Coronaire ischemie, een overzicht van ischemische hartziekte

By Cristiano Antonino On 11 mei 2023

Coronaire ischemie, een pathologie die ook bekend staat onder de medische term "ischemische hartziekte", omvat een ernstige toestand van lijden van de hartspier die wordt veroorzaakt - zoals de term zelf suggereert - door een verminderde toevoer van zuurstofrijk bloed, in de meeste gevallen veroorzaakt door een afsluiting van de kransslagaders

De kransslagaders zijn het belangrijkste systeem waardoor de hartspier wordt gevoed.

Dankzij deze vaten bereikt het bloed, geoxygeneerd door de passage in de longcirculatie, het hart.

Deze slagaders kunnen, door oorzaken die we later zullen onderzoeken, een occlusie ondergaan, die ischemie veroorzaakt: een afname of zelfs een onderbreking van de bloedtoevoer naar een specifiek lichaamsdeel, in dit geval het hart.

Het door ischemie aangetaste weefsel krijgt te maken met een verminderde zuurstoftoevoer, een verminderde toevoer van voedingsstoffen en de onmogelijkheid om afvalstoffen af te voeren, zoals fysiologisch gebeurt.

Deze situatie zal ernstig lijden veroorzaken voor de aangetaste weefsels, die - als ze langdurig aan ischemie worden blootgesteld - ook ernstig kunnen worden aangetast in hun functionaliteit.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren van coronaire ischemie?

Als we de oorzaken van coronaire ischemie gaan onderzoeken, zullen we ons concentreren op degenen die verantwoordelijk zijn voor de occlusie van de kransslagaders.

Deze occlusie - meer in het algemeen bekend onder de term coronaire hartziekte - erkent de belangrijkste oorzaak in atherosclerose.

Met atherosclerose duiden we de degeneratieve pathologie aan die de vaatwand aantast en die leidt tot een opeenhoping van cholesterol en andere stoffen op deze plaats.

De aangetaste vaten zien hun lumen en de elasticiteit van hun wanden geleidelijk afnemen

Het bloed, dat door een smaller en stijver kanaal moet gaan dan normaal, verhoogt de druk, waardoor de integriteit van de slagader zelf in gevaar wordt gebracht, die, indien beschadigd, de vorming van trombi zou kunnen bevorderen.

Trombi zijn een massa gestold bloed die door de bloedvaten reist en de kransslagaders kan bereiken en deze geheel of gedeeltelijk kan afsluiten.

Zoals reeds uitgelegd, is occlusie de belangrijkste oorzaak van coronaire ischemie

Tot de risicofactoren die kunnen leiden tot de ontwikkeling van coronaire ischemie behoren hypertensie (hoge bloeddruk), hypercholesterolemie, verhoogde triglyceriden, hoge leeftijd, tabaksrook, diabetes mellitus, obesitas en sommige ontstekingsziekten.

Coronaire ischemie: herken de symptomen

Het herkennen van de symptomen die verband houden met coronaire ischemie is misschien niet eenvoudig en onmiddellijk.

De symptomen zijn in feite niet erg specifiek en lijken erg op andere aandoeningen die de hartspier kunnen aantasten.

In ieder geval is een van de eerste symptomen die de patiënt voelt, ongemak of pijn op de borst.

In feite begint coronaire ischemie zich te manifesteren met een scherpe pijn op de borst die plotseling verschijnt, meestal vergezeld van een gevoel van onderdrukking in hetzelfde deel van het lichaam.

Secundaire symptomen van coronaire ischemie kunnen kortademigheid, overmatig zweten, plotselinge pijn in de linkerschouder en/of arm, vermoeidheid, flauwvallen, kortademigheid, misselijkheid, plotselinge angst en braken.

De ernst en duur van coronaire ischemie bepalen of de schade die het weefsel oploopt als gevolg van zuurstofgebrek omkeerbaar is.

Geschat wordt dat de hartspier - of een deel ervan - een vermindering van zuurstof en voedingsstoffen kan weerstaan gedurende een tijd variërend van 20 tot 360 minuten, afhankelijk van de hoeveelheid bloed die de spier via andere routes kan ontvangen.

Na deze periode gaat het hartweefsel in necrose en verliest het zijn fysiologische functie.

De cellen in necrose moeten als volledig onherstelbaar worden beschouwd en - in hun plaats wordt fibreus en inert littekenweefsel gevormd.

Diagnose van coronaire ischemie

Wanneer de hierboven beschreven symptomen worden gevoeld en er een vermoeden van coronaire ischemie bestaat, is het noodzakelijk om onmiddellijk naar de eerste hulp laten onderzoeken door een specialist.

Hier, na de triage, zal een cardioloog de zaak onderzoeken, te beginnen met een grondige anamnese van de patiënt. Het onderzoeken van uw levensstijl, gewoonten en persoonlijke en familiale medische geschiedenis zal de professional helpen een juiste diagnose te stellen.

De anamnese wordt gevolgd door het verzoek – door de cardioloog – om een reeks diagnostische onderzoeken uit te voeren, waaronder het elektrocardiogram, het echocardiogram, het bloedonderzoek en eventueel de coronaire angioTAC.

Het elektrocardiogram is een test die de elektrische activiteit van het hart detecteert en registreert en waarmee u eventuele afwijkingen in de hartslag kunt zien die kunnen worden toegeschreven aan een aanhoudende coronaire ischemie.

Het echocardiogram is een echografie van het hart die nuttig is om eventuele veranderingen als gevolg van ischemie en coronaire occlusie te tonen.

Bloedonderzoek tijdens een coronaire ischemie is essentieel om de aanwezigheid van bepaalde stoffen te detecteren die specifiek door de hartspier worden vrijgegeven wanneer er necrose van zijn cellen is.

De coronaire angioTAC is een contrastmiddelonderzoek waarmee de bloedcirculatie in de kransslagaders kan worden bestudeerd, om eventuele verstoppingen te kunnen identificeren.

Coronaire ischemie: de meest geschikte therapie

Hoe meer tijd er is verstreken sinds het begin van coronaire ischemie, hoe concreter de mogelijkheid dat de spier een progressieve achteruitgang zal ondergaan, tot aan necrose toe.

Snel ingrijpen is de beste manier om te proberen de functionaliteit van de hartspier te herstellen en dit zal alleen mogelijk zijn door de juiste doorbloeding van de kransslagaders te herstellen, zodat het weefsel opnieuw wordt besproeid met zuurstof en voedingsstoffen.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Medicamenteuze therapie omvat het gebruik van anticoagulantia zoals heparine of plaatjesaggregatieremmers zoals aspirine om de bloedstolling te remmen en te verdunnen, waardoor het minder vatbaar wordt voor de vorming van verdere stolsels.

Trombolytica kunnen dan ook worden toegediend om de trombus op te lossen die de bloedstroom in de kransslagaders naar het hart blokkeert.

Indien van toepassing kunnen ook bètablokkers, ACE-remmers en angiotensine II-receptorblokkers worden gegeven om te proberen de bloeddruk te verlagen.

Het is echter mogelijk dat medicamenteuze behandeling niet voldoende is om de lopende coronaire ischemie op te lossen.

Afhankelijk van de klinische toestand kan de patiënt een operatie ondergaan.

Een coronaire angioplastiek met coronaire stenting wordt uitgevoerd om de geblokkeerde kransslagaders te verwijden, zodat het bloed terug naar het hart kan stromen.

Deze procedure wordt uitgevoerd door een katheter in te brengen met een ballontip die wordt opgeblazen bij de verstopping om de kransslagader te verwijden en de doorstroming te herstellen.

Vervolgens wordt met behulp van een voerdraad de stent ingebracht en gepositioneerd die, als de ballon leeg is, in positie blijft en voorkomt dat de slagader weer sluit.

Als alternatief kan een coronaire bypass-operatie worden uitgevoerd, wat handig is om een nieuwe doorgang voor bloed te creëren, een alternatief voor de doorgang die is afgesloten.