Sociopathie en antisocialiteit: oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling

By Cristiano Antonino On Juli 27, 2023

In de psychiatrie en psychotherapie wordt sociopathie gedefinieerd door de term "antisociale persoonlijkheidsstoornis".

Het duidt op een pathologie die verhindert dat het individu zich aanpast aan de ethische en gedragsnormen van zijn eigen sociaal-culturele gemeenschap.

Een sociopaat kan een bedreiging vormen, criminele attitudes vertonen, gevaarlijke sektes organiseren en/of zichzelf en anderen schade berokkenen.

Een persoon kan verschillende tekenen van sociopathie vertonen, zoals gebrek aan wroeging, minachting voor de wet en de gewoonte om te liegen en te manipuleren.

Kenmerken van sociopathie: DSM-5 en antisociale stoornis

De antisociale stoornis wordt door de DSM-5 (Diagnostic Statistical Manual of Mental Disorders) geplaatst binnen de persoonlijkheidsstoornissen van cluster B.

Dit omvat ook borderline persoonlijkheidsstoornis, histrionische persoonlijkheidsstoornis en narcistische persoonlijkheidsstoornis.

De DSM-5 geeft een beschrijving van de antisociale persoonlijkheidsstoornis die veel gemeenschappelijke kenmerken heeft met sociopathie en psychopathie.

Deze laatste pathologieën kunnen niet worden gediagnosticeerd, zoals de antisociale persoonlijkheidsstoornis.

Uit enig onderzoek is echter gebleken dat dit specifieke stoornissen zijn die behoren tot de categorie antisociale stoornis, waarmee ze verschillende aspecten gemeen hebben.

Hier is een lijst met kenmerken van de sociopaat:

Minachting voor wetten en sociale gewoonten
Onvermogen om de rechten van anderen te erkennen
Onvermogen om wroeging of schuld te voelen
Neiging om controlerende, manipulatieve en vaak gewelddadige gedragingen en houdingen aan te nemen
oneerlijkheid: het onderwerp liegt, gebruikt valse namen, bedriegt anderen
impulsiviteit of onvermogen om te plannen
prikkelbaarheid en agressie
onvermogen om aan financiële verplichtingen te voldoen of een baan te behouden
gebrek aan spijt
de persoon is minstens 18 jaar oud
Aanwezigheid van een gedragsstoornis die begint voor het 15e levensjaar
antisociaal gedrag komt niet uitsluitend voor tijdens een manische episode of in het beloop van schizofrenie
Nervositeit
Neiging tot woede
Slecht onderwijs
Eenzaamheid
Onvermogen om een baan te behouden of te lang op één plek te blijven
Elke gepleegde misdaad is ongeorganiseerd en spontaan, zonder planning
Onvermogen om te plannen leidt vaak tot systematische economische afhankelijkheid
Financiële onverantwoordelijkheid blijkt bijvoorbeeld uit het onvermogen om kinderalimentatie te bieden en systematische opbouw van schulden

Prevalentie van sociopathie

Sociopathie komt voornamelijk voor bij mannen, met een verhouding van 3:1 in vergelijking met vrouwen.

De prevalentie is 3% bij mannen en 1% bij vrouwen in de algemene bevolking, en stijgt tot 3-30% in de klinische setting.

In sommige gevallen, vooral in combinatie met een narcistische stoornis of borderline persoonlijkheidsstoornis, kan dit leiden tot crimineel gedrag.

sociopathische persoonlijkheid

De gevoelens die antisocialen het vaakst ervaren zijn: frustratie, vernedering, boosheid, verveling en in sommige gevallen zelfs depressieve stemming.

Deze proefpersonen zijn impulsieve mensen, niet in staat zichzelf te organiseren en plannen te maken voor de lange termijn. Omdat ze frustratie niet kunnen tolereren, kunnen ze ook leiden tot het gebruik van geweld, handopsteken, doden, maar ook zelfmoord plegen.

