Bottumoren: wat zijn het?

By Cristiano Antonino On Juli 5, 2023

Laten we het hebben over bottumoren. Zoals alle weefsels van ons lichaam, worden zelfs de botten, essentieel voor de ondersteuning van het lichaam, de werking van de spieren en de bescherming van de vitale organen, gevormd door cellen die worden gekenmerkt door een normale levenscyclus

Het kan gebeuren dat hun abnormale en overmatige proliferatie leidt tot de vorming van neoplasmata die kunnen verschijnen als knobbeltjes of massa's.

Zelfs de botten kunnen de plaats worden van goedaardige of kwaadaardige tumoren, afhankelijk van de aard van de proliferatie.

Over het algemeen hangt de classificatie van een bottumor direct af van de mate van maligniteit en de onderliggende oorzaak.

Bottumoren kunnen worden onderverdeeld in goedaardig en kwaadaardig

Primaire bottumoren worden gedefinieerd als tumoren die rechtstreeks afkomstig zijn uit de cellen van het botweefsel, terwijl neoplasmata die optreden als metastasen van primaire tumoren op andere plaatsen secundair zijn.

Ten slotte wordt botkanker als terugkerend beschouwd als het terugkeert na de behandeling van de oorspronkelijke tumor.

Gewoonlijk is primaire botkanker een zeer zeldzame maligniteit.

De meest voorkomende vorm blijft de metastatische, het resultaat van de aanwezigheid van andere tumoren in het lichaam.

Er moet aan worden herinnerd dat zelfs het beenmerg, verantwoordelijk voor sommige fasen van hematopoëse (productie van bloedcellen), neoplasmata kan ondergaan die de structuur van het omliggende bot kunnen wijzigen.

Soorten bottumoren

Er zijn verschillende soorten bottumoren, ingedeeld volgens de goedaardige of kwaadaardige aard van de massa.

In het algemeen, zelfs als de jonge bevolking vaker wordt getroffen dan de volwassen door dit type neoplasma, zijn de laatste zelden van kwaadaardige aard en bijna altijd goedaardig.

Bij volwassenen is botkanker vaak kwaadaardig en uitgezaaid.

Het zijn goedaardige botneoplasmata:

Osteochondroom, dat vooral adolescenten en jongeren treft tijdens de botgroeifase. Dit lijkt de belangrijkste reden te zijn waarom dit type tumor vooral de uiteinden van de zogenaamde lange botten aantast, dwz die van de bovenste en onderste ledematen (femur, tibia, humerus) in groei.
Osteoclastoma tast ook de uiteinden van de lange botten van de onderste ledematen aan. Meer zelden zijn polsen, armen en bekken betrokken. Bij voorkeur treft mensen jonge vrouwen.
Een enchondroom is een tumormassa in het kraakbeen van het beenmerg. Een echte cyste vormt zich op de botten van de handen, opperarmbeen, dijbeen en scheenbeen. De incidentie is het hoogst bij kinderen en adolescenten, maar kan zich op elke leeftijd ontwikkelen.
Eenkamerig niet-verstarrend fibroom. Het is de vorming van een tumorcyste, vooral in de onderste ledematen.
Fibreuze dysplasie is het resultaat van een genetische mutatie die leidt tot de vorming van fibreus weefsel in plaats van bot. Botten worden kwetsbaarder en breken gemakkelijker en vaker. Het treft vooral de schedel en de onderste of bovenste ledematen.

Naast de goedaardige botneoplasmata zijn er die van kwaadaardige aard:

Osteosarcoom is de meest voorkomende primaire kwaadaardige bottumor. Het kan zich in elk bot in het lichaam bevinden, maar komt het meest voor in het dijbeen en het scheenbeen. Het groeit erg snel en creëert vroegtijdig metastasen, dus het vereist zo snel mogelijk diagnose en behandeling.
Chondrosarcoom heeft één groot verschil met osteosarcoom. Terwijl de laatste rechtstreeks afkomstig is van botcellen, ontstaat chondrosarcoom uit kraakbeen en is typerend voor volwassenheid en gevorderde leeftijd.
Ewing-sarcoom is een primaire bottumor die veel voorkomt bij adolescenten en jonge volwassenen. Het treft vooral de lange botten van de onderste en bovenste ledematen, het bekken, de sleutelbeenderen en de ribben.

Kwaadaardige bottumoren zijn expressie van metastasen van andere plaatsen

Secundaire of gemetastaseerde kankers genoemd, de kankers die het vaakst uitzaaien naar bot omvatten borstkanker, prostaatkanker, longkanker, nierkanker, schildklierkanker en multipel myeloom (een kwaadaardige tumor die het beenmerg aantast).

Symptomen

Symptomen geassocieerd met botkanker variëren naargelang het goedaardig of kwaadaardig is en het stadium van ernst.

Goedaardige tumoren zijn meestal asymptomatisch, maar soms zijn er herkenbare manifestaties, waaronder kleine bultjes en botoedeem die pijnlijk kunnen worden.

Andere symptomen zijn tintelingen en gevoelloosheid veroorzaakt doordat de massa een zenuw samendrukt.

Voorzichtigheid is geboden, aangezien goedaardige tumoren zich kunnen ontwikkelen tot kwaadaardig.

Wanneer een tumor kwaadaardig is, kunnen de symptomen duidelijker zijn:

Pijn in de aangetaste botten. In het begin is het af en toe vervelend, maar het wordt na verloop van tijd erg sterk en constant, totdat het zelfs 's nachts en in rust aanhoudt.
Botten zijn vatbaar voor pathologische fracturen omdat ze zwakker worden en gemakkelijker breken.
Gelokaliseerd oedeem, meestal in de buurt van de massa.
Niet-specifieke symptomen zoals koorts, nachtelijk zweten, groot en ongerechtvaardigd gewichtsverlies en constant gevoel van vermoeidheid en uitputting.

De aanwezigheid van metastasen uit andere anatomische gebieden is de meest voorkomende maligne botmanifestatie.

Terwijl bij vrouwen uitzaaiingen vooral het gevolg zijn van borst- of longkanker, is bij mannen de prostaat de grootste boosdoener.

Metastasen kunnen in geringe mate het gevolg zijn van nier-, schildklier-, huid- en baarmoedercarcinoom. De botten die het vaakst worden aangetast door metastasen van andere plaatsen zijn die van de schedel, romp en ledematen.

De oorzaken van bottumoren

Neoplasmata, inclusief botneoplasmata, worden veroorzaakt door meerdere genetische veranderingen die leiden tot geleidelijke storingen in de mechanismen die celdeling en rijping regelen.

Cellen groeien op een ongereguleerde manier en verzamelen zich in clusters die tumormassa's vormen.

De medische gemeenschap houdt zich bezig met een constant onderzoek naar de oorzaken van kanker, niet alleen naar botkanker.

Ondubbelzinnige en precieze redenen die van invloed zijn op genetische veranderingen zijn nog niet geïdentificeerd, maar het is mogelijk geweest om een lijst op te stellen van de belangrijkste risicofactoren op basis van observatie van getroffen patiënten.

Botkanker kan zich ontwikkelen als gevolg van erfelijke of genetische oorzaken, of door de aanwezigheid van aangeboren pathologieën zoals het Maffucci-syndroom (skelet- en huidziekte gekenmerkt door botmisvormingen, geassocieerd met meerdere onregelmatig gevormde donkergekleurde angiomen of, zeldzamer, met lymfangiomen).

Langdurige blootstelling aan radioactieve bronnen - aanwezig in het milieu of afkomstig van de behandeling van andere vormen van kanker - maakt de patiënt ook vatbaarder voor het ontwikkelen van de ziekte.

Frequente breuken en bottrauma's kunnen dit weefsel zodanig verzwakken dat het gemakkelijker wordt om botkanker te ontwikkelen.

Het is mogelijk dat snelle botgroei een risicofactor is, daarom zijn het vooral kinderen en jongeren die getroffen worden door deze categorie kanker.

De diagnose

De diagnose van een tumor is noodzakelijk om het stadium van maligniteit en de mate van progressie te evalueren.

Zorgvuldige observatie, gecombineerd met geschikte tests en diagnostisch onderzoek, zal de grootte van de tumormassa, het vermogen en de snelheid van reproductie van de abnormale cellen en de mogelijke aanwezigheid van metastasen benadrukken.

Bij de studie van botkanker is de geschiedenis essentieel.

Het moet zeer gedetailleerd zijn, met een zorgvuldige verzameling van de symptomen en medische geschiedenis van de patiënt.

In feite is het niet ongebruikelijk om tumorsymptomen te verwarren met andere pathologieën of vice versa.

Tijdens het lichamelijk onderzoek zal de arts een histologisch onderzoek van de patiënt uitvoeren.

Bloed- en urinetests worden voorgeschreven, nuttig om eventuele afwijkingen op te sporen die niet aanwezig zijn bij een gezond persoon.

Vervolgens worden verschillende diagnostische beeldvormende technieken gebruikt om het onderzoek te verdiepen en te observeren welke anatomische gebieden zijn aangetast.

Röntgenfoto's tonen botafwijkingen en gezwellen, maar zijn niet bijzonder nuttig om te bepalen of de tumor goedaardig of kwaadaardig is.

CT-scans en MRI's geven aanvullende informatie over de locatie en grootte van de tumor.

Positronemissietomografie (PET) wordt gebruikt om de locatie van de tumor te onderzoeken en om het massametabolisme te evalueren.

Het is ook nuttig voor het beoordelen van de respons op behandelingen.

Botscans hebben de voorkeur wanneer u een afbeelding van het gehele skelet wilt bekijken om te zien of er meerdere gelokaliseerde tumoren en botmetastasen zijn.

Het meest diepgaande onderzoek, maar ook het meest ingrijpende, is de biopsie.

Sommige cellen die tot de tumormassa behoren, worden weggenomen (met een naald of chirurgische ingreep) om vervolgens in het laboratorium te worden geanalyseerd.

Het wordt uitgevoerd onder plaatselijke of algemene verdoving en geeft informatie over de cellulaire samenstelling, hun oorsprong en evolutie.

De biopsie geeft ook aan of de kanker kwaadaardig of goedaardig is en in welk stadium van differentiatie het zich bevindt.

Behandeling en preventie van bottumoren

De keuze van de meest geschikte behandeling voor botkanker hangt af van de primaire of secundaire aard, de mate van maligniteit, de locatie en het aantal betrokken botten.

Hoe goedaardige botneoplasmata te behandelen

Er is meestal geen behandeling voor goedaardige bottumoren.

De knobbeltjes kunnen met chirurgische therapie worden verwijderd als ze te groot en pijnlijk worden.

Zelfs als de prognose meestal positief is, is het belangrijk om constante oncologische controles te ondergaan, aangezien een goedaardige tumor kan evolueren naar een kwaadaardige.

Hoe kwaadaardige botneoplasmata te behandelen

Kwaadaardige tumoren vereisen drie verschillende interventiebenaderingen op basis van stadiëring, symptoomintensiteit en de aanwezigheid van metastasen.

Chirurgische verwijdering van de tumormassa is voorzien wanneer de tumor klein is en zich in een gunstig anatomisch gebied bevindt.

Als naast de tumormassa ook een stuk gezond bot wordt weggenomen, een metalen prothese met dezelfde functie wordt geïmplanteerd of een stuk gezond weefsel wordt weggenomen bij een donor.

Kwaadaardige bottumoren kunnen worden behandeld met radiotherapie.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Ioniserende röntgenstralen vernietigen zieke cellen, behouden gezonde cellen en verlichten symptomen.

We spreken van neoadjuvante radiotherapie indien uitgevoerd vóór de operatieve verwijdering of adjuvante radiotherapie na de operatie.

Evenzo omvat chemotherapie de toediening van geneesmiddelen die gericht zijn op het blokkeren van de snelle en ongecontroleerde proliferatie van kankercellen.

Het kan een aanvullende behandeling zijn bij een operatie, zowel uitgevoerd in de preoperatieve fase (neoadjuvante chemotherapie, om de tumor kleiner te maken en gemakkelijker te verwijderen), als daarna (adjuvante chemotherapie, uitgevoerd na de operatie om de resterende tumorcellen).

Het is de meest gebruikte techniek bij tumoren met uitzaaiingen. Geneesmiddelen voor chemotherapie worden meestal oraal of parenteraal toegediend, afhankelijk van hun werkzaamheid en risicoprofiel.

Kwaadaardige tumoren gaan vaak gepaard met een slechte prognose. Tijdigheid van diagnose en behandeling zijn erg belangrijk.

Voortdurende screenings zijn tot op de dag van vandaag de enige preventieve methode, niet alleen voor deze tumorcategorie, maar voor de oncologische geneeskunde als geheel.