst.

Vanwege zijn formaat kan de S-ICD alleen worden geïmplanteerd bij pediatrische patiënten die iets ouder zijn, over het algemeen meer dan 35 kg wegen en een Body Mass Index van meer dan 20 hebben.

Opgemerkt moet worden dat subcutane apparaten (S-ICD's) momenteel niet kunnen functioneren als pacemakers, dwz om anti-tachycardie- en anti-bradycardie-stimulatie af te geven.

Over het algemeen wordt aan het einde van de implantatie van elke implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) getest of het apparaat correct functioneert, de aritmie induceert en beoordeelt of de implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) in staat is deze te herkennen en te onderbreken.

KINDERGEZONDHEID: LEES MEER OVER MEDICHILD DOOR EEN BEZOEK AAN DE STAND OP EMERGENCY EXPO

De implantatie van een implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) is een redelijk veilige operatie

Zoals bij elke operatie kan het echter onmiddellijke complicaties hebben, zoals: infectie, allergische reacties, beschadiging van bloedvaten, longinstorting door bloeding of luchtinfiltratie, perforatie van het hart en bloeding in de pacemakerpocket.

De implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) moet regelmatig (ongeveer elke 6 maanden) worden gecontroleerd door artsen en technici, aangezien het apparaat na verloop van tijd mogelijk niet meer goed functioneert: de kabels kunnen bewegen of breken, de hartaandoening kan verergeren, andere apparaten interfereren met de elektrische signalen, kan de batterij ontladen of niet meer goed functioneren.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Implanteerbare Cardioverter Defibrillator (ICD) batterijen kunnen 5 tot 7 jaar meegaan, afhankelijk van de activiteit van het apparaat

Sommige functies, waaronder de batterijstatus, kunnen echter ook op afstand worden bediend via telemedicine.

Het is ook nodig om elke 2 jaar een röntgenfoto van de borstkas te maken om de positie en mate van spanning van de geleidingsdraden te controleren, die kunnen variëren naarmate de patiënt groeit.

Als het apparaat ingrijpt (een elektrische schok veroorzaakt), hoeven de familie en de patiënt niet gealarmeerd te worden: naar alle waarschijnlijkheid kwam de implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) tussenbeide om een aritmie te onderbreken en het leven van het kind te redden.

Als er kort na elkaar 1 of 2 ingrepen zijn geweest en de patiënt geen bijzondere symptomen heeft, is het raadzaam contact op te nemen met het centrum waar hij wordt behandeld om binnen de 48 uur een controleafspraak te maken.

Het apparaat zal de arts informatie geven over de ingreep, zodat hij of zij de geschiktheid en correcte werking ervan kan controleren.

Als daarentegen herhaalde interventies plaatsvinden en als de patiënt significante symptomen of aritmie ervaart en de implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) niet tussenbeide komt, moet hij of zij worden gecontroleerd in het dichtstbijzijnde ziekenhuis, aangezien het apparaat mogelijk niet goed werkt of zijn of haar hartaandoening kan zijn veranderd.

De drager van een implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) krijgt documentatie van het implantatiecentrum over zijn apparaat en hoe het is geprogrammeerd; deze documenten moeten altijd bij zich worden gedragen, zodat elke arts de werking van het apparaat kan begrijpen en op de juiste manier kan ingrijpen.