Soorten sociopaten

Over het algemeen worden mensen met een antisociale stoornis onderverdeeld in vier categorieën:

Gewone sociopaten

Ze zijn niet in staat zich te schamen en hebben een verwrongen moraal.

Heel vaak wordt kleptomanie ook geassocieerd met dit type sociopathie.

Het zijn mensen die vaak verhuizen en zeer frequent geslachtsgemeenschap hebben.

Vervreemde sociopaten

Ze worden gekenmerkt door een zeer beperkt vermogen om elkaar lief te hebben en vooral in te leven, ook al zijn ze significant.

Meestal voelen ze misantropie en haat jegens de samenleving. Het zijn individuen die niet van sociale contacten houden en die op hun beurt kunnen worden onderverdeeld in drie andere "subtypen":

"vijandig", prikkelbaar, dominant en altijd in strijd met de wet
"bedrogen", die de neiging hebben om misdaden te plegen omdat ze geloven dat hun houding wordt gerechtvaardigd door wat ze hebben geleden in de samenleving
"niet-empathisch", degenen die weten hoe ze alleen empathie en genegenheid kunnen voelen voor een kleine groep mensen (relaties zijn nog steeds gespannen en manipulatief).

Agressieve sociopaten

Ze worden gekenmerkt door een sadistische inslag die ze tonen op het werk en tijdens geslachtsgemeenschap.

Ze zoeken meestal machtsposities (zoals politieagenten maar ook leraren of ouders) en vinden het misschien leuk om dieren te martelen.

Dissociale sociopaten

Ze worden gekenmerkt door zich aan te passen aan de regels van een groep zolang ze de wet overtreden.

Genetica en sociopathie

Sommige onderzoeken lijken te suggereren dat er een genetische factor is in sociopathie, terwijl andere wijzen op een ontkende kindertijd of misbruik.

Eén studie in het bijzonder toonde aan dat 50% van de sociopathische proefpersonen de stoornis erfde door hun genetische samenstelling.

Het valt echter niet te ontkennen dat omgevingsfactoren en andere omstandigheden de oorzaak kunnen zijn van de pathologie die de rest van de sociopaten treft die door het onderzoek zijn onderzocht.

Vanwege deze tegenstrijdige resultaten is het tot op heden niet mogelijk om de oorsprong van sociopathie met zekerheid vast te stellen.

Risicofactoren voor de sociopaat

Studies uitgevoerd bij geadopteerde personen hebben aangetoond dat degenen met adoptieouders met een antisociale stoornis een hoog risico liepen om deze pathologie te ontwikkelen.

Gedragsstoornis (vóór de leeftijd van 10 jaar) en ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) verhogen het individuele risico op het ontwikkelen van sociopathie.

Studies die zich in plaats daarvan richtten op de gezinsomgeving van personen die door sociopathie zijn getroffen, hebben in plaats daarvan ontdekt dat personen met deze pathologie meestal afkomstig zijn uit gezinnen met gewelddadige of gewelddadige ouders of naaste familieleden.

Relationele modaliteiten van de sociopaat

Een sociopaat kan verschillende manieren hebben om anderen te benaderen.

Controlerend, minachtend en impulsief

Er is bijna altijd de neiging om het recht op te eisen om bepaalde posities in te nemen, mensen te 'bezitten' en systematische controle over hen uit te oefenen.

Heeft de neiging te geloven dat hun eigen meningen en overtuigingen de absolute waarheid zijn en veracht (hoewel niet altijd direct) de ideeën van anderen.

Meestal zijn dit geen verlegen, onzekere of sprakeloze individuen. Ze hebben moeite met het beheersen van emotionele reacties zoals woede, ongeduld of teleurstelling. Ze weten niet hoe ze met directe confrontaties moeten omgaan en vallen anderen verbaal aan door haastig op deze emoties te reageren.

Liefhebbers van risico en leugens

De houding kan overdreven spontaan en moedig overkomen. Wekt de indruk buiten de realiteit van sociale normen te handelen en houdt zich bezig met bizarre, risicovolle of buitensporige activiteiten, zonder de mogelijke gevolgen in te schatten.

Sociopaten kunnen criminelen zijn. Omdat ze de neiging hebben om de wet en sociale regels te negeren, kunnen ze een strafblad hebben. Het kunnen oplichters, kleptomanen of zelfs moordenaars zijn.

Deze mensen zijn "chronische leugenaars". Ze verzinnen verhalen en doen excentrieke, ongelooflijke, maar zeer overtuigende uitspraken, die blijk geven van vertrouwen en daadkracht.

Manipulatief en weinig empathisch

De manier waarop een mens omgaat met andere mensen is een zeer goede indicator van sociopathie.

Een gestoorde persoon is zeer bedreven in het ertoe brengen van zijn publiek om te doen wat hij wil, hetzij door middel van charme of indirecte manipulatieve strategieën, hetzij door meer agressieve en controlerende middelen.

Het resultaat is dat de mensen die zich om hem heen aangetrokken voelen, ondanks zichzelf, doen wat de sociopaat wil. Mensen met deze persoonlijkheidsstoornis zijn niet in staat zich schuldig te voelen of zich te schamen over hun daden.

Als ze iemand pijn doen, voelen ze geen spijt. Ze lijken volkomen onverschillig of proberen hun acties te rationaliseren.

Ze proberen de mensen om hen heen te beïnvloeden en te domineren en hebben de neiging om leidende posities in te nemen of zichzelf wijs te maken dat ze dat doen.

Romantische en sociale relaties van sociopaten

Deze individuen tonen geen empathie en zijn niet in staat tot liefde.

Hoewel ze in sommige gevallen de indruk wekken dat ze om één persoon of een kleine groep geven, hebben ze in werkelijkheid grote problemen met het voelen van emoties.

Het is zeer waarschijnlijk dat ze in het verleden nooit een gezonde romantische relatie hebben gehad.

Sociopaten hebben moeite met kritiek.

Ze hunkeren vaak naar goedkeuring van de rest van de groep omdat ze vinden dat ze daar recht op hebben.

Vaak is de sociopaat niet omringd door veel vrienden en heeft hij geen sociale relaties, omdat degenen die hem kennen de neiging hebben om afstand te nemen.

Gewoonlijk zien degenen die in nauw contact leven met een sociopaat hun kwaliteit van leven achteruitgaan.

Diagnose en behandeling van sociopathie

Hoe sociopathie te herkennen

Er zijn echter enkele aanwijzingen, duidelijk "met een korreltje zout nemen", die zouden kunnen wijzen op een antisociale persoonlijkheidsstoornis en waar iedereen op kan letten.

Ongetwijfeld kan de evaluatie van een specialist, in geval van twijfel, de situatie verduidelijken.

Oogcontact

Probeer tijdens het praten met de ander goed oogcontact te houden en probeer op te merken of dit terugkomt.

In feite slagen sociopathische proefpersonen er vaak niet in om de directe blik van anderen vast te houden wanneer ze met elkaar omgaan. Ze kunnen ook nerveus of geïrriteerd lijken.

Maar zelfs verlegen mensen reageren soms op deze manier, dus het is erg belangrijk om geen overhaaste conclusies te trekken.

Asociaal gedrag

Let op symptomen van sociopathisch gedrag, zoals liegen, agressieve neigingen, intimiderend gedrag, neiging om mensen of dieren pijn te doen en overmatig alcohol- of drugsgebruik.

Emotionele relaties

Kom meer te weten over het verleden van de persoon, vooral hun belangrijke relaties.

Sociopaten hebben in hun verleden vaak veel slechte relaties gehad.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Natuurlijk, niet alleen omdat iemand niet succesvol is geweest in romantische relaties, betekent dat hij een sociopaat is.

Manieren om met anderen om te gaan

Observeer hoe het individu omgaat met mensen die hij kent.

Als hij geen goede vrienden of familie heeft, kan dit zijn omdat relaties zijn verslechterd door manipulatief, agressief of beledigend gedrag.

Het is duidelijk dat zelfs in dit geval niet wordt gezegd dat iemand die geen vrienden heeft een sociopaat is. Hij kan problemen hebben met sociale angst, vermijdende persoonlijkheid, sociale terugtrekking, depressie, enz.

Problemen met de wet

Sociopaten hebben vaak problemen met de wet vanwege hun minachting voor de regels van de samenleving. Hoewel een sociopathische persoon geneigd zal zijn erover te liegen.

Gebrek aan medeleven

Sociopaten hebben ook de neiging om geen empathie te hebben en zien zichzelf als slachtoffers van anderen en de samenleving als geheel.

In sommige gevallen ontwikkelen ze vormen van extreem zelfmedelijden, onverdraagzaamheid jegens anderen in het algemeen, waanvoorstellingen van almacht en zelfs milde manische neigingen.

Psychotherapie

De typische behandeling die voor sociopathie wordt gebruikt, is gericht op de symptomen van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Psychotherapie gericht op het opbouwen van vaardigheden en gedragsverandering is prominent aanwezig bij deze stoornis.

Omdat sociopaten geen emotionele diepgang hebben, geen echte connecties met anderen kunnen maken en vaak criminele handelingen verrichten voor persoonlijk gewin, heeft psychotherapie de neiging zich te concentreren op het aanleren van pro-sociaal gedrag. Het maakt gebruik van een combinatie van gedragstherapie, cognitieve gedragstherapie en technieken voor persoonlijkheidsverandering.

De Mayo Clinic beveelt psychotherapie aan als de primaire behandelingsmodaliteit voor het verbeteren van sociopathische symptomen.

Cognitieve gedragstherapie

Cognitief-gedragsgerichte therapie toont vooral aan deze patiënten de cognitieve vervormingen die ze toepassen om hun ongeoorloofde handelingen en eventueel middelenmisbruik te rechtvaardigen.

Een andere bijzonderheid van deze interventie is de behandeling van symptomen (bv. angst, depressie) die situationeel verband houden met de antisociale stoornis.

Een bepaald type cognitieve gedragstherapie, schematherapie, richt zich voornamelijk op traumatische ervaringen uit de kindertijd. Het gebruik van de therapeutische relatie heeft een gedeeltelijke effectiviteit aangetoond met betrekking tot de toename van empathie en sociale integratie van deze patiënten.

Geneesmiddelen

De erkende gezondheidsorganisatie ACCG meldt dat het gebruik van medicijnen bij de behandeling van sociopathie minimaal effectief is.

In gevallen van co-aanwezigheid met aanvullende stoornissen zoals paranoia, angst, depressie en middelenmisbruik, kunnen medicijnen echter nuttig zijn om deze symptomen te verminderen en psychotherapeutisch werk te vergemakkelijken.

De gewelddadige aard van de sociopaat vereist vaak een lage dosis antipsychotica om de symptomen van agressief gedrag verder onder controle te krijgen.

Naast antipsychotica worden ook stemmingsstabilisatoren, anxiolytica en antidepressiva gebruikt bij de behandeling van sociopathie.

Behandeling voor woedebeheersing

Volgens de Mayo Clinic zijn geweld, prikkelbaarheid, agressie en woede vaak aanwezig bij de sociopaat.

Zelfs als de sociopaat een minimale band heeft met zijn emotionele toestand, kan hij reageren op de eenvoudige constructie van belonings- en strafvaardigheden.

De APA (American Psychological Association) geeft aan dat programma's voor woedebeheersing vaak een middel kunnen bieden om het verband tussen emotionele toestanden en gedragingen te identificeren door middel van de gevolgen van acties.

Deze vorm van behandeling streeft naar een vermindering van geweld om de schending van de rechten van anderen te voorkomen, en om de sociopaat te helpen hun rol in het effectief bijdragen aan de samenleving te erkennen